Maandelijkse archieven: april 2014

Verhuizen en inhuizen

Ze begon behoorlijk intens de paasvakantie want in het eerste weekend stond de verhuis naar ons tijdelijk verblijf op het programma. Inmiddels wonen we er zowaar al drie weken en zijn we het eigenlijk al goed gewoon. Veel daglicht en toch voldoende ruimte (mijn grootste schrik).

De stijl van het appartement is niet helemaal de onze maar we kunnen er wel mee leven en onze (oude) meubels passen er eigenlijk wel heel goed. Wat voor de een oud of ouderwets is, zal voor de ander misschien retro en leuk zijn, voor ons valt het allemaal best mee tot hiertoe.
Ik ben blij met de vrij recente keuken, voorzien van ijskast/diepvries, vaatwasser, gewone oven en microgolf. Koken op een elektrisch vuur is nog even aanpassen maar alles went. De retro wand met tegeltjes en legboorden werd behouden en voegt wel wat sfeer toe al betekent het wel dat er geen doorsteek is naar de leefruimte en ik dus heen en weer moet via de gang.

keuken appartement
De vele ingemaakte kasten in de gang zijn ideaal om van alles in kwijt te kunnen zodat we geen dozen moeten stapelen op en naast kasten in de leefruimtes.
Ik wacht alleen nog een beetje bezorgd de zomer af want we hebben hier nu al 20°C of zelfs iets meer terwijl de radiatoren allemaal uit staan. Gelukkig is er zonnewering om mee de temperaturen een beetje onder controle te houden.

Dochterlief vindt het hier heel leuk want haar kamer is vlakbij (en ze moet geen trappen doen zoals in het oude huis waar haar kamer op de tweede verdieping was) en er is ook wel plek om te spelen.
Ook buiten spelen is een optie want rondom het gebouw ligt een groot grasveld, al moeten we daar nog wel enkele afspraken over maken wat kan/niet kan.

Op enkele minuten stappen, in de achterliggende wijk, hebben we bovendien ook nog twee ontspanningsplekken: een speeltuintje enerzijds en een petanqueplek met zitbankjes en picknicktafel anderzijds. De kans is groot dat we bij mooi weer sneller naar buiten zullen trekken want een eigen terras hebben we helaas niet.

De eerste twee weken na verhuis was het paasvakantie en konden we op een iets rustiger tempo aan alles wennen. Vanaf nu gaat het dagelijkse ritme weer een versnelling hoger: aanloop naar de verhuis met het werk (eind mei), start bouwwerken (juni) en dan nog even verder tot het eind van het schooljaar. Het zal zomervakantie zijn voor we het goed en wel beseffen!

 

Paasvakantie

De paasvakantie kwam en ging, ze duurde lang en toch weer niet, ze was rustig en intens tegelijk.
We startten met onze verhuis in het eerste weekend, de vele voorbereidingen zorgden er mee voor dat alles uiteindelijk (achteraf bekeken) vrij snel en efficiënt verliep. Verbeterpunten zijn er altijd en die nemen we ook wel mee voor de volgende keer.
Na het verhuizen volgden ook de uitpaksessies, niet evident wanneer je tussendoor nog moet gaan werken, maar ook hier verliep alles eigenlijk best vlot. Andermaal wierp de goede voorbereiding zeker vruchten af: geen overtollig materiaal meegenomen en een vrij goed zicht op wat waar moest komen.
Dochterlief merkte weinig van de verhuisbewegingen, zij mocht een weekendje bij oma en opa logeren en op zondag stond er voor haar zelfs een dagje paardrijden op het programma. Toen ze op zondagnamiddag terug naar Gent kwam, kon ze meteen haar nieuwe