Dit jaar geen uitgebreide besprekingen van de feesten maar enkele sfeerverslagjes. Ook al was de voorbereiding minimaal en leek de ‘goesting’ niet meteen aanwezig, uiteindelijk vertrokken we vrijdagavond toch nog richting centrum en zagen we al enkele mooie dingen 🙂
Enkele vaststellingen:
veel fietsen en nog te weinig fietsenstallingen (ook al zijn er bijgeplaatst), gelukkig wel nog een treffelijke parkeerplaats gevonden;
nog niet zo zot veel volk om 21u maar toen wij iets voor middernacht huiswaarts keerden, kwam er precies nog een pak volk richting centrum gestapt;
ik heb minder het gevoel dat ik zoveel mogelijk wil zien, maar ben wel tevreden met de mooie dingen die ik zie.

Terwijl de wederhelft op het Laurentplein naar Willem Vermandere ging luisteren, trok ik met Maya richting the green voor de act van de vuurmeesters (het alternatief dit jaar voor de openingsstoet). We zochten tijdig een plekje op de trappen om een beetje zicht te hebben op het geheel. Tijdens het wachten konden we nog wat meegenieten van de muziek onder de stadshal. Net als vele anderen waren we een beetje ontgoocheld en hadden we gedacht dat er toch nog net iets meer ging gebeuren dan het aansteken van de houten staken die er vooraf waren opgesteld. Wij liepen wel nog even mee langs één van de vuurlijnen richting Laurentplein. Volgens een vastgelegde timing staken de verschillende organisaties het vuurtje van hun lantaarn langs het parcours aan en trokken de fakkel vervolgens de hoogte in. Het was wel leuk om zien hoe sommigen er een mooi moment van maakten in het bijzijn van vrienden en sympathisanten 🙂

We waren net op tijd terug aan het Laurentplein (Luisterplein tijdens de feesten) om nog de laatste nummers van Willem Vermandere te horen, dronken nog een glaasje en gingen vervolgens met de fiets terug naar huis.