Maandelijkse archieven: december 2020

Le Mans

Wanneer we terugkeren uit het zuiden van Frankrijk, doen we dat meestal met een tussenstop. Op die manier wordt de rit minder lang en vermoeiend en tegelijk ontdekken we ook stukjes Frankrijk dichter bij huis, waar uiteraard ook heel wat de moeite van een bezoekje waard is.

Deze keer gingen we niet voor een tussenstop in de Loirestreek, maar bogen we iets meer af naar het noordwesten en boekten nog een nachtje in Le Mans. We deden een klein beetje gek (nu ja, gek, met vroegboekkorting en klantenkorting viel dat heel goed mee) en boekten een nacht in het Mercure hotel Le Mans centre. De fitness en het restaurant waren gesloten (yep, corona) maar de kamer was meer dan dik in orde met een king size bed, een mooie badkamer (incl. badjassen en heerlijke verzorgingsproducten) en zelfs een eigen balkon met stoelen en een tafeltje waar we de avondzon nog even konden meepikken. Aan de lobby gaven ze ons enkele suggesties mee van restaurants in de buurt waar we zeker iets lekkers zouden vinden om te eten.

Slapen was heerlijk, het ontbijtbuffet tiptop en uitermate uitgebreid voor het geringe aantal gasten. Hier hadden we gerust nog een paar nachtjes willen doorbrengen 😉

Le Mans heeft een hoop historische bezienswaardigheden te bieden. In het oude centrum, la CitĂ© PlantagenĂȘt, vind je prachtige gebouwen van verschillende tijdperken. Zo zijn er vakwerkhuizen uit de renaissance, mooie kerken uit de middeleeuwen en een indrukwekkende stadsmuur uit de Gallisch-Romeinse tijd. De stad heeft dan ook een rijke geschiedenis en veel oorlogen en bezettingen meegemaakt.
In de zomer is er elke avond een mooie lichtshow in de stad die de geschiedenis van Le Mans vertelt.

De kathedraal van Le Mans behoort tot de voornaamste gotische bouwwerken in Frankrijk. De kathedraal bestaat uit een gotisch koor en een Romaans schip. Je kunt de kathedraal van binnen en van buiten bewonderen en je vindt er enkele bijzondere kunstwerken.

In augustus is het altijd wel rustiger in de ruime omgeving van Parijs, het was bovendien zondag (en ja, ook corona zal wel een stevige duit in het zakje gedaan hebben) waardoor het extreem rustig was in de stad. Een beetje onwennig, maar ergens ook wel handig, trokken we op verkenning en genoten we van de rust en de schoonheid van de stad. We kuierden door de straten, maakten foto’s en genoten van de Franse keuken op een gezellig, afgeschermd terras.

Le Mans is zeker een aanrader om eens een bezoekje te brengen en in ‘normale’ omstandigheden zal  het er beslist een stuk levendiger zijn.

 

La Roque Gageac

Een laatste stukje over onze reis naar de Dordogne gaat over La Roque Gageac, in de buurt van Domme en Sarlat-la-Canéda. Het dorp behoort tot Les Plus Beaux Villages de France. Het langgerekte dorp bestaat voornamelijk uit een hoofdstraat met huizen die voor de hoge rotswand zijn gebouwd.

Langs de klif bloeit een verbazingwekkende exotische tuin met palmbomen, bananenbomen, agaves, vijgenbomen, cactussen, bamboe… (helaas gesloten wegens corona). 

Het dorp en de omgeving kennen al een lange geschiedenis. Er zijn verschillende voorwerpen gevonden die er op duiden dat de omgeving al in de prehistorie bewoond was. Ook zijn er resten van een heirbaan en een Romeinse villa gevonden. Door de eeuwen heen werd de regio bedreigd door invallen van de Noormannen. Tijdens deze periode van dreiging schuilden de inwoners in het fort dat in de hoge rots was uitgehouwen. De bouw van dit fort begon al in de twaalfde eeuw. Tot aan de zeventiende eeuw werd het fort alsmaar verbeterd, voordat het in de achttiende eeuw ontmanteld werd. Omdat dit fort volledig in de hoge rots werd gebouwd, was het bijna niet te veroveren.

In de middeleeuwen was La Roque-Gageac een bruisende en welvarende plek, de rivier Dordogne was een van de belangrijkste handelsroutes in de regio.

We wandelden door de schilderachtige straatjes, maakten uiteraard de nodige foto’s, kochten zowaar een vakantiesouvenir in de vorm van een kledingstuk voor M. (aka een linnen hemd bij een lokale handelaar met ook een winkel in Monpazier, ons wel bekend van een eerder bezoek aan deze mooie streek). Niet de eerste keer trouwens dat we op vakantie een uitbreiding van de garderobe voor de wederhelft doen, zijn zomerhoed kochten we ooit ook op vakantie in Frankrijk 😉

Lifehacks en shortcuts

Nieuwe week, nieuw thema in de BlogBoost najaarschallenge: shortcuts and lifehacks.

In 2015 kreeg ik dat thema ook al eens voorgelegd in een andere blog challenge. Ik vroeg me af of ik nog steeds dezelfde hacks gebruik, of er in onbruik geraakt zijn, of er nieuwe bijgekomen zijn.

