Maandelijkse archieven: augustus 2016

Photochallenge 2016 – deel 2

De eerste reeks van de foto’s postte ik eerder al, bij deze de tweede helft.

16 Breathe: I take a deep breath and start another day.

16 - InstagramCapture_b9f53ddf-d47b-4740-b64d-1c0752662c99

17 Bedroom window: nog niet echt een slaapkamer maar toch benieuwd hoe die er daar zou uitzien. (Oude Ciacgarage op de binnenring in Gent, nu immoproject DunantGardens)

17 -InstagramCapture_491b8628-b331-4b6f-96b7-cf5bdef3b514

18 Five years ago: vijf jaar geleden was er nog geen vuiltje aan de lucht, deze zomer moesten we afscheid nemen mama, maar je blijft voor altijd verder leven in herinneringen.

18 - InstagramCapture_3d945ed3-301a-4a57-ae85-6dffd2f02e6a

19 My hands: samen met Maya denken aan mama/oma

19 InstagramCapture_f847493d-d10a-4906-92ba-fc719ff7f8d2

20 Clouds: opstaan om vijf uur ’s ochtends om te vertrekken naar de Dordogne

20-InstagramCapture_e9456e92-e049-4c4b-996e-e3fa51a759ba

21 Today is… ons eerste stadsbezoek in de Dordogne: Cahors

21-WP_20160822_11_14_41_Pro

22 Squares: station in Luik (dringend nog een blogpost over schrijven), fascinerende architectuur

22-WP_20160807_10_05_02_Pro

23 My face: zodra de zon verschijnt, staat er een bril op mijn neus; standaard uitrusting

23 - WP_20160828_13_41_55_Pro

24 Three: met drie generaties (papa, ik en Maya) samen werken in de tuin

24 InstagramCapture_aa105246-d334-4f39-9341-4890355a02ec

25 Peaceful: het zonlicht door het kleine raampje in het kasteel van Banoguil in de Dordogne25 WP_20160821_11_35_56_Pro

26 Oranges: omdat er wel meer oranje is dan appelsienen 😉

26 InstagramCapture_6b9389d4-d847-4f7d-8539-ff8503da2ed9

27 Little: zaadjes, zo klein maar volgend jaar weer zorgend voor een tuin vol bloemen

27-InstagramCapture_18eb3b3a-e0c4-43f3-8718-2ef6cb4a0f16

28 I am… ZEN; in het zwembad even nergens aan denken, enkel luisteren naar het geluid van het water

28-InstagramCapture_62b0dd13-d888-4c7e-8758-9ca8f55cf974

29 Favourite mug: die met mijn metekind op natuurlijk 😉

29-InstagramCapture_9d7213e5-02b7-4d3c-8338-c872c3994366

30 Evening light: gaat nooit vervelen

30-InstagramCapture_8c1cb161-45a2-4df5-b02a-897b0073e39e

31 August (2016) was… een maand/jaar om nooit te vergeten

InstagramCapture_a4449724-1012-4f0c-87d7-69216ab45084

Studio Orka – Chasse Patate

51º noorderbreedte, 3º oosterlengte, de gevoeligste plek van onze planeet. Alles zinkt er weg, niemand weet waarom. En in dat niemandsland, een café waar zelden iemand komt, maar wie komt, wil blijven. Omdat alles er mag zijn wat het is. Je mag er lachen, om dingen waar niemand anders om lacht, er mag – voetje voor voetje – gedanst worden. Je mag er zingen of stil worden. Chasse Patate biedt troost aan mensen die zich kost wat kost overeind houden, terwijl de grond onder hun voeten zompig wordt. Chasse Patate gaat over veerkracht, over iets écht willen en niet opgeven. Over dromers, vechters en veel te warm bier.

Door omstandigheden kon ik onverwacht tijdens de Gentse Feesten naar de voorstelling Chasse Patate, van Studio Orka. Op locatie buiten de feestenzone, midden in het veld, ergens in Belzele (Evergem). Het werd een heel bijzondere voorstelling (zoals steeds). Moeilijk te beschrijven, soms met meer dan een stevige ‘hoek af’ maar tegelijk zo schoon en zo ontroerend dat je het nooit meer. vergeet. Ook op technisch vlak heel sterk in elkaar gestoken, letterlijk.

