Monthly Archives: February 2018

Pancakes met ricotta

Recepten kiezen in functie van de ingrediënten in de koelkast (vooral wanneer die best niet al te lang meer blijven liggen), ik doe dat wel eens.
Zo ontdekte ik een receptje voor pancakes met ricotta. Mozarella, mascarpone en ricotta worden hier regelmatig gekocht (en vlot verwerkt in allerlei recepten) maar soms mag het al eens iets anders zijn en dus werd de ricotta verwerkt in kleine dikke pannenkoekjes.

Ingrediënten
4 eieren
350 g ricotta (ik had een potje staan van 250g maar ook nog een rest mascarpone en kwam zo net aan 350g)
185 ml melk
140 g bloem (ik gebruikte 2/3 gewone en 1/3 zelfrijzende bloem, leek me interessant om het luchtige effect wat te versterken)
1 kl bakpoeder
1 snuifje zout
boter om te bakken
poedersuiker om te bestuiven

Werkwijze
Splits de eieren. Roer de ricotta met de melk en de eierdooiers in een kom. Zeef er de bloem en het bakpoeder bij en meng. (Ik koop altijd ‘vloeiende’ bloem, dat spaart mij een hoop geknoei met een zeef en ik win er tijd mee; hier moet het liefst een beetje vooruitgaan in de keuken).
Klop de eiwitten stijf met een snuifje zout. Spatel ze door het ricottamengsel.

Verhit wat boter in een bakpan. Doe per pannenkoekje een grote eetlepel deeg in de pan. Bak zowat 2 minuten op een matig vuur tot de onderkant goudbruin is. Draai om en laat verder bakken tot ze goudbruin en gaar zijn. De kunst is om de pan eerst goed warm te laten worden en niet te snel je pancake te willen omdraaien (net zoals bij gewone pannenkoeken eigenlijk). Doordat de koekjes vrij dik blijven, kon ik gemakkelijk met twee pannen tegelijk bakken. Mijn pannenkoekenpan gaf het snelst en het beste resultaat maar op een gewone pan lukt het uiteraard ook.

Voor het serveren kan je de pannenkoeken nog met poedersuiker bestuiven.

Wat vonden wij ervan?
Ik zette gewoon de pot suiker op tafel, beetje boter, vruchtenjam en kiwi in stukjes. Kwestie van wat variatie te hebben. Ook chocoladesaus en banaan of (blauwe) bessen en honing hadden wellicht op bijval kunnen rekenen (onthouden voor de volgende keer). De pannenkoekjes zijn lekker als dessert maar kunnen ook gerust bij het ontbijt worden geserveerd.
Met bovenstaand beslag bakte ik ruim 25 pancakes, genoeg om ook de volgende morgen nog eens van te smullen dus 🙂

Dit recept kwam uit Budgetkoken II van Libelle

 

#40Dagenbloggen – een tussenstand

Een challenge van formaat die 40 dagen bloggen, toch wanneer je normaal gezien maar één of twee keer in de week een berichtje online zet.
Gelukkig had ik voor de start wel enkele berichtjes in de pijplijn zitten maar nu ook weer niet de massa. Tijd nemen om een volledig contentplan uit te werken, zag ik niet meteen zitten. Dit plekje moet er vooral eentje zijn waar niets ‘van moeten’ is, daar probeer ik echt wel over te waken, er moet immers al zoveel.
Ik nam me voor om te starten en te zien, en kijk, intussen zijn we toch al een eindje gevorderd in deze challenge en loopt het vrij behoorlijk 😉

Ga ik de volledige rit uitrijden? Ik zou het echt niet weten. Elke dag schrijven in combinatie met een voltijdse job (waarvoor ik ook regelmatig nog ‘s avonds bezig ben), het is toch niet zo evident. Bovendien vraag ik me ook af hoe dat zit aan de andere kant, de kant van de lezers. Kunnen die dat allemaal volgen en willen die überhaupt wel zoveel berichten lezen?

Eigenlijk zou ik er de statistieken eens moeten op nakijken: heb ik nu meer lezers of toch niet, wat scoort er beter en of net niet? Misschien moet ik dat toch maar eens doen, op een dag dat ik misschien geen blogpost schrijf 😉

En die andere bloggers die nu ook extra schrijven, hebben die nog tijd om te lezen? Ik vind dat alvast evenmin vanzelfsprekend want meer schrijven betekent bij mij toch ook wel minder lezen en was dat nu net niet de bedoeling om andere blogs te ontdekken? Maar misschien moet ik na 40 dagen bloggen eens een leesmarathon houden voor mezelf en eens door al die berichten van al die andere bloggers bladeren of er toch iets meer tijd doorbrengen dan wat me op dit moment lukt.

