Monthly Archives: May 2022

Voorjaarstuin – april 2022

tuin, woord in beeld, , ,

De foto’s waren er wel (al vergat ik er soms ook te maken), het verslag nog niet.

Onze tuin start het jaar vooral met kleur op de struiken: Chinees klokje/forsythia, brem, krentenboompje en ook met mininarcisjes en blauwe druifjes in de voortuin. De nieuwe tulpenbollen kwamen helaas amper op.

Naarmate de maand vorderde en de zonnestralen uitbundig schenen, kwamen daar ook de bloeiende azalea’s bij en de rododendron (al had ik de indruk dat ze vorig jaar nog iets uitbundiger in bloei stonden dan dit jaar, het gebrek aan regen in maart en april zal daar ongetwijfeld wel voor iets tussen zitten).

De irissen (overgekomen uit papa’s tuin) deden het wel heel goed en stonden echt wel mooi te bloeien. Ook de vergeet-me-nietjes en de bodembedekker deden hun best (al ging dat net iets beter in de schaduwrijke plekjes dan in de volle zon). Ook de prikneuzen die zich vorig jaar massaal uitzaaiden zag ik vlotjes groter worden.

De rodebessenstruikjes zijn heel mooi gegroeid, maar helaas heb ik geen bloemetjes gezien, hopelijk volgend jaar meer geluk. Ze kregen intussen het gezelschap van een grote pot met aardbeienplantjes en een pot met frambozenscheuten uit mijn vaders tuin. Benieuwd of we daarvan zullen oogsten, de aardbeien zijn alvast veelbelovend.

In mijn vaders tuin viel er al veel meer te beleven in april. Heel wat bloemen en bloesems uiteraard.

In de serre al heel wat zaailingen (and many more to come), zowel bloemen als groente. Helaas kenden niet alle soorten een even goede opkomst, maar er zullen ongetwijfeld ruim plantjes genoeg zijn om de tuin(en) te vullen.

Erwtjes en aardbeien werden trouwens al uitgeplant

En binnenkort kunnen we opnieuw rabarber snijden 🙂

Last Post – Ieper

Cultuur, Op stap, , ,

Vorige maand trokken we richting Floralux in Dadizele en koppelden daar meteen een toeristisch uitstapje aan. Aangezien Ieper slechts op een beugscheut lag, leek dat ideaal om eens naar the last post te gaan luisteren. Ik had dat immers nog nooit live gehoord/gezien.

Bovendien is Floralux in april en mei in het weekend open tot 20u, dus super handig want zo moesten de gekochte plantjes niet al te lang in de koffer blijven staan. Ook mijn vader ging mee, hij wilde zelf ook nog wat plantjes kopen en de last post dat was voor hem ook al heel lang geleden.

Nadat we de enorme drukt in Dadizele overleefd hadden (blij dat we daar weg waren eerlijk gezegd want echt wel heel druk), bezochten we de lokale middenstand in Ieper voor een drankje en een hap.

De Menenpoort, een gedenkteken in de vorm van een Romeinse triomfboog, draagt de namen van 54.896 vermiste soldaten van het toenmalige Britse Imperium. Hier worden de namen vermeld van het begin van de oorlog tot 15 augustus 1917. De vermisten vanaf 16 augustus 1917 tot het einde van de oorlog, staan vermeld op panelen van het Tyne Cot Cemetery in Passendale. Het zijn er nog eens 34.957. Behoorlijk hallucinante aantallen als je ‘t mij vraagt.

Omdat we nog een beetje tijd hadden, ging we nog snel even op de vesten kijken.

We zorgden er wel voor om toch tijdig aan de Menenpoort terug te zijn. De Last Post start immers stipt om 20.00 uur, ongeacht de weersomstandigheden, elke dag van het jaar, jaar na jaar sinds 1928 (!)  en je kan er geen plaats reserveren.

De klaroeners van de Last Post Association, vrijwilligers van de Ieperse brandweer, staan in voor het blazen van de Last Post.

Een standaard ceremonie duurt niet lang, een kleine 5 a 10 minuten. Er kunnen wel (muzikale of andere) onderdelen worden toegevoegd. Toen wij er waren, kregen we er mooi extraatje van de Silver Thistle pipes & drums gratis bij.

En het moet gezegd, ik kreeg toch wel even kippenvel.

 

Floraliën in het hotel D’Hane-Steenhuyse

Cultuur, Op stap, woord in beeld, ,

Tijdens de Gentse Floraliën waren er ook heel wat gerelateerde activiteiten op andere locaties. Ik kon er nog eentje uit de lijst meepikken, nl. een bezoek aan hotel D’Hane-Steenhuyse, voor de gelegenheid opgefleurd met heel wat bloemstukken.

Het voormalige stadspaleis, in het midden van de Veldstraat, is voor velen nog onbekend. Het is echter meer dan een bezoekje waard. Wij namen er al eerder een kijkje (verslag van toen), maar ik sprong met plezier het voorbije weekend nog snel even binnen 🙂

Een fotoverslagje:

In de inkom een weelde van typisch Gentse azalea’s

De ongelooflijk mooie parketvloer, met 3D-effecten, heeft volgens mij een extra boenbeurt gekregen.

Je kan deze ruimte zelfs van bovenaf bekijken, ideaal wellicht om vroeger te piepen wie er allemaal aanwezig was van gasten zonder je er zelf tussen te begeven 😉

Mooie boeketten en bloemstukken in zowat alle kamers van het stadspaleis.

Op de kasten, tafeltjes en secretaires diverse leuke attributen.

