Monthly Archives: April 2016

Floraliën 2016 deel 6 – Citadelpark

Het laatste deel van mijn bloemenwandeling brengt me terug naar het begin: het (deels gerestaureerde) Floraliënpaleis in het Citadelpark, naast het Kuipke. De regen heeft hier duidelijk ook stevig huisgehouden met grote plassen bij de ingang als gevolg. We maken ons grappend de bedenking of dat ook onderdeel is van het ontwerp, maar hebben eigenlijk wel medelijden met de medewerkers die de weergoden trotseren en proberen om alles zo toegankelijk mogelijk te houden. We huppen zo goed mogelijk over en tussen de plassen en proberen natte voeten te vermijden.

KBG_1957

In de grote hal veel grote bomen en ruime bloemenperken. Deze locatie roept voor mij het meest de sfeer van het verleden op. Er is veel ruimte en dat voel je. Ik loop er langs schitterende rododendrons, in een kamer met muren van hortensia’s, zie er begoniaplanten met bloemen die amper in mijn handpalmen kunnen liggen, …

In een gang een indrukwekkende, meterslange installatie in de lucht: een soort slangenconstructie van stokjes waarin massa’s amaryllissen verwerkt zitten, gaande van rood over roze naar wit om als een waterval te eindigen.

KBG_2000 KBG_1998

In de volgende, duistere ruimte hebben leerlingen van de tuinbouwschool in Melle een evocatie gemaakt van Wereldoorlog I. Ze reconstrueerden een bos en loopgraven met bomen, aarde en zandzakjes. Een waterpartij moet de vochtige omstandigheden van toen suggereren. Ertussen veldjes met (vergeten) groente, het kweken van groente zou een positieve invloed gehad hebben op de moraal van de soldaten. Ietwat bevreemdend maar opnieuw wel bijzonder.

Samen met de duisternis laten we het verleden achter ons en eindigen we de rondgang in het ICC waar de bezoeker nog souvenirs kan kopen, een demonstratie bloemschikken bijwonen of de inwendige mens versterken.

Ik besluit dat het welletjes geweest is. Het is intussen al na 17u, ik heb dik vijf uur rondgelopen in mijn geliefde Gent en met volle teugen genoten. Het is ongelooflijk jammer dat het weer zo tegen zit dit jaar maar ik kijk nu eigenlijk al uit naar de editie van 2020.

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

Floraliën 2016 deel 5 – MSK

De lucht is nog steeds donkergrijs maar voorlopig blijft het droog. Ik ga dan ook te voet naar de laatste zone van het Floraliënparcours. Dat voert me richting Citadelpark, naar de plek waar ik jaren geleden als kind mijn eerste edities meemaakte. Ik besluit eerst naar het MSK (Museum voor Schone Kunsten) te gaan, want ook daar valt moois te zien. Aan de ingang staat er een bordje met de mededeling ‘laatste toegang om 17u’. Dat staat nergens vermeld op het plannetje! Gelukkig ben ik er op tijd.

Hier geen files om binnen te gaan, ik moet zelfs mijn bandje niet laten scannen. Geen idee hoe het komt, maar ik ben wel blij dat het hier niet al te druk is. In de zaal net voorbij de ingang staat een wel héél lange gedekte bloementafel, geflankeerd door boompjes op een kamerbreed tapijt van kunstgras. Het ziet er indrukwekkend uit en er wordt dan ook volop gefotografeerd.

KBG_1927

Wat er echter in de volgende ruimte te zien is, spreekt nog meer tot de verbeelding. Het volledige binnenplein wordt ingenomen door een bijzondere installatie van het Zwitserse kunstenaarsduo Gerda Steiner & Jörg Lenzinger. Hoe langer je kijkt hoe meer details je ziet, het ene al gekker dan het andere. Er zijn zelfs 2 zit/ligbanken die je uitnodigen om de installatie vanuit een ander gezichtspunt te bekijken. Ondanks het slechte weer word ik er meteen een stukje vrolijker door.

