Twee jaar ben ik ermee bezig geweest met de voorbereidingen van de verhuis op het werk. Aanvankelijk beperkte zich dit tot deelname aan vergaderingen en soms eens verzamelen en doorgeven van cijfermateriaal. Op tijd en stond ook wel eens ergernissen want bepaalde theoretische principes botsten toch wel met de realiteit van de werkvloer.

Naarmate de tijd vorderde, groeide het werk dat met de voorbereiding gepaard ging. Inventarisatie van behoeften, nieuwe visies i.v.m. meubilair, communicatie over de principes van Anders werken,…
De voorbije maanden nam het werkvolume exponentieel toe, er moest immers zo verschrikkelijk veel worden geregeld, uitgezocht en toegelicht. Algemene zaken en super concrete praktische dingen, van adreswijzigingen en nieuwe visitekaartjes (waar dan last minute nog eens een project van vernieuwde huisstijl kwam doorgefietst), van (te weinig) fietsenstallingen en parkeerplaatsen, van nieuwe toegangskaarten (en oude badges die ook behouden moeten blijven), van lockers voor iedereen, trolleys en laptops (i.f.v. anders werken en clean desk), van nieuwe telefoontoestellen en toch geen nieuwe nummers (een wijziging in visie ongeveer drie weken voor verhuis!), van lopende contracten met leveranciers die moeten worden opgezegd (en het dan soms toch niet blijken te zijn), van geen planten op kantoor naar wel planten maar eerst zelf te verhuizen en dan toch weer niet, en nog zo ongelooflijk veel meer. Ik kan zou er een boek over kunnen schrijven en kondigde soms lachend aan dat ik voor mezelf een aangepast visitekaartje zou maken met als functie verhuisdeskundige.

Het feit dat we thuis zelf nog met een verhuis zaten, maakte het geheel nog wat complexer maar zorgde anderzijds voor bijkomende ideeën. De kasten op de grondplannen van ons kantoor gaf ik allemaal een nummer en vervolgens maakte ik een overzichtstabel op: nummer kast, type kast, nummer dropzone voor de verhuizers, vermelding aan welke dienst de kast was toegewezen, thema/inhoud van de kast (in te vullen door dienst zelf) en verantwoordelijke voor de kast (in te vullen door de dienst zelf en vooral in functie van uitpakken dozen/invullen kast best handig).

Intussen zijn de verhuizing en inhuizing een feit en moeten we nog verder uitpakken en wat problemen hier en daar oplossen maar het gros van het werk is gedaan. Ik denk niet dat verhuizen op dit moment nog veel geheimen voor mij heeft. Tijd om aan onze eigen bouw te beginnen 😉

Ze begon behoorlijk intens de paasvakantie want in het eerste weekend stond de verhuis naar ons tijdelijk verblijf op het programma. Inmiddels wonen we er zowaar al drie weken en zijn we het eigenlijk al goed gewoon. Veel daglicht en toch voldoende ruimte (mijn grootste schrik).

De stijl van het appartement is niet helemaal de onze maar we kunnen er wel mee leven en onze (oude) meubels passen er eigenlijk wel heel goed. Wat voor de een oud of ouderwets is, zal voor de ander misschien retro en leuk zijn, voor ons valt het allemaal best mee tot hiertoe.
Ik ben blij met de vrij recente keuken, voorzien van ijskast/diepvries, vaatwasser, gewone oven en microgolf. Koken op een elektrisch vuur is nog even aanpassen maar alles went. De retro wand met tegeltjes en legboorden werd behouden en voegt wel wat sfeer toe al betekent het wel dat er geen doorsteek is naar de leefruimte en ik dus heen en weer moet via de gang.

De vele ingemaakte kasten in de gang zijn ideaal om van alles in kwijt te kunnen zodat we geen dozen moeten stapelen op en naast kasten in de leefruimtes.
Ik wacht alleen nog een beetje bezorgd de zomer af want we hebben hier nu al 20°C of zelfs iets meer terwijl de radiatoren allemaal uit staan. Gelukkig is er zonnewering om mee de temperaturen een beetje onder controle te houden.

Dochterlief vindt het hier heel leuk want haar kamer is vlakbij (en ze moet geen trappen doen zoals in het oude huis waar haar kamer op de tweede verdieping was) en er is ook wel plek om te spelen.
Ook buiten spelen is een optie want rondom het gebouw ligt een groot grasveld, al moeten we daar nog wel enkele afspraken over maken wat kan/niet kan.

Op enkele minuten stappen, in de achterliggende wijk, hebben we bovendien ook nog twee ontspanningsplekken: een speeltuintje enerzijds en een petanqueplek met zitbankjes en picknicktafel anderzijds. De kans is groot dat we bij mooi weer sneller naar buiten zullen trekken want een eigen terras hebben we helaas niet.

De eerste twee weken na verhuis was het paasvakantie en konden we op een iets rustiger tempo aan alles wennen. Vanaf nu gaat het dagelijkse ritme weer een versnelling hoger: aanloop naar de verhuis met het werk (eind mei), start bouwwerken (juni) en dan nog even verder tot het eind van het schooljaar. Het zal zomervakantie zijn voor we het goed en wel beseffen!