*spoiler alert* wie de voorstelling nog wil zien, moet niet kijken naar de foto’s

Courgettekoekjes met feta

Nu er volop courgettes zijn, is het soms zoeken naar eens een ander recept om de groente te verwerken.
Volgend receptje zag ik jaren geleden in een programma van Nigella Lawson als ik het me juist herinner. Haar eerder nonchalante manier van koken en gebruik van ingrediënten (het steekt allemaal zo nauw niet, gebruik wat je in huis hebt en pas het recept wat aan naar jouw smaak) spreken me wel aan. Ik ben ervan overtuigd dat het recept zoals ik het meestal klaarmaak niet meer hetzelfde is zoals zij het toonde op TV maar het smaakt nog steeds 🙂

Je raspt de courgettes en dept ze af met een stuk keukenrolpapier. Goed deppen zodat het grootste deel van het vocht uit de courgettes is. Het volume slinkt, maar je houdt een steviger groene massa over.

WP_20160731_12_16_25_Pro

Je snijdt een uitje (Nigella is dol op pijpajuin, ze noemt ze ‘luiewijvenajuin’ omdat je die niet hoeft te pellen en je ze gewoon met een schaar in stukjes kan knippen) en snippert een pepertje (of in mijn geval vaak een puntpaprika) fijn. Verder nog blokjes fetakaas (ik gebruik graag in kruidige olie opgelegde blokjes feta in glazen potten: extra kruiding in één beweging erbij voor het mengsel) en gedroogde/verse kruiden toevoegen (voor vers afhankelijk van wat ik staan/liggen heb: peterselie, munt, bieslook).
Je voegt vervolgens enkele lepels bloem toe (ik maak dit recept altijd op het gevoel, sorry dat ik geen maateenheden meegeef, dit is vooral afhankelijk van de hoeveelheid courgette) en een eitje (of meer bij grotere hoeveelheden) en mengt het geheel tot een smeuïge massa.

WP_20160731_13_29_25_Pro

Laatste stap: met twee lepels hoopjes van het mengsel in een hete pan scheppen, tot kleine burgertjes/koekjes bakken en jobe done 🙂

WP_20160731_13_33_06_Pro

Ik vind deze koekjes warm het lekkerst maar je kan ze in principe ook koud eten (of vooraf klaarmaken en de volgende dag nog even opwarmen in de oven). Je kan ze serveren als tapas maar evengoed als groentegerecht bij een maaltijd.

Smakelijk en laat gerust in de commentaren eens weten wat jij ervan vond.

Zomerse ovenschotel met tomaten

Wanneer er veel tomaten zijn, dan mag er al eens een gerecht op tafel komen met extra veel van deze groente, liefst zongerijpt geplukt zodat ze extra veel smaak hebben. De exemplaren uit papa’s tuin zijn dan ook ideaal om de job te klaren.

Op de iets minder warme dagen in de zomer is dit een perfecte ovenschotel die je gerust al vooraf kan klaarmaken en nadien nog even opwarmen in de microgolf. Zoals wel vaker bij mij is dit recept voor vrije interpretatie vatbaar, lees: meer of minder ingrediënten zijn altijd mogelijk.
De basis voor deze schotel waren aardappelen, tomaten (uiteraard), witte saus en hardgekookte eitjes. Aardappelen koken (snij ze op voorhand al in dikke schijven, dat is handiger nadien voor het vullen van de ovenschotel), eieren hard koken en witte saus (bechamel) maken.
Deze keer bakte ik ook nog een handjevol spekblokjes en voegde deze samen met een restje gestoofde worteltjes (ook uit papa’s tuin) en een handvol parmezaan toe aan de witte saus. WP_20160806_12_00_07_Pro

De aardappelen en tomaten min of meer dakpansgewijs in een ovenschotel schikken, de eieren in kwartjes er tussen leggen en het geheel overgieten met de saus.