In het volgende deel van het museum hangen nog meer kunstwerken met een link naar de natuur. Ook hier enkele bijzondere stukken die ik wel kan waarderen (maar vraag me nu niet wie ze gemaakt heeft).

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik eerst langs hier ben gekomen, anders had ik deze site mogelijks gemist en dat zou ik écht wel jammer gevonden hebben.

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

 

Floraliën 2016 deel 4 – Sint-Pieterskerk en -abdij

Omdat de Floraliënsite Sint-Pietersabdij uit verschillende zones bestaat en ik ‘nogal veel’ foto’s genomen heb van al dat moois, heb ik de hoeveelheid materiaal maar over een extra blogpost verdeeld 🙂
Nadat medewerkers hier en daar met zwabbers in de weer zijn om de grote hoeveelheden regenwater maximaal weg te trekken, schuif ik aan in de volgende (gelukkig niet al te lange) wachtrij, deze keer voor de ingang van de Sint-Pieterskerk.
In de kerk zelf een gigantisch bloemkunstwerk aan het plafond, echt wel indrukwekkend maar niet eenvoudig om goed te fotograferen. We worden bovendien verzocht om niet al te lang te blijven staan, kwestie van de rij wachtenden buiten niet al te zeer te laten aangroeien (er mag immers steeds maar een gelimiteerd aantal personen naar binnen).

KBG_1875

Vanuit de kerk kunnen we via een zijdeur naar de abdij. Daar opnieuw een aantal indrukwekkende bloemkunstwerken die elk een van de hoofdzonden moeten voorstellen. Soms spreekt het werk voor zich, andere keren heb ik toch het bordje nodig, al vind ik ze wel stuk voor stuk bijzonder.
In één van de zalen ook een opstelling van enkele oude wetenschappelijke stukken: herbaria, kruidenboeken, didactische modellen van bloemen met stamper en meeldraden. Mooi hoe ook oud materiaal een plaats krijgt in deze editie van de Floraliën.

KBG_1880

KBG_1887

In het aanpalende gebouw, waar het huis van Kina (het vroeger schoolmuseum) gehuisvest is, valt er nog meer te beleven. Op de binnenkoer zijn verschillende ecologische tuintjes aangelegd (met medewerking van o.a. Velt en Vlaco). Heel inspirerend en mooi uitgewerkt. Alleen zo jammer dat de vele regen en hagelstenen de kasseien nogal glad en modderig hebben gemaakt.

In de inkomhal van het museum zelf staan nog enkele uitvergrote didactische modellen van planten opgesteld. Net zoals de meeste bezoekers ben ik vooral blij dat ik mij even kan opwarmen (de dame aan de infobalie verwelkomt ons zelfs met de woorden “de radiatoren vindt u aan de rechterkant”).

KBG_1921                       KBG_1922

Ik besluit nog even een kijkje te nemen in de abdijtuin, ook daar een bloemenkunstwerk op het (verzopen) grasveld. Een straaltje zon had het allemaal nog veel vrolijker gemaakt…

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

Floraliën 2016 deel 3 – Sint-Pietersplein

Van de Leopoldskazerne naar het Sint-Pietersplein is maar een straat verder al was het wel even zoeken om te weten waar de eigenlijke ingang was. Ik liep eerst naar het plein, maakte een ommetje omdat eerste nummertje op het plan verwees naar de Sint-Amandstraat maar uiteindelijk bleek dat gewoon de toegang tot een cateringplek te zijn. Deze plek was wel gedecoreerd met bloemen en gaf een uitzicht over het plein dus ja, zo erg was het het ommetje voor mij niet maar misschien ook hier iets beter aangeven op het plannetje en met wegwijzers?

