Monthly Archives: May 2018

Oostende verveelt niet

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , , , , , ,

Twee jaar geleden zijn we iets begonnen, vorig jaar kwam er een vervolg, en dit jaar gingen we bijgevolg voor een derde keer op pad met een stel toffe madammen.
Het concept bleef behouden wegens geproefd en goedgekeurd: met de trein naar Oostende, picknick mee, veel lachen en wandelen, een brokje cultuur on the go en de avond afsluiten in een restaurantje.
Het weer zat een beetje tegen dit jaar: eentonig grijs en serieus friskes (10°C) maar we lieten het niet aan ons hart komen. De sfeer was vrolijk en ontspannend (de stressmeter van C. stond in geen tijden zo laag), de meeuwen in het park hielden hun manieren tijdens onze picknick.

De terraskes werden geruild voor een warm plekje en een koffie of theetje. Eerste ontdekking: Thee met een verhaal, vlak naast het toeristisch infopunt en met zicht op het casino. Klein en schattig theehuisje waar eigen thee (ook te koop via webshop) geserveerd wordt en je ook andere thee (o.a. alle soorten van Or, T. vond er eindelijk haar geliefde blend en nam er meteen nog enkele mee om te proberen) kan kopen en één van de twee plekken in Oostende waar je taart van de Gentse Madame Bakster kan scoren 🙂 Een schot in de roos voor ons gezelschap. We dronken er lekker thee voor geen geld en de helft van het gezelschap kocht nog lekkers voor later.

Na de picknick wandelden we een beetje verder en hadden toch wel nood aan een opwarmertje. We sprongen snel nog even binnen bij Saints & Bullies (waar we vorig jaar zo’n leuke dingen hadden gevonden). Op onze route bleek nog een aanrader te liggen: Moose . Maya en ik waren er in de paasvakantie al geweest dus wij wisten dat het goed was en dat werd door de rest van het gezelschap bevestigd 🙂 We hadden geluk want het was net hun laatste werkdag voor ze even in verlof gingen. A. werd er instant verliefd op een heel schattige viervoeter en C. vond er de perfecte potjes voor in haar vakantiehuis.

En ja, we hebben ook street art gezien (ik toon hier enkel de nieuwe werken die we ontdekten maar we zagen ook werken van de vorige edities terug).

En al wandelend door de straten lieten we ons ook door de architectuur bekoren.

Omdat we toch al heel wat stappen op onze teller staan hadden, besloten we nog halt te houden bij Muccka. Daarna sloten we af in het restaurant van cultuurcentrum De grote Post. 

Ondanks de lage temperaturen werd het weer een bijzonder aangename dag. Laat editie nummer vier maar komen 🙂

Snelle pastaschotel met ham, mozzarella en tomaten

food, , ,

Wanneer wij onze wekelijkse inkopen doen, neem ik steevast een kijkje bij de producten in afprijzing. Die zitten iets dichter bij hun vervaldatum maar meestal blijven die nog wel tot een week goed in de frigo en ze vormen vaak de inspiratie voor een recept. Die week vond ik er o.a. mozzarella en gekookte ham in afprijzing. In het boekje van Carrefour vond ik net een super eenvoudig receptje van Mutti dat ik kon gebruiken 🙂

Ingrediënten
20g sjalot
olijfolie
250g passata
300g pasta (suggestie: maccheroncini, maar ook een andere korte pasta kan)
125g mozzarella
100g gekookte ham, in dunne sneetjes
200g bechamelsaus
30g parmezaan, geraspt
verse oregano (geen plantje staan dus ik deed wat gedroogde oregano bij de passata)
zout

Werkwijze 
Hak de sjalot fijn en bak hem licht aan in 2el hete olijfolie. Giet er de passata bij en laat 5 min sudderen. Kook de pasta beetgaar volgens de aanwijzingen op de verpakking, giet af en doe de pasta bij de tomatensaus.
Verwarm de oven voor op 180°C. Snij de mozzarella in blokjes en snipper de ham fijn. Bedek de bodem van een ovenschaal met de helft van de bechamelsaus, giet er de pasta met tomaat over en leg de blokjes mozzarella en ham er op.
Giet de rest van de bechamelsaus over de pasta en bestrooi met parmezaan. Laat in de oven 20-25min gratineren en dien op, afgewerkt met wat verse oregano.

Ons gedacht
Prima schoteltje om op een drukke werkdag een snelle maaltijd te serveren om de hongerige magen te vullen 🙂
Ik gebruikte wel een dubbele portie tomatenpassata en voegde er een portie olijven aan toe die nog in de ijskast stonden.

 

De koninklijke serres

familie, Op stap, woord in beeld, ,

Een bezoekje aan de serres van Laken stond al een tijdje op onze agenda maar het was pas vandaag dat het effectief lukte om er ook effectief te geraken. We namen mijn vader mee, als fervent tuinier is zo’n uitje immers genieten 😉

De serres zijn jaarlijks te bezoeken, maar slecht gedurende drie weken en dus moet je het wel even in de gaten houden want openingsperiode kan jaarlijks beetjes schuiven (o.a. door de weersomstandigheden). Voor de toegangsprijs moet je het zeker niet laten, want volwassenen betalen slechts 2,5 euro en kinderen tot 18 jaar mogen gratis binnen. De site is vlot bereikbaar, zowel met de wagen als met het openbaar vervoer.