Bloemen en bloemendetails tot in de slaapkamers.

Maar even goed op de ‘overloop’ en in de muziekkamer.

En je kon zelfs even een kijkje nemen tot in de kelderverdieping met de voorraadkamers en keukens (al stonden er daar geen bloemen) 😉

Zelf eens een kijkje gaan nemen? Dat kan nog steeds, zij het dan zonder de bloemen (maar nog altijd zeer de moeite waard).

Alle info op de website van Historische huizen.

 

 

Floraliën 2022

Op stap, woord in beeld,

Met twee jaar vertraging door corona, maar eindelijk was het dan toch zover en konden we opnieuw een bezoekje brengen aan de Gentse Floraliën. Iets wat ik al sinds mijn kindertijd elke vier jaar doe en nog steeds met evenveel (of zelfs meer) plezier 🙂

De 36ste editie van Floraliën Gent gaat door in de gebouwen van het ICC, de Floraliënhal en het Kuipke, in het Citadelpark, ‘back to the roots’ dus eigenlijk. Het thema van de editie dit jaar is “Mijn Paradijs, mijn wereldse tuin” met een duidelijke link naar het Van Eyckjaar.

Bij de ingang scannen we onze tickets, lopen door een klein stukje geschiedenis van de floraliën en worden al snel ondergedompeld in Van Eyck.
Verschillende bloemenkunstenaars namen het beroemde Lam Gods onder de loep en haalden een stukje uit het schilderij dat ze verwerkten in hun floraal werk. Achter de bloemkunst hangt het referentiestuk uit het Lam Gods uitvergroot op doek.
Sommige kunstenaars focussen heel duidelijk op de bloemen en planten die in het kunstwerk terug te vinden zijn, andere kiezen meer voor het accentueren van structuren in het schilderij en nog andere geven een creatieve invulling aan een specifiek stukje uit het wereldberoemde werk.

Het is een beetje schuiven hier en soms wat wachten om een werk goed te kunnen bekijken en nog iets moeilijker om er een goede foto van te maken (in dit deel van de tentoonstelling stond ongeveer iedereen met de smartphone/camera in de hand om het vele moois vast te leggen).

Het is fascinerend om te zien welke elementen sommige kunstenaars uit het werk gehaald hebben en hoe ze er creatief mee aan de slag gingen.
Het Lam Gods heeft een enorme detailgraad en dat hebben sommige kunstenaars heel goed gezien. Wil je daar trouwens meer over weten, dan moet je zeker eens de tentoonstelling bezoeken in de crypte van het Sint-Baafskathedraal en vervolgens het echte werk in volle glorie gaan bekijken (onze ervaringen lees je hier).

Dat je met mos hele mooie en leuke dingen kan doen dat bewezen deze kunstwerkjes wel (en ze zouden hun kleur behouden stond er op een bordje vermeld!).

Spelen met vormen en bijzondere kleuren om de mooist (tafel)decoraties te maken, ook dat was er te zien.

Deze kleine luchtplantjes in hun strakke zwarte houdertjes zag ik dan weer zeker mooi in ons interieur passen en ook de installatie met de witte azalea’s in combinatie met de leuke zeteltjes en verlichting zag wij helemaal zitten 🙂

Fascinerend vond ik de hoek met vleesetende planten. Normaal gezien ben ik daar niet erg fan van, maar deze waren zo mooi dat ik er wel enkele foto’s van ‘moest’ nemen.

Uiteraard zijn er ook nog steeds heel wat azalea’s, rododendrons en andere klassiekers te vinden op de beurs. Goed voor massa’s kleur en bloemenpracht.

En ook hier nog een verwijzing naar het Lam Gods.

Uiteraard ook nieuwe of bijzondere varianten van klassieke soorten te ontdekken.

En nog meer bloemsierkunst.

In het Kuipke stond er zelfs een volledig bos met 500 bomen die je kon adopteren.

Na het ietwat mystieke in het Kuipke kwamen we in de Floraliänhal zelf ook nog wat meer in de open tuinsfeer terecht met zowel meer klassieke presentaties als de misschien wat gedurfde tuininrichting met wilde bloemen en planten of ‘onkruid’ zoals menig bezoeker wellicht toch nog dacht, ik kon me echter helemaal vinden in het standconcept en de plantenkeuze van het Scheppersinstituut 😉

Ook een mooie verzameling bromelia’s en aanverwante en een indrukwekkende constructie in bamboe.

 

Jarenlang gingen de floraliën door in het ICC en het Floraliënpaleis in het Citadelpark, een aantal edities gingen door in Flanders Expo en de vorige editie verspreid over verschillende locaties in de stad. Deze editie bracht heel wat herinneringen naar boven van vroeger zonder echter oubollig te zijn. Je zag duidelijk enkele nieuwe en verfrissende ideeën en de bloemenkunstwerken als uitbeelding van stukjes van het Lam Gods waren echt wel knap.

Die uitgave van 2016 (geteisterd door heel slecht weer en een pak minder bezoekers waardoor de organisatie er een stevige financiële kater aan overhield) blijft voor mij toch de meest bijzondere en tot de verbeelding sprekende, waar ik ruim 5 uren rondliep en winterse buien trotseerde onderweg van de ene naar de andere locatie. Hieronder vind je de link naar mijn verslagjes van toen:
deel1-OudeBijloke
deel2-Leopoldskazerne
deel3-Sint-Pietersplein
deel4-Sint-Pieterskerk en -abdij
deel5-MSK
deel6-Citadelpark