Begin juli zat ik mee in het complot om een vrijgezellendag te organiseren voor Maya’s meter. Een vrijgezellendag organiseren voor iemand is altijd een beetje spannend. Voor je het weet, krijgt de toekomstige bruid zoveel extra stress te verwerken dat je even op de rem moet gaan staan (in het verkondigen van foute hints bedoel ik dan want het programma zelf was wel helemaal ‘op maat’). De bruid in spé werd om 8 uur in de ochtend aan de voordeur opgehaald, kreeg een koffertje met een kroontje en een woordje uitleg gepresenteerd en vervolgens vertrokken we richting station. De details van de dag ga ik hier niet uit de doeken doen maar het ‘toeristische luikje’ wel 😉

De trein bracht ons naar het zonnige Oostende waar we fietsen huurden en er voor de rest van de dag op uittrokken met de route van the Crystal Ship als rode draad. In het Infopunt voor toerisme kan je een gratis kaartje krijgen van de kunstroute (met een wandelroute, een fietsroute en vermelding van fietsverhuurpunten). Je kan het plan trouwens ook downloaden als je wil.

The Crystal Ship was een evenement tijdens de paasvakantie van 2016 waarbij wereldbekende en gerenommeerde kunstenaars gigantische muurschilderingen op blinde of lelijke muren in de stad creëerden. Hierdoor ontstond een artistiek parcours van kunst in de publieke ruimte in de binnenstad en de omgeving (Het Groen Lint) rond Oostende. Je vindt er werken van o.a. Roa, Cyrcle, Guido Van Helten, … Alle werken zullen minstens 2 jaar aanwezig blijven en kunnen dus nog steeds worden bezocht en bewonderd.

De weergoden bleken ons die dag vrij gunstig gezind. Het zonnetje scheen dapper tussen de wolken door al kreeg het wel gezelschap van een stevige bries die ons vooral op de dijk bijna naar adem deed happen (allez, mij toch, ik kan daar slecht tegen). Onze programmakeuze bleek een voltreffer: buiten zijn met mooi weer, tijd om bij te praten en tussendoor genieten van een brokje cultuur zonder dat je moet aanschuiven of stil zijn.

‘s Middags konden we genieten van een homemade picknick met aperitiefhapjes (bijpassende drank kochten we ter plekke), tortilla’s, empanadas, quiche, couscoussalade… Het visserskerkje waar Ensor begraven ligt, vormde het decor voor onze smakelijke middagpauze.

In de namiddag was het soms even zoeken om de juiste locatie van de kunstwerken te vinden. We concentreerden ons zo op de kaart dat we niet gezien hadden dat de locatieadressen van de kunstwerken ernaast stonden opgelijst! Ja, ik hoor het sommigen al denken: ‘hoe kan je daar nu naast kijken?’ maar wie teveel te vertellen heeft, …
Enfin, we lieten het tijdens de toer eigenlijk niet aan ons hart komen en zijn op zich ook niet echt verkeerd gereden, we moesten enkel soms een beetje zoeken om het kunstwerk in het vizier te krijgen :p

In de namiddag hielden we nog een uurtje (of meer) pauze in het Vogelzangpark waar we herinneringen aan vroeger ophaalden bij opnieuw een (klein) glaasje bubbels, lekker gebak en verse kersen. In de zon en uit de wind was het voorwaar volop genieten en dat terwijl het landinwaarts blijkbaar een stuk minder mooi weer was.
Omdat het zo gezellig was in het park kwamen we eigenlijk niet meer toe aan een terrasje voor een koffie maar die hebben we niet gemist en wellicht was het ook niet vanzelfsprekend geweest om met een tiental mensen een plekje te vinden in de binnenstad tijdens het eerste soldenweekend 😉

Om onze dag af te sluiten, eindigden we met een heerlijk vis/zeevruchtenmenu (ja, we hebben behoorlijk wat gegeten die dag en nog veel meer gelachen en gepraat) om uiteindelijk met de laatste trein terug richting Gent te sporen.

Ik ‘(her)ontdekte’ Oostende vorig jaar en ik ben heel hard fan geworden van de stad. Ik ga hier nog regelmatig terugkeren! Wie het voorbije weekend de Gentenaar kocht, kreeg trouwens een goodiebag met allerhande promotie voor een bezoekje aan deze fijne kuststad 🙂
Er is trouwens één streetartfoto in deze blogpost die geen deel uitmaakt van het Crystal Shipproject, weet jij welke?