Net als bij de voorstellingen van MiramirO ook hier een bloemlezing van de voorstellingen die we zagen van het Puppetbuskersfestival.
Er was Alas Negras (FR) met “lost love” over een schrijver die de liefde van zijn leven en de bron van zijn inspiratie verliest. Mooi gemaakt en poëtisch gebracht.
Artisjok Theater met (De) “Urlaub“. Over een zomervakantie aan het strand met krijsende meeuwen, een bal en een duiker… Leuk maar kort en met een beetje een abrupt einde.
Compagnie A Tiroirs (FR) met “Ce n’est pas commode!” Uitermate komisch, een act van een man met een kast die veel meer kan dan je op het eerste zicht zou vermoeden. Elk schuifje bevat een verrassing. Hoog entertainend gehalte, misschien net iets meer circus dan puppetbusker maar heel leuk.
Compagnie Fietswolven (BE) met “Meneer fiets” een woordeloze voorstelling waarbij een fietszadel plots een personage wordt. Heel originele vertolking van een klassiek verhaal over liefde en teleurstelling, begeleid door live muziek.
Garlic Theatre (UK) met “Can Fish drink Tea?” ietwat absurde Britse humor op originele wijze gebracht. Heel leuk om te zien, zowel groot als klein zaten geamuseerd te kijken.
La Chaise a Porteurs (FR) met “Olga & Bob” over een grote zangeres en haar kleine man. Hebben we niet uitgekeken, teveel tekst die niet altijd te begrijpen was en waardoor het geheel beetje eentonig werd. Eerder een tegenvaller.
Le Theatr’ose (FR) met “De Chose… en Métamorphose…” Een kleine voorstelling in een klein caravannetje waar we heel dicht tegen elkaar zaten. Over draadjes die poppetjes worden en poppetjes waarvan het leven aan een draadje hangt. Poëtisch en ingetogen, knap gedaan maar te ingetogen (en te dicht tegen elkaar gezeten) om er foto’s van te kunnen maken.
Scott Brand (AU) met “Cyril” een man met een straatmarionet die zijn ding doet op een tiental verschillende muziekjes. Helaas kan hij eigenlijk maar één ding en is het leuk voor enkele minuten maar niet boeiend voor een voorstelling die een pak langer duurt. Goed voor op de straat, maar te mager voor Puppetbuskerfestival. We zaten echter op een bankje tussen andere mensen en hebben de voorstelling uitgezeten 😉
Theater Hutsepot (BE) met “Ginder” over een vader en een zoon die elk op een eigen eilandje zitten en niet bij elkaar geraken. Zonder woorden maar zowel groot als klein begrijpen waarover het gaat, met live ondersteuning van muzikanten. Leuk gebracht, fijn om volgen.
Theater Hutsepot (BE), nog eens, nu met “Over hoedjes en kalfjes” Leuk verhaal over een hoedenmaker. Mooie combinatie van verhalen vertellen en het gebruik van poppen. Wij zagen Tom al eerder tijdens de midzomervertellingen in het Citadelpark dit jaar en dit sluit perfect aan bij zijn talent als verteller. Ook hier maakt de muzikale ondersteuning het af, leuk en origineel.
In het Augustijnenklooster zagen we ook nog Marc Beuten met zijn “Puppet Show”. Een eenvoudige verhaallijn met een ingenieuze poppentechniek waarbij Marc zijn toeschouwers gegarandeerd aan het lachen brengt. Blijft goed!
En ik weet niet of u handig bent met draadpoppen maar onderstaand filmpje toont nog meer hoe spectaculair Marc met zijn poppen overweg kan zonder in de knoop te slaan (letterlijk dan).
Na al die jaren Gentse Feesten worden wij ongetwijfeld kritischer bij wat we te zien krijgen, maar we komen toch elke keer met plezier terug om ons opnieuw te laten verrassen of gewoon te genieten.
De voorstellingen van MiramirO vind je hier gebundeld.
2 reacties op “Gentse Feesten 2016: Pupetbuskers”