Al van bij de ingang zie je erg grote rhodondendronstruiken die volop bloeien, dichter bij de gebouwen staan grote struiken op hun paasbest in stevige plantenbakken. De route staat netjes aangeduid met houten pijltjes en de zijpaadjes waar je niet in/op mag zijn eenvoudige afgebakend met een touw. Het pad voert je eerst lang buiten. Op die manier krijg je een mooi zicht op de serre-architectuur van Alphonse Balat, de leermeester van Victor Horta, en een deel van het koninklijk park dat je gerust een arboretum mag noemen. Je krijgt er ook een zicht op de hoofdstad in de verte en wandelt langs het atelier van koningin Elisabeth I.

Vervolgens stap je de serres binnen en kan je genieten van de uitbundige bloemenpracht. Sommige exemplaren van fuchsia’s, geraniums en varens en palmen zijn bepaald indrukwekkend te noemen. Foto’s nemen was niet altijd even vanzelfsprekend omdat iedereen toch een beetje in een bepaald wandeltempo zit (zeker binnen) maar uiteindelijk schoten we (Maya en ik) toch heel wat beelden. De selectie hier is dan ook een collage van ons beider resultaten 🙂

Geniet je even mee? Klik op de foto’s om ze in groot formaat te zien.

Onze wandeling duurde een dik uur en we sloten af met een drankje in de orangerie. Je kan je bezoek aan de serres dus zeker combineren met bv een bezoekje aan het Atomium dat er niet zo ver vandaag ligt (of Mini-Europa of een tentoonstelling in de Heizel…)
Zelf zin gekregen om eens een kijkje te gaan nemen? Snelle beslissers kunnen er dit jaar nog terecht tot en met zondag 13 mei (de toegang werd met enkele dagen verlengd).
Alle praktische info vind je hier

Zomerse zondag in papa’s tuin

woord in beeld, , , ,

In papa’s tuin is nog heel wat werk aan de winkel en dus ging ik nog eens een dagje helpen. Het zonnetje scheen heerlijk dus een straf is dat dan niet voor mij 😉
Ik plantte zonnebloemen en stokrozen, werkte het uienbed bij (uitjes aanaarden en de door de vogels uit de grond gehaalde exemplaren opnieuw planten), bond erwtjes en reukerwtjes op, haalde uitgebloeide knollen uit de grond en vulde potten met nieuwe planten.
Ondertussen maakte ik ook een reeksje foto’s van (een stukje van) de bloemenpracht die er op dit moment te zien is. Geniet even mee 🙂

Ik voel het aan mijn rug maar voor mijn hoofd was het 100% ontspannen 🙂

Een zonnige zaterdag met kleine gelukjes

Op stap, woord in beeld

Momenteel worden er hier heel wat (over)uren geklopt om de vele deadlines te halen. Het mooie weer, daar wil ik echter ook van genieten want daar kan ik mijn batterijen echt mee opladen. En dus zat ik na het ontbijt enkele uren aan mijn laptop en werkte stevig door. Daarna nog even naar de lokale groenteboer voor een lekkere lunch op ons terras en terwijl Maya naar de KSA was, maakten wij samen een fietstochtje. We reden lekker rustig zodat er voldoende tijd was om rond te kijken en te genieten. Kijk gerust even mee 😉

Oostende – Het Vlot. Kunst is (niet) eenzaam

Cultuur, Op stap, woord in beeld, , ,

Op de valreep brachten Maya en ik (samen met H. en dochter M.) een bezoekje aan Het Vlot in Oostende. Voor ons werd het een leuke B-dagtrips waarbij we ons met veel plezier op sleeptouw lieten nemen door 2 Oostendse dames 🙂
In oktober 2017 opende de opvolger van De Zee – salut d’honneur Jan Hoet. In de tweede editie van deze driejaarlijkse internationale tentoonstelling staat ‘ het vlot’ centraal. Het Vlot. Kunst is (niet) eenzaam / The Raft. Art is (not) Lonely gaat over het vaartuig en de vervoering van kunst. Kunstenaar Jan Fabre werd gevraagd als curator.

We startten onze dag in Mu.ZEE en deden vervolgens heel wat van de locaties op de route aan (niet allemaal maar toch veel), waarbij we de ene keer meer gecharmeerd waren door het gebouw/de locatie dan door het kunstwerk maar dat was OK. Moderne kunst, ik blijf het vaak heel moeilijk en toegankelijk vinden, zeker videokunst, maar soms zitten er wel boeiende stukken tussen.

We genoten van de wandeling en het gezelschap, combineerden moderne kunst met het verkennen van enkele (design)winkels, smulden van een heerlijke lunch bij Moose en het enige minpuntje was helaas het grijze weer.