Tag Archives: #projectblogboek

#projectblogboek – mijn blogidool

Uncategorized,

Stel enkele vragen aan een blogidool

Aangezien ik niet meteen behoefte voel aan het interviewen van blogidolen, pas ik dit idee uit het blogboek wat aan en besloot ik  enkele van de blogs die ik volg en die mij inspireren (of gewoon blij maken) met jullie te delen.

Eigenlijk is het allemaal begonnen met Gentblogt, toch wel al wat jaren geleden ondertussen. Ik was de blog beginnen volgen (mede omdat ik een van de mede-oprichters kende) en werd steeds meer fan. Zelfs zozeer dat ik na verloop van tijd inging op de oproep om mee te schrijven voor de leukste stadsblog van het land. Eerst heel voorzichtig, tijdens de Gentse feesten, maar na de feesten ben ik blijven ‘plakken’. En ondertussen staan er daar toch al 220 artikels op mijn naam.

Ik ging ook enkele blogs volgen, niet te veel om het beheersbaar te houden. Sommige auteurs schrijven veel en zijn echte BV’s (BlogVedettes, en sommige zelfs intussen beetje Bekende Vlaming), andere schrijven minder maar wel ongelooflijk schone dingen en daar kan ik enorm van genieten. Een deel van de blogs die ik volg, worden geschreven door mensen al vrienden waren of het intussen geworden zijn en dat geeft er uiteraard ook een extra dimensie aan. Hieronder een (onvolledig) lijstje, in willekeurige volgorde:

Mme ZsaZsa vertelt
Tales from the crib
Kerygma
Tales of drudgery and boredom
Morgen komt Polly
Volume12
Vertellementen
Casa Murphy
Max Van Hemel
ABCund123 Lesen!Schreiben!Rechnen!
no butterfly
witch

Een interview met een van hen, zoals voorgesteld in het Blogboek, daar heb ik zoals gezegd geen behoefte aan. Ik lees ze allemaal met plezier en vaak schrijven zij dingen die ik heel knap vind, of boeiend, of leuk en helemaal hun stijl. Mijn schrijfselen hebben helemaal niet de pretentie om hen na te bootsen, dat zou ik ook niet kunnen. Ik kan alleen maar hopen dat anderen ook kunnen genieten van de zaken waarover ik schrijf.

#projectblogboek – plog – de mooiste 1 november

Op stap, Uncategorized, ,

Neem een dag foto’s van alles wat je doet en maak er een plog of picture log van

Dit is er eentje waarvan ik hou en erg leuk om te doen, alleen nog kwestie om die foto’s dan over te zetten (ik heb immers geen geschikt kabeltje bij mijn huidige smartphone om beeldmateriaal snel te kunnen overzetten op PC en dus stuur ik alles meestal via Wifi door naar mijn mailbox, stuk per stuk en dat vraagt wel wat tijd).

1 november 2014 staat inmiddels al in de annalen als de warmste november in ruim 100 jaar en dat wil toch al iets zeggen. Hoe zag onze zaterdag er uit? wel zo:

Ontbijt met pannenkoeken, nog een beetje in Halloweensfeer:

WP_20141101_001

Recepten verzamelen en aan de slag in de keuken om allerlei lekkers te bereiden voor het familiefeestje op zondag: cupcakes, perentaart (een experiment: amper bloem maar wel amandelpoeder in de plaats, zal wel meevallen zeker?) en chocoladeschijfjes.

Na een snelle lunch gauw naar buiten want veel te mooi weer om binnen te blijven. Aangezien mijn stalen ros momenteel in herstelling is, kunnen we niet met de fiets op stap. Dan maar even een kort ritje met de wagen naar de rand van Gent. We vertrokken iets na 14u voor een verkennende wandeling in het Parkbos, de nieuwe Groenpool van Gent die nog volop in ontwikkeling is. We waren niet alleen maar toch was het vrij rustig wandelen, vooral in het tweede deel waar we het risico namen om een pad te volgen dat nog niet helemaal afgewerkt was. Gelukkig lag het nog net droog genoeg en was het niet zo erg dat het vlonderpad er nog niet helemaal lag.

De paaltjes van het nog te bouwen vlonderpad deden me zelfs een beetje denken aan kleine grafzerkjes, of zou die gedachte in mijn hoofd gekomen zijn net omdat het 1 november was?

