Category Archives: familie

Koksmaatje

Of ik vrij was op 1 maart om te komen helpen koken want ‘s middags op de planning een etentje thuis voor 11 man en ‘s avonds afsluitende kookles in Drongen waarbij er een feestelijk menu op de planning stond waarop ook de partners uitgenodigd zijn (en dus opnieuw voor minstens een man of 12). Ja eigenlijk wel, en dus trok ik zaterdagmorgen richting Zomergem om koksmaatje te spelen: voorbereiden, zorgen voor de mise-en-place, borden dresseren en tussendoor ook opruimen en afwassen.

Op het menu ‘s middags een aperitief maison met enkele eenvoudige hapjes, gevolgd door een carpaccio van zeebaars met gemarineerde venkel en fijne schijfjes zure appel en radijs. De marinade van limoen, olie, zilveruitjes en pezo werd ook een half uurtje vooraf op de vis gedaan (hierdoor heeft het gerecht ook wat van ceviche). Rauwe vis versnijden is niet direct mijn ding (gelukkig nam de kok dat voor zijn rekening en kon ik vooral dresseren) maar ik at mijn bordje wel met plezier leeg (want ja, als koksmaatje kreeg ik ook een portie van elk gerecht 🙂 )

Het hoofdgerecht bestond uit gebraad met gebakken witloof, wortelpuree en gratin dauphinois. Hier echter vergeten om nog een foto te maken van de gedresseerde borden (moest vooruitgaan toen om warm te kunnen serveren). Afsluiten deden we met een torentje van gebakken appelblokjes waartussen dunne schijfjes Camembert lagen en het geheel geflambeerd met Calvados en afgewerkt met fijngehakte rozemarijn. Een variant met peer en brie is ook perfect mogelijk trouwens.

 

Na het diner was het snel opruimen en inpakken geblazen om naar de volgende kookplek te gaan. Daar zou een team van amateurkoks instaan voor het bereiden van de feestmaaltijd en bleef mijn taak beperkt tot uitladen en klaarzetten van alle materiaal en voedingswaren. In ruil mocht ik wel nog even blijven en mee proeven van het aperitief: een punch cava citrus, lekker fris en beetje zurig (maar ook wel beetje gevaarlijk want is toch iets straffer dan het lijkt). Omdat ik al vragen kreeg naar het recept, meteen alle ingrediënten hieronder opgelijst 🙂

Ingrediënten: (voor 6ps) 2 roze pompelmoezen, 2 sinaasappelen, 2 limoenen, 30cc Campari, 20cc Vermouth, 20cc gin, 20cc sinaasappelsap, 1 fles cava, muntblaadjes

Bereiding: spoel alle fruit zorgvuldig en snij ze in flinterdunne plakken, doe ze in een grote kom en giet er de Campari, Vermouth, gin en sinaasappelsap bij. Laat één uur marineren.
Voeg net voor het opdienen de Cava toe en werk af met muntblaadjes (facultatief).

Gezondheid!

 

Rust

Op het werk is het nog steeds erg druk en dus probeer ik in het weekend rust in te bouwen. Ik voel wel dat het nodig is (heb weer last van weekendhoofdpijn en dus zijn veel lezen en beeldschermwerk niet aan de orde).

Gelukkig was dit weekend er eentje met veel zon en al konden we door het vele schoolwerk van Maya niet echt een daguitstap doen, ik genoot toch van de zonnestralen. Al van bij het ontwaken zorgde het zonlicht voor een glimlach op mijn gezicht door zo mooi te breken op het glas binnen in huis.

Thuisblijven betekende niet meteen binnen blijven. Op zaterdag werd er een beetje gewerkt in de tuin, geen grote dingen maar toch wat opruimwerk (hij een oude draad verwijderen achter in de tuin, ik de oprit opvegen en een beetje onkruid wieden). Ik genoot van de zon op mijn gezicht 🙂

Na het buitenwerk zorgde ik voor een verwennerijtje in de vorm van koffie verkeerd en vers gebakken scones, inclusief room en jam :p

Het zonnetje (en een pijnstiller) zorgden er in elk geval wel voor dat mijn hoofdpijn verdween (‘als sneeuw voor de zon’ zou overdreven zijn maar tegen de avond was ik toch weer hoofdpijnvrij). Gelukkig maar want er stond een quizavondje op het programma waarbij ik als vrijwilliger mee instond voor de bediening van de bar, Maya de antwoordblaadjes verzamelde en M. samen met broer, zus en neefjes de spreekwoordelijke eer hoog mocht houden. De avond verliep allergezelligst: geen droge, doodernstige toestanden met spitse discussies over al dan niet correcte antwoorden maar gewoon een leuke avond met soms gemakkelijker en dan weer moeilijker vragen en opdrachten.

