Monthly Archives: January 2014

Gedichtendag

‘t Is Poëzieweek maar ook wel Gedichtendag op 30 januari. Dus, bij deze:

Ob ich dich liebe, weiss ich nicht.
Seh ich nur einmal dein Gesicht,
Seh dir ins Auge nur einmal,
Frei wird mein Herz von aller Qual.
Gott weiss, wie mir so wohl geschicht!
Ob ich dich liebe, weiss ich nicht.

(Johann Wolfgang von Goethe)

Deze tekst stak jaren in mijn portefeuille toen ik als student in de gangen van de Blandijn rondliep, tot het briefje van slijtage in stukjes uit elkaar viel.
Zouden er nog veel mensen met een (Duits) gedichtje in hun portefeuille rondlopen? vraag ik mij dan af.

Kleine meisjes worden groot

Het voorbije weekend vierden we de verjaardag van nichtje S. Het jongste kleinkind van mijn ouders mocht ook al vijf kaarsjes uitblazen (de twee andere zijn acht). Gelukkig zijn er foto’s om ons te herinneren aan de baby en peuter die ze elk vroeger waren want de tijd vliegt dat het geen naam heeft. Ze spiegelen zich aan de groteren en worden zelfstandiger en mondiger met de dag.

Maar of ze nu groot zijn of klein, cadeautjes krijgen vinden ze allemaal leuk. Wij zorgden voor een verzameling boekjes, stickervellen (altijd een hit) en een kettinkje, allemaal apart ingepakt om de spanning van de verrassing en het plezier van het uitpakken langer te laten duren. Als extraatje maakte ik nog een mobiel voor haar.
Mobile Art

Ik kreeg een mobielenboekje van schoonzus K. en zocht er voor de eerste keer een vrij eenvoudig modelletje uit dat S. toch wel leuk zou vinden.
Het knippen viel bij deze mobiel nog mee, maar voor enkele andere modellen ga ik toch eens op zoek moeten naar een heel fijn schaartje. Aan een cuttermesje ga ik mij niet wagen want daar komen ongelukken van vrees ik.

Mobiel

Gelukkig had ik ook nog een passend lintje liggen zodat de acrobate een mooie trapeze kon krijgen. Met een beetje handigheid kan je de dame zelfs een salto laten draaien terwijl de clown en de leeuw onderaan de circustent hun eigen kunstjes mogen opvoeren. Onze jarige leek het leuk te vinden, missie geslaagd.

Lijstjes

Ik hou van lijstjes en ik ben wellicht niet de enige. Ik vind lijstjes ideaal om gedachten te ordenen en louterend om stap voor stap items door te halen van takenlijstjes. Ik ben inmiddels voor heel veel zaken overgestapt van analoog naar digitaal, maar lijstjes maak ik nog bijna altijd op papier toch zeker wanneer het persoonlijke lijstjes zijn. Ik heb ook altijd graag geschreven, letterlijk dan, met pen op papier. Het schrijven van lijstjes is eigenlijk de enige dergelijke schrijfactiviteit die nog is overgebleven. Aan de universiteit heb ik ooit nog tientallen Bic’s leeggeschreven (wij hadden immers nauwelijks voorgedrukte cursussen) maar dat is ondertussen al heel wat jaren geleden.

Boodschappenlijstjes en to do lijstjes worden hier tegenwoordig steevast gemaakt op voormalige compliment cards (die op het werk zouden worden weggegooid wegens verandering van logo). De kaartjes zijn perfect van formaat en net iets steviger dan een gewoon blad papier, kortom ideaal voor lijstjes allerhande.

In mijn kast lag nog een mooie blocnote te wachten op een bijzondere reeks lijstjes. Nu ons Groot Project steeds concreter wordt, is het moment aangebroken om ‘belangrijke’ lijstjes te maken: verhuislijsten, inventarislijstjes, etc etc. Mijn bijzondere blocnote telt 100 bladzijden, ik ga ervan uit dat dit wel voldoende zal zijn voor al mijn lijstjes…

En jij, hou jij ook van lijstjes?

Update:

blocnoteop vraag van Steph een foto van mijn blocnote. ‘t is een uitgave van Flow en gekregen van T
De foto is absoluut niet super (snel genomen met GSM omdat reflex een platte batterij had) maar het geeft toch een beetje weer hoe hij er uit ziet: retro, voorgedrukte lijntjes op vergeeld papier en onderaan op elk blad een afscheurbaar strookje met een citaat. De idee is dat je die strookjes aan iemand cadeau kan geven of gewoon ergens achterlaten, bv in een boek van de bib. Voorlopig laat ik ze nog aan mijn lijstjes hangen maar eens het Groot Project achter de rug dan begin ik aan de verdeling en mogen de lijstjes verdwijnen.

 

Mijn eerste stapjes

Ik heb er lang over nagedacht, vervolgens heel erg veel getwijfeld en toen kreeg ik plots dat extra duwtje in de rug. De nodige technische ondersteuning waardoor dat argument om het niet te doen wegviel en ik eigenlijk niet anders kon dan de sprong wagen.

Bij deze spring ik dus in het water van een eigen blog. Ik weet nog niet hoe diep het water is en ik weet evenmin of ik het lang zal volhouden maar ik ben vertrokken en ik zie wel hoe lang het duurt en waarheen het me voert.

Verwacht hier geen grootste theorieën of hoogstaande literatuur. Mijn gedachten springen vaak van de hak op de tak, ze fladderen soms met de vleugelslag van een kolibrie maar het zijn mijn gedachten en dus laat ik ze al eens de vrije loop…