WP_20141101_009                     WP_20141101_010

De zon scheen heerlijk, we hadden amper een trui nodig. We waren uiteindelijk 2,5 u onderweg dus ik schat dat we toch een km of 10 gewandeld hebben.

Geen terrasjes of tavernes gezien onderweg en dus terug naar huis voor koffie of chocolademelk met nog een laatste pannenkoek.

WP_20141101_013

‘s Avonds nog beetje lezen en TV kijken en vervolgens op tijd naar bed. Heerlijk ontspannend dagje, zo mogen er nog veel komen.

#projectblogboek – sneak peek

Uncategorized,

Toon een sneak peek van een project/blogpost waar je aan werkt

‘t Is niet dat er hier vaak lang blogposts in de steigers staan of dat ik aan een massa projecten tegelijk bezig ben, maar er is op dit moment wel een groot project dat ons bezig houdt, nl. het bouwen van een huis. Veel zal je hier over dit project echter niet lezen, schrijven doe ik meestal over andere dingen maar ‘een inleiding tot’ dat zag ik nog wel zitten.

Het is inmiddels ruim 9 jaar geleden dat we beslisten om een bouwgrond te kopen, ik kan me die periode nog levendig herinneren: mijn hoofd stond er niet naar want ik was nogal zwanger op dat moment (akte is getekend amper twee weken voor ik bevallen ben denk ik). Toen waren we helemaal nog niet zeker of we wel effectief gingen bouwen maar indien niet, dan konden we altijd nog de grond terug verkopen.
In de jaren die volgden keken we nog steeds uit naar een toffe woning in de buurt van het Sint-Pietersstation maar uiteindelijk kwamen we steeds uit bij: te duur voor wat het (maar) is, nog heel veel werk aan om het pand te laten voldoen aan de huidige normen van comfort en isolatie, toch niet helemaal ons ding, …
De idee om dan toch maar zelf iets te bouwen groeide langzamerhand in onze hoofden en uiteindelijk hakten we de knoop door om naar een architect te stappen. Aangezien we inmiddels al besloten hadden om voor betonbouw te gaan en niet voor bakstenen, zochten we iemand met ervaring in die stijl. We zochten, vonden, gingen kijken naar zijn eigen woning en maakten een afspraak voor een verkennend gesprek. Tot onze vreugde bleek het te ‘klikken’ en gelukkig bleek ook ons beschikbaar budget realistisch om onze droom om te zetten in werkelijkheid (allez, volgens de ramingen dan toch).
Door er letterlijk jaren over na te denken wat we wilden en vooral wat we niet wilden, kwamen wij eigenlijk vrij snel tot een consensus over het plan.

Sedert deze zomer zijn we in de fase van uitvoering beland. Het blijft ongelooflijk spannend en boeiend maar ook wel vermoeiend. Er zijn zoveel keuzes die moeten worden gemaakt en keuzes die ook wel consequenties hebben. Heel veel stof om over na te denken en ik heb er al meer dan één nachtje over wakker gelegen of over gedroomd. Gelukkig loopt onze smaak gelijk en lukt het vrij goed om de meeste knopen snel door te hakken, het zijn er gewoon heel veel om door te hakken.

WP_20140623_008

Als alles volgens plan verloopt, dan verhuizen we in de (na)zomer van 2015. Dat zal een serieuze aanpassing zijn want vanaf dan wonen we in de stadsrand en niet langer in de stad. Tegelijk kijken we er ook wel naar uit want dan wonen we in ons eigen huis dat we laten bouwen zoals we het zelf graag willen (of toch ongeveer want toegevingen moet je altijd doen).

 

#projectblogboek – het ontbijt

food

“Neem een week elke dag een foto van jouw ontbijt”

Het is een van de suggesties in Lilith’s of Kelly’s blogboek om schrijfinspiratie te vinden.
Die kleine dingen des levens kunnen mij wel bekoren en ik wil daar gerust eens iets over schrijven, maar dan wel op mijn manier. Het tegendraadse kantje in mijzelf zorgt ervoor dat ik mij bij de dingen die ik voor mijn plezier doe, en deze blog is daar een mooi voorbeeld van, niet in een vast keurslijf wil laten steken. Maar eigenlijk ben ik er ook wel van overtuigd dat dit ook helemaal niet de bedoeling van het boek is, toch?