Op zondag toch een beetje proberen uitslapen, nog wat foodprepping gedaan (gehaktbroodje voor morgenavond) en Maya in de keuken voor de uitdaging gezet om een pastaschotel voor ons te maken, naar een eenvoudig receptje van Bill Granger.

Ik keek toe en zag dat ze het goed deed. Het heeft ons in elk geval gesmaakt en het biedt perspectieven voor de toekomst om een koksmaatje in huis te hebben 😉

En daarmee zat het weekend er alweer op, het had gerust een dagje langer mogen duren 😉

Winter in Oostende

Het begin van de kerstvakantie kondigde zich vrij zonnig aan en op tweede kerstdag hadden wij niets op onze agenda staan, ideaal dus voor een uitstapje richting Belgische kust 🙂
Ik ben enkele jaren geleden helemaal fan geworden van Oostende, voor mij is het een beetje ‘Gent aan de kust’. Er valt altijd wel iets te beleven, ook op cultureel vlak en er zijn steeds leuke adresjes om te ontdekken. Omdat de wederhelft dringend een aantal van de ontdekkingen ‘moest’ leren kennen, stond de bestemming bijgevolg snel vast.

Kerstvakantie en veel te beleven in de stad betekent uiteraard ook veel bezoekers en dus mogelijk parkeerproblemen. In Oostende lossen ze dat echter handig op door speciaal voor Winter in Oostende de randparking achter het station te openen. De strandparking is open van 1 december 2018 tot en met 6 januari 2019 en een dagticketje kost je amper 3 euro. Omdat de omgeving er een beetje ‘verlaten’ kan uitzien, plaatsten ze zelfs een filmpje op de website van de toeristische dienst zodat je weet wat je kan verwachten (ideaal voor onzekere karakters op dat vlak zoals ondergetekende 😉 ). Eens geparkeerd wandel je langs het station richting stad, best dichtbij en zo gemakkelijk!

We besloten de route van The Crystal Ship als basis te nemen voor onze wandeling in Oostende. Het kaartje hadden we nog liggen van een vorige uitstap die ik maakte met ons topwijvengroepje maar je kan de kaart ook downloaden of een papieren exemplaar ophalen in de kantoren van de toeristische dienst. We liepen liepen langs de jachthaven met uiteraard het zeilschip Mercator (zeker de moeite van een bezoekje waard, voor groot en klein) en we zagen zelfs een bijzon.

De meeste kunstwerken op de route had ik al eerder gezien maar toch kwamen we er nog een paar nieuwe tegen die ik op vorige wandelingen had gemist.

      

Ik wilde zeker ook iets gaan drinken bij Moose en ja hoor, de inrichting en de drankjes waren nog steeds top.

Ook een bezoekje aan Design Oostende mocht niet ontbreken. M. vond er eindelijk zijn favoriete design bureaustoel van Eames irl en kon hem dus ook eens uittesten (online is dat immers nogal moeilijk en tot op heden hadden we nog nergens een exemplaar in een winkel gevonden). Getest en goedgekeurd, nu alleen nog wachten op het moment dat we de aankoop ook effectief zouden overwegen 😉

Uiteraard gingen we ook een kijkje nemen op de kerstmarkt maar daar was het voor ons iets te druk. De locatie van de ijspiste op de vijver in het park vond ik wel goed gevonden. Het geeft je een beetje de illusie op natuurijs te schaatsen 😉


We hielden wel even halt aan de Adolf Buylstraat waar een lichttunnel de straat overkapt en er vier keer per dag voor een lichtshow op muziek zorgt. Er zijn dagelijks vier shows : om 16.45 uur, 17.45 uur, 18.45 uur en 19.45u. De muziek is afwisselend en aanstekelijk, een leuk intermezzo op onze wandeling  (hieronder een fragmentje).

 

Daarna trokken we nog even richting zeedijk en Vissersplein, waar tot 6 januari het Christmas Village opgetrokken is. Omdat er op het moment dat wij langskwamen geen muziekoptredens waren, was het er minder druk en konden we in alle rust nog een frietje eten (wandelen in de vrieslucht geeft appetijt 😉 ) voor we terug richting auto en binnenland trokken.

