Het feestenprogramma is bij vele organisatoren dit jaar een beetje minder door het terugschroeven van de subsidies en dat merk je toch wel. Mede hierdoor was ook ons programma niet elke dag even vol. Toch lieten we niet na om regelmatig eens de stad in te trekken al was het maar voor enkele uurtjes.

Op woensdag besloten we een wandeling langs een aantal pleinen te maken en pikten we een voorstelling van Puppetbuskers mee in de Triodosbank nabij Sint Jacobs. Deze nieuwe locatie biedt bescherming tegen regen of hitte, we werden er hartelijk ontvangen en kregen zelfs een wereldwinkelsapje aangeboden. De artiesten van de dag kwamen ons niet onbekend voor, ze bleken ook in het publiek gezeten te hebben tijdens de voorstelling van Hamlet. Niet evident lijkt me wanneer je weet dat dit Argentijnen zijn die slechts enkele woorden Engels kennen en de voorstelling van Hamlet volledig in het Frans was (en soms heel snel gesproken Frans). Frederico Galvàn bracht ons Basura Belleza  ofte mooi afval. Een eenvoudige verhaallijn met een vleugje humor en poëzie die het publiek wel kon bekoren.

Ook op donderdag zagen ze ons terug bij de Triodosbank voor nog twee voorstellingen van Puppetbuskers. De eerste was buiten: het Spaanse Cia de Tireres Errantes met Walking Errabundo Pelele. Een artiest met een pop in een koffer die volop de interactie aangaat met het publiek, altijd goed voor een portie plezier en vrolijkheid.

Binnen een het Portugese Cia Marimbondo met het vrolijke Banana Split, een cabaretshow met bananen als personages.

Op vrijdag beperkten we ons bezoek aan de feesten tot een voorstelling in hotel d’Haene-Steenhuyse van het Franse Cie NiClousNiVis met La Véritable histoire du terrible Barbe Noir Noir Een originele versie van het verhaal van Zwartbaard en zijn trouwe knecht, qua verhaal eerder eenvoudig maar wat het decor betreft zat alles heel knap in elkaar, fijn om gezien te hebben.