Tja, die gedachten in mijn hoofd, ze fladderen weer van hot naar her 😉

En toen stond even alles stil…

Het voorbije weekend gingen mijn gedachten regelmatig naar het meisje van 16 dat met haar fiets geen partij was voor de vrachtwagen die haar aanreed. De tranen sprongen in mijn ogen toen ik aan de ouders dacht en hoe vreselijk het moet zijn om dergelijk nieuws te horen te krijgen. (enkele berichten uit de krant)

Toen ik deze middag een bericht met als titel ‘tragisch ongeval’ op mijn telefoon zag voorbijflitsen, knipperde ik even met mijn ogen want het was dit keer niet via social media of krantenupdate maar via Smartschool.

Op vrijdag 23 februari 2018 bracht de politie ons tijdens de middagpauze op de hoogte van het tragische ongeval van mw. C.D., onze leerkracht Latijn. Zij werd bij een verplaatsing met de fiets aangereden in haar woonplaats en werd levensgevaarlijk gewond overgebracht naar het UZ Gent. De urenlange inspanningen van het medisch team hebben jammer genoeg niets kunnen veranderen aan haar kritieke toestand. De artsen lieten weten alle hoop te hebben opgegeven. …

Ik kon het gewoon niet geloven, Maya’s klastitularis, de leerkracht die haar inspireerde om Latijn als richting te kiezen, de leerkracht waar ze zo naar opkeek en waar de hele klas dol op was, die is er plots niet meer.

Al het andere valt in het niets, telkens weer bij zo’n tragisch ongeval. Zoveel mensen blijven verweesd achter en weten even niet meer hoe het verder moet. En toch zullen ze verder gaan, met vallen en opstaan, met herinneringen aan wat was en wensen of dromen hoe het anders zou kunnen (geweest zijn). Littekens die hun sporen nalaten, voor altijd. Littekens die misschien niet nodig waren, die misschien vermeden hadden kunnen worden.

Mijn gedachten gaan naar de directe omgeving van mevrouw C.D. en mijn zorgen naar ons meisje, dat we met extra warmte en liefde zullen helpen om ook dit een plek te geven in haar leven.

En misschien moeten nog meer mensen ook deze open brief eens lezen.

Foodprepping

Nu Maya de lagere school geruild heeft voor het eerste humaniora hebben we onze weekendroutine toch een beetje moeten aanpassen. Lees: iets minder activiteiten of meer werk- en studeertijd inplannen, of anders gezegd: wanneer zij op zaterdag al een en ander op haar activiteitenkalender staan heeft, dan beter niet te veel extraatjes meer op zondag 😉
Daardoor zijn we nu wel iets vaker ‘gewoon thuis’ in het weekend en ben ik ook terug wat actiever in de keuken. Lees: ik snuister weer eens in mijn kookboeken en probeer al eens een nieuw recept uit. Dat kon je op deze blog wellicht al een beetje merken 😉
Aangezien Maya en ik op maandag pas om 19.30u thuis zijn en koken sowieso mijn departement is, probeer ik nu vaker al op zondag een ovenschotel voor te bereiden, verse soep te maken etc. Op die manier staat er op maandagavond alvast op zeer korte tijd een ‘deftige’ maaltijd op tafel. Zeker in de winterperiode is dat mooi meegenomen, slaatjes zijn lekker maar toch meer aan mij besteed op warme dagen 🙂

Gelukkig is er een ruim aanbod aan ovenschotels en kan er dus zonder veel problemen gevarieerd worden (al staan toppers wel regelmatig eens opnieuw op het menu): wat dacht je van een bloemkoolschotel met hardgekookte eitjes en aardappelen, of deze pastaschotel met geitenkaas en zoete aardappel (een recept van Nigella dat hier meteen een hit was), lasagne ontbreekt uiteraard evenmin in dit rijtje.

Wanneer ik op zondag aan de slag ga in de keuken worden er meestal meerdere gerechten bereid. Dat kan zowel een verse pot soep zijn (zoals bv dit recent ontdekt recept voor deze pompoensoep) maar evengoed een een quiche (weinig voorbereiding en grootste tijd in de oven dus gemakkelijk te combineren met ander kookwerk) of alvast wat ‘lunchboxfood’ zoals de favoriete mueslirepen of een huisgemaakte eiersla voor op de boterham (veel beter dan die mayonaisetoestanden die je in de supermarkt koopt).