 

Wij bleven een beetje weg van de grootste drukte, zowel wat de kerstanimatie als de winkelstraten betreft, maar pikten toch een stukje van de sfeer mee in de stad. Tegelijk gingen we er op ontdekking en genoten we al wandelend van het vele moois dat we tegenkwamen. Een ideaal ontspannend namiddagje uit met ons drie, meer moet dat niet zijn op een vakantiedag tussen de eindejaarsfeesten in 🙂

 

Zelf zin gekregen om eens naar Oostende te gaan? Check zeker eens de website van de toeristische dienst, je vindt er een pak nuttige en interessante informatie waardoor je jouw dag optimaal kan plannen zoals jij het zelf graag hebt 🙂

 

 

 

Examens

Ja het is weer van dat: examenperiode (en de bijbehorende stress helaas ook) voor Maya. Dat betekent ook voor ons een aanpassing: thuisblijven tijdens het weekend en vooral ook stand by zijn om dipjes en paniekaanvalletjes onder controle helpen houden en te kantelen naar positieve vibes.

Ik laat haar zoveel mogelijk haar eigen ding doen, zeker tijdens het jaar (uiteindelijk moeten ze zelf leren studeren en plannen en ondervinden wat werkt of niet werkt) maar tijdens de examenperiode probeer ik toch wat extra tijd vrij te maken voor haar .
Gelukkig kan ik gemakkelijk thuis werken en liggen werk, school en thuis slechts op enkele kilometers van elkaar. Dus ga ik in de voormiddag naar kantoor en sta ‘s middags aan de schoolpoort om Maya af te halen en samen naar huis te fietsen. In de namiddag zijn we elk aan het werk: zij in haar kamer, tussen haar boeken en notities, ik in de leefruimte, meestal aan de laptop, soms nog eens op papier documenten aan het doornemen.
Onze pauzes nemen we samen, afgestemd op haar ritme. Ik pols dan (voorzichtig) naar de stand van zaken (en haar stemming) en zorg voor tussendoortjes, een opkikkertje voor lichaam en geest 😉

Sinds een tijdje drinkt Maya ook thee, ideaal dus om haar een warm drankje te geven met afwisselende smaken. Ook het lekkers van de sint wordt netjes verdeeld en opgegeten.

De mooie dozen van OrTea mogen mee voor een positieve noot zorgen.

Soms ook wel eens warme chocolademelk met een koekje, een stuk fondant chocolade met amandelnootjes en wat hazelnoten om voor extra energie te zorgen.

Ik zal – samen met haar – erg blij zijn wanneer de examenperiode terug achter de rug is. Dan kunnen we samen met volle teugen genieten van de kerstvakantie 🙂

 

Belgische kust

Het mooie weer van vandaag herinnerde me aan onze herfstvakantie-uitstap naar de Belgische kust waar we mijn zusje en de nichtjes gingen opzoeken.
We maakten toen heel wat foto’s met de smartphone en die wou ik hier ook nog wel eens delen omdat ze zo’n mooie herinnering zijn en een perfecte illustratie van kleine gelukjes die je moet koesteren 🙂

En eindelijk konden we ook het item ‘een zonsondergang aan zee fotograferen’ afvinken op Maya’s bucket list  😉

Examentijd

Het is weer zover: examentijd en meer nog dan de vorige keren met de nodige dosis stress. Veel meer dan er zijn voor haar, actief luisteren en moreel bijstaan, kan ik niet doen. En ook nog wel een beetje troost en steun bieden in de vorm van lekkere tussendoortjes en comfort food.

En dus passeerden hier o.m. al het volgende:

Platte kaas met coulis van aardbeien uit opa’s tuin.

Rode besjes, ook uit opa’s tuin.

Verse smoothie in de favoriete poezentas.

Huisgemaakte mueslirepen (uiteraard).

Spelttoast met huisgemaakte eiersla, tomaat, komkommer en sla.

Framboosjes en gedroogde abrikozen, in de reeks gezonde snoepjes voor tussendoor.

Onze eigen WK-burgers: meergranenbroodjes met rundsburger, verse groentjes en kruidenmayonaise.

Huisgemaakte balletjes met tomatensaus en puree met een extra portie boter.

En nu maar hopen dat al die hapjes en met veel liefde bereide maaltijden er mee voor kunnen zorgen dat onze lieve, dappere, ijverige student met een mooi rapport naar huis komt (waar ze vooral ook zelf tevreden mee is).

Fingers crossed.