KBG_1797

Op het plein buiten heel wat laurieren, rozen en rododendrons, die helaas iets te weinig aandacht kregen als gevolg van het slechte weer. In de tenten verwijzingen naar het verleden en de toekomst: oude en nieuwe plantenvarianten en technieken.
De houten voorstelling van de stad (lasercutproject) is heel knap gemaakt. Grappig hoe sommige bezoekers pas na enkele minuten tot de verrassende vaststelling komen dat het echt wel de Gentse gebouwen zijn die uitgesneden werden. “Moh ja jong, dat is Gent. Kijk maar, da is toch het Belfort mee da beest op den toren en ginder die nieuwe hal of zo” 🙂

KBG_1804                           KBG_1801

Verder met stip te vermelden: de mooie ‘florale visualisatie’ van de Gentse haven. Duidelijk delen vele mensen deze mening en wil iedereen dit stukje bloemsierkunst op de gevoelige plaat vastleggen. Combineer dit met een ietwat minder geleid parcours (en dus stromen in tegengestelde richtingen omdat niet iedereen hetzelfde pad bewandelt) en je krijgt extra veel volk op één plaats. Bovendien is het aanwezige bezoek ook niet meteen van plan om de tent snel te verlaten want de regen en hagel vallen nog maar eens met bakken uit de hemel. Ik heb medelijden met de bezoekers die nu buiten in een wachtrij staan aan te schuiven en ben zelf heel erg blij dat ik binnen ben.

Nog een kleine tip voor de organisatie: een promostandje waar je een blikje frisdrank krijgt, dat kunnen veel mensen waarderen maar misschien toch een paar extra vuilbakken wat verderop voorzien. Niet iedereen blijft immers bij die ene vuilbak staan tot het blikje leeg is en dus verschijnen er hier en daar hoopjes lege blikjes op het parcours. Erg netjes ziet dat er niet uit.

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

 

Floralien 2016 deel 2 – Leopoldskazerne

Na de stevige hagelbui besluit ik het er toch te voet op te wagen. Ik vind het een beetje te gek om een paar honderd meter te moeten terugkeren naar de halte van de pendelbus terwijl het al wandelend niet zoveel verder is (wel stijl maar dat is voor mij nu niet echt een probleem). Het water stroomt wel nog volop het voet- en fietspad naar beneden, alsof het de ambitie heeft een bergbeek te willen zijn.

WP_20160425_13_41_11_Pro

Op het binnenplein van de kazerne is het thema ‘bomen en de stad’. Groen maakt de stad tot een aangename en leefbare omgeving. Mythische figuren, kleurrijke serretjes met bloemsierkunst, het geluid van vogels en krekels, het draagt allemaal bij tot de bijna sprookjesachtige sfeer. Aan een kunstinstallatie kan je een hoofdtelefoon opzetten en luisteren naar het verhaal van de bomen en de natuur. Ik besluit mijn ogen te sluiten en mee te gaan in de fantasie. Ik voel op dat moment gelukkig enkel maar de zachte suggestie van de zon op mijn huid, de regendruppels blijven deze keer beperkt tot de stem in mijn oren die erover praat. Ik was erg benieuwd naar wat de bomenhoroscoop me zou vertellen over mijn karakter, maar kan me toch niet helemaal vinden in de boom die ik dan zou zijn. Het vormt wel een leuk extraatje op het wandelpad. Verder ook nog voorbeelden van hangende tuinen, mobiele tuinen en groene gevels.

De Leopolskazerne is zeker de moeite van een bezoekje waard maar heeft één groot nadeel: de tuin ligt op het binnenplein, volledig in open lucht en is dus zeer gevoelig voor de weersomstandigheden. Hier en daar probeerde men met een trekker zoveel mogelijk overtollig water weg te halen maar het was soms wel opletten waar je je voeten zette. Het leuke terrasje dat ze er geplaatst hadden, telde helaas ook geen bezoekers.

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

Floraliën 2016 deel 1 – site Oude Bijloke

Elke vier jaar is het zover, dan is Gent weer even wereldberoemd om zijn bloemententoonstelling. Als kind gingen wij al mee met onze ouders en keken onze ogen uit in het Floraliënpaleis in het Citadelpark. Ook toen ik niet meer thuis woonde, bleef ik trouw elke editie bezoeken, ook toen ze verhuisde naar Flanders Expo. Ik was dan ook erg benieuwd naar deze (ver)nieuw(d)e stadseditie. Via de sociale media had ik al en en ander gezien van de opbouw en van de opening. Ik kreeg er steeds meer zin in. Omdat ik vermoedde dat de weekends nog drukker zouden zijn dan de weekdagen kocht ik mezelf een ticket voor maandagnamiddag en besloot er op mijn eentje op uit te trekken.

