Tag Archives: Oostende

Oostende in februari

Op stap

Na een lange periode van blok en examens had Maya eindelijk een weekje vrij en was er ruimte om eens iets anders te doen dan studeren. Naast wat praktische afspraken, zoals bij de kapper en de tandarts, was er ook ruimte om af te spreken met vriendinnen en gingen we ook eens samen een dagje naar zee. Ik had er zelf minstens even hard naar uitgekeken om eindelijk nog eens naar Oostende te gaan. Ondanks het minder goede weer (waarbij we nog last minute van dag wisselden om de regen grotendeels te vermijden) heb ik enorm genoten en de rest van het gezelschap ook wel 😉

Onderweg kregen we nog wat regen over ons heen, maar toen zaten we gelukkig in de auto, eens aan de kust bleef het de rest van de dag droog. Er liep heel weinig volk buiten en verschillende horecazaken waren gesloten (sluitingsdag of vakantie), maar we lieten het niet aan ons hart komen, wel integendeel. Er stond een (heel) erg stevige wind, maar daar lieten we ons niet door kennen. We genoten van de rust en kozen een wandelroute met de wind in de rug (toch zeker op dijk want daar was tegenwind wandelen echt geen optie).

 

We vonden nog steeds een fijne plek voor een lekkere lunch ondanks sluitingsdagen of volzet (ik had zo’n zin in garnaalkroketjes en ze hebben me dan ook enorm gesmaakt bij restaurant De Markt op het Warandeplein), net als de koffie in Brasserie Café Du Parc (waar het deze keer niet stampvol zat en we eindelijk een keertje binnen konden, het voordeel van een gewone weekdag in februari buiten de vakantie).

 

We waagden ons ook aan een wandeling tot op de Strekdam (die wellicht net niet afgesloten was ondanks de felle wind) en hielden er een gezandstraald gezicht aan over en een portie zand in onze zakken (en in mijn haar dat ‘s avonds pas na 3 keer wassen en spoelen terug ‘zandvrij’ was).

Als afsluiter brachten we nog een bezoekje aan een fijne collega, waar Maya genoot van het gezelschap van de viervoeters in huis. Kortom, een heel rustige, maar o zo deugddoende dag er even tussenuit.

 

Bezigheden

Cultuur, food, Op stap, tuin, woord in beeld, , , , ,

Nog eens een rondje met dingen waarmee ik mij zoal bezig hield de laatste tijd.

Gewandeld

We geraakten nog eens in het mooie Oostende en deden met ons twee de Crystal Shipwandeling in de Belle Epoque wijk. Veel mooie dingen gezien, zowel van street art als van huizen en leuke plekjes gevonden om iets te eten en te drinken. Deze stad aan zee maakt me elke keer weer blij 🙂

OpGeruimd

Nu Maya het humaniora heeft afgesloten werd er iets grondiger opgeruimd in haar kamer. Geen opdeling meer tussen uniform en geen uniform, maar alles netjes herschikt. Een deel van de voormalige uniformstukken bleven behouden omdat ze die nog graag draagt, maar zullen nu gecombineerd kunnen worden met andere kleuren waardoor er meteen een reeks nieuwe mogelijkheden ontstaan bij het samenstellen van outfits 🙂
Haar cursussen werden opgeruimd, de boeken gescreend en terwijl we toch bezig waren, nam ik ook onze boekenkast eens onder handen. De uitgebreide collectie woordenboeken werd deels gereduceerd en ook enkele andere boeken verhuisden naar de boekenruilkasten in de buurt. De vrije ruimte werd intussen al weer deels opgevuld door nieuwe exemplaren 😉

Gekookt 

eenvoudige gerechten, zoals simpele pastagerechtjes en bordjes met restjes- en snelverkoop-eten.

Ook niet echt koken, maar misschien eerder Gemaakt om opgegeten en gedronken te worden 😉 Voor het jaarlijkse familiefeest in augustus maakte ik traditiegetrouw een kom kruisbessencrème en experimenteerde met bessenlimonade van kweepeer en limoen.

