Categorie archieven: woord in beeld

April-alfabet

woord in beeld

A – Anemoon

Grotere en kleintjes, in onze voortuin en op ons terras

B – Bessenstruikjes

De eerste keer dat we rode besjes zien verschijnen in onze eigen tuin, de frambozen deden het vorig jaar al goed en zijn ook nu weer vertrokken. Geen grote opbrengst (meer dan genoeg struiken bij mijn vader trouwens), maar gewoon leuk om even in de tuin te kunnen lopen en iets lekkers te plukken 🙂

C – Common carotid artery

Ik moet dat opzoeken om te weten dat het over de halsslagader gaat, Maya moet dat geheel van hart en (slag)aders kunnen tekenen en weten hoe dat bij elke diersoort ook nog eens verschillend is.
De Stabilostiftjes in vele kleurtjes doen hier trouwens al twee jaar heel goed dienst en niet gewoon om titeltjes of kernwoorden te markeren.

D – Dropplant

Officiële naam Agastache. Ik kreeg 2 jaar geleden zaadjes via de zadenruildoos van Stefanie en kon wat plantjes laten opgroeien. Ze bloeiden deels in een bloembak op ons terras, ik zette er enkele in onze voortuin (even testen of ze daar ook zouden groeien) en bracht een paar plantjes naar mijn vader, waar ze het heel goed deden. In onze voortuin zag ik ze voorlopig niet meer verschijnen, maar op ons terras overleefden ze de winter wel en verschenen er opnieuw blaadjes. Ik kijk al uit naar het moment dat ook de paarse bloempjes weer voor extra voedsel voor de bestuivers kunnen zorgen.

E – Ekster

Vogel van het jaar 2025 en regelmatig in onze buurt te vinden (al zijn er nog meer kauwen en duiven) en niet echt mijn favoriete soort moet ik toegeven. Vorig jaar zorgde een eksternest in onze achtertuin voor regelmatig pittige vogelgevechten. De eksterouders duldden immers geen enkele kauw in de buurt en zelfs de katten probeerden ze weg te jagen. Vaak intrigerend om te zien, maar ook wel luid. Momenteel is er een nieuw eksternest in de maak, maar een paar tuinen verder. In de hoge berk achteraan onze tuin blijft het voorlopig nog stil.

F – Fruit – aardbeien

Mijn favoriete fruitsoort denk ik, superlekker, gewoon puur, met een beetje slagroom of roomijs, in een smoothie, bij een gemengde salade, … die groene blaadjes, wat tomaat en aardbeien, afgewerkt met wat balsamico :p

We hebben enkele plantjes in onze tuin en op het terras staan, bij mijn vader een heel veldje in de moestuin en hangplanten in de serre (voor een snellere oogst), maar ik koop ook regelmatig een bakje verse aardbeien wanneer ik boodschappen doe 🙂

G – Granolareep

Het was alweer even geleden, maar ik maakte nog eens een lading granolarepen. Homemade zijn die toch extra lekker, en je weet tenminste zeker wat er allemaal aan ingrediënten is gebruikt. Het receptje vind je hier (al durf ik wel eens wat te variëren met hoeveelheden).

H – Huisgemaakt vleesbrood in de microgolfoven, mét korstje

Toen microgolfovens nog vrij nieuw waren, volgde mijn moeder ooit een cursus ‘koken met de microgolf’ van de KAV (nu Femma). Twee recepten daarvan gebruiken we nog steeds, dat van rijstpap (mijn vader) en dat voor vleesbrood (ik). Twee keer een recept dat tijd spaart en een lekker resultaat geeft.

Het recept deelde ik vroeger al op dit blogje (maar heb eindelijk eens de foto’s een update gegeven want die zagen er niet echt goed uit).

I – Iris

De irissen die verhuisden uit mijn vaders tuin naar onze moeilijke voortuin (slechte grond, want ooit lag er daar nog een weg en nu heel veel oppervlakkige wortels van de straatbeuken) doen het best goed en geven elk jaar opnieuw bloemen. De wortelstokken hebben dan ook niet veel nodig.

J – Japanse kerselaars

Instant happiness wanneer ze hun mooiste bloemenkleed aantrekken. Fan sinds jaar en dag. Ik rij met plezier nog steeds langs de mooiste straat in Gent van dat moment, maar ook in 9051 hebben we enkele straten die meer dan de moeite zijn om eens een ommetje voor te maken 😉

K – Kievitsbloem

Nog zo’n supermooie lentebloeier, blij dat de meeste knolletjes van vorig jaar opnieuw tot bloei kwamen.

L – lezen

Eindelijk lukt het weer een beetje om te lezen, mede dankzij het mooiere weer waardoor ik toch al eens wat tijd op ons terras doorbracht, mijn favoriete leesplek.

Ik las een boek van Lucinda Riley, de Zilverboom, dat ik vond in de ruilbibkast in onze buurt en het derde deel van de Joubertsaga, een boek van Kate Moss dat ik onder de kerstboom had gelegd. Twee heel fijne, ontspannende boeken. Ideale literatuur voor buiten in het zonnetje.

M – Magnolia

Nog zo’n mooie lenteboom. Ook al zijn de bloemen eetbaar, ik kijk er liefst gewoon naar.

