Het voorbije weekend gingen mijn gedachten regelmatig naar het meisje van 16 dat met haar fiets geen partij was voor de vrachtwagen die haar aanreed. De tranen sprongen in mijn ogen toen ik aan de ouders dacht en hoe vreselijk het moet zijn om dergelijk nieuws te horen te krijgen. (enkele berichten uit de krant)
Toen ik deze middag een bericht met als titel ‘tragisch ongeval’ op mijn telefoon zag voorbijflitsen, knipperde ik even met mijn ogen want het was dit keer niet via social media of krantenupdate maar via Smartschool.
Op vrijdag 23 februari 2018 bracht de politie ons tijdens de middagpauze op de hoogte van het tragische ongeval van mw. C.D., onze leerkracht Latijn. Zij werd bij een verplaatsing met de fiets aangereden in haar woonplaats en werd levensgevaarlijk gewond overgebracht naar het UZ Gent. De urenlange inspanningen van het medisch team hebben jammer genoeg niets kunnen veranderen aan haar kritieke toestand. De artsen lieten weten alle hoop te hebben opgegeven. …
Ik kon het gewoon niet geloven, Maya’s klastitularis, de leerkracht die haar inspireerde om Latijn als richting te kiezen, de leerkracht waar ze zo naar opkeek en waar de hele klas dol op was, die is er plots niet meer.
Al het andere valt in het niets, telkens weer bij zo’n tragisch ongeval. Zoveel mensen blijven verweesd achter en weten even niet meer hoe het verder moet. En toch zullen ze verder gaan, met vallen en opstaan, met herinneringen aan wat was en wensen of dromen hoe het anders zou kunnen (geweest zijn). Littekens die hun sporen nalaten, voor altijd. Littekens die misschien niet nodig waren, die misschien vermeden hadden kunnen worden.
Mijn gedachten gaan naar de directe omgeving van mevrouw C.D. en mijn zorgen naar ons meisje, dat we met extra warmte en liefde zullen helpen om ook dit een plek te geven in haar leven.
En misschien moeten nog meer mensen ook deze open brief eens lezen.
Dat komt hard aan, en zal ook voor Maya niet makkelijk zijn. Alles kan in één seconde veranderen. Ik denk aan jullie allemaal!
Dankjewel x
Verschrikkelijk! Heel veel sterkte!
Dankjewel Ann (we kunnen het eigenlijk nog steeds amper geloven)
Zo erg. Voor de familie, maar ook voor al de leerlingen waar ze vast met hart en ziel voor de klas stond. Dat doet ons altijd weer even stilstaan! Warme hartjesknuffel voor uw meisje! X
Dankjewel Elke. Er is veel ondersteuning en zorg op school voor de leerlingen maar ‘t zal nog wel een tijd duren voor alles weer beetje op zijn positieven komt.
Het nadeel van aanrijdingen van fietsers is dat het er zo veel zijn dat je vroeg of laat iemand persoonlijk kent. En dan extra beseft dat het nooit nummers zijn, maar families, vrienden, collega’s, klassen enz. die achter elke tragedie verstopt zitten. Veel sterkte met het verwerken van deze klap…
dankjewel, benieuwd wat de nieuwe schoolweek zal geven. Het wordt wellicht een confrontatie met de realiteit dat de leegte moet worden ingevuld met een nieuwe leerkracht (hopelijk vinden ze die snel en vindt die leerkracht ook connectie met deze groep jonge meisjes die een dierbaar iemand verloren zijn).
Brr, ik krijg er kippenvel van. Wat een tragisch nieuws. En zo vaak ongevallen met fietsers… Sterkte.
Dankjewel. Het gebeurt helaas elke dag maar wanneer het dichterbij komt dan doet het toch nog meer pijn.
Na jouw comment op mijn blog, vind ik deze post bij jou. Vreemd over hoe we allebei over haar blogden.
Vreselijk nieuws. Alles stond vorige week stil in onze familie. Wel hartverwarmend om op de begrafenis zaterdag te horen hoeveel ze betekende voor de school en voor haar leerlingen en om dat hier nu ook weer te lezen. Ik kende haar niet in de rol als leerkracht, enkel als moeder van een mooi gezin, als familiemens.
Ja he, ik maakte me diezelfde bedenking. Vandaag had Maya een eerste vervangles Latijn, dat was nog erg pijnlijk voor verschillende leerlingen… geen sinecure voor de persoon die deze topjuf zal moeten (mogen) opvolgen…