De start van het cultuurseizoen in Gent is altijd een beetje bijzonder want dat betekent meteen een groot muziekfestival in de binnenstad. De voorbije jaren kochten (of kregen) we tickets en maakten dan een (soms moeilijke) keuze uit de binnenvoorstellingen, dit jaar besloten we het bij de buitenactiviteiten te houden. We trokken in de latere namiddag richting Kouter en gingen snuisteren op de cultuurmarkt. We ontmoetten er vrienden en kennissen en verzamelden informatie over de nieuwe programma’s van cultuurhuizen en musea.

Tussendoor sprongen we in de Mageleinstraat eens binnen bij chocolatier CacaOh!. We kregen er een enthousiaste toelichting over de soorten bonen en de verwerking ervan in de verschillende chocoladesamenstellingen. De man vertelde ons hoe hij zelf in Zuid-Amerika op bezoek ging bij cacaoboeren daar. Tot onze vreugde mochten we ook proeven en ja hoor, zijn bittere variant met 80% cacao smaakte heerlijk zacht in vergelijking tot sommige andere soorten die we vroeger al proefden of kochten. We lieten ons dan ook verleiden tot de aankoop van een reep extra donkere chocolade en een reep witte met karamel en zout (ook al yummie).

We sprongen nog even binnen bij vrienden waar we meteen mochten blijven voor een lekkere hap. Na het eten trokken S. en A. nog mee met ons richting Graslei voor de avondvoorstelling van OdeGand. We genoten van de muziek en van de acrobatische en poëtische capriolen in de verte (we stonden wat ver, te ver voor mijn telefoon om foto’s van te maken maar goed genoeg om live mee te kunnen genieten). Als afsluiter andermaal een mooi en uitgebreid vuurwerk. De dochters hadden spijt dat de avond ‘nu al’ voorbij was maar de vermoeide mama’s vonden het meer dan welletjes en dus trokken we ‘moe maar voldaan’ zoals dat dan heet, elk naar onze eigen nestjes terug.