Toen ik de derde instagramuitdaging en de blogpost van Oon las, dacht ik meteen: ik ga niet met mijn blote lijf (of een deel ervan) op de foto. ‘t Is niet dat ik ongelukkig ben met dat lijf van mij, maar ik ga het toch niet meteen in de kijker zetten. Maar misschien kon ik er toch iets over schrijven?

Mijn verstand zegt me dat ik niet ontevreden moet zijn over mijn lijf, maar – typisch vrouwelijk zeker – uiteraard vind ik dat het beter kan. Ik ga daarover niet in detail, ik heb immers in de loop der jaren geleerd dat je de sterke punten in de verf moet zetten en niet de mindere 😉
Ik ben er wel van overtuigd dat je moet luisteren naar je lichaam en het ook moet verzorgen. Twee zaken die ik probeer te doen, maar ook daar is er zeker nog ruimte voor verbetering. Ooit zou ik bv eens werk willen maken van Pilateslessen, maar dan wel met een goede begeleiding door een kinesist die weet wat mijn lichaam wel of niet aankan. Voorlopig blijf het vooral bij zoveel mogelijk korte verplaatsingen te voet en met de fiets doen, ook een wandeling van enkele uren is niet meteen een probleem. Zeker tijdens de vakanties doen we heel wat kilometers te voet, nog steeds vaak de beste manier om dingen te bekijken of te ontdekken in een stad.

En verder? I will count my blessings and try to take care 🙂