Gebakken

vooral Maya dan: een fruittaartrecept uitgetest (niet slecht maar wellicht eenmalig) en traktatiekaartjes (ook met fruit) voor een jarige vriendin.

Gelezen

Enkele exemplaren Young adult literatuur, het was eens iets anders, ideaal voor een zomerse dag.

Getuinierd

bij onze vader (uiteraard, want daar is sowieso altijd werk) en thuis, zowel in de bloemen- als in de groentetuin. Uiteraard ook oogsten en bij ons ook wat nieuwe planten in de voortuin gezet.

Gekeken

Tijdens het wandelen (in Oostende en daarbuiten) en tijdens het tuinieren, altijd wel iets te zien. Verrassingen deze keer waren het zwart weeskind en de grote rups van de pijlstaartvlinder.

Het James Ensorhuis Oostende

Cultuur, Op stap, ,

Wie in coronatijden met vrienden wil afspreken, plant best een museumbezoek of een wandeldate. Wij deden deze paasvakantie de combinatie van beide en trokken naar Oostende voor een bezoek aan het vernieuwde Ensorhuis en een wandeling door de stad waarbij we ons lieten leiden door de street art op de Crystal Shiproute.

In 2016 brachten wij al eens een bezoekje aan het Ensorhuis, de uitbreidingswerken duurden wel iets langer dan verwacht (of toch zeker de opening). Ik was benieuwd hoe het vernieuwde museum er uit zou zien. Hoewel het Ensorhuis, waar de kunstenaar tot aan zijn dood in 1949 leefde en werkte, vrijwel meteen na de dood van de schilder werd ingericht (‘behouden’ is misschien een beter woord?) als museum, is het pas nu in haar oorspronkelijke staat en volle glorie gerestaureerd.
Meer nog: het aanpalende pand, een voormalig hotel (dat er trouwens al stond toen Ensor nog leefde), werd mee in het museum geïntegreerd en je mag nu gerust van een belevingscentrum spreken.

Na het aanmelden en een woordje uitleg in de grote ontvangstruimte brengen we eerst onze jassen naar de vestiaire in de kelder waar ook het sanitair is ondergebracht. De eerste indruk van het gerestaureerde hotel is alvast super, ik blijf dan ook even staan om de trappenhal te bewonderen.

We krijgen een audiogids aangeboden met de vraag welke uitleg we willen horen, de algemene/meer professionele of de familiale. Alsof het vooraf afgesproken was, kiest het hele gezelschap automatisch voor de familiale. Ervaring heeft mij intussen al geleerd dat die toelichtingen vaak leuk(er) zijn om te volgen en jawel hoor, dat is ook hier zo. De toelichting is ingesproken door Wim Willaert die in de rol kruipt van Gust, de huisknecht van Ensor. Het verhaal wordt boeiend verteld, met een licht West-Vlaams accent dat ook de Gentse tieners in ons gezelschap vlot kunnen volgen. Jongere museumbezoekers krijgen een boekje mee waarin ze verschillende opdrachten kunnen uitvoeren en tips noteren van Gust om op zoek te gaan naar het valse schilderij in de tentoonstelling. Die tips houden wij alvast ook in ons achterhoofd, zo kunnen we aan het einde van ons bezoek misschien ook een gokje wagen 🙂

Al wandelend door het nieuwe museumdeel en het gerenoveerde huis ervaren we de werk- en leefruimte van de kunstenaar. De originele kunstwerken hangen intussen in musea over de hele wereld (van New York over Iran tot Japan), maar met een massa reproducties op ware grootte en enkele nagebouwde ruimtes krijg je een mooi beeld van hoe het leven van Ensor er uit gezien moet hebben. Vijf belevingskamers belichten elk een ander thema: de wereld van Ensor, de interieurs, het publieke leven van Ensor, de kritiek en de maskers & vreemde figuren.