N – Nougat

Al jaren kopen we enkel nougat ‘uit eigen streek’ aka van Nougat Vital uit Nevele (nu Deinze). Intussen ook te krijgen in meerdere grootwarenhuisketens en in hun webshop.
Het is een van de lekkernijen waarmee ik Maya extra kan verwennen tijdens het studeren en uiteraard geniet ik zelf ook graag mee 😉

O – Ontbijt

Wij houden wel van een lekker ontbijt. Maya zal ook doorgaans kiezen voor uitgebreid ontbijt/brunch op verplaatsing en niet meteen voor een klassiek etentje. Je kan ook zoveel gemakkelijker inspelen op diverse smaken en voorkeuren van je gezelschap. Iedereen vindt meestal wel iets, zoet of hartig, dat in de smaak valt. Om haar te steunen en een beetje te verwennen, breng ik haar soms (een tweede) ontbijt op bureau (niet op bed ;-)).

P – Primula

Een lentebloeiertje van vorig jaar dat eveneens de winter overleefde in onze voortuin.

Q – dat wordt weer passen

R – Rhododendron

Ze beginnen nog maar te bloeien op de meeste plaatsen, maar hier en daar kan je ze al in volle glorie spotten. Bij mijn vader staat er een hele mooie in een kleurtje dat je net iets minder vaak ziet dan de typische roze, rode of paarse.

S – Sokken

Zowel Maya als ikzelf vinden sokken leuk en we verwenden onszelf de voorbije maand met een aantal nieuwe exemplaren in vrolijke kleurtjes (voor mij) en met een leuke print (voor haar).

T – Tussendoortjes

Al jaren probeer ik voor Maya tussendoortjes te voorzien die toch voor wat extra energie en voedingsstoffen zorgen (al lukt dat zeker ook niet altijd). Smoothies of een smoothiebowl (wanneer de substantie eigenlijk wat te dik is om te drinken) zitten daar ook al eens bij.

U – Uit eten bij Krunch (zie ook O)

Al zien voorbijkomen op de socials en ideaal om eens uit te testen samen met Maya’s meter. Paasmaandag bleek inpasbaar in onze agenda’s en dus genoten we met vijf van een lekkere brunch, heerlijk buiten in het lentezonnetje bij Krunch.

V – Vogelmelk

Officiële naam Ornithogalum. Piepklein knolletje, mooie en vrolijke witte bloempjes. Ik verhuisde er een aantal vanuit mijn vaders tuin (waar ze graag opduiken in de moestuin) en ook in onze voortuin hebben ze het wel naar hun zin.

W – Wysteria

Beter bekend als blauwe regen. Het exemplaar in de tuin bij mijn vader is al tientallen jaren oud en intussen meters lang. Hij bouwde er zelfs een extra constructie voor om de bloemenpracht nog wat verder te kunnen uitbreiden. Altijd weer genieten van die bloemenzee (al komt er ook best wat snoeiwerk bij kijken, want de ranken groeien meerdere meters per jaar en moeten regelmatig in toom gehouden worden om overwoekering te vermijden).

X – nog een pasletter

Y – en ook hier een pas

Z – Zachtgekookt eitje

Heerlijk wanneer het lukt om ze perfect gaar en lopend te krijgen en erg lekker met wat vers brood (en goede boter), zo’n zachtgekookt eitje. Vorig jaar het favoriete ontbijt van Maya en ook nu mag ik het nog wel eens serveren.

En zo kreeg ik het lijstje van april opnieuw (quasi) gevuld. Benieuwd wat de volgende maand gaat brengen 😉

Lentebomen

woord in beeld, ,

Wanneer de lente in het land is en heel wat bomen hun mooiste bloemenkleed aantrekken, dan loop ik heel vaak gewoon oprecht te genieten van het vele moois dat er te zien is. En dan haal ik nog net iets vaker mijn telefoon uit om beelden te schieten (en te delen).

De sierkers/Japanse kerselaar uiteraard

De tulpenbomen, lichte en donkere

Maar evengoed de forsythia of de schattige krentenboompjes in onze tuin

De fruitboompjes (appel en peer) in de tuin van mijn vader

En nog zoveel ander moois

Het duurt allemaal niet zo lang (en de voorjaarsbuien kunnen ervoor zorgen dat het nog sneller voorbij is, maar daarvan hadden we dit jaar niet te klagen) en dus geniet ik gewoon met volle teugen.

Maart-alfabet

algemeen, woord in beeld

A – Amarylis

Bloem waar mijn vader dol op is, zowel als snijbloem in een vaas als bollen in een pot.
Ik kreeg deze maand enkele bloemstengels aangeboden en zei daar geen neen tegen. Blij dat ik mijn grotere vaas nog eens uit de kast kon halen.

B – Bloeiende bomen en struiken

Mijn favoriete seizoen omdat ook een deel bomen en struiken dan kiezen voor een bloemenkleed 🙂

C – Chai latte

Meerdere potjes gekregen onder de kerstboom, inclusief een mooi glas en een nieuwe mok met toepasselijke tekst. Ook Maya is dol op lattes, vooral de versie met vanille.

D – Datebark

Een bijzonder lekker tussendoortje dat heel eenvoudig te maken is.

E – Eclips

Helemaal niet bij stilgestaan, maar deze maand dus een (kleine) eclips. We hadden geluk want er was zon tussen de wolken waardoor we ’s middags ook effectief konden kijken dankzij het brilletje dat hier nog lang van de grote eclips in 1999.

F – Forsythia

Vorige herfst gaf ik onze struiken een heel stevige snoeibeurt wegens veel te lange uitschieters. Ik vreesde even voor een jaar zonder bloemen, maar dat was niet nodig want alle struiken stonden weer uitbundig vol gele bloempjes.

