Maandelijkse archieven: maart 2019

In de keuken en de tuin

Het grootste deel van de examens is achter de rug maar (helaas) nog niet allemaal: het laatste weekend betekent voor Maya nog Grieks en wiskunde studeren. Bijgevolg geen grote plannen voor het weekend maar dat betekent niet dat er daarom niets gebeurde.

Op zaterdag maakte ik van het mooie weer gebruik om nog eens wat werk in de tuin te verzetten: we gingen om een aantal bloeiende struiken, forsythia (Chinees klokje), spiraea (spierstruik blijkbaar in het Nederlands) en schattige krentenboompjes (alhoewel, zo klein blijven amelanchiers precies toch niet, lees ik intussen).

  

Intussen zijn ze allemaal geplant en is het nu afwachten of ze tevreden zijn met hun plekje of niet. Het feit dat het allemaal bloeiende planten zijn, maakt mij in elk geval extra blij want op die manier wordt onze tuin ook de bijtjes en de vlinders langzamerhand wat interessanter. Tips voor sterke en onderhoudsarme planten zijn trouwens altijd welkom.
Ik kocht ook tijm en peterselie en plantte ze samen met bieslook en een soortement sla (exemplaartje dat de winter heeft overleefd) samen in één grote kruidenpot. Hopelijk kan ik de komende maanden regelmatig oogsten 🙂

De uitgebloeide narcisjes en blauwe druifjes verhuisden intussen van binnen naar buiten. Op termijn wil ik graag een volledige hoek vol lenteknolletjes hebben. Op die manier gaat het weliswaar langzamer dan meteen een heel stuk grond vol planten maar voorlopig blijf ik gaan voor de aanpak ’traag maar gestaag’ en vermijd ik dat een volledige aanplant mislukt. Toen de vlinderlavendel vorig jaar de winter niet overleefd had en de ‘klassieke’ wel, besloot ik enkel nog klassieke planten bij te kopen en intussen doen die het allemaal uitstekend 🙂

Ik genoot (uiteraard) ook nog even van het heerlijke zonnetje op ons terras met een koffie en een boek.
’s Avonds besloten we samen te klinken op de mooie dag en op een goede afloop van de examens.

Ik maakte meteen ook een zomerse salade met honingzoete kerstomaatjes, zongedroogde tomaatjes en de (of toch onze) eerste Belgische aardbeien, heerlijk van kleur en smaak!

Op zondag was het iets frisser en ging ik vooral in de keuken aan de slag. Ik maakte er o.a. ricotta pancakes voor ons studentje en met de aardbeien erbij smaakten die dubbel zo lekker (en de resterende pancakes zijn voor het ontbijt morgen). Ik screende ook nog een aantal magazines op interessante receptjes (lees: eenvoudig en snel) maar die zullen pas later worden getest.

Tussendoor werden er ook nog andere huishoudklusjes aangepakt en voor we het wisten was het weekend alweer voorbij. Misschien moeten we het dit weekend maar op het zomeruur steken 😉

 

Het voorbije weekend samengevat

De tijd vliegt dat het geen naam heeft en ik lijk er bij momenten echt geen vat op te hebben. Intussen is het hier alweer examentijd en dus blijven we thuis want Maya moet (nog meer dan anders) studeren.

Aangezien Mie Graine mij meteen met een bezoekje wou vereren (ik was toch thuis), verliep het weekend voor mij in ietwat zombiemodus en besloot ik schermen maximaal te weren en mij met wat licht huishoudelijk werk bezig te houden, dat moest toch gebeuren: planten water geven, de was en de strijk, … en beetje koken.

De pastinaak die ik eerder deze week mee kreeg uit papa’s tuin werd verwerkt tot puree en tot brood.

De portie geitenkaas die ik ook mee kreeg (overschot) bood inspiratie voor een quiche met prei (eveneens uit de tuin maar al eerder verwerkt tot diepvriesportie) en spekblokjes.

Voor ons studentje testte ik een nieuw receptje van havermoutkoekjes (niet slecht maar ook niet wow).

Ik kroop vroeg onder de wol en sliep bijna de klok rond maar aangezien ons Mie toch was blijven hangen, besloot ik op zondag alsnog een pijnstiller te nemen. Het ontbijt bestond uit vers gebakken croissants, ideaal om langzaam wakker te worden met die lekkere geur.

Ik kortwiekte eindelijk onze lavendelstruikjes en besloot me na de middag toch even in het zonnetje te zetten op ons terras met een koffie en een ontspannend boek.

En voor ik het wist, was het weekend voorbij (en zou ik de komende week nog een tandje moeten bijsteken om die to do lijst afgewerkt te krijgen) en begon Maya toch wel wat meer examenstress te krijgen (en zal ik opnieuw proberen om te helpen die stress binnen de perken te houden).

 

 

Siciliaanse pasta met tonijn van Jamie Oliver

Snelle en eenvoudige recepten met een beperkt aantal ingrediënten daar blijft mijn aandacht gemakkelijk bij hangen. Momenteel passeren er zo een aantal afleveringen van Jamie Oliver’s 5 ingredients op TV en dus werd de digicorder geprogrammeerd. Eén van de receptjes kon ik al meteen eens uittesten want ik had zowaar alles in huis 🙂

400 gram pastaschelpjes of pipe rigate (of wat jij aan pasta in de kast staan hebt)
1 potje kappertjes, uitgelekt
500 gram rijpe kerstomaatjes, gehalveerd
2 blikjes tonijnmoot in olijfolie (uitgelekt)
1 eetlepel gedroogde oregano
peper & zout

Aangezien ik slechts een portie voor 2 personen nodig had, heb ik iets minder pasta gebruikt, minder tomaatjes (ik had er ook gewoon niet zoveel meer) en slechts 1 blik tonijn

Bereidingswijze

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Verhit in een pan wat olijfolie en bak hierin de kappertjes (ca 5 minuten) en zet ze daarna opzij in een schaaltje.

