Het voorbije weekend zijn wij verhuisd en nu wonen we iets verder van het werk en de school. Niet langer op wandel- maar wel op fietsafstand. De voorbije week vertrokken Maya en ik dan ook voor het eerst op dinsdag en donderdag (maandag en woensdag nog even van de taxidienst kunnen gebruik maken) met de fiets richting Sint-Pietersstation, een ritje van ongeveer een kwartier. De fluovestjes en nieuwe (degelijke) fietstassen hadden we de avond voordien al klaargelegd bij onze tweewielers, kwestie van voorbereid te zijn (dacht ik). Enkele vaststellingen:
Toen we dichterbij woonden droeg ik enkel mijn laptoprugzak (mijn draagbaar kantoor noem ik het wel eens) op mijn rug, te voet of voor een mini-rit op de fiets. Met mijn ene hand kon ik aan het zakje waar mijn sleutels in zaten (om de huisdeur / mijn fietsslot te sluiten/openen), met de andere hand kan ik aan mijn badges om het kantoor binnen te komen. Nu zit alles in mijn fietstas en dat is dus minder vlot ‘bereikbaar’. Ik moet dus ofwel sleutels en badges in mijn jaszak steken, maar dat vind ik niet zo veilig, ofwel toch een klein tasje meenemen dat ik over mijn schouder draag of aan mijn fietsstuur hang en dan natuurlijk niet mag vergeten. Ook de fietstas kan niet gewoon blijven hangen en zal dus mee moeten worden genomen om diefstal te vermijden. Dat wordt dus nog even zoeken naar de meest efficiënte werkwijze (tips en suggesties altijd welkom).
Onze (zowel die van mij als die van Maya) fietsconditie is momenteel eerder ondermaats en er zijn veel haastige fietsers. Dat van die fietsconditie zal met tijd en boterhammen wel beteren en is alleen maar toe te juichen. Note to myself: een nieuwe fietsbel kopen voor Maya want de hare blijkt helaas gesneuveld in de verhuiswagen.
Voldoende extra tijd incalculeren om samen met Maya naar school te rijden en haar te helpen bij het parkeren van haar fiets in een fietsenstalling die meer dan vol staat met kleinere fietsen en waar haar volwassen exemplaar niet zo eenvoudig tussen te plaatsen is. Het is ook nog even zoeken om de juiste balans te vinden (letterlijk) om de inhoud van haar schooltas en de tas zelf vlot te verdelen over de twee fietstassen (idem voor mij trouwens wanneer ik mijn laptop terug meeneem op de fiets, wat ik op korte termijn sowieso wel wil doen).
Op onze eerste fietsdagen werden we meteen getrakteerd op een frisse heen- en een behoorlijk natte terugrit. Een goede regencape en reserve fietslichtjes zullen op korte termijn dan ook aan onze uitrusting worden toegevoegd.
We zullen nog even tijd nodig hebben om de dagelijkse ritjes helemaal in onze routine in te passen maar hey, elke routine vraagt wat tijd om opgebouwd te worden, toch?
Dit weekend kwam alvast een betere fiets (die van mijn mama) mijn richting uit en hé, daar zat gewoon al een stuurtasje bij. Dat probleem van die sleutels en co is dus wellicht al van de baan 😉
