Categorie archieven: Verhuis

Druk

Verhuizen dat brengt heel wat drukte met zich mee. Dat is natuurlijk een open deur intrappen maar het is dan ook de belangrijkste reden dat het hier wat stiller is: weinig tijd om uitstapjes te doen (of toch van het soort waar je graag iets over wil schrijven), weinig tijd om te schrijven überhaupt.

Misschien toch een omlijsting van de dingen waarmee ik me (wij ons) het voorbije weekend bezig hield(en):

  • oude zetels (nog van mijn grootouders, begin jaren 70 van vorige eeuw een heel moderne lederen salon, nu toch echt wel eens aan vervanging toe) naar de KSA gevoerd waar ze nog een stevig laatste hoofdstukje aan hun lange leven zullen breien
  • Maya naar boekenjury brengen (en halen uiteraard ook)
  • verschillende dozen met spullen naar de kringwinkel brengen (alles wat uit de verhuisdozen kwam werd aan een screening onderworpen en kreeg enkel een nieuwe plek in huis wanneer ik er van overtuigd was dat ik het zou gebruiken)
  • bestelling van verduisterende rolgordijnen voor de slaapkamers bij Heytens. Zeer vriendelijke mensen trouwens, ze geven ons toch wel het gevoel dat ze weten waarmee ze bezig zijn. Nu afwachten of het resultaat ook aan onze verwachtingen zal voldoen 😉
  • Maya naar jeugdbeweging brengen (en ophalen)
  • houten rekken in elkaar zetten zodat we onze spullen nog beter kunnen opbergen. Geen sinecure wanneer de fysiek niet helemaal OK is en je enkel over gewone schroevendraaiers beschikt. Maar het is gelukt en er hebben weer wat spullen een betere opbergplek gekregen en die blaren op mijn handen die verdwijnen ook wel weer 😉
  • naar het grootwarenhuis om voldoende voedsel in te slaan voor de komende week want elke werkdag op verplaatsing en bijgevolg zeker geen tijd om in de loop van de week nog veel boodschappen te moeten doen
  • de was/strijk en eten maken dat uiteraard ook
  • bezoekje brengen aan een leuke nieuwe winkel Kook51 bij enkele heel sympathieke dames en er een mooi kerstgeschenk voor mijn vader gekocht. Zelf nog op zoek naar mooie geschenken, ga er zeker ook eens een kijkje nemen zou ik zeggen.
  • op zondagmiddag toch even de tijd genomen om een aperitiefje te drinken en onze nieuwe barkrukken van Axeswar in te wijden die onze keuken net dat tikkeltje extra geven 🙂

ig

Woon-werk-school, vanaf nu met de fiets

Het voorbije weekend zijn wij verhuisd en nu wonen we iets verder van het werk en de school. Niet langer op wandel- maar wel op fietsafstand. De voorbije week vertrokken Maya en ik dan ook voor het eerst op dinsdag en donderdag (maandag en woensdag nog even van de taxidienst kunnen gebruik maken) met de fiets richting Sint-Pietersstation, een ritje van ongeveer een kwartier. De fluovestjes en nieuwe (degelijke) fietstassen hadden we de avond voordien al klaargelegd bij onze tweewielers, kwestie van voorbereid te zijn (dacht ik). Enkele vaststellingen:

Toen we dichterbij woonden droeg ik enkel mijn laptoprugzak (mijn draagbaar kantoor noem ik het wel eens) op mijn rug, te voet of voor een mini-rit op de fiets. Met mijn ene hand kon ik aan het zakje waar mijn sleutels in zaten (om de huisdeur / mijn fietsslot te sluiten/openen), met de andere hand kan ik aan mijn badges om het kantoor binnen te komen. Nu zit alles in mijn fietstas en dat is dus minder vlot ‘bereikbaar’. Ik moet dus ofwel sleutels en badges in mijn jaszak steken, maar dat vind ik niet zo veilig, ofwel toch een klein tasje meenemen dat ik over mijn schouder draag of aan mijn fietsstuur hang en dan natuurlijk niet mag vergeten. Ook de fietstas kan niet gewoon blijven hangen en zal dus mee moeten worden genomen om diefstal te vermijden. Dat wordt dus nog even zoeken naar de meest efficiënte werkwijze (tips en suggesties altijd welkom).

Onze (zowel die van mij als die van Maya) fietsconditie is momenteel eerder ondermaats en er zijn veel haastige fietsers. Dat van die fietsconditie zal met tijd en boterhammen wel beteren en is alleen maar toe te juichen. Note to myself: een nieuwe fietsbel kopen voor Maya want de hare blijkt helaas gesneuveld in de verhuiswagen.

Voldoende extra tijd incalculeren om samen met Maya naar school te rijden en haar te helpen bij het parkeren van haar fiets in een fietsenstalling die meer dan vol staat met kleinere fietsen en waar haar volwassen exemplaar niet zo eenvoudig tussen te plaatsen is. Het is ook nog even zoeken om de juiste balans te vinden (letterlijk) om de inhoud van haar schooltas en de tas zelf vlot te verdelen over de twee fietstassen (idem voor mij trouwens wanneer ik mijn laptop terug meeneem op de fiets, wat ik op korte termijn sowieso wel wil doen).