WP_20160806_12_04_32_Pro

Naar wens nog een laagje gemalen kaas over strooien (ik voegde er last minute ook nog wat gesnipperde bieslook aan toe die ik eigenlijk in de saus vergeten mengen was), even in de oven of onder de grill en smullen maar.

WP_20160806_12_31_45_Pro

Meer is er niet aan, super eenvoudig en erg lekker. Smakelijk!

The Crystal Ship

Begin juli zat ik mee in het complot om een vrijgezellendag te organiseren voor Maya’s meter. Een vrijgezellendag organiseren voor iemand is altijd een beetje spannend. Voor je het weet, krijgt de toekomstige bruid zoveel extra stress te verwerken dat je even op de rem moet gaan staan (in het verkondigen van foute hints bedoel ik dan want het programma zelf was wel helemaal ‘op maat’). De bruid in spé werd om 8 uur in de ochtend aan de voordeur opgehaald, kreeg een koffertje met een kroontje en een woordje uitleg gepresenteerd en vervolgens vertrokken we richting station. De details van de dag ga ik hier niet uit de doeken doen maar het ’toeristische luikje’ wel 😉

01- WP_20160701_19_52_52_Pro      03- IMG_1609

De trein bracht ons naar het zonnige Oostende waar we fietsen huurden en er voor de rest van de dag op uittrokken met de route van the Crystal Ship als rode draad. In het Infopunt voor toerisme kan je een gratis kaartje krijgen van de kunstroute (met een wandelroute, een fietsroute en vermelding van fietsverhuurpunten). Je kan het plan trouwens ook downloaden als je wil.

The Crystal Ship was een evenement tijdens de paasvakantie van 2016 waarbij wereldbekende en gerenommeerde kunstenaars gigantische muurschilderingen op blinde of lelijke muren in de stad creëerden. Hierdoor ontstond een artistiek parcours van kunst in de publieke ruimte in de binnenstad en de omgeving (Het Groen Lint) rond Oostende. Je vindt er werken van o.a. Roa, Cyrcle, Guido Van Helten, … Alle werken zullen minstens 2 jaar aanwezig blijven en kunnen dus nog steeds worden bezocht en bewonderd.

05-IMG_1620                      06 IMG_1622

De weergoden bleken ons die dag vrij gunstig gezind. Het zonnetje scheen dapper tussen de wolken door al kreeg het wel gezelschap van een stevige bries die ons vooral op de dijk bijna naar adem deed happen (allez, mij toch, ik kan daar slecht tegen). Onze programmakeuze bleek een voltreffer: buiten zijn met mooi weer, tijd om bij te praten en tussendoor genieten van een brokje cultuur zonder dat je moet aanschuiven of stil zijn.

07c-IMG_1913

’s Middags konden we genieten van een homemade picknick met aperitiefhapjes (bijpassende drank kochten we ter plekke), tortilla’s, empanadas, quiche, couscoussalade… Het visserskerkje waar Ensor begraven ligt, vormde het decor voor onze smakelijke middagpauze.

08-IMG_1630 09-IMG_1631

In de namiddag was het soms even zoeken om de juiste locatie van de kunstwerken te vinden. We concentreerden ons zo op de kaart dat we niet gezien hadden dat de locatieadressen van de kunstwerken ernaast stonden opgelijst! Ja, ik hoor het sommigen al denken: ‘hoe kan je daar nu naast kijken?’ maar wie teveel te vertellen heeft, …
Enfin, we lieten het tijdens de toer eigenlijk niet aan ons hart komen en zijn op zich ook niet echt verkeerd gereden, we moesten enkel soms een beetje zoeken om het kunstwerk in het vizier te krijgen :p

In de namiddag hielden we nog een uurtje (of meer) pauze in het Vogelzangpark waar we herinneringen aan vroeger ophaalden bij opnieuw een (klein) glaasje bubbels, lekker gebak en verse kersen. In de zon en uit de wind was het voorwaar volop genieten en dat terwijl het landinwaarts blijkbaar een stuk minder mooi weer was.
Omdat het zo gezellig was in het park kwamen we eigenlijk niet meer toe aan een terrasje voor een koffie maar die hebben we niet gemist en wellicht was het ook niet vanzelfsprekend geweest om met een tiental mensen een plekje te vinden in de binnenstad tijdens het eerste soldenweekend 😉

Om onze dag af te sluiten, eindigden we met een heerlijk vis/zeevruchtenmenu (ja, we hebben behoorlijk wat gegeten die dag en nog veel meer gelachen en gepraat) om uiteindelijk met de laatste trein terug richting Gent te sporen.