G – Goudsbloem

Ik liet de bloemen van vorig jaar staan in de voortuin en verschillende ervan overleefden de vrij zachte winter. Enkel ervan produceerden zelfs al een bloemetje en daar word ik spontaan blij van 🙂

H – Helleborus

Ik kreeg vorig jaar een plantje mee uit de tuin van mijn vader en dat vindt het hier voorlopig wel oké in onze voortuin. In zijn tuin staan ze in grote aantallen en bloeien ze uitbundig. Misschien moet ik het aantal bij ons ook maar wat verhogen, het is een dankbaar bloempje zo vroeg in het seizoen.

I – Italiaans

Ik doe nog regelmatig lesjes via Duolingo ook al zijn er niet meteen plannen om naar Italië te reizen. Ik vind het vooral een fijne taal en een leuke oefening, zelfs al doe ik maar één lesje per dag en regelmatig zonder geluid.

J – deze maand geen J-woord blijkbaar.

K – krokussen

Nog zo’n fijne vroege lentebloeier die me doet uitkijken naar meer kleur in de tuin.

L – Lente

De lente start officieel op 21 maart, maar in de krokusvakantie voelde het al even bijna zomer. Het zorgde er in elk geval voor dat ons terras al een lenteschoonmaak kreeg en er al een beetje tuinwerk gedaan werd.

M – Macarons

Favorietje van Maya, maar eerder prijzig. Toen ik een potje in de snelverkoop zag staan, wist ik dat ik ging scoren thuis.

N – Nachtelijk licht

Het was eigenlijk gewoon avond, maar het had nacht kunnen zijn 😉
Sowieso te mooi om niet even halt te houden en vast te leggen op beeld #groetenuitgent

O – Orchidee

De 2 orchideeën hier in huis hebben een voorliefde voor horizontale bloemstengels, ook al krijgen ze vooral gefilterd daglicht via een lichtstraat en staan ze niet in de buurt van een raam. Ik lig er niet echt wakker van, ben vooral blij dat de planten het goed doen en er bloemen zijn.

P – Parkbos

Meerdere keren gaan wandelen (wandelvergaderingen en ook eens recreatief) en ontdekt dat dit eigenlijk alweer te lang geleden was en er nieuwe plekjes te ontdekken vielen.

Q – pas

R – Roadshow

Vrij grootschalig project dat we met verschillende administraties opgezet hebben naar de nieuwe lokale besturen. Zorgde voor een stevige tijdsinvestering van mijn kant en ook een aantal vroege verplaatsingen: om 8 uur in Brussel-Noord of Kortrijk Xpo zijn daarvoor moet ik toch iets vroeger uit de veren dan anders 😉

S – Stetoscoop

Maya kreeg in een van haar lessen te horen dat het als dierenarts in opleiding geen kwaad kon om al een stethoscoop in huis te halen en een beetje te oefenen met het beluisteren van ‘normale’ hartslagen. Ik vertelde dit aan mijn vader en die bleek dus nog een exemplaar liggen te hebben dat zijn kleindochter gerust mocht gebruiken. Er was iemand heel blij met dat onverwachte cadeautje, maar sowieso wil ze graag een exemplaar in een leuk kleurtje (blijkbaar bestaat dat dus, zelf nog nooit gezien, maar ik zit dan ook niet meteen veel tussen de stethoscopen).

T – Tulpen

Ik koop eerder zelden een boeket bloemen, maar voor tulpen maak ik graag een uitzondering.

U – Uit eten

Eerder zelden, maar als het dan toch eens lukt, genieten we er wel van. Gezellig zitten bijpraten en bijgevolg pas bij het dessert gedacht aan een foto 😉

V – VRT (vervanging)

Tijdens de krokusvakantie onze woordvoerder vervangen op het werk en kreeg meteen een VRT-interview ‘cadeau’. Dat betekende toch even een stresske (niet zozeer de camera, maar vooral de inhoud, want geen evidente materie), maar gelukkig kwam alles goed. ’t Was een hele uitstap naar Bornem, maar had een expert-collega als sidekick mee en het was prachtig weer. Wel altijd weer straf hoe meer dan een uur camerabeelden en interviews van 15-20 minuten gereduceerd worden tot een reportage van een paar minuten.

W – Wandelen

Ik deed een aantal evaluatiewandelingen met teamleden en eentje daarvan was het parkbos (met iets minder mooi weer). Dat was zo lang geleden dat ik in het weekend (met al veel beter weer) dezelfde wandeling nog eens deed met M. Toch echt wel een meerwaarde om zo’n groene plek op wandelafstand van ons huis te hebben. Zie ook P.

X – Xray

Eerste stapjes van Maya om scans te leren lezen dit jaar, en vooral ook te leren hoe je een dier onder die scanner moet plaatsen zodat je op beeld krijgt wat je wil. Niet zo evident allemaal, maar oefening baart ongetwijfeld kunst.

Y – nog eens pas

Z – Zonnecrème – zonnebril

Het heerlijke zonnetje deze maand en de soms al bijna zomers temperaturen zorgde ervoor dat ik niet enkel mijn zonnebril, maar ook de zonnecrème al uit de kast haalde.

Over een maand opnieuw een poging om een alfabet-verslagje te maken 🙂

Bezigheden tijdens de donkere dagen

algemeen, woord in beeld

Gewerkt & Gestudeerd

Sinds vorig jaar is de kerstvakantie eigenlijk geen echte vakantie meer, want samen met het weekje ervoor telt deze periode als blok voor de semesterexamens van januari. Bij UGent spreken ze trouwens van kerstreces en niet van kerstvakantie. En dus werd er dagelijks vlijtig gestudeerd, de ene dag misschien met meer animo dan de andere, maar met volharding van haar kant en de nodige motivatie en steun (of minstens pogingen tot) van mijn kant. Het werkeiland in de keuken werd intussen ook een studeerplek.