De authentieke woonkamers en de oude souvenirwinkel zijn een lust voor het oog, er is zoveel om te ontdekken en te bekijken naast de vele werken van de meester himself. Het eigenlijke schildersatelier bestaat niet meer, maar werd nagebouwd als maquette op schaal 1/2.

In het nieuwe deel van het Ensormuseum is er ook ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen. De eerste tentoonstelling “Ensor en Oostende” toont de hechte link tussen Ensor en zijn geboortestad.  Ensorkenner Xavier Tricot selecteerde een 30-tal werken, vele uit privéverzamelingen. Het pronkstuk is de originele versie van “De Baden van Oostende”. Daarop is een wirwar van figuurtjes te zien op het strand van Oostende. Ensor hield van zijn stad, maar toch  net iets minder van haar inwoners, kijk maar eens goed naar de details van de figuren 😉
Het origineel kunstwerk werd trouwens overgebracht uit het Gentse MSK naar het vernieuwde Ensorhuis.

Bovendien werd er ook een hedendaagse variant gemaakt van het werk. Het filmpje met de ‘making of’ is heerlijk om te bekijken, je keert spontaan nog eens terug naar het nieuwe beeld want net zoals op het origineel blijf je dingen ontdekken 🙂

En over ontdekken gesproken, konden wij de valse Ensor ontdekken? Jawel! Maar die oplossing ga ik hier niet verklappen, daarvoor moet je zelf eens een bezoekje brengen aan het museum.

Wij waren in elk geval heel enthousiast over deze mooie nieuwe plek, het is beslist een bezoekje waard en een extra troef voor Oostende!

Praktisch:  
Tickets momenteel – zolang de coronarichtlijnen gelden – enkel vooraf te boeken.
Toegang is gratis voor houders van een Museumpass (die je daar ook kan kopen).
Tickets in de week zijn goedkoper dan in het weekend of tijdens schoolvakanties.
Er bestaat ook een Ensorwandeling  (een audioguide die je langs verschillende locaties doorheen de stad voert, met extra beeldmateriaal), bezoekers aan de tentoonstelling krijgen een voucher waarmee je de app gratis kan downloaden (blijft een jaar geldig).

Alle info lees je op de website van het Ensorhuis

Corona-uitstap naar Oostende

Cultuur, Op stap, woord in beeld, ,

Tijdens de herfstvakantie waagden we ons toch eens aan een uitstap iets verder van huis. We gebruikten onze corona-railpass en spoorden naar Oostende. We besloten op de middag te vertrekken en een picknick mee te nemen. De trein was toch voor ongeveer 2/3 gevuld denk ik en er waren verschillende gezinnen bij die voor een uitstapje richting kust trokken.
Eens aangekomen wandelden we richting toeristische dienst waar we een nieuwe kaart van the Crystal Ship haalden. De enkele winkelstraten waar we doorheen wandelden lagen er stil bij, enkel aan de winkels waar voedingswaren verkocht werden – zowel bij de pralines als bij de take away pastabar – stonden mensen in rijtjes aan te schuiven. Centraal stonden ook enkele toiletcontainers opgesteld inclusief toiletdame en reinigingsproducten (goed om weten voor de hoge nood maar we besloten vooral zo weinig mogelijk te drinken zodat we geen sanitaire stop moesten inlassen). We aten onze broodjes op een bankje in de zon en wandelden vervolgens richting dijk. Op het strand was het best wel druk. Het was dan ook zonnig en windstil, ideaal dus voor kinderen om te spelen in het zand en voor de groteren om rustig toe te kijken of misschien zelfs een hazeslaapje te doen 😉

De oude gaanderijen stonden gestut en de houten platen waren hier en daar al voorzien van een ‘kunstwerk’ of vormden op zich bijna een kunstwerk (al waren de omgevallen stutten vooral gevaarlijk vrees ik maar het had ergens ook wel iets).