Maandagmiddag 12u: ik ruil mijn laptop voor een fototoestel en vertrek richting Floraliën. Aangezien de weergoden vonden dat we nog wel een portie Aprilse grillen konden gebruiken, besluit ik voor het eerste stuk naar de Oude Bijlokesite toch gebruik te maken van de gratis pendelbus. Tip voor de organisatie: zorg dat mensen de weg naar de bushalte iets gemakkelijker vinden. Een vermelding op het digitaal bord aan perron 16 (en een briefje in het lijnloket) is echt niet voldoende. Waarom geen bloemstuk op het perron net zoals op de pendelbus, extra pijltjes vanuit het treinstation, een banner, … ik zeg maar wat. Als niet-Gentenaar blijkt het echt niet altijd even duidelijk. De stadswachten en toezichters/Floraliënvrijwilligers (?) zijn wel vriendelijk dat moet gezegd. Eentje vraagt me of ik wel weet dat perron 16 enkel voor de Floraliën is. Ik val blijkbaar een beetje uit de toon bij het wachtende publiek dat toch een stevig stukje ouder is 🙂

WP_20160422_07_46_54_Pro                              KBG_1796

Eerste halte: site Oude Bijloke. Van de bushalte nog pakweg 100m tot de ingang. Daar is het druk en beetje uitkijken waar je heen moet, maar volk genoeg om je de weg te wijzen. We krijgen een armbandje om dat we nog meerdere malen zullen moeten tonen, niet enkel om in- maar ook om uit te checken (op die manier wordt bijgehouden hoeveel volk er binnen is, eens het quotum bereikt, moet er even gewacht worden aan de ingang tot er weer voldoende mensen de locatie verlaten hebben). Op zich een heel goed systeem al zorgt het er wel soms voor langere wachtrijen want niet overal meerdere mensen om te scannen of gewoon een smalle toegang tot een tent en dus gaat het al eens wat trager.

WP_20160425_12_27_07_Pro (Medium)                          WP_20160425_12_28_01_Pro (Medium)

Thema op de Bijlokesite: “east meets west”. Met gastland Japan krijg je er een bloemlezing (pardon the pun) van azalea’s, camelia’s en bonsais. Japanse bloemsierkunst binnen, Daniël Ost buiten op het terrein. Helaas steekt de regen stokken in de wielen om van het buitengedeelte echt te kunnen genieten. Het terras ligt er verlaten bij, de mensen zoeken hun heil in het tot Café Frascati omgevormd STAMcafé. Ik besluit me te beperken tot een bezoekje aan de minitentoonstelling in de inkomhal van het STAM waar je Japanse relatiegeschenken kan bewonderen die de stad Gent in de loop der jaren in ontvangst mocht nemen, ik het café zelf is het net ‘iets’ te druk.

Net wanneer ik de site verlaat, worden we nog getrakteerd op een hagelbui die dik 10 minuten duurt (en dat ik heel lang wanneer je tegen elkaar gedrukt staat onder een partytentje).

Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.

 

 

History @the movies

Historische films en TV-series, ongeveer iedereen heeft er wel gezien: Sense and Sensibility, the Tudors, The white queen, Shakespeare in love, The house of Eliot, …
Voor de opnames zoekt men vaak in binnen- en buitenland naar de meest geschikte locaties. Regelmatig zie je ook in Gent cameraploegen opduiken al zal je het misschien niet altijd door hebben welke locaties op Gents grondgebied gemaakt zijn.
In de Sint-Pietersadbij vonden ze het in elk geval reden genoeg om een tentoonstelling uit te werken rond dit thema. Op de laatste dag, vorig weekend, gingen wij nog snel een kijkje nemen. Ideaal als afsluiter van de paasvakantie.

