Na meer dan 15 jaar vond het Huis van Alijn de tijd rijp voor een nieuw museum-verhaal over het dagelijks leven. Na een sluiting van 11 weken heropende het museum de deuren eind vorig jaar (16 december 2017 om precies te zijn). De eerste zondag van 2018 bleek een ideaal moment voor ons om het museum een bezoekje te brengen.
Je koopt je toegangsticket nog steeds op dezelfde plaats maar de rondgang in het museum start aan de overkant, bij nummer 77. Elke museumkamer is nu gelinkt met een datum uit de kalender en brengt een daaraan gekoppelde thema in beeld. Dat kan een heel bekende datum zijn, zoals 1 januari, en de daarmee verbonden nieuwjaarsbrieven (schitterend om te bekijken trouwens die muur met verschillende nieuwjaarsbrieven van vele jaren terug en heel recent). Maar evengoed een geboorte of huwelijk als markante datum in de kalender van iemands leven. Dergelijke gebeurtenissen zijn duidelijk erg dankbaar om de evolutie in de loop der jaren in beeld te brengen.
Het nieuwe Huis van Alijn toont gewoontes, tradities en rituelen die voortdurend
in verandering zijn. Door de verbinding met het heden en de evoluerende maatschappij wordt een maximum aan herkenning gecreëerd voor iedereen. Meermaals zagen we items uit onze kindertijd, waarvan Maya er heel wat (her)kende maar sommige ook absoluut niet.
Het blijft trouwens niet enkel bij beeld. Met een multisensoriële en participatieve museumpresentatie wil het Huis van Alijn een inclusief museum zijn, een museum voor iedereen. Zo mag je verschillende objecten aanraken (maar wel even letten op de symbolen want alles aanraken mag ook weer niet) en meestal start er dan ook een soundscape (zo bv een selectie van wiegeliedjes). Daarnaast vallen er ook geuren te ontdekken in het museum. De speculoosgeur in de speelgoedkamer past perfect bij het thema van sinterklaas. Bij de huishoudelijke producten (gepresenteerd als ware het een aflevering van Prijs je rijk) kan je een zeepgeurtje ‘verstuiven’.
Ook aan de kinderen werd gedacht met meer speelhoekjes en interactieve opstellingen.
Bij één september hoort uiteraard een klasje, waar je op het bord mag schrijven en een schortje dragen of even het hinkelspel uittesten. Dat schoonschrift met krijt viel nog goed mee bij Maya (al veegde ze het resultaat toch gauw weer af) 🙂
Uiteraard kan je ook nog steeds op pad met spookje Hendrik of Poes.
Kortom, een bezoekje aan het vernieuwde museum is beslist de moeite waard. Een erg leuke manier om met twee (of zelfs drie) generaties het heden en verleden te bekijken en te (her)beleven.
Zin om zelf een bezoekje te brengen aan het museum? Alle praktische info lees je op hun site.