Vervolgens gingen we op zoek naar ‘het echte werk’. Heel wat street art werken hadden we al gezien maar toch nog niet allemaal (of nog niet iedereen van ons drie). We kozen een stuk van het parcours dat ons eerder wegvoerde van het echte centrum waardoor we heerlijk rustig konden wandelen en slechts nu en dan andere wandelaars of fietsers tegen kwamen.

Uiteraard moest ook het gloednieuwe kunstwerk van Arno op de foto vastgelegd worden 🙂

We brachten nog een onverwacht voordeurbezoekje aan een collega en trokken vervolgens iets na 16u opnieuw richting station waar we nog een koffie en een wafel kochten voor we terug richting Gent spoorden (de treinzitjes waren nu trouwens bijna allemaal bezet).

Wat ik vond van onze uitstap? Het was eerder kort maar toch fijn om nog eens aan zee geweest te zijn.  Bovendien was ik erg blij dat we voor een weekdag gekozen hadden want in het weekend was het echt wel op de koppen lopen bleek uit vele berichten. Intussen komen de examens met rasse schreden dichterbij en dus zal het wel weer even duren tot het volgende gezinsuitstapje iets verder van huis (gelukkig zijn er nog de wandelingen dicht bij huis en ook daar blijven we nog nieuwe dingen ontdekken).

 

Oostende revisited

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , ,

Het was begot al zowat een jaar geleden dat we nog eens in Oostende geraakt waren: een uitstapje tijdens de kerstvakantie of krokusvakantie ging niet door wegens perikelen met de verwarming thuis en daarna kwam corona…. Maar eind juni, na de examens (jaja, Maya had nog examens ondanks corona, voor 8 van de 12 vakken) maar nog voor de eigenlijke start van de zomervakantie en op voorlopig de warmste dag van het jaar trokken we eindelijk richting kust.
De ruime gratis parking achter het station was helaas nog niet open, de andere straten stonden vol of waren voorbehouden voor bewoners en dus reden we naar Oosteroever om onze auto te parkeren. Het is daar een heuse bouwwerf met verschillende woontorens in aanbouw of nog te bouwen. We deden heel even van ‘sightseeing’ (of misschien moet ik bouwsite-seeing’ zeggen) en trokken vervolgens richting overzet.

Gelukkig had ik last minute nog enkele mondmaskers in mijn tas gestoken (onder het motto ‘je weet maar nooit’) want deze zijn verplicht wanneer je de overzet wil gebruiken. Je moet je maskers trouwens ook opzetten en -houden wanneer je op het ponton staat te wachten (en dat kan toch even duren want op de boot mogen er slechts 11 personen per vaart mee ipv anders ruim 50). Gelukkig was het nog niet zo druk en hoefden we maar 2 vaarten af te wachten voor het onze beurt was. Er is ook altijd wel iets om naar te kijken terwijl je staat te wachten: boten die voorbijvaren (business and pleasure), de overzetbootjes die wel bijna lijken te kapseizen wanneer ze in een ruime bocht komen aangevaren, zeevogels, …

Aan de stadskant wandelden we eerst richting toeristische dienst waar we een nieuwe kaart gingen ophalen met de kunstwerken en wandel/fietsroute van the Crystal Ship. De editie van dit jaar, die in april zou starten, werd uitgesteld naar een latere datum maar uiteraard zijn er nog pareltjes genoeg van de voorbije edities om te (her)bekijken 🙂
We deden een stukje van de route en genoten minstens even zeer van de andere mooie dingen die er te zien zijn in de stad: oude en nieuwere huizen, verbouwde en authentieke, een beetje architectuur kan ons ook altijd bekoren 😉

We kwamen ook opnieuw langs één van de wegwijzers van Wasted Rita waar ik vorige jaar een foto maakte en we besloten dat beeld nog eens opnieuw vast te leggen. Zotjes om vast te stellen hoeveel Maya het voorbije jaar weer gegroeid is! Ze is ons beide intussen letterlijk boven het hoofd gegroeid 🙂

Het leuke theehuisje/winkeltje in de buurt van de toeristische dienst was er helaas niet meer, gelukkig was Moose er wel nog en konden we er nog net een tafeltje bemachtigen om iets kleins te eten en te drinken. Ik ging voor een heerlijk sapje (mocktail zou je het ook kunnen noemen eigenlijk) op basis van ananas met een stevige scheut gember en appel. De huisgemaakte Noorse visballetjes (Fiskeboller) met verse remouladesaus waren heerlijk!