Ik was sowieso beetje solidair met haar, want te veel deadlines en werk op de plank om tussen kerst en nieuw (wanneer het kantoor gesloten is) helemaal niets te doen. Regelmatig een paar uurtjes bijbenen zorgt er hopelijk voor dat ik januari en februari net iets beter voorbereid en met goed gevolg kan aanpakken.

Gewandeld

Door de blok en de examens enerzijds en het trieste winterweer anderzijds zitten we hoofdzakelijk thuis en binnen. Om de stress wat kwijt te geraken en de spieren toch een beetje soepel te houden, gaan Maya en ik regelmatig eens ‘een blokje rond’. Doorgaans is het zelfs het eerste wat ’s ochtends na het ontbijt op de planning staat. Kwestie van fris en monter aan de uitdagingen van de dag te kunnen beginnen. Daarnaast heeft ze zo nu en dan ook een ‘dogdate’ en dat doet haar ongelooflijk veel deugd.

Eén keertje gingen we (‘de ouders’) samen met een bevriend koppel (ook met studerende dochters in huis) wandelen in centrum Gent. Gewoon paar uurtjes rondlopen door straten waar we al lang niet meer geweest zijn, huizen kijken en ondertussen gezellig bijpraten en aansluitend nog genieten van een heerlijke koffie. Meer moet dat soms niet zijn om even de gedachten te verzetten. Tegen de middag trouwens alweer thuis om elk samen te kunnen lunchen met onze studentes

Gelezen

Ondanks de ‘vakantieweek’ geen nieuw boek gestart, ook al zaten er enkele in de pakjes onder de kerstboom. Het boek waarin ik wil beginnen, is nogal een dikke turf en aangezien ik in januari niet echt tijd zal hebben om te lezen, wacht ik liever nog even.

Ik gaf mezelf wel een voorzichtig hogere challenge in Goodreads voor 2025, benieuwd of met dat gaat lukken. Het zullen dan toch niet allemaal dikke exemplaren mogen zijn 😉

De voorbij week wel een (beperkte) screening gedaan van mijn kookboeken. Het zorgde ervoor dat ik wat extra inspiratie kreeg om te koken en ik overweeg om een aantal exemplaren weg te doen. Het heeft weinig zin in mijn ogen om een kookboek te houden waarvan ik weet dat ik er toch nooit een gerecht uit ga klaarmaken. Dan kan ik er eter iemand anders plezier mee doen, toch?

Gekookt

Uiteraard. Door het screenen van de kookboeken (zie hierboven) wel enkele nieuwe receptjes uitgetest: een lekkere dip op basis van feta en ricotta en een frisse bulgursalade met verse kruiden, groene appel en komkommer. Van het slaatje heb ik meerdere dagen kunnen genieten zonder dat de appeltjes bruin werden. Zal hier waarschijnlijk nog wel op tafel komen.

Beide recepten kwamen trouwens uit Claudia’s classics.

Gebakken

Er werd ook al eens gebakken. Ik probeerde het recept voor cheesecaketaart, ook uit Claudia’s Classics.

Daarnaast ook enkele porties (banana)pancakes, ideaal als tussendoortje voor de blokkende student :p

Gescreend en opGeruimd

Aangezien ik veel thuis was, er weinig op de sociale agenda stond, maar ik ook niet de hele tijd wou bezig zijn met mijn werk, besloot ik wat kleinere opruimklusjes te doen. Zo nu en dan een (deel van een) kast onder handen nemen en eens grondig kijken naar de inhoud, evalueren of er nog een reden is om de spullen te houden (of niet), sorteren en wat herschikken, ik word daar wel blij van ja. Ik ben absoluut geen Marie Kondo, maar van tijd tot tijd wat inboedel screenen en ontspullen, dat doe ik wel graag. En dus ging ik o.a. eens door mijn kookboeken (zie hoger) en liggen er nu enkele exemplaren opzij om naar de boekenruilkast te brengen. Diezelfde kast waar we ook al enkele fijne boeken op de kop konden tikken.

Ik gooi trouwens zelden snel zaken weg. Zo gebruikte ik tot nu de radio-cdspeler uit mijn studententijd (en die ligt toch al erg lang achter mij) want het toestel werkte nog. Toen de Cd-speler in december de geest gaf, brachten we het toestel naar een elektrozaak in de buurt waar je defecte huishoudtoestellen mag inleveren (dat ging sneller dan een bezoek aan het containerpark inplannen). In de plaats kwam een kleiner, leuk retromodelletje waar ik heel blij mee ben (en waar we ook via bluetooth muziek kunnen op afspelen, al denk ik niet dat wij dat vaak zullen doen, maar Maya vindt het wel een fijne optie).

Gekeken

Schoonheid zit vaak in kleine dingen. Daarom kijk ik zo graag naar zonsopgangen en -ondergangen, ik kan daar oprecht gelukkig van worden. Door het grijze weer waren ze eerder zeldzaam deze winter, maar intussen konden we toch al van enkele mooie momenten genieten.

Ook de zaterdagochtendwandelingen naar het grootwarenhuis of de lokale middenstand zijn momentjes van vertraging waarbij ik kan genieten van de kleine dingen die ik zie wanneer de dag nog maar pas begonnen is.