Ik hou van ontbijten maar ik maak er te weinig werk van en ik neem er te weinig tijd voor. Toch zal ik ‘s morgens niet vertrekken zonder minstens iets gegeten te hebben. Standaard wordt er een grote kan thee gezet en vooraf drink ik meestal nog een glas water. Ik voel me altijd een beetje ‘uitgedroogd’ wanneer ik opsta. Als ik iets meer tijd heb, in het weekend of op een vrije dag, dan pers ik ook wel eens een citrusvrucht uit. Meestal sinaasappel, soms in combinatie met citroen of limoen, soms een (roze) pompelmoes. Verder meestal één of twee boterhammen met (zoet) beleg. Ondertussen smeert dochterlief haar boterhammen voor haar meeneemlunch op schooldagen en regelmatig doe ik met haar mee.
Gemiddeld één keer per week komen er koffiekoeken op tafel, meestal eentje per persoon, soms eens meer. Als het echt druk is en ik vroeg moet vertrekken, dan neem ik snel een banaan mee voor onderweg.

ontbijt

Waar ik echter mateloos van kan genieten dat is uitgebreid ontbijten of brunchen op locatie: bij of met vrienden, voor een feestje of op vakantie. Dan mag het voor mij een beetje van alles zijn: koffiekoeken, broodjes, eitjes op diverse wijzen bereid, yoghurt, ontbijtgranen, fruit, gerookte zalm, kazen, quiche, ….
Heerlijk vind ik dat: uitgebreid tafelen, het grote aanbod waarbij je zelf kan nemen waar je zin in hebt, ondertussen een beetje bijpraten of nog wat wakker worden, … Zalig om zo de dag te beginnen, toch?

 

#projectblogboek – de werkplek

Uncategorized,

Neem een foto van je werkplek en vertel hoe jij je werk organiseert.

Voor de zomer ben ik naar een nieuwe werkomgeving verhuisd. Van een oud en versleten kantoorgebouw uit de jaren 60 van de vorige eeuw (met weliswaar een bureau voor elke medewerker) naar een modern gebouw van 21 verdiepingen waar we met 30 andere administraties en ongeveer 1400 werknemers samen zitten in een anders werken omgeving. Dit betekent o.a. niet langer een (vaste) werkplek voor elke medewerker en de introductie van clean desk. Voor de meesten onder ons een stevige verandering dus.

Enkele maanden voor de verhuis werd mijn desktop-PC vervangen door een laptop want in een anders werken omgeving kan je niet zonder. Initieel liet ik mijn laptop nog gewoon op mijn bureau staan, maar ik besloot mijzelf voor te bereiden op de nieuwe werkomgeving zodat de verandering alvast voor mij stapsgewijs kon verlopen. Twee maanden voor de verhuis ging ik steeds meer ‘anders werken’: elke dag laptop loskoppelen en aanschakelen (extra scherm, extra klavier, docking bleven op  mijn bureau, laptop en muis in de rugzak en mee naar huis). Intussen moesten we ook volledig overschakelen op een digitaal klassement en dat uiteraard op het netwerk i.p.v. op e eigen schijf. Tonnen papier zijn er weggegooid, letterlijk.
Bijkomend voordeel: ondertussen kon ik ook werken op de teleserver. Het enige wat ik voor mijn laptop nog nodig heb, is een internettoegang en ik kan alle informatie raadplegen die op ons netwerk staat. Geen gesleur meer met papier. Het notablokje in de vergaderingen en overlegmomenten verving ik steeds meer door mijn laptop, waarom nog op papier noteren wanneer het meteen digitaal kan!
Ondertussen zitten we al bijna vijf maanden in het nieuwe kantoorgebouw en ik ben dat anders werken inmiddels al goed gewoon. Ik weet zelfs niet of ik het nog anders zou willen. Ik hou immers niet zo erg van stapels papier die rondslingeren, een opgeruimde plek zorgt bij mij voor een meer opgeruimde geest.