De winkelstraten lieten we eerder links liggen, ‘t was er te warm voor en we wilden liever nog even aan het strand vertoeven en even pootjebaden. We trokken met het veer terug naar Oosteroever, waar het toch nog een stukje rustiger was aan het strand. Een opgekomen zeebries blies naar mijn gevoel iets te hard en te koel maar de huisgenoten hadden er geen last van. Iets vroeger dan gepland (Mie graine kwam keihard binnenvallen bij ondergetekende) trokken we terug landinwaarts.
Het was een heel blij weerzien met de stad en het zal deze keer zeker niet zo lang duren eer we nog eens terugkomen.

Heb je nog tips voor een volgend bezoek aan Oostende, geef ze zeker door, altijd leuk om nieuwe dingen te ontdekken 🙂

In Oostende

Op stap, woord in beeld, , , ,

Op de (voorlopig) heetste dag van het jaar besloten wij richting Belgische kust te rijden om wat verkoeling te zoeken. Door omstandigheden vertrokken we later dan voorzien, maar zo vermeden we een stuk van de files. We kozen voor Oostende en parkeerden onze wagen probleemloos op de zomerparking vlakbij/achter het station. Een hele dag parkeren voor amper 3 euro (wel kleingeld meenemen want automaat werkt niet met app of bankkaart) en dat op wandelafstand van het centrum, kan slechter.

We besloten eerst een hapje te eten en maakten het onszelf niet te moeilijk:  in het Cultuurcafé, het restaurant van Cultuurcentrum De Grote Post hebben ze een mooi aanbod van gerechtjes. We hielden het bij verse garnaalkroketjes voor Maya en een lekkere toast met avocado en kip voor ons.

Vlakbij zit trouwens het leuke Saints & Bullies, de perfecte plek voor een geschenkje voor jezelf of anderen 😉
Vervolgens trokken we naar het toeristisch infopunt om een nieuwe kaart op te halen van the Crystal Ship.  Voor het vierde jaar op rij neemt dit street art festival (de muren van) de stad Oostende in. We besloten de wandeling (10 km) te doen en vulden dit aan met o.a. een bezoekje aan Design Oostende, de moeite van een bezoekje waard voor iedereen die van design houdt en op een hete dag ook ideaal om een beetje van de koelte te genieten 😉

We zagen ‘oude bekenden’ maar ook nieuwe werken

Onderweg zagen we ook nog ander moois en voelden we ons toerist in eigen land 🙂

Tussendoor zorgden we er natuurlijk voor dat we geen dorst leden. Het mooiste drankje van de dag was ongetwijfeld deze home made icetea van rode bessen en met een eetbaar rietje. Een heerlijkheidje van Thee met een verhaal, vlakbij het toeristisch infopunt.

Een afsluitend pootjebaden zorgde ervoor dat we zonder oververhitting de terugreis naar Gent konden maken. En meer moet dat soms niet zijn om een hete zomerdag toch aangenaam door te brengen 😉

Hopelijk hield jij ook het hoofd koel?

 

Winter in Oostende

familie, Op stap, , , , , ,

Het begin van de kerstvakantie kondigde zich vrij zonnig aan en op tweede kerstdag hadden wij niets op onze agenda staan, ideaal dus voor een uitstapje richting Belgische kust 🙂
Ik ben enkele jaren geleden helemaal fan geworden van Oostende, voor mij is het een beetje ‘Gent aan de kust’. Er valt altijd wel iets te beleven, ook op cultureel vlak en er zijn steeds leuke adresjes om te ontdekken. Omdat de wederhelft dringend een aantal van de ontdekkingen ‘moest’ leren kennen, stond de bestemming bijgevolg snel vast.