Elzas – Vitrahaus

Op stap, Reizen, woord in beeld, ,

Quasi op het drielandenpunt van Frankrijk, Zwitserland en Duitsland, op het grondgebied van Duitsland, in Weil-am-Rhein, ligt de Vitracampus. Vitra is een naam als een klok, een designklok. Toen we in het voorjaar van 2019 na een citytrip Wenen via Frankrijk terug naar huis reden, maakten we hier al eens een tussenstop. Ik wist toen al dat we hier nog wel eenst terug zouden komen en dat een vakantie in de Elzas eigenlijk de perfecte uitvalsbasis is voor een tripje naar deze bijzondere plek. De foto’s zijn een combi van ons bezoek in april 2019 en september 2024.

De eigenaar van de meubelfabriek Vitra wilde oorspronkelijk een gebouw om zijn verzameling stoelen en andere meubels permanent tentoon te stellen. Uiteindelijk werd het (in 1989) een museum met ruimte voor tentoonstellingen en evenementen rond architectuur en ontwerpen. Het zwaartepunt van de collectie is een permanente tentoonstelling over meubels en interieurontwerpen. De basis werd gelegd na het overlijden van de Amerikaanse ontwerpers en architecten Charles en Ray Eames. Hun ontwerpen werden door Vitra geproduceerd en in Europa verkocht. De meubelverzameling bevat intussen ontwerpen van bijna alle bekende industriële ontwerpers, zoals George Nelson, Alvar Aalto, Verner Panton, Dieter Rams, Jean Prouvé, Michael Thonet en Gerrit Rietveld. Naast de meubelverzameling beschikt het museum ook over een bibliotheek en een archief met de nalatenschap van een aantal ontwerpers.

De hele site staat vol met gebouwen van wereldbefaamde architecten. Het hoofdgebouw van het museum is ontwerpen door Frank Gehry. Het gebouw voor de bedrijfsbrandweer van Vitra is een ontwerp van Zaha Hadid, een conferentiepaviljoen van de Japanner Tadao Ando, een tankstation ontworpen door Jean Prouvé …

In 2010 opende op de site het VitraHaus, de toonzaal van Vitra, met op de benedenverdieping de Vitra Design Museum Shop. Het Vitrahaus is een ontwerp van Herzog en de Meuron en lijkt wel een willekeurige stapeling van huizen. De blokken zijn echter perfect op elkaar gestapeld en in elkaar geschoven. De binnenkant is een passend geheel met heel veel daglicht en telkens weer prachtige uitzichten op de omgeving.

Het VitraHaus is dan ook zoveel meer dan een toonzaal, het hele gebouw ‘ademt’ modern design op een heel natuurlijke manier. Niet zo evident om te omschrijven, maar het is gewoon heerlijk om er rond te lopen en te genieten van de verschillende interieurs en ontwerpen.

Op een van de bovenverdiepingen (de VitraHaus Loft) mag een hedendaagse ontwerper voor een langere periode trouwens een studio inrichten met eigen ontwerpen. Op dit moment vind je daar het werk van Sabine Marcelis. Die waren niet altijd mijn ding qua materiaalkeuze, maar wel boeiend qua ontwerp.

In 2014 was de Vitra-collectie uitgegroeid tot ongeveer 6000 meubels en 1000 lampen. In 2016 opende op de Vitra Campus het Schaudepot. In dit gebouw is een permanente tentoonstelling van ongeveer ‘400 hoogtepunten uit de geschiedenis van het meubelontwerp van 1800 tot heden’ te bekijken.

In 2014 verscheen ook de 31 meter hoge Vitra Rutschturm van Carsten Höller. De stalen toren, een kunstwerk, fungeert als uitzichttoren met een spiraalvormige glijbaan.


Intussen kwam er op de site ook een prachtige plantentuin bij, in september was die wel al een beetje over haar hoogtepunt naar ze heeft er zonder meer heel kleurrijk uitgezien.

Het museum en het Shaudepot zijn betalend, het Vitrahaus kan je vrij bezoeken. Alle praktische info lees je op hun website: https://www.design-museum.de/de/informationen.html

Elzas – Colmar

familie, food, Op stap, Reizen, woord in beeld,

Gelegen in het hart van de Elzas, is Colmar een stad die er een beetje uitziet als een plaatje uit een sprookjesboek: kleurrijke vakwerkhuizen, kronkelende straatjes en schilderachtige grachten, een mix van geschiedenis, cultuur en natuurlijke schoonheid.

We verbleven er in september 2 nachtjes in een hotel van de Accorgroep. We sliepen er erg goed en het ontbijtbuffet was uitstekend. Onze lunch werd een picknick en voor onze aankopen trokken we naar de lokale overdekte markthal, altijd leuk om te bezoeken en je kon er voldoende lekkers vinden :p

De eerste dag verkenden we de stad nog onder een bewolkte hemel. We zagen er uiteraard veel vakwerkhuizen en het opmerkelijke Maison Pfister (laatste foto in de reeks), een pareltje uit de renaissance dat op menig fototoestel wordt vastgelegd en daarnaast ook best veel groen en water doorheen de stad.

’s Avonds gingen de sluizen even open waardoor we snel een restaurantje binnen doken en kozen voor de lokale streekspecialiteit, tarte flambée.

De stad heeft ook zijn eigen petite Venise, met schilderachtige huizen langs de Lauch. We vonden er trouwens nog een heerlijk restaurantje (Les Batteliers – geen website, geen reservaties, maar wel elke avond aanschuiven voor een plekje) waar mijn vader jaren terug ooit heerlijke niertjes at (en dat kon er nu dus nog steeds, naast heel wat ander lekkers uiteraard).

We bezochten er niet het grote Musée Unterlinden, maar wel het geboortehuis (nu een museum) van de beeldhouwer Frédéric-Auguste Bartholdi, de ontwerper van het Vrijheidsbeeld. Best een boeiend verhaal om eens te leren kennen.
Aansluitend dronken we trouwens nog een heerlijke koffie in een leuke zaak met vintage inrichting vlak naast het museum.