   

Wordt er bij jullie op voorhand gekookt om de werkweek vlotter te kunnen doorlopen? Heb je nog tips voor leuke en eenvoudige recepten? Laat het me gerust weten!

Pompoensoep met sherry en zure room

De keuze voor een recept wordt bij mij soms wel eens bepaald door één of enkele specifieke ingrediënten. Deze keer was het de fles sherry die maar in onze kast blijft staan (enkel mama dronk dat) en een potje zure room dat in de ijskast stond.
Ik maak regelmatig eens pompoensoep maar deze 2 ingrediënten maakten deel uit van het recept dat ik nu wou uittesten.

Nodig voor de soep (aka de ingrediëntenlijst):
600 g pompoen (het recept suggereert hokkaïdo, ik gebruikte de butternut die ik liggen had)
1 kleine appel (bv boskoop, bij mij werd het een golden)
1 ui
25 g boter
0,5 l groentebouillon
1/2 kl kerriepoeder
1/2 kl gemberpoeder (ik had nog verse liggen en snipperde daarvan een klein stukje fijn)
4 el zure room
1 glaasje sherry
zout
peper uit de molen

Werkwijze
Schil de pompoen, verwijder pitten en snij in blokjes. Schil de appel, verwijder het klokhuis en snij in blokjes. Pel de ui en snipper fijn.
Verhit de boter in de pan, doe er de ui en de appel bij, laat even bakken en voeg dan de pompoen toe. Laat kort meebakken. Blus met de bouillon en laat 20 minuten op een zacht vuurtje pruttelen.
Kruid met kerrie en gember. Voeg er de zure room aan toe en het glaasje sherry. Pureer de soep met de staafmixer en kruid met zout en peper.
Ik voegde extra vocht toe omdat ik niet zo’n fan ben dikke soep.
Serveer de soep met de rest van de zure room en gefrituurde pompoenreepjes*.

Ik had al in mijn soep geroerd waardoor dat lepeltje zure room in de soep meteen iets minder fotogeniek werk 😉

Ons verdict
De geur van de sherry is een beetje ‘bijzonder’ (toch voor niet-sherry liefhebbers,) maar de smaak zat wel goed (daar was ook Maya het mee eens die aanvankelijk toch maar een bedenkelijk gezicht trok toen de soep geserveerd werd). De soep was erg ‘fluwelig’ en de zure room en de appel zorgden voor een frisse toets.
Aangezien de fles sherry nog niet helemaal leeg is, zal dit soepje dus nog wel eens gemaakt worden 🙂

* gefrituurde pompoenreepjes (liet ik deze keer vallen, wegens nog andere kookprojecten op stapel)
150 g pompoen, in reepjes, knapperig bakken in 300 ml hete, plantaardige olie. Laten uitlekken op keukenpapier en bestrooien met zout.

Dit receptje haalde ik uit het boekje Budgetkoken II van Libelle

Plant eens een stuk of wat bomen

Wat doe je wanneer je het erg druk hebt, maar je je weken geleden opgaf als vrijwilliger om bomen te planten in het Parkbos Gent? Juist ja, toch maar beslissen om een uurtje of twee van je tijd te besteden aan het planten van bomen en struiken. De rest van de deadlines en mails zullen dan wel ‘s avonds (of tijdens het weekend) worden afgewerkt.

We waren met niet zo heel veel, ik schat een twintigtal, maar we trotseerden de koude temperaturen (vooral de ijzige wind deed soms wat vervelend) en genoten tegelijk van de zonnestralen. De plantgaten waren gelukkig ‘s morgens vers geboord en dus ging het plantgoed vlot in de grond en hadden we amper onze spade nodig.

   

Om af te sluiten nog een sapje en een suikerwafel en met een tevreden gevoel en ook wel een beetje zen trokken we terug naar Gent centrum. We hadden met ons groepje toch vlot meer dan 500 stuks geplant. Nu maar hopen dat de boompjes het goed zullen doen 🙂

Quiche met appel en geitenkaas

Ik laat mij niet zo vaak verleiden tot de aankoop an een kookboek maar toen ik in Het grote appelboek van Els Debremaeker had gebladerd, was ik toch blij dat het als een pakje onder de kerstboom lag 🙂
Het boek is mooi vormgegeven en staat vol heerlijke, eenvoudig recepten met een topproduct van eigen bodem, de appel. Inhoudelijk is het boek thematisch opgedeeld, een hoofdstuk aperitiefdrankjes (alcoholisch en niet alcoholisch), gerechten voor bij het ontbijt en de lunch, salades en soepen, hoofd- en bijgerechten, en desserts & taarten om af te sluiten!