Kerstvakantie en veel te beleven in de stad betekent uiteraard ook veel bezoekers en dus mogelijk parkeerproblemen. In Oostende lossen ze dat echter handig op door speciaal voor Winter in Oostende de randparking achter het station te openen. De strandparking is open van 1 december 2018 tot en met 6 januari 2019 en een dagticketje kost je amper 3 euro. Omdat de omgeving er een beetje ‘verlaten’ kan uitzien, plaatsten ze zelfs een filmpje op de website van de toeristische dienst zodat je weet wat je kan verwachten (ideaal voor onzekere karakters op dat vlak zoals ondergetekende 😉 ). Eens geparkeerd wandel je langs het station richting stad, best dichtbij en zo gemakkelijk!

We besloten de route van The Crystal Ship als basis te nemen voor onze wandeling in Oostende. Het kaartje hadden we nog liggen van een vorige uitstap die ik maakte met ons topwijvengroepje maar je kan de kaart ook downloaden of een papieren exemplaar ophalen in de kantoren van de toeristische dienst. We liepen liepen langs de jachthaven met uiteraard het zeilschip Mercator (zeker de moeite van een bezoekje waard, voor groot en klein) en we zagen zelfs een bijzon.

De meeste kunstwerken op de route had ik al eerder gezien maar toch kwamen we er nog een paar nieuwe tegen die ik op vorige wandelingen had gemist.

      

Ik wilde zeker ook iets gaan drinken bij Moose en ja hoor, de inrichting en de drankjes waren nog steeds top.

Ook een bezoekje aan Design Oostende mocht niet ontbreken. M. vond er eindelijk zijn favoriete design bureaustoel van Eames irl en kon hem dus ook eens uittesten (online is dat immers nogal moeilijk en tot op heden hadden we nog nergens een exemplaar in een winkel gevonden). Getest en goedgekeurd, nu alleen nog wachten op het moment dat we de aankoop ook effectief zouden overwegen 😉

Uiteraard gingen we ook een kijkje nemen op de kerstmarkt maar daar was het voor ons iets te druk. De locatie van de ijspiste op de vijver in het park vond ik wel goed gevonden. Het geeft je een beetje de illusie op natuurijs te schaatsen 😉


We hielden wel even halt aan de Adolf Buylstraat waar een lichttunnel de straat overkapt en er vier keer per dag voor een lichtshow op muziek zorgt. Er zijn dagelijks vier shows : om 16.45 uur, 17.45 uur, 18.45 uur en 19.45u. De muziek is afwisselend en aanstekelijk, een leuk intermezzo op onze wandeling  (hieronder een fragmentje).

 

Daarna trokken we nog even richting zeedijk en Vissersplein, waar tot 6 januari het Christmas Village opgetrokken is. Omdat er op het moment dat wij langskwamen geen muziekoptredens waren, was het er minder druk en konden we in alle rust nog een frietje eten (wandelen in de vrieslucht geeft appetijt 😉 ) voor we terug richting auto en binnenland trokken.

 

Wij bleven een beetje weg van de grootste drukte, zowel wat de kerstanimatie als de winkelstraten betreft, maar pikten toch een stukje van de sfeer mee in de stad. Tegelijk gingen we er op ontdekking en genoten we al wandelend van het vele moois dat we tegenkwamen. Een ideaal ontspannend namiddagje uit met ons drie, meer moet dat niet zijn op een vakantiedag tussen de eindejaarsfeesten in 🙂

 

Zelf zin gekregen om eens naar Oostende te gaan? Check zeker eens de website van de toeristische dienst, je vindt er een pak nuttige en interessante informatie waardoor je jouw dag optimaal kan plannen zoals jij het zelf graag hebt 🙂