Op onze eerste fietsdagen werden we meteen getrakteerd op een frisse heen- en een behoorlijk natte terugrit. Een goede regencape en reserve fietslichtjes zullen op korte termijn dan ook aan onze uitrusting worden toegevoegd.

We zullen nog even tijd nodig hebben om de dagelijkse ritjes helemaal in onze routine in te passen maar hey, elke routine vraagt wat tijd om opgebouwd te worden, toch?
Dit weekend kwam alvast een betere fiets (die van mijn mama) mijn richting uit en hé, daar zat gewoon al een stuurtasje bij. Dat probleem van die sleutels en co is dus wellicht al van de baan 😉

fietster

 

 

 

Verhuis

Twee jaar ben ik ermee bezig geweest met de voorbereidingen van de verhuis op het werk. Aanvankelijk beperkte zich dit tot deelname aan vergaderingen en soms eens verzamelen en doorgeven van cijfermateriaal. Op tijd en stond ook wel eens ergernissen want bepaalde theoretische principes botsten toch wel met de realiteit van de werkvloer.

Naarmate de tijd vorderde, groeide het werk dat met de voorbereiding gepaard ging. Inventarisatie van behoeften, nieuwe visies i.v.m. meubilair, communicatie over de principes van Anders werken,…
De voorbije maanden nam het werkvolume exponentieel toe, er moest immers zo verschrikkelijk veel worden geregeld, uitgezocht en toegelicht. Algemene zaken en super concrete praktische dingen, van adreswijzigingen en nieuwe visitekaartjes (waar dan last minute nog eens een project van vernieuwde huisstijl kwam doorgefietst), van (te weinig) fietsenstallingen en parkeerplaatsen, van nieuwe toegangskaarten (en oude badges die ook behouden moeten blijven), van lockers voor iedereen, trolleys en laptops (i.f.v. anders werken en clean desk), van nieuwe telefoontoestellen en toch geen nieuwe nummers (een wijziging in visie ongeveer drie weken voor verhuis!), van lopende contracten met leveranciers die moeten worden opgezegd (en het dan soms toch niet blijken te zijn), van geen planten op kantoor naar wel planten maar eerst zelf te verhuizen en dan toch weer niet, en nog zo ongelooflijk veel meer. Ik kan zou er een boek over kunnen schrijven en kondigde soms lachend aan dat ik voor mezelf een aangepast visitekaartje zou maken met als functie verhuisdeskundige.

Het feit dat we thuis zelf nog met een verhuis zaten, maakte het geheel nog wat complexer maar zorgde anderzijds voor bijkomende ideeën. De kasten op de grondplannen van ons kantoor gaf ik allemaal een nummer en vervolgens maakte ik een overzichtstabel op: nummer kast, type kast, nummer dropzone voor de verhuizers, vermelding aan welke dienst de kast was toegewezen, thema/inhoud van de kast (in te vullen door dienst zelf) en verantwoordelijke voor de kast (in te vullen door de dienst zelf en vooral in functie van uitpakken dozen/invullen kast best handig).

Intussen zijn de verhuizing en inhuizing een feit en moeten we nog verder uitpakken en wat problemen hier en daar oplossen maar het gros van het werk is gedaan. Ik denk niet dat verhuizen op dit moment nog veel geheimen voor mij heeft. Tijd om aan onze eigen bouw te beginnen 😉

Verhuizen en inhuizen

Ze begon behoorlijk intens de paasvakantie want in het eerste weekend stond de verhuis naar ons tijdelijk verblijf op het programma. Inmiddels wonen we er zowaar al drie weken en zijn we het eigenlijk al goed gewoon. Veel daglicht en toch voldoende ruimte (mijn grootste schrik).

De stijl van het appartement is niet helemaal de onze maar we kunnen er wel mee leven en onze (oude) meubels passen er eigenlijk wel heel goed. Wat voor de een oud of ouderwets is, zal voor de ander misschien retro en leuk zijn, voor ons valt het allemaal best mee tot hiertoe.
Ik ben blij met de vrij recente keuken, voorzien van ijskast/diepvries, vaatwasser, gewone oven en microgolf. Koken op een elektrisch vuur is nog even aanpassen maar alles went. De retro wand met tegeltjes en legboorden werd behouden en voegt wel wat sfeer toe al betekent het wel dat er geen doorsteek is naar de leefruimte en ik dus heen en weer moet via de gang.

keuken appartement
De vele ingemaakte kasten in de gang zijn ideaal om van alles in kwijt te kunnen zodat we geen dozen moeten stapelen op en naast kasten in de leefruimtes.
Ik wacht alleen nog een beetje bezorgd de zomer af want we hebben hier nu al 20°C of zelfs iets meer terwijl de radiatoren allemaal uit staan. Gelukkig is er zonnewering om mee de temperaturen een beetje onder controle te houden.

