Samen met een groep andere mensen was ik al enige tijd op de hoogte maar we hadden afgesproken dat we de gemaakte keuze voor onszelf zouden houden, tot vandaag. En blijkbaar had ons nieuws een behoorlijke impact want het verscheen in heel wat geschreven en gesproken media (AVS, De Standaard, De Morgen, Het Nieuwsblad, ….)
Ik was er nog niet bij toen Gentblogt boven de doopvont werd gehouden, maar volgde al vrij snel wat daar geschreven werd en besloot in 2009 (volgens de archieven) de stap te zetten naar een actiever engagement en zelf ook mee te werken. Eerst nog voorzichtig, enkele berichten tijdens de Gentse feesten als tijdelijke vrijwilliger, maar na de feesten ‘ben ik blijven plakken’ en blijven schrijven. Volgens de archieven pende ik de voorbije jaren voor Gentblogt 233 artikels bij elkaar en daar ben ik toch best een beetje trots op.
Ik heb via Gentblogt heel wat premières mogen meemaken en ik ontmoette er mensen waarvan er verschillende inmiddels vrienden werden. Ik kreeg langzamerhand meer vertrouwen en zette na lang twijfelen uiteindelijk vorig jaar ook de stap naar een eigen blog.
Ik ga Gentblogt en de grote informatiestroom over zoveel diverse dingen in het Gentse heel hard missen maar het is inderdaad beter om in schoonheid te eindigen dan langzaamaan te moeten inboeten aan kwaliteit omdat het niet langer haalbaar blijkt om die kwaliteit te blijven leveren. En zoals o.a. Veerle ook al schreef, er blijven andere kanalen om elkaar en wat er gebeurt in Gent niet uit het oog te verliezen.
For ever in my heart.