Ik ‘(her)ontdekte’ Oostende vorig jaar en ik ben heel hard fan geworden van de stad. Ik ga hier nog regelmatig terugkeren! Wie het voorbije weekend de Gentenaar kocht, kreeg trouwens een goodiebag met allerhande promotie voor een bezoekje aan deze fijne kuststad 🙂
Er is trouwens één streetartfoto in deze blogpost die geen deel uitmaakt van het Crystal Shipproject, weet jij welke?

Gentse Feesten 2016: muziek

Gentse feesten dat is uiteraard niet enkel straattheater maar ook muziek. Ook daarvan gingen we proeven, zij het misschien minder uitgebreid.

We gingen naar het Luisterplein (in het dagelijkse leven buiten de feesten, het Laurentplein) voor een heerlijke voorstelling “Lennon 75” met Wouter Mattelin als verteller en Axl Peleman en Neeka voor de muziek die verband hield met het leven van John Lennon. Weetjes over de man en muziek, zowel van hem als van artiesten die hem inspireerden.
Wist je bv. dat John zwaar fan was van een groepje waarin een zekere Toots Tielemans gitaar speelde en dat hij net dezelfde gitaar kocht omdat hij vond dat die man zo schitterend kon spelen!
Of het verhaal over hoe ook artiesten de lyrics van hun collega’s soms verkeerd begrijpen. Ene Bob Dylan (auteur van Everybody must get stoned) complimenteerde de Beatles met hun nummer I get high. De fab four wisten niet waarover hij het had want ze waren nog nooit high geweest, laat staan dat ze er een liedje over hadden gezongen (het was I can’t hide). Hierop zou den Bob de heren hun eerste joint gegeven hebben, or so the legend goes.
De muzikale interpretaties van Neeka en Axl waren heel knap en de stem van Wouter Mattelin is sowieso aangenaam om horen. Het trio maakte er een heel aangename voorstelling van en er werd met volle goesting geluisterd en zachtjes meegezongen in het publiek. Heerlijk genieten.

Diezelfde avond op hetzelfde plein daarna nog zo’n meevaller: Sien Eggers en Jan Hautekiet brengen in het gezelschap van enkele knappe muzikanten en drie dames met een heerlijke stem een verhalende muzikale voorstelling over het onderwerp God in de muziek. “God only knows” is een muzikale mozaïek waarbij Sien Eggers meermaals voor de extra vrolijke noot zorgt.

Met dank aan Max Van Hemel voor de filmpjes.

Met enkele dames trok ik naar Sint-Jacobs voor het concert van Pieter Embrechts. Vorig jaar op het Luisterplein was ik precies enthousiaster dan vorig jaar maar misschien kwam dat omdat ik nu minder nummers kende?

WP_20160720_21_16_43_Pro

Speciaal voor Maya gingen we nog eens naar Sint-Jacobs voor het concert van Radio Oorwoud, met o.a. Hannelore Bedert en Dimitri Leue die Winokkiogewijs muziek maken voor het WWF. Ik was heel blij dat ze zelf gezegd had niet naar het optreden van K3 te willen 🙂

In het laatste weekend trokken we, alweer in ander gezelschap, naar het Sint-Baafsplein voor het optreden van Jo Lemaire en Johan Verminnen. Ook zeer te pruimen, vooral dat de prestatie van Jo Lemaire, ongemeen knap hoe deze dame o.a. de nummers van Piaf te berde brengt. Johan draaide precies ietsje meer op automatische piloot leek het.

IMG_2019 IMG_2021

IMG_2024

Uiteraard was er nog veel meer te beleven maar een mens moet nu eenmaal keuzes maken 😉