We zagen er een dertigtal originele kostuums, gebruikt in bekende films en series. Ook korte beeldfragmenten om de sfeer van de opnames weer te geven. Een groot deel van de films en series bleken we wel gezien te hebben, dat maakte het eigenlijk nog wel leuker.

WP_20160410_11_17_38_Pro

Grootste verrassing was wellicht David Copperfield uit 1998 waar de toen nog onbekende negenjarig Daniel Radclif (later zou hij wereldberoemd worden in zijn rol als Harry Potter) de hoofdrol voor zijn rekening nam. The house of Eliott, een van de populairste BBC-reeksen uit 1991, dat zich afspeelt in de jaren 20 van vorige eeuw, zou ik ook graag eens (her)bekijken (ik denk dat we dit thuis ooit volgden maar kan me daar niet zoveel meer van herinneren). De reeks kreeg twee belangrijke prijzen voor de mooie kostuums.

Voor de kinderen is er een speurtocht van Vlieg uitgewerkt die hen een kleine introductie geeft in de wereld van filmmagie (wat is werkelijkheid en wat is fictie?)
Op het einde van de tentoonstelling kon je jezelf even onderdompelen in de sfeer van vroeger: een kledingrek en een tafel vol hoofddeksels stonden beschikbaar voor groot en klein.

WP_20160410_12_02_22_Pro

Wandeling in het Miljoenenkwartier

Wat doe je wanneer het weer relatief uitnodigend is in het weekend en je jezelf verplicht om even naar buiten te gaan? Bij gebrek aan tuin die om aandacht vraagt, doen we wel eens een wandelingetje in de buurt, even ongegeneerd huizen kijken (de buitenkant dus, de architectuur, niet binnengluren al zou ik dat bij sommige van die huizen ook graag eens doen). De stationsbuurt leent zich daar wel toe. Straten met nog statige herenhuizen (of andere bijzondere bouwwerken) en het Miljoenenkwartier.
Ik had enkel mijn telefoon mee, de beelden kunnen dus zeker beter maar ik beschouw het alvast als een excuus om nog eens terug te komen, dan met reflexcamera en nog iets meer tijd om de architectuur op de gevoelige plaat vast te leggen.

WP_20160326_15_04_57_Pro                       WP_20160326_15_48_23_Pro

Dagje Oostende

Tijdens de paasvakantie hier geen grote plannen of meerdaagse uitstappen maar dat betekent natuurlijk niet dat wij er niet eens op uit trekken. De eerste week gingen we naar Tongeren, de tweede zondag trokken we richting kust, meer bepaald naar Oostende.

IMG_1384 (Medium)

Het was even zoeken om een vrij (lees: gratis) parkeerplekje te vinden, maar omdat we tijdig vertrokken lukte het alsnog. We wandelden eerst richting toeristisch infopunt om een wandelfolder op te halen. Het zonnetje prijkte al vrolijk aan een blauwe hemel waarin de wolken steeds minder aanwezig waren. In het infopunt vind je trouwens heel wat folders, flyers en informatiekrantjes over de meest uiteenlopende gratis en betalende activiteiten in Oostende en de buurgemeenten. Voor specifieke vragen kan je bij een van de medewerkers aan de infobalie terecht.
We trokken eerst naar het Ensorhuis. De stad wil trouwens van het huis een heus bezoekerscentrum maken, tegen 2018 zouden de uitbreidingswerken rond moeten zijn. Je komt binnen in de oude winkel vol kust-souvenirs. De opgezette kogelvissen en koralen aan het plafond zorgen voor een bijzonder sfeertje. In de toonbank liggen nog heel wat schelpen die vroeger te koop werden aangeboden. In de hoek achteraan hangen de jas en de hoed van de kunstenaar nog steeds aan de kapstok.
In het museum hangen verschillende kleinere werken (vooral tekeningen) van de kunstenaar, maar ook een aantal grotere schilderijen. Vooral het salon en de eetkamer zijn nog volledig ingericht en heel sfeervol. In een apart kamertje kan je naar een poëtische documentaire kijken over Ensor.