Doe de gehalveerde kerstomaatjes in de pan waarin je zonet de kappertjes hebt gebakken en strooi er de oregano over.
Doe vervolgens de tonijn bij de tomaatjes in de pan, samen met 2 soeplepels van het pastakookwater. Laat de saus pruttelen tot de pasta gaar is.

Giet de pasta af en meng hem door de tomaten en tonijn in de pan. Breng op smaak met zout en zwarte peper. Voeg als laatste de kappertjes toe (of verdeel die pas achteraf over de borden, dat kan ook, maar ik had liever alles bij elkaar).

Werk af met een scheutje olijfolie en wat oregano.

Smakelijk!

Mijn gedacht

Ik voegde nog een restje mascarpone toe om een iets romiger effect te hebben en voegde ook nog een beetje parmezaan toe op het bord. Het gerecht was echt lekker maar tonijn uit blik in een warm gerecht zal nooit 100% mijn ding worden denk ik.

 

Uit de oude doos

Winterse dagen en slecht weer zijn ideaal om ‘oude papieren’ op te ruimen. Tijdens een dagje bij mijn vader werden dat in concreto een 8-tal blikken dozen vol geboorte-, verjaardags- en communiekaartjes, doodsprentjes, huwelijksaankondigingen, menukaarten en meer van dat.

De dozen werden gescreend, alles ging door zijn handen, een deel werd bewaard en een deel niet langer. Sommige kaartjes waren echt pure nostalgie zoals het communiekaartje van mijn vader en dat mijn moeder (compleet met een zilveren lintje).

Ook de menukaarten van toen zijn al eens de moeite om te bekijken: zo uitgebreid en die bijschriften!

In de doos zaten ook nog enkele brieven aan mijn grootvader langs moederskant. Hij was fietsenmaker en schonk soms fietsonderdelen of oude fietsen aan de paters ‘voor de missies’. Sommige van die paters stuurden blijkbaar ook wel brieven vanuit hun missiepost naar hem. Zonder volledig adres kwamen deze toch op het juist adres aan 😉

Een paar uren later waren de 8 dozen gereduceerd tot 5 en waren wij weer enkele warme herinneringen rijker 🙂

Koksmaatje

Of ik vrij was op 1 maart om te komen helpen koken want ’s middags op de planning een etentje thuis voor 11 man en ’s avonds afsluitende kookles in Drongen waarbij er een feestelijk menu op de planning stond waarop ook de partners uitgenodigd zijn (en dus opnieuw voor minstens een man of 12). Ja eigenlijk wel, en dus trok ik zaterdagmorgen richting Zomergem om koksmaatje te spelen: voorbereiden, zorgen voor de mise-en-place, borden dresseren en tussendoor ook opruimen en afwassen.

Op het menu ’s middags een aperitief maison met enkele eenvoudige hapjes, gevolgd door een carpaccio van zeebaars met gemarineerde venkel en fijne schijfjes zure appel en radijs. De marinade van limoen, olie, zilveruitjes en pezo werd ook een half uurtje vooraf op de vis gedaan (hierdoor heeft het gerecht ook wat van ceviche). Rauwe vis versnijden is niet direct mijn ding (gelukkig nam de kok dat voor zijn rekening en kon ik vooral dresseren) maar ik at mijn bordje wel met plezier leeg (want ja, als koksmaatje kreeg ik ook een portie van elk gerecht 🙂 )

Het hoofdgerecht bestond uit gebraad met gebakken witloof, wortelpuree en gratin dauphinois. Hier echter vergeten om nog een foto te maken van de gedresseerde borden (moest vooruitgaan toen om warm te kunnen serveren). Afsluiten deden we met een torentje van gebakken appelblokjes waartussen dunne schijfjes Camembert lagen en het geheel geflambeerd met Calvados en afgewerkt met fijngehakte rozemarijn. Een variant met peer en brie is ook perfect mogelijk trouwens.

 

Na het diner was het snel opruimen en inpakken geblazen om naar de volgende kookplek te gaan. Daar zou een team van amateurkoks instaan voor het bereiden van de feestmaaltijd en bleef mijn taak beperkt tot uitladen en klaarzetten van alle materiaal en voedingswaren. In ruil mocht ik wel nog even blijven en mee proeven van het aperitief: een punch cava citrus, lekker fris en beetje zurig (maar ook wel beetje gevaarlijk want is toch iets straffer dan het lijkt). Omdat ik al vragen kreeg naar het recept, meteen alle ingrediënten hieronder opgelijst 🙂

Ingrediënten: (voor 6ps) 2 roze pompelmoezen, 2 sinaasappelen, 2 limoenen, 30cc Campari, 20cc Vermouth, 20cc gin, 20cc sinaasappelsap, 1 fles cava, muntblaadjes

Bereiding: spoel alle fruit zorgvuldig en snij ze in flinterdunne plakken, doe ze in een grote kom en giet er de Campari, Vermouth, gin en sinaasappelsap bij. Laat één uur marineren.
Voeg net voor het opdienen de Cava toe en werk af met muntblaadjes (facultatief).

Gezondheid!