 

 

 

Oostende verveelt niet

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , , , , , ,

Twee jaar geleden zijn we iets begonnen, vorig jaar kwam er een vervolg, en dit jaar gingen we bijgevolg voor een derde keer op pad met een stel toffe madammen.
Het concept bleef behouden wegens geproefd en goedgekeurd: met de trein naar Oostende, picknick mee, veel lachen en wandelen, een brokje cultuur on the go en de avond afsluiten in een restaurantje.
Het weer zat een beetje tegen dit jaar: eentonig grijs en serieus friskes (10°C) maar we lieten het niet aan ons hart komen. De sfeer was vrolijk en ontspannend (de stressmeter van C. stond in geen tijden zo laag), de meeuwen in het park hielden hun manieren tijdens onze picknick.

De terraskes werden geruild voor een warm plekje en een koffie of theetje. Eerste ontdekking: Thee met een verhaal, vlak naast het toeristisch infopunt en met zicht op het casino. Klein en schattig theehuisje waar eigen thee (ook te koop via webshop) geserveerd wordt en je ook andere thee (o.a. alle soorten van Or, T. vond er eindelijk haar geliefde blend en nam er meteen nog enkele mee om te proberen) kan kopen en één van de twee plekken in Oostende waar je taart van de Gentse Madame Bakster kan scoren 🙂 Een schot in de roos voor ons gezelschap. We dronken er lekker thee voor geen geld en de helft van het gezelschap kocht nog lekkers voor later.

Na de picknick wandelden we een beetje verder en hadden toch wel nood aan een opwarmertje. We sprongen snel nog even binnen bij Saints & Bullies (waar we vorig jaar zo’n leuke dingen hadden gevonden). Op onze route bleek nog een aanrader te liggen: Moose . Maya en ik waren er in de paasvakantie al geweest dus wij wisten dat het goed was en dat werd door de rest van het gezelschap bevestigd 🙂 We hadden geluk want het was net hun laatste werkdag voor ze even in verlof gingen. A. werd er instant verliefd op een heel schattige viervoeter en C. vond er de perfecte potjes voor in haar vakantiehuis.

En ja, we hebben ook street art gezien (ik toon hier enkel de nieuwe werken die we ontdekten maar we zagen ook werken van de vorige edities terug).

En al wandelend door de straten lieten we ons ook door de architectuur bekoren.

Omdat we toch al heel wat stappen op onze teller staan hadden, besloten we nog halt te houden bij Muccka. Daarna sloten we af in het restaurant van cultuurcentrum De grote Post. 

Ondanks de lage temperaturen werd het weer een bijzonder aangename dag. Laat editie nummer vier maar komen 🙂

Oostende – Het Vlot. Kunst is (niet) eenzaam

Cultuur, Op stap, woord in beeld, , ,

Op de valreep brachten Maya en ik (samen met H. en dochter M.) een bezoekje aan Het Vlot in Oostende. Voor ons werd het een leuke B-dagtrips waarbij we ons met veel plezier op sleeptouw lieten nemen door 2 Oostendse dames 🙂
In oktober 2017 opende de opvolger van De Zee – salut d’honneur Jan Hoet. In de tweede editie van deze driejaarlijkse internationale tentoonstelling staat ‘ het vlot’ centraal. Het Vlot. Kunst is (niet) eenzaam / The Raft. Art is (not) Lonely gaat over het vaartuig en de vervoering van kunst. Kunstenaar Jan Fabre werd gevraagd als curator.

We startten onze dag in Mu.ZEE en deden vervolgens heel wat van de locaties op de route aan (niet allemaal maar toch veel), waarbij we de ene keer meer gecharmeerd waren door het gebouw/de locatie dan door het kunstwerk maar dat was OK. Moderne kunst, ik blijf het vaak heel moeilijk en toegankelijk vinden, zeker videokunst, maar soms zitten er wel boeiende stukken tussen.

