Ik heb als kind altijd graag boeken gelezen en ging heel graag naar de bibliotheek.  Die bibliotheekbezoekjes werden minder toen ik in Gent kwam wonen, maar dat veranderde terug toen er een klein meisje in ons leven kwam.  Vanaf de derde kleuterklas schreef ik haar in voor de kinder- en jeugdboekenjury en daar genoot ik minstens even veel van als zij zelf. Vijf keer per jaar samenkomen om telkens 2 boeken mee naar huis te krijgen en de volgende keer te bespreken en een zesde keer om een ranking op te stellen met de groep. Voor elk jurylid is er een schriftje om meningen in te noteren.

Over de KJV kan je trouwens ook een mooi stukje lezen op de blog van de Gentse stadsbib.

Tussen de verschillende sessies zit ongeveer een maand, wat voor de meeste kinderen genoeg zou moeten zijn om de twee boeken te kunnen lezen. Aangezien Maya nog steeds een eerder trage lezer is (en ze de boeken soms minder aantrekkelijk vindt dan bv de Fantasiareeks van Geronimo Stilton of de boeken van Pieter Gaudesaboos) gaat ze er niet altijd spontaan in lezen en dus houden we de boeken dikwijls als avondlectuur.

Samen (voor)lezen zo voor het slapengaan vindt ze nog steeds één van de mooiste momenten van de dag (gevolgd door ‘zotjes doen met papa’ wanneer ze naar bed gaat). Dan kruipt ze gezellig op mijn schoot, leggen we een dekentje over ons heen wanneer het een beetje frisser is en lezen we ongeveer een half uurtje. Soms leest ze stukken zelf maar ze luistert ook graag naar mijn voorleesstem en ik vind dat wel fijn.

In het weekend durft ze wel eens te lezen in bed (wanneer ze eigenlijk te vroeg wakker is om al op te staan) en tussendoor zit ze ook wel eens met een boek in de zetel. Ze is nog geen echte boekenwurm zoals ik op haar leeftijd maar ze blijft haar leesplezier toch behouden en dat is het belangrijkste voor mij.

Het leuke is bovendien dat ik nu niet langer een excuus moet zoeken om een mooi kinderboek te kopen, er loopt immers een jonge lezer in ons huis rond 😉
Wie nog een boekentip heeft, mag die trouwens altijd doorgeven.