Er hangt doorgaans wel een feestelijk sfeertje in de stad, en wie houdt van kerstmarkten zal hier in december zeker aan zijn trekken komen. Ook buiten de kerstperiode kan je er altijd wel terecht voor leuke geschenkjes, handgemaakte cadeaus en lokale lekkernijen. En aangepaste verlichting zorgt ’s avonds meteen voor extra sfeer en gezelligheid.
Wij genoten nu vooral nog even van de heerlijke zonnestralen om door de stad te flaneren, op ontdekking te gaan in de straten en wijken en uiteraard ook eens halt te houden om de kelen te smeren op een van de vele terasjes.

Even buiten de stad komt je meteen terecht in mooie landschappen. Colmar ligt aan de voet van de Vogezen en is omgeven door wijngaarden. Ideaal dus voor wie wil wandelen of fietsen in het groen, of voor wie – zoals wij deden – ook graag eens een bezoekje brengt aan een lokale wijnhandelaar, wij reden hiervoor naar Wettolsheim (helaas blijken die kleinere wijnboeren het steeds moeilijker te hebben om nog personeel te vinden en de concurrentie aan te blijven gaan met wijn uit andere gebieden en werelddelen). De oogsttijd van de druiven en het bijbehorende wijnfestival in de regio trekt echter nog steeds veel volk.

Kortom, Colmar en omgeving is een regio die veel te bieden heeft, of je nu fan bent van geschiedenis, kunst & cultuur, gastronomie of natuur, voor elk wat wils en helemaal niet zo ver van Vlaanderen wat het ideaal maakt voor een korte vakantie.

Meer inspiratie opdoen kan je altijd via deze website: https://www.visit.alsace/nl/colmar/

Berlijn – dingen die ik zag en tips om te eten

Op stap, Reizen, woord in beeld

Het liefst van al loop ik gewoon rond in een stad om ze beter te leren kennen en ook onverwachte dingen te ontdekken. Dat kan gaan van street art over een bijzonder gebouw of een leuk winkeltje, … soms staan ze vermeld in een reisgids of zag ik er al iets over voorbijkomen op de socials, maar soms zijn het ook gewoon dingen die we zelf ontdekken of waar mijn oog op valt op dat moment. Dat zijn de kleine sprinkels, de kersen op de taart of hoe je het ook noemen wilt. Ik geef er hier nog enkele mee van onze citytrip deze zomer.

Winkels en window shopping

We zijn geen uitgebreide shoppers, maar een winkeltje met de supertoffe Ampelmann merchandising (Ampelmann = het figuurtje in het verkeerslicht) of een iconisch warenhuis zoals KaDeWe (Kaufhaus des Westens) dat wil ik wel eens gezien hebben. En los daarvan kan het ook een snelle oplossing om even de regen te ontwijken en zo brengen we soms toch nog onverwachte aankopen mee van vakantie (zoals een zomers hemdje voor Maya en een paar sokken voor mij van een winkel in uitverkoop). De Legostore eens binnenlopen, is sowieso leuk omdat ze er vaak hele mooie lokaalgebonden opstellingen hebben, zoals hier o.a. de Brandenburger Tor en een Trabantje door de Berlijnse muur.

Overal en nergens

Reclameborden, straatnaamborden en andere verkeersborden, maar ook werkmannen in flashy roze outfit, mooie streetart en vintage Trabantjes trokken mijn aandacht en zorgden voor een vrolijke noot onderweg.

Eten en drinken

Uiteraard werd ook de inwendige mens niet vergeten. We hadden het geluk in een prachtig hotel te kunnen logeren met een gigantisch uitgebreid buffet waar we onze buikjes meer dan rond konden eten en een lunch doorgaans schrapten, maar vervingen door een koffie ergens onderweg (koffiebar, broodhuis, maar even goed op een tof ecologisch marktje waar we toevallig langs liepen) om dan ’s avond opnieuw een eetplek te zoeken. In een grootstad is dat doorgaans niet zo moeilijk en met Google Maps en Trip Advisor kan je vlot een doorgaans goede keuze maken. Zo bleek er vlak naast ons hotel ook een restaurant te zitten waar we heerlijk konden eten (en de vis nog vers in de toonbank lag voor de liefhebbers, maar ook niet vis-eters konden er prima aan hun trekken komen). We aten ook erg lekker in gezellig eethuis een beetje verder in de buurt.
En iemand in ons gezelschap moest en zou eens een Bratwurst van een kiosk proeven, het ziet er niet zo heel smakelijk uit op de foto, maar het was blijkbaar best oké 😉

