Onze laatste dag ter pekke (de volgende dag immers 800 km en dus een dag autorijden op het programma). Omdat de zomer hoogtij viert en we gisteren niet gezwommen hebben, besluiten we enkel in de voormiddag op stap te gaan en de namiddag te reserveren voor wat relaxen aan en in het zwembad.

Deze keer rijden we richting Castelnaud, niet te verwarren met Castelnau (en nog iets) dat hier ook in de buurt ligt. We trekken naar het belangrijkste monument van de gemeente, het kasteel. De oudste vermelding dateert uit de 13de eeuw. Het speelde een rol in de kruistocht tegen de Katharen en de Honderdjarige Oorlog met Engeland. Na de middeleeuwen werd het kasteel langzaam verlaten en vanaf de Franse Revolutie werd het een ruïne. Momenteel huist er een museum waarin vele aspecten van middeleeuwse oorlogsvoering worden getoond. Je vindt er echte katapulten, zwaarden, bogen, vuurwapens en harnassen.

We parkeren onze wagen beneden aan de rand van het dorp op een ruime parking en trekken vervolgens voor een stevige klim over oude keien (onze kasseien zijn er klein bier tegen) door een stukje middeleeuws dorp richting kasteel. Veel bezoekers, van verschillende nationaliteiten hier. Voor kinderwagens is er een aparte ‘overdekte parking’ bij de ingang, met de vele (draai)trappen kan je er immers met een buggy niet doorheen.

Tijdens het toeristische zomerseizoen is er heel wat extra animatie: we zagen een smid aan het werk, er waren demonstraties over het gebruik van een katapult (weliswaar met een schuimrubberen bal die een schuimrubberen muur omver moest werpen), hoe de ridders hun wapentuig onderhielden, … ‘s Avonds zijn er nog extra voorstellingen maar daarvoor is dan weer een ander (duurder) toegangsticket nodig. Wie van tuinen houdt, koopt trouwens beter een combiticket want de tuinen van Marqueyssac liggen nauwelijks een paar kilometer verder (wij zagen ze eerder al en besloten enkel het kasteel te bezoeken, maar het is wel een aanrader). Andermaal is het ook enorm genieten van het uitzicht op de omgeving. Geen wonder eigenlijk dat dit kasteel zo vaak onder vuur lag, de locatie is ideaal.

Inmiddels is het kwik naar 30° C geklommen en besluiten wij naar Terrasson te gaan voor een lichte lunch. De uitbaters van ons hotel hadden er ook een kleine bistro dus nemen we deze plek. Het bedienend personeel herkent ons en als dank voor ons bezoek krijgen we zelfs onze koffie gratis, dat is altijd fijn meegenomen.

De rest van de namiddag spenderen we aan het zwembad, waar wij vooral lezen en twee jongedames vriendschap sluiten. Ook ‘s avonds tijdens het diner heeft dat zijn voordelen, de ouders tafelen rustig verder en doen al eens een babbeltje met elkaar terwijl de kinderen tussen de gerechten door fijn samen spelen. Het is in elk geval een heel aangename manier om onze vakantie af te sluiten. Ons rest nadien enkel nog opruimen, inpakken en de volgende dag na het ontbijt vertrekken. Maar volgend jaar komen we sowieso terug naar de Dordogne, we kunnen dus al beginnen dromen van een vervolg 🙂