Mijn smartphone is nog meer dan toen onmisbaar geworden: wachttijden worden steevast gevuld met checken van mails en sociale media (maar niet als ik in gezelschap ben, dan praat ik liever bij met mijn reisgenoot).

De ontbijttafel wordt nog steeds de avond voordien gedekt en de outfit voor de volgende dag ligt klaar op onze stoel, al durven we dat in het weekend soms wel eens achterwege te laten 😉 Tijdens de week is elke gewonnen minuut ’s morgens mooi meegenomen om de dag zonder te vermijden stress te kunnen starten. Ik zal ook meestal het weerbericht checken om mijn kledij hieraan aan te passen en uiteraard is die ook afgestemd op het werk dat de volgende dag op de planning staat. Nu Maya haar kerstexamens moest afleggen in een kerkgebouw was goed nadenken over een warme outfit (en verschillende laagjes) zeker nodig, kwestie van niet al te koud te krijgen (een jas of sjaal dragen tijdens het examen was namelijk niet toegelaten).

Wassen en strijken gebeurt hier nog steeds op regelmatige basis om grotere volumes te vermijden. Hemden worden standaard op een kapstok te drogen gehangen en wanneer het past dan strijk ik vaak de kledij wanneer ze nog nat is: zo heb je een instant stoomeffect zelfs zonder stoomijzer en zo vermijd ik ook ingedroogde kreuken (die meer tijd vragen om uitgestreken te worden btw). Bovendien is de was ook sneller droog op die manier. Handdoeken en lakens gaan meestal van het droogrek meteen terug naar de badkamer/slaapkamer om gebruikt te worden; dat spaart me weer wat strijkwerk. Op die manier gebruiken we hier eigenlijk al ettelijke tijd hetzelfde set bedlinnen, maar behalve wij is er toch niemand die dat ziet en wij vinden dat niet erg 😉

Ik probeer afvalarm te koken en te vermijden dat er voedsel wordt weggegooid. Dat betekent dat er hier regelmatig eens een restjesdag georganiseerd wordt. Wat er staat aan restjes wordt in buffetvorm geserveerd en indien nodig aangevuld met bv wat rauwe groente, een extra portie pasta, een eitje …. Mijn moeder deed dat vroeger ook al en ik vond dat vaak de lekkerste dag van de week 😉

Wanneer ik iets meer tijd heb om te koken en er wordt ook soep gemaakt, dan zal ik het kookvocht van groente of aardappelen ook vaak toevoegen aan de soep i.p.v. gewoon water te nemen (wel in de juiste volgorde starten met koken hiervoor; dat is net zo handig). Op die manier gaat het water met extra smaak en voedingsstoffen niet verloren in de afvoer en de soep wordt er alleen maar beter van 😉

Van de 80-20 regel ben ik nog steeds heel hard fan. Ik zou nooit mijn takenlijst afgevinkt krijgen als ik dit systeem niet zou toepassen trouwens.

Misschien kunnen mijn shortcuts jou ook inspireren en mocht je er zelf nog hebben om te delen, doe gerust!

Wondermark » Archive » #1046; A Soft Definition of Hacking

Deze blogpost schreef ik in kader van de BlogBoost Najaarschallenge. Meer lezen? Deze bloggers doen ook mee!

 

Domme

In de Dordogne liggen heel wat mooie stadjes en dorpen om te bezoeken, Monpazier, Bergerac, Périgeux, Rocamadour en Sarlat om er maar enkele op te sommen waar we eerder op verkenning gingen.

Domme is een oud vestingstadje met een ommuurde vesting, boven op een berg langs de rivier de Dordogne. Het ligt in de Périgord Noir, vlak bij Sarlat, aan de grens met het departement Lot. Met de wagen parkeer je buiten het centrum want het stadje zelf heeft vooral smalle straatjes en heel weinig parkeerplaats, aan de rand is er echter voldoende ruimte.

Domme is erg in trek bij toeristen, het is dan ook een mooie plek met prachtige uitzichten. Wie wil, kan met een treintje door het stadje rijden maar wij wandelen liever op eigen tempo en waar ons kaartje ons brengt. In het centrum, vlak aan de toeristische dienst, kan je ook een ondergrondse grot bezoeken maar we besluiten bovengronds te blijven en vooral van de uitzichten te genieten.

Wij liepen even door de drukkere winkelstraat, maar wandelden dan vooral door de rustiger straatjes en genoten van de omgeving en het uitzicht.

Domme is een is vestingstad of bastide die door Filips de Stoute in 1281 werd gesticht op een strategische plek. Bij Domme is dat ook zo: op een berg en direct aan de rivier de Dordogne. Om de opmars van de Engelsen tegen te houden, heeft Filips hier een kasteel gebouwd. De muur van de stad is voor een groot deel bewaard gebleven en heeft drie poorten: de Porte del Bos, de Porte des Tours en de Porte de la Combe.
In deze poorten werden rond 1310, op bevel van Filips de Schone, de Tempeliers gevangen gehouden. De Tempeliers maakten gebruik van een codesysteem om met elkaar te communiceren. Deze codes zijn nog steeds te zien op de muren van de torens.

Domme was tot in de zeventiende eeuw een welvarende stad met mooie huizen en gebouwen. Na het verdwijnen van de welvaart zijn er weinig huizen meer bij gebouwd. Dat heeft er juist voor gezorgd dat Domme zijn historische karakter heeft behouden.

Voorwaar de moeite van een bezoekje waard.