We genoten van de wandeling en het gezelschap, combineerden moderne kunst met het verkennen van enkele (design)winkels, smulden van een heerlijke lunch bij Moose en het enige minpuntje was helaas het grijze weer.

Oostende – the Crystal Ship revisited

Op stap, woord in beeld, , , ,

Vorig jaar trokken wij voor een geslaagde vrijgezellendag naar Oostende. Het was zo gezellig dat we besloten om er een jaarlijkse traditie van te maken en zo geschiedde. Op Pinksterzaterdag trokken wij – met een iets beperkter groepje – nog een keertje naar Oostende voor een nieuwe Topwijvendag 🙂

Terug Oostende want dat is super gemakkelijk vanuit Gent met de trein en the Crystal Ship was aan een nieuwe editie toe. De voorspellingen deden ons nog even twijfelen, maar wij zagen geen regen en de wolken ruimden steeds meer plaats voor de zon. Ideaal voor een super relaxte dag waarbij alles kan en niets moet.
We deden opnieuw van potluck en picknickten in het stadspark. De vissla en de scampi kochten we uiteraard vers in Oostende.

We deden in voor- en namiddag een terraske (omdat het kon, we er zin in hadden en omdat we Рvrouwen h̩ Рbehoefte hadden aan een sanitaire stop).
We (= ondergetekende had precies in haar ooghoek een leuk kastje in de etalage zien staan en wou toch gauw eens de straat oversteken…) ontdekten een superleuk winkeltje waar verschillende dames uit het gezelschap met een presentje voor zichzelf of iemand anders vertrokken (neen, verder niet van shopping gedaan, totaal niet, wij kunnen dat gerust laten, echt wel). Het winkelconcept is een beetje te vergelijken met dat van Helen B in Gent. Uitbater/eigenaar verkoopt eigen product (hier zelfgemaakte kledij) en verkoopt ook leuke producten van andere creatievelingen (juwelen, gehaakte diertjes, prentkaarten, …)

We kregen van de sympathieke winkeldame nog een leuke tip: het voormalige postgebouw (aan de andere kant van de straat) opende heel recent een nieuw dakterras. Wij trokken meteen op verkenning want dat klonk ons als muziek in de oren. Helaas ging er die dag net een kinderfeest door en was het terras niet toegankelijk (een tip die we dus zullen moeten onthouden voor een volgende keer).

Ook het koffiehuisje dat we in de namiddag ontdekten, hadden we bijna over het hoofd gezien. Het bleek echter een super schattig plekje waar er zelfs tot in het toilet (zie de foto’s hieronder) fijne koopwaar te vinden was 😉 (neen, niets meer gekocht, enkel gekeken)

                                                       

Ja, we deden ook terug een stuk Crystal Ship, niet met de fiets deze keer maar daarom niet minder leuk. Hierna enkele foto’s als bewijs:

‘s Avonds hebben we nog heerlijk gegeten in restaurant Beausite op de dijk terwijl we vanop de eerste verdieping genoten van de langzaam ondergaande zon.

Het werd andermaal een zalige dag waarop enorm veel is gelachen en gebabbeld en gewandeld werd (20.000 stappen vertelde de App van A. ons) en iedereen helemaal ontspannen terug naar huis kwam.
Topwijvendag 2018 staat alvast in mijn agenda genoteerd 🙂

Wij deden uiteindelijk maar een fractie van de Crystal Ship route, maar dit beviel ons erg. Zelf ook zin om op verkenning te gaan? Je kan de kaart downloaden via de website of een gratis kaartje afhalen in het toeristisch infopunt van de stad. Op de kaart vind je een suggestie van wandel- en van fietsroute en een woordje uitleg bij de kunstwerken. Je kan echter zonder problemen van de route afwijken en je eigen parcours uitstippelen. Naar sommige kunstwerken is het soms even zoeken maar dat maakt het eigenlijk alleen maar leuker en bv ook ideaal om kinderen op speurtocht uit te sturen 😉