Tijdens de kerstvakantie probeerde ik alvast een eerste receptje uit de categorie ontbijt en lunch: een quiche met appel en geitenkaas, uiteraard ook geschikt als licht avondmaal 😊

Ingrediënten (voor een taartvorm van ca 36×13 cm)
Het zanddeeg
250 g bloem
zout
125g koude boter
1 eierdooier

De vulling
2 appels (het boek suggereert type Greenstar, ik gebruikte golden omdat we die in huis hadden)
enkele takjes tijm
enkele stengels bieslook (bij mij was het voorlopig zonder wegens niet beschikbaar in de winkel, noch in de kruidenpot op ons terras, kan al eens gebeuren in de winter natuurlijk)
1 lente-uitje
2 eieren
250g ricotta
1 theelepel roze peperbolletjes
150 g geitenkaas (type buche)
versgemalen peper en zeezout

Werkwijze
Maak het deeg. Zeef de bloem (of gebruik zoals ik vloeiende bloem, dan hoef je niet meer te zeven) met een snuifje zout en wrijf er de boter door. Voeg de eierdooier en een scheutje water toe en kneed tot een elastisch deeg. Rol het deeg in een balletje, wikkel het in plastic folie en leg het minstens 30 minuten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180°C
Bestrooi het werkblad met bloem. Haal het deeg uit de koelkast, kneed het kort door en rol het uit. Bekleed de taartvorm met bakpapier en leg er het deeg op.

Was de appels grondig. Snijd enkele dunne plakjes van 1 appel. Schil de rest van de appels, verwijder het klokhuis en snijd de appels in blokjes. Was de tijm en de bieslook, dep ze droog en snipper ze fijn. Snijd het lente-uitje in ringetjes.
Klop de eieren los met de ricotta en meng er de appelblokjes, bijna alle tijm, de bieslook, de roze peperbolletjes en de helft van de geitenkaas onder. Kruid met peper en zout.
Schep de ricottavulling in de quichevorm en verdeel er de plakjes appel en de rest van de geitenkaas over. Werk af met de rest van de tijm.
Zet de quiche 20 tot 25 minuten in de oven.

(Ook lekker met blauwe schimmelkaas ipv geitenkaas)

Ons oordeel
De vulling was al in ongebakken versie erg lekker en het resultaat zag er na het bakken heerlijk uit.
Helaas knoeide ik wat bij het verwijderen van de vorm en toen zag de quiche er niet zo mooi meer uit (note to myself: volgende keer bakpapier in de vorm leggen, dat is veel gemakkelijker dan de vorm te moeten omkeren).
De smaak zat echter nog steeds zeer goed, vooral de verse tijm zorgde voor een heerlijke extra geur en smaak.
Kortom, dit gerechten zal hier zeker nog worden klaargemaakt maar misschien wel met een prefabdeegje kwestie van sneller klaar te zijn (en ik ben niet zo een fan van deeg kneden, dat laat ik altijd met plezier aan Maya over. Zij vindt dat wel leuk maar tijdens het schooljaar is ze meestal nog aan het studeren terwijl ik in de keuken sta).

Zou dit recept jullie ook kunnen bekoren? Laat het me gerust weten en tot dan, smakelijk 🙂

Post

Dat er stoom uit mijn oren kwam vandaag omdat ik echt wel heel wat rond wou krijgen van werk en dat ik dus ook dacht dat er geen tijd ging zijn om te bloggen vandaag.
Maar toen kwam ik thuis en zat er kaartje in de bus en had ik zowaar meteen een blogpostje 🙂
Een hele tijd geleden maakte Gerhilde een lijstje op. Op dat lijstje o.a. de intentie om mensen een kaartje te sturen. Ik zei dat ik dat wel leuk zou vinden, zo onverwacht een kaartje krijgen en kijk, vandaag 🙂

Het zorgde samen met de zon voor een goed gevoel.
Merci Gerhilde, het was zoals je schrijft erg fijn en de groeten zijn doorgegeven 🙂

3 X 400

Hier geen vier maal honderd meter maar vandaag wel 3 x 400 treden op de teller over de middag. Door een probleem met de liften en toevallig twee afspraken op de 21ste verdieping van ons gebouw ging ik 400 treden naar omhoog, 400 naar beneden en dan nog eens 400 omhoog.