Architectuur en gebouwen met een verhaal

Al wandelend door de stad liepen we langs heel wat gebouwen met een verhaal, soms een ontdekking die we niet in een reisgids hadden gevonden zoals het prachtige Shellhaus (meer lezen kan o.a. op wikipedia).
Aan veel oorlogsverhalen hadden we niet meteen behoefte, maar toch hielden we even halt op de contemplatieve binnenkoer van het German resistance memorial center.
De Neue Nationalgalerie, met 20ste eeuwse Amerikaanse en Europese kunst, trok vooral onze aandacht omwille van het ontwerp door Mies van der Rohe.
En soms spring je onderweg gewoon ergens een cultuurhuis binnen (omdat je behoefte hebt aan een sanitaire stop) en geniet je even van de schoonheid van het gebouw en de lichtinstallatie die er op dat moment staat 😉
Op weer een andere plek liepen we plots lang Hotel Berlin, Berlin waar ik 10 jaar geleden met mijn zusje logeerde toen ze me trakteerde op een citytrip Berlijn wegens een nieuwe voordeur.
De Kaiser Wilhelm Gedächtniskirche staat dan weer bekend om zijn unieke architectuur, met een opvallende wafelstructuur aan de buitenkant en prachtige blauwe glas-in-loodramen binnenin. De kerk is een herdenkingskerk die na de Tweede Wereldoorlog werd herbouwd. Het moderne ontwerp van de nieuwe kerk, naast de ruïnes van de oude, symboliseert zowel de verwoesting van de oorlog als de wederopbouw en hoop voor de toekomst.
Er vallen ook verschillende mooie panden te spotten in de laan naar Schloss Charlottenburg.
En eveneens interessant om eens langs te lopen, vonden we de Hansawijk, een bijzonder stadsdeeltje dicht bij de Tiergarten en de Spree. Met boeiende architectuur en een leuk ecologisch marktje waar we een lekkere koffie dronken.
Onze laatste dag was meteen de mooiste en dus genoten we ook gewoon even op een bankje langs de Spree van de zon en de boten die voorbij kwamen. Soms moet het ook niet meer zijn dan dat 😉

Musea in Berlijn (deel 2) – Das Panorama

Cultuur, Op stap, Reizen, woord in beeld, ,

Eigenlijk hadden we tijdens ons verblijf in Berlijn deze zomer een bezoek aan het Pergamommuseum in gedachten. Dat museum heeft een uitgebreide collectie Assyrische, Babylonische, Perzische en islamitische kunstwerken. Je vindt er enkele indrukwekkende stukken uit de oudheid:

  • het Pergamomaltaar, afkomstig uit de oude stad Pergamom (nu in Turkije). Het altaar dateert uit ongeveer 180 v.Chr. en heeft een indrukwekkend reliëf waarop de strijd tussen de goden en de giganten uitgebeeld wordt
  • de Marktpoort van Milete: een Romeinse poort die diende als toegang tot de marktplaats van de oude stad Milete
  • de Ishtar Poort: oorspronkelijk uit Babylon, één van de meest indrukwekkende monumenten. De poort, gewijd aan de godin Ishtar, is versierd met prachtige blauwe tegels en reliëfs van dieren.

Helaas is het museum voor langere tijd gesloten wegens een heel grondige en noodzakelijke renovatie. Gelukkig was er een alternatief waardoor we toch nog een stukje konden proeven van de grandeur uit de (voor ons toch iets minder bekende) oudheid: Das Panorama, waar je op een unieke manier de antieke stad Pergamon kan ervaren. Meesterwerken uit de oude stad worden er gecombineerd met een indrukwekkend 360°-panorama van kunstenaar Yadegar Asisi.

De tentoonstelling bevat ongeveer 80 belangrijke werken, waaronder delen van het beroemde Telephosfries uit het altaar (origineel en een reconstructie gemaakt met AI die de ontbrekende en verloren gegane beelden opnieuw invult). Deze werken geven een inzicht in de kunst en cultuur van het oude Pergamon. Naast de historische artefacten, biedt de tentoonstelling ook verschillende installaties en nieuwe tekeningen van Asisi.

Je stap als het ware binnen in het jaar 129 na Chr. en ontdekt Pergamon tijdens de Romeinse keizertijd. Het panorama biedt een schitterend uitzicht op de stad, compleet met levendige details en historische nauwkeurigheid. Door het spel van licht en geluid krijg je de stad te zien van bij het ontwaken in de vroege ochtend tot diep in de nacht.

Het is behoorlijk indrukwekkend om als het ware in een reusachtige kijkdoos binnen te stappen en op verschillende niveaus halt te houden en om je heen te kijken, terwijl je langs alle kanten omgeven wordt door het beeld van een levendige stad uit de oudheid. De detailgraad is erg groot en het subtiele klank- en lichtspel maakt de beleving nog sterker.

Na de restauratie en heropening breng ik met plezier een bezoekje aan het Pergamommuseum, maar het Panorama was voor nu zeker een mooie vervanger.

Alle praktische info over Das Panorama lees je hier: https://www.smb.museum/museen-einrichtungen/pergamonmuseum-das-panorama/besuch-planen/adresse/
Wil je meer te weten komen over het Pergamommuseum, lees dan verder op deze pagina.

Musea in Berlijn (deel 1) – Neues Museum

Cultuur, Op stap, Reizen, woord in beeld, ,

Berlijn telt heel wat musea en voor de bekendste hoef je zelfs niet ver te lopen, want die liggen allemaal bij elkaar op het Museuminsel (of het museumeiland) in de rivier de Spree. Het is zelfs één van de belangrijkste museumcomplexen ter wereld en staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Zonder een museum binnen te lopen, is deze plek dus al de moeite van een bezoekje waard wanneer je in Berlijn bent 😉

Wij deden een beetje van beide: liepen rond in de omgeving van het Museuminsel en gingen ook hier en daar eens binnen, zij het beperkt omdat we ook gewoon graag buiten rondlopen om een stad te ontdekken 🙂

Neues Museum 

Het Neues Museum is vooral bekend voor zijn uitgebreide Egyptische tentoonstelling en de papyruscollectie, maar bevat ook het Museum voor Prehistorie en Vroege Geschiedenis en de Collectie Klassieke Oudheden.

Boeiend hoe trouwens nieuwe delen geïntegreerd werden in het bestaande gebouw en er oude, door de oorlog beschadigde muren mee opgenomen werden in dat nieuwe geheel zonder ze te verbergen. Ook het museumgebouw zelf vertelt op die manier een verhaal.