We kuierden even rond in de omliggende straten, liepen al eens een winkeltje binnen (Ferm was een leuke tip die ik las op deze fijne blog) en zochten ondertussen een plek om iets te eten. Uiteindelijk belandden we op een gezellig plein waar we in een klassieke brasserie gingen voor een klassiek Oostends gerecht: garnaalkroketten (en ze hebben gesmaakt).

Na onze lunch wandelden we naar de Visserskaai waar een overzetboot,  het rode vierkant op de zee, ons naar de oosteroever bracht. Dat op zich was al een fijne attractie die voor Maya gerust een beetje langer mocht duren. De zon, een bijna spiegelgladde zee en een heel zacht briesje, perfect weertje dus voor een tochtje op het water.

Aan de andere kant wandelden we gezellig naar ons volgende doel: Fort Napoleon. Wie lid is van de erfgoedvereniging Herita krijgt trouwens extra korting. Ben je nog geen lid? Geen probleem, je kan je ter plekke gratis online registreren en je krijgt meteen je korting toegekend.

Tot het einde van de paasvakantie loopt in het fort een interactieve kinderexpo rond geluk, gebaseerd op het boek van Leo Bormans. De onthaalbediende ging ervan uit dat onze prille tiener al iets te oud was hiervoor en stelde voor dat ze de gewone rondleiding zou volgen met de audiogids (een Ipod). Rondlopen met haar eigen Ipod sprak haar wel aan en dus ging ze akkoord, al was het nog wel haalbaar om ook de kinderexpo mee te doen.
Een aantal activiteiten kon je ook zonder het bijbehorende boekje doen en dat vormde zo nog een leuke aanvulling op de rondleiding. Een gekke pruik opzetten en vervolgens een selfie maken dat vinden ook tieners nog erg leuk 🙂

WP_20160403_14_07_26_Pro

Die audiogids is trouwens wel nodig want in het fort zelf is eerder weinig te zien. De algemene toelichtingen worden afgewisseld met commentaar van een historisch personage, de 19de eeuwse soldaat François, die je zijn persoonlijke ervaringen vertelt. Voor de kinderen is er een aangepaste versie zodat ook zij het verhaal vlot kunnen volgen en er dus plezier aan kunnen beleven. De rondleiding eindigt op het dak van het fort waar je een schitterend uitzicht hebt op de omgeving. We vonden het er zo aangenaam dat we meteen besloten om nog iets te drinken op het terras. Het was er heerlijk rustig en de bediening uitermate vriendelijk.

WP_20160403_14_42_13_Pro

We keerden terug naar de overzet maar niet zonder een klein ommetje te maken langs het strand. Wie houdt van een rustig(er) stukje Oostende is hier duidelijk op de juiste plek. Ondertussen was er duidelijk nog meer volk dat terug naar de overkant wou varen en dus duurde het wel een dikke drie kwartier voor we opnieuw konden inschepen. Gelukkig was het wachten niet onaangenaam in het zonnetje. In de wachtrij herkende ik plots een vrolijke krullebol, altijd grappig om andere bloggers plots in het echt te ontmoeten ook al was het maar gewoon even dag zeggen. In de Oostendse binnenstad was het inmiddels duidelijk een heel pak drukker geworden. Alle terrasjes zaten eivol, de files aan elke ijsbar waren ettelijke meters lang, de vuilbakjes op de dijk waren duidelijk te klein…

Vorig jaar ontdekten we Oostende als fijne plek aan zee en wij komen zeker nog eens terug, al was het maar om de nieuwe stadswandeling uit te proberen langs de street art die tijdens deze paasvakantie gecreëerd werd in kader van het eerste tweejaarlijkse festival The Chrystal Ship.

WP_20160403_12_00_25_Pro

Nog meer tips en suggesties gewild voor een bezoekje aan Oostende? Een pak praktische info lees je op de website van de stad. En mocht je zelf nog een leuke tip hebben voor een volgend bezoekje aan Oostende, laat het zeker weten in de commentaren.