Ik was al blij dat ik zo nu en dan eens na de lunch in het restaurant op het derde de trap terug naar ons kantoor op het 13de neem. Dat zijn 10 x 20 trappen (of 2 keer 10 per verdieping) of dus een fijne 200 treden naar omhoog. Ik heb dus toch een beetje traplopen in de benen zitten 🙂

Mijn hartslag vloog deze middag wel de lucht in maar ik bleef rustig doorstappen en moest geen pauzes inlassen (en daar was ik best een beetje trots op).
Ik ben dan misschien geen regelmatige sporter (dat blijft beperkt tot de dagelijkse fietsrit van en naar het werk van ca 4 km en een wandeling van 20 minuten naar onze kantoren in Brugge en Brussel wanneer ik naar daar spoor voor overleg) maar op momenten als deze geef ik toch een speekmedaille aan mezelf 🙂

 

Mulligatawny

Mullyga-wat? Toen ik Het Grote Appelboek, een kerstgeschenkje van mijn vader, doorbladerde, kon ik me niet meteen iets voorstellen bij deze titel (al een geluk dat er een foto naast het recept stond 😉 ).
Deze soep werd in India bedacht voor de Engelsen. Het woord `mulligatawny` bestaat uit twee woorden uit het Tamil, die samen `peperwater` betekenen. De soep is veel lekkerder dan de naam doet vermoeden!

Ingrediënten (voor vier personen)
1 ui
2 wortelen
3 teentjes knoflook
1 rode paprika (deze keer werd het bij mij een groene die dringend wachtte op verwerking)
1 appel (suggestie type Jonagored, bij mij werd het een Golden die nog in de mand lag)
2 cm verse gember
1 rode chilipeper (aangezien ik enkel gedroogde exemplaren liggen had, ging ik voor een half pepertje)
boter
olijfolie
150g rundsgehakt
1 bosje koriander (helaas niet ter beschikking, zal voor de volgende keer zijn)
1 eetlepel madrascurrypasta of gele currypasta (ik had de laatste in mijn kast)
1 eetlepel tomatenpuree
1l rundbouillon (bij mij werd het groentebouillon)
120g basmatirijst
1/4 theelepel garam masala (bij mij werd het 4-spice en kurkuma)
4 eetlepels volle yoghurt (ik zette de pot op tafel en liet ieder naar believen scheppen)
versgemalen peper en zeezout

Werkwijze
Pel/schil de ui, look, wortels, paprika, appel, gember, chilipeper en snijd in kleine blokjes/ snipper fijn.
Roerbak het gehakt in de boter en olie op een hoog vuur tot het goudbruin is.
Snijd de korianderblaadjes van de stelen.
Voeg de ui, knoflook, chilipeper, gember, wortelen, paprika, appel en korianderstelen toe. Zet het vuur lager en laat 10 minuten stoven tot de groente gaar zijn (hoe kleiner de stukjes, hoe sneller gaar).
Roer de currypasta en de tomatenpuree door de massa en kruid met peper en zout.
Voeg de bouillon toe, dek af en laat ca. 40 minuten zacht sudderen.
Kook de rijst en breng op smaak met garam masala. Roer de rijst los met een vork en schep hem door de soep. (Let er dus op dat je pan/pot groot genoeg is want er komt heel wat samen).
Werk af met de korianderblaadjes en de yoghurt.

Wij smulden met drie de volledige pan leeg 🙂

In de meeste recepten die ik (achteraf) online vond (bij het zoeken naar de oorsprong van het gerecht) werd kip gebruikt, in het appelboek koos men voor gehakt. De smaak zat zeker goed maar best mogelijk dat ik volgende keer eens een versie met stukjes kip maak. Eén ding is zeker, dit gerecht zal hier nog vaker op tafel komen. Het perfecte comfort food voor een winterse dag.

Dit recept komt uit Het Grote Appelboek van Els Debremaeker. Een uitermate fijn boek voor lekkere recepten die je met plezier eens wil klaarmaken en waarvoor je helemaal geen gediplomeerde chef moet zijn. Ideaal voor mij dus 😉