De Egyptische tentoonstelling en vooral de 3.000 jaar oude buste van de Egyptische koningin Nefertiti is een van de meest populaire bezienswaardigheden van Berlijn (van die laatste mag je trouwens geen foto nemen en daarover wordt heel streng gewaakt). Het is echt een uitgebreide en mooie collectie waardoor je je soms afvraagt wat er nog overgebleven is van mooie stukken in Egypte zelf wanneer je ziet hoeveel moois hier ligt.

Na de uitgebreide Egyptische collectie deden we ook de rest van het museum dat zeker even interessant, boeiend en verrassend was. We zagen er o.a. echt mooie juwelencollecties en een wel heel bijzonder, trompetachtig instrument uit lang vervlogen tijden dat ik nog nooit gezien had. Ook over de ‘goldene Hüte’ uit de Bronstijd had ik nog nooit iets gelezen of gehoord, maar blijkbaar zijn ze enorm zeldzaam en is er maar heel weinig over bekend, dus misschien is dat niet zo verrassend 😉
Ook leuk was de reactie van Maya die als student diergeneeskunde plots op een heel andere manier naar skeletten kijkt en meteen begon te zoeken naar wat ze al/nog kende en waarover ze een extra woordje uitleg kon geven.

Uiteindelijk liepen we toch een aantal uren rond in het museum en we zijn zeker niet bij elk infobord blijven staan om het te lezen. Wat ons betreft zeker een aanrader wanneer je van Egyptische kunst houdt, maar ook de andere collecties waren meer dan de moeite.

Alle praktische info over het Neues Museum lees je hier: https://www.smb.museum/en/museums-institutions/neues-museum/home/

Schloss Charlottenburg

Cultuur, Reizen, woord in beeld, , ,

Als je van paleizen houdt, dan moet je in Berlijn zeker een bezoekje brengen aan Schloss Charlottenburg. Het stamt uit de tijd van Pruisische vorsten en werd gebouwd eind 17de eeuw in opdracht van Sophie Charlotte, echtgenote van keurvorst Frederik III die later koning van Pruisen zou worden. Het slot was oorspronkelijk bestemd als zomerhuis voor Sophie Charlotte, later (na haar dood) zou het worden uitgebreid met een orangerie, de kenmerkende koepel en nog later met een volledig nieuwe oostelijk vleugel. 

De paleistuin is eigenlijk een groot publiek park van 55 hectare dat vrij toegankelijk is en graag gebruikt wordt door de Berlijners om te wandelen, de hond uit te laten, te joggen, te picknicken, … Omdat het er later op de dag nog regen voorspeld werd, verkenden wij eerst het park.
Direct achter het paleis liggen de barokke tuinen in Franse stijl, de eerste barokke tuin in Duitsland die naar Frans voorbeeld werd aangelegd. Het achterste gedeelte van het park is net het tegenovergestelde. Hier vind je kronkelweggetjes, een natuurlijk grasveld en hoge bomen, veel meer Engelse stijl.

In het natuurlijker deel van het park hadden we een onverwacht leuke ontmoeting met hongerige en vooral nieuwsgierige eekhoorntjes en koolmeesjes. Het zorgde ervoor dat we ons een hele tijd lieten entertainen en probeerden deze vliegensvlugge diertjes op foto en film vast te leggen. Een superschattige terriër kwam een de idylle verstoren, al was het beestje zelf eigenlijk ook een streling voor het oog en uitermate gehoorzaam. Maya maakte tientallen foto’s, ik deed een poging om filmpjes te maken met mijn smartphone.

Met een brede glimlach op ons gezicht gingen we verder op verkenning.
In het park staan verschillende bouwwerken. Halverwege de tuin staat een mausoleum met een kleine zuilengalerij. Hier vind je de tombes van koning Friedrich Wilhelm III, keizer Wilhelm I en hun echtgenotes. Met een algemeen toegangsticket voor het paleis mag je ook hier een kijkje binnen nemen. Het gebouw is sober aan de buitenkant, maar toch behoorlijk indrukwekkend ingericht aan de binnenkant.

 Aan de noordoostzijde van de tuin, langs de rivier de Spree, staat ook nog het Belvedere. Een paviljoen dat deed dienst als vakantieonderkomen, theehuis en in tijden van oorlog ook als uitkijktoren. Dat zag er echter gesloten uit en dus liepen we maar weer verder want er was uiteindelijk nog een volledig kasteel te bezoeken 😉

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het slot vrijwel volledig vernietigd, maar intussen is het volledig opnieuw heropgebouwd. De inboedel ging echter ook verloren en wat je nu ziet, is dus niet meer origineel. Dat betekent echter niet dat het niet mooi is, wel integendeel. Je hebt niet veel verbeelding nodig om je even een prins(es) of koning(in) te wanen terwijl je door de gangen wandelt en van kamer naar kamer gaat. Prachtige houten vloeren, mooie wandbekleding, imposante luchters, indrukwekkende hoeveelheden zilverwerk, porselein en een kamer die volledig volgepropt is met Delfts blauw. In de grote zalen kon heel wat volk ontvangen worden voor een stevig feestje en kon je een blik op de (Franse) tuin werpen.

Als afsluiter gingen wij nog even naar de taverne in de orangerie. Een eenvoudige taverne met deels zelfbediening en een ietwat bohemien inrichting, misschien niet meteen wat je zou verwachten bij een paleis, maar wel verrassend gezellig (allen jammer dat we de zon moesten missen). We gingen elk voor een koffie of thee en een ander stukje gebak, en ze waren alle drie erg lekker 🙂