Ondanks de drukte vandaag toch een dagje vrijaf genomen, al was het maar omdat ik dan toch een klein beetje van dat buitengewoon zomerse winterweer zou kunnen genieten.
Er vloog zowaar een citroenvlinder rond, maar die kreeg ik helaas niet op de foto, een heerlijk zoemende hommel was iets gewilliger om te blijven zitten (maar doordat ik mijn telefoon ondersteboven moest houden, was scherpstellen op het beestje zelf geen optie)
Voor het meeste tuinwerk is het nog te vroeg en ook de tuinmeubels staan bij mijn vader nog weg op zolder maar dat weerhield er ons niet van om toch te aperitieven in de zon met een geïmproviseerd tafeltje 😉
De krokussen stonden te stralen in de tuin en er waren ook al andere bloemetjes die zich van hun mooiste kant lieten zien 🙂
Aan de aardbeienbedden kon wel al gewerkt worden: de aardbeienplantjes (scheuten van de planten van vorig seizoen) zijn de hele winter buiten blijven staan (en dus sterk genoeg om de nog koude nachten te overbruggen) en mochten – na het verwijderen van de onkruidjes die hen intussen gezelschap gaven – uitgeplant worden in volle grond.
In de kruidentuin gebruikt mijn vader – geïnspireerd door een tuin die hij ooit in Frankrijk zag – kurken (yep, van wijnflessen of bubbels) als bodembedekker. Dat kurklaagje mocht ook wat worden aangevuld. Er zijn trouwens verrassend veel kurken nodig om een stuk bodem volledig te bedekken. Het resultaat over enkele maanden zou er ongeveer terug als hieronder moeten uitzien (is nog een foto van vorig voorjaar, nu is er nog niet zoveel groen te zien 😉 )
Enfin, een rustige dag en toch een uurtje of twee buiten geweest en dat was echt eens nodig.
Zalig eh
al zou het helemaal zo warm nog niet mogen zijn
inderdaad, gaf toch echt wel een dubbel gevoel (op een manier toch blij dat het weer een tikje minder warm is en er weer wat regen valt, al is dat laatste niet leuk om in te fietsen, het is broodnodig voor de natuur want nog steeds te droog)