In de paasvakantie liep de tentoonstelling De Zee, salut d’honneur Jan Hoet – een hommage aan Jan Hoet in het Oostendse MuZee en daarbuiten – ten einde. Dus trokken wij op een zonnige maar nog ietwat frisse vakantiedag richting Oostende om de stad en het museum met een bezoek te vereren.
Lang geleden was ik al eens in Muzee en in mijn herinnering was dat een modern museum. Wellicht zijn we in Gent verwend maar nu viel het gebouw me toch een beetje tegen. De tentoonstelling gelukkig niet, die was zeker de moeite waard. Anderzijds vond ik het wel een beetje overdreven dat tickets in het weekend en elke dag van de vakantie sowieso de helft meer kostten (16 euro ipv 10 euro) en je bovendien nog eens moest bijbetalen wanneer je de route voor de buitententoonstelling erbij wou hebben. Voor die prijs had een A4-tje met een routebeschrijving toch inclusief mogen zijn (en voor de liefhebbers kan men dan nog altijd een bijkomende publicatie aanbieden).

Binnen mochten geen foto’s worden genomen, ook niet zonder flits. U zal me dus op mijn woord moeten geloven dat er mooie stukken te zien waren. Buiten kon dat gelukkig wel en de tocht naar de verschillende punten op de wandelroute werd meteen een herontdekking van de stad zelf. Het was immers jaren geleden dat we nog eens in Oostende waren en het moet gezegd, de stad is een stuk mooier dan ze in mijn herinnering zat. Er waait duidelijk een nieuwe wind. Die wind was trouwens ook letterlijk heel prominent aanwezig, onze jas/trui konden we nog goed gebruiken.

Het werd een ietwat a-typisch dagje aan zee maar wel eentje dat ons gesmaakt heeft.