De koninklijke serres

Een bezoekje aan de serres van Laken stond al een tijdje op onze agenda maar het was pas vandaag dat het effectief lukte om er ook effectief te geraken. We namen mijn vader mee, als fervent tuinier is zo’n uitje immers genieten 😉

De serres zijn jaarlijks te bezoeken, maar slecht gedurende drie weken en dus moet je het wel even in de gaten houden want openingsperiode kan jaarlijks beetjes schuiven (o.a. door de weersomstandigheden). Voor de toegangsprijs moet je het zeker niet laten, want volwassenen betalen slechts 2,5 euro en kinderen tot 18 jaar mogen gratis binnen. De site is vlot bereikbaar, zowel met de wagen als met het openbaar vervoer.

Al van bij de ingang zie je erg grote rhodondendronstruiken die volop bloeien, dichter bij de gebouwen staan grote struiken op hun paasbest in stevige plantenbakken. De route staat netjes aangeduid met houten pijltjes en de zijpaadjes waar je niet in/op mag zijn eenvoudige afgebakend met een touw. Het pad voert je eerst lang buiten. Op die manier krijg je een mooi zicht op de serre-architectuur van Alphonse Balat, de leermeester van Victor Horta, en een deel van het koninklijk park dat je gerust een arboretum mag noemen. Je krijgt er ook een zicht op de hoofdstad in de verte en wandelt langs het atelier van koningin Elisabeth I.

Vervolgens stap je de serres binnen en kan je genieten van de uitbundige bloemenpracht. Sommige exemplaren van fuchsia’s, geraniums en varens en palmen zijn bepaald indrukwekkend te noemen. Foto’s nemen was niet altijd even vanzelfsprekend omdat iedereen toch een beetje in een bepaald wandeltempo zit (zeker binnen) maar uiteindelijk schoten we (Maya en ik) toch heel wat beelden. De selectie hier is dan ook een collage van ons beider resultaten 🙂

Geniet je even mee? Klik op de foto’s om ze in groot formaat te zien.

Onze wandeling duurde een dik uur en we sloten af met een drankje in de orangerie. Je kan je bezoek aan de serres dus zeker combineren met bv een bezoekje aan het Atomium dat er niet zo ver vandaag ligt (of Mini-Europa of een tentoonstelling in de Heizel…)
Zelf zin gekregen om eens een kijkje te gaan nemen? Snelle beslissers kunnen er dit jaar nog terecht tot en met zondag 13 mei (de toegang werd met enkele dagen verlengd).
Alle praktische info vind je hier

Dagje aan zee

De nichtjes gingen een week naar Middelkerke met hun mama en bijgevolg hadden wij een mooie aanleiding om zelf ook nog eens een dagje naar zee te trekken 🙂
De meisjes speelden voor de middag  samen op het appartement terwijl wij wat konden bijpraten en een lekkere lunch werd voorbereid (en verorberd uiteraard).

Na het middageten trokken we naar buiten, hoog tijd voor een strandwandeling. Er stond een heel stevige wind maar die hadden we vooral in de rug en het zonnetje maakte dat het best aangenaam was mits een winddichte jas.

Tussendoor kregen we ook nog wel wat regendruppels te verwerken, maar gelukkig bleef dat nog binnen de perken en konden we gewoon verder wandelen op de dijk.

We wandelden van Middelkerke casino tot iets voorbij het kunstwerk van Wim Delvoye in Westende en maakten rechtsomkeer aan de twee ‘hoorns’.

Met een pannenkoek/wafel en warme chocolademelk/thee of Irish Coffee kreeg ieder in het gezelschap nog een zoet vieruurtje geserveerd.
Daarna nog beetje bijpraten en borrelen op het appartement en na een boterhammetje was het al ruimschoots donker toen we met de wagen terug richting Gent reden.
Een heel eenvoudige, ontspannende en erg gezellige dag. Zo zouden er eigenlijk best wat meer mogen zijn 😉

1 september

Dit jaar was de zomervakantie toch net een beetje anders want per 1 september stond er een wissel van schoolpoort op het programma. Van de vertrouwde lagere school naar het nog onbekende humaniora.
Ondanks het feit dat ze in dezelfde schoolgemeenschap blijft, ze het nieuwe gebouw al deels kent (de refter, de sporthal, de tuin) en dat ze bijna al haar vriendinnen terug zal zien, bleef het voor Maya toch lang een harde noot om kraken. Gelukkig draaide in de loop van augustus haar negatieve stress (‘mijn kindertijd is voorgoed voorbij’) naar positieve spanning en nieuwsgierigheid.