Dochterlief vindt het hier heel leuk want haar kamer is vlakbij (en ze moet geen trappen doen zoals in het oude huis waar haar kamer op de tweede verdieping was) en er is ook wel plek om te spelen.
Ook buiten spelen is een optie want rondom het gebouw ligt een groot grasveld, al moeten we daar nog wel enkele afspraken over maken wat kan/niet kan.

Op enkele minuten stappen, in de achterliggende wijk, hebben we bovendien ook nog twee ontspanningsplekken: een speeltuintje enerzijds en een petanqueplek met zitbankjes en picknicktafel anderzijds. De kans is groot dat we bij mooi weer sneller naar buiten zullen trekken want een eigen terras hebben we helaas niet.

De eerste twee weken na verhuis was het paasvakantie en konden we op een iets rustiger tempo aan alles wennen. Vanaf nu gaat het dagelijkse ritme weer een versnelling hoger: aanloop naar de verhuis met het werk (eind mei), start bouwwerken (juni) en dan nog even verder tot het eind van het schooljaar. Het zal zomervakantie zijn voor we het goed en wel beseffen!

 

Paasvakantie

De paasvakantie kwam en ging, ze duurde lang en toch weer niet, ze was rustig en intens tegelijk.
We startten met onze verhuis in het eerste weekend, de vele voorbereidingen zorgden er mee voor dat alles uiteindelijk (achteraf bekeken) vrij snel en efficiënt verliep. Verbeterpunten zijn er altijd en die nemen we ook wel mee voor de volgende keer.
Na het verhuizen volgden ook de uitpaksessies, niet evident wanneer je tussendoor nog moet gaan werken, maar ook hier verliep alles eigenlijk best vlot. Andermaal wierp de goede voorbereiding zeker vruchten af: geen overtollig materiaal meegenomen en een vrij goed zicht op wat waar moest komen.
Dochterlief merkte weinig van de verhuisbewegingen, zij mocht een weekendje bij oma en opa logeren en op zondag stond er voor haar zelfs een dagje paardrijden op het programma. Toen ze op zondagnamiddag terug naar Gent kwam, kon ze meteen haar nieuwe kamer in gebruik nemen en de woning verkennen.

In het midden van de paasvakantie mochten we feesten want neef S trouwde met zijn lieve S. Het werd een gezellige avond waarbij we lekker uit de bol gingen op de dansvloer. Maya bleef logeren bij BFF M en ook voor ons werd het nog even gezellig bijpraten met mamaM toen we haar de volgende dag gingen ophalen.

Ondertussen deden we nog een beetje van housewatching en hielden we een allerliefste kater gezelschap terwijl z’n baasjes op vakantie waren. Met die baasjes hadden we trouwens nog een uitermate gezellige afsluiter van de paasvakantie. Langsgegaan bij een opendeurende woonwinkel waar we altijd ons goesting zien en nog steeds verliefd zijn op dezelfde zetel (we hebben alvast een plekje voorzien in het nieuwe huis, maar dat is nog even wachten). Vervolgens samen genieten van een broodmaaltijd in een fijne stadstuin onder een stralende lentezon. Om de vakantie helemaal af te sluiten, maakten we nog een fietstochtje in de groene, zuidelijke rand van Gent.

Kortom, meer moet dat niet zijn om je helemaal in vakantiestemming te voelen. Genieten van kleine dingen en een iets trager tempo aanhouden om alles nog beter te kunnen opnemen. De batterijen zijn terug opgeladen en het zal nodig zijn want er wacht nog een veel grotere verhuis…

Virginie Loveling

Nog even (eind mei 2014) en het is zo ver, dan verhuizen we met het werk naar de nieuwe kantoortoren aan de voorkant van het station. Door de stad Gent werd het gebouw een hele tijd de Link genoemd, maar het nieuwe Vlaams Administratief Centrum Gent (kortweg VAC) kreeg de naam van een verdienstelijke Oost-Vlaming uit de culturele sector mee, nl. Virginie Loveling.

VAC

Aangezien ik als student vooral in en rond de Blandijn vertoefde, was de naam mij niet onbekend. De gezusters Lovelingstraat ligt daar immers vlak in de buurt. Veel meer wist ik echter ook niet over deze dame. Ze blijkt geboren in Nevele in 1836 en trok samen met haar zus naar Gent waar ze als schrijversuo toch wel van invloed waren op de Nederlandstalige literatuur. Virginie schreef tal van spraakmakende boeken en werd blijkbaar geroemd om de ‘mannenliefde’ waarmee ze zich mengde in het maatschappelijk debat. Haar belangrijkste werk schreef ze pas op late leeftijd. Ze was immers al 78 toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak en ze startte met een oorlogsdagboek waarin ze het leven van de Duitse bezetting in Gent beschreef.

virginie Loveling

In het kader van de honderdjarige herdenking van ‘den grooten oorlog werd ook het dagboek van Virginie Loveling opnieuw uitgebracht! En u mag drie keer raden welk boek er ligt te wachten om gelezen te worden… Al vrees ik wel dat het zomerlectuur zal worden voor na de verhuis.