werkplek

Ook mooi meegenomen op kantoor is het mooie uitzicht: vanaf de 13de verdieping heb je werkelijk een mooi zicht op Gent. Ik kijk meestal uit over de groenere zuidkant van Gent (richting Sint-Denijs-Westrem met Ikea en KBC-toren als eerste bakens maar bij helder weer zie ik zelfs de ‘bol’ van het leger in Gavere), aan de andere kant van onze verdieping zicht op de binnenstad met alle torens tot en met de Gentse haven met koeltoren en windmolens en aan vanuit onze kitchenette zicht op het station en alle werken die daar nog bezig zijn aan de sporen. Deze morgen trouwens genoten van de opgaande zon (helaas waren de ramen nogal vuil).

zon

Mijn werkplek thuis is geen vaste plek in een eigen bureau. Ook hier als het ware een variant op anders werken (maar dan zonder extra beeldscherm of klavier). Ik installeer mij aan de eettafel met mijn laptop, log via de wifi in op de teleserver en kan werken. Heel soms heb ik nog eens een papieren document mee, maar dat wordt steeds zeldzamer. Wat ik wel standaard in mijn rugzak zitten heb, zijn oortjes. Wanneer er teveel omgevingslawaai is, op bureau of thuis, dan steek ik die in en luister naar een online radiostation, meestal jazz. De muziek vormt dan als het ware een barrière en zorgt ervoor dat ik geconcentreerd kan blijven werken.

Grootste verschil tussen thuis werken en op kantoor is het gebrek aan een goede bureaustoel thuis. Op termijn zal ik die investering zeker nog doen want dat verhoogt toch wel sterk het comfort.

En mocht er nog iemand tips hebben of suggesties, laat ze gerust achter in de commentaren.

#projectblogboek – ik ga de uitdaging aan

Uncategorized

De laatste tijd is het onderwerp ‘bloggen’ nogal populair in de media. Blogboeken die werden uitgegeven, interviews op de radio en TV. Pro’s en contra’s, waarom wel of niet bloggen, … Enfin: wie nog niet op de hoogte was van het fenomeen, kon er wel een en ander over horen. Of je altijd veel wijzer werd van die interviews, dat is weer een andere vraag. Al te vaak worden dergelijke gesprekken toch weer herleid tot stereotype vraagstelling en het in de verf zetten van bepaalde veronderstellingen.
Eigenlijk maakt het wat mij niet uit waarom iemand blogt en hoe die dat doet. Het is een manier van communiceren, zaken delen en het staat iedereen vrij dat te doen op de manier die hij of zij daarvoor geschikt acht.

Ik heb er lang over nagedacht of ik al dan niet een eigen blog zou beginnen en toen ik op een bepaald moment dat laatste duwtje in mijn rug kreeg om de stap te zetten, ben ik ervoor gegaan. Ik schrijf wanneer ik zin heb, waarover ik zin heb en wie dat wil lezen, die mag dat. Ik heb misschien nog niet zoveel mensen die hier komen lezen, maar ik krijg toch regelmatig eens een positieve reactie en daar ben ik best blij om. Want hoe je het draait of keert, ik ben wel blij wanneer ik merk dat mensen lezen wat ik schrijf en het is ook wel leuk om dat eens in de commentaren te lezen (hint: doe het liever hier dan via Facebook: hier kan ik het nog eens opnieuw lezen, op Facebook verdwijnt het in de rest van de berichtenstroom).

Eén van de blogboeken die recent verscheen, is dat van Kelly Deriemaeker ofte Lilith van Tales from the crib, een hele fijne blog om te lezen trouwens. In dat boek staan tal van ideeën en tips om het bloggen vol te houden. Nu wil het toeval dat i. van Keryma, nog een fijne blog om te lezen, daar toch wel meteen een uitdaging aan gekoppeld heeft: #projectblogboek. En ik ga een poging wagen om die uitdaging aan te gaan. Alle ideeën en suggesties krijg ik wellicht niet uitgewerkt, sommige liggen me gewoon ook niet. Maar ik ga er zeker stof uithalen om postjes over te schrijven. Het moet echter gezegd dat het meestal de tijd is die ik tekort kom om te schrijven en voorlopig nog niet de ideeën. Desalniettemin, ik ga de uitdaging aan en dus zal je hier zo nu en dan wel eens de hashtag #projectblogboek zien verschijnen (als ik die niet vergeet toe te voegen natuurlijk).