De thuislevering van de stapel leer- en werkboeken, zo’n 11,5 kg papier, hadden een echt cadeautjeseffect. Blij begon ze met uitpakken, het doorbladeren en sorteren, het zoeken van bijpassende mappen en mapjes om de vele werkbladen in op te bergen, het overlopen van de lijst met overig aan te schaffen materiaal en te volgen aanbevelingen.
Omdat we nog heel wat mappen in onze kast liggen hadden, ging ik niet meteen een volledig nieuwe uitzet halen, maar keken we eerst hoe ver we daarmee kwamen (en dat was – zo bleek – vrij toereikend). Uiteraard moesten er ook nog wat andere spullen worden aangeschaft (vooral materiaal voor het vak plastische opvoeding) en mocht ze ook een rol leuk kaftpapier kopen. 
Meer dan één rol was niet echt nodig want met het grote aantal werkboeken (allemaal invulbladen, al geperforeerd en klaar om in mappen gestoken te worden) bleven er amper nog boeken over om gekaft te worden. Met veel plezier begon ik er dan ook aan. Ik doe dat dus echt wel graag: boeken kaften met een laagje papier en ze meteen al een extra beschermlaagje met kleeffolie geven ook (zeker wanneer het papier in kwestie nogal dun is en je dus sowieso al weet dat dit geen jaar heen en weer in een boekentas overleeft). Ondertussen zocht zij passende etiketten, schreven we overal al haar naam en het vak op (klas- en volgnummer kon dan na 1 september nog snel worden aangevuld) en pimpte zij haar tekenmap, kwestie van ze snel te herkennen 🙂 Wel nog geen idee hoe we die A3-kaft met de fiets naar school gaan krijgen.

Wat deden we verder nog in de aanloop naar 1 september:

*) haar kleerkast screenen, meer bepaald haar uniformkledij, maar ook daar gelukkig nog voldoende passende outfits beschikbaar om het schooljaar vlot te kunnen starten. Toch gemakkelijk zo’n uniform, nooit discussies of twijfel over wat ze gaat dragen 🙂

*) een nieuwe drinkfles kopen, eentje met een houdertje om infused waters te kunnen maken. Benieuwd hoe vaak er water met een smaakje mee zal gaan naar school maar het kan en de munt op het terras groeit goed dus op dat front alvast geen tekorten 😉

*) nog wat nieuwe receptjes uitgeprobeerd en opgezocht zodat de lunchbox net iets meer afwisseling kan krijgen en het niet gewoon elke dag 3 belegde boterhammen zijn. Voor de eerste schooldag (met picknick in klas om elkaar beter te leren kennen) alvast een restje couscoussalade, een paar boterhammen, huisgemaakte havermoutkoekjes, druifjes …

Intussen is die eerste schooldag achter de rug en die was geslaagd maar toch best zwaar zo bleek op het einde van de avond (een kleine emotionele ontlading vlak voor het slapen gaan). Na een goede nachtrust ging het echter al een stuk beter. Vlijtig las ze alle briefwisseling door die meegekomen was, werd de keukenkalender al aangevuld met evenementen en verlofdagen, werden er nog enkele bijkomende aankopen gedaan en legde ze alle lesmateriaal al klaar in mee te nemen stapeltjes voor de komende dagen. Maandag belooft een dag met zwaar geladen fietstassen te worden want naast 6 leervakken ook nog eens lichamelijke opvoeding (en dus turn- of zwemzak meenemen) en na school naar de ropeskipping (en dus nog wat extra sportgerief mee).

De dagelijkse routine zal er snel weer (moeten) zijn, zowel voor haar als voor mij 🙂

Tuinieren

Een verlengd weekend met stralend weer en geen al te drukke agenda: laat mij dan maar buiten bezig zijn en dat hoeft niet altijd met een boekje in een strandstoel te zijn.
Ik ging twee dagen helpen in papa’s grote tuin en verzamelde emmers vol verwelkte lentebloemen, bond de jonge tomatenplantjes op, hielp het tuinhok opruimen, …
Kortom, ondanks de hoge temperaturen was het voor mij genieten (en ook wel beetje stramme spieren krijgen maar dat nam ik er gerust bij).
Ook al staat de tuin, door de vele zon en het gebrek aan regen, niet optimaal, toch blijft het er heerlijk toeven.

En een bloemenmeisje dat nog gauw een kransje madeliefjes maakte voor opa het gras begon te maaien

En heerlijke aardbeien vers uit de tuin, rijp geplukt ;p

Meer moet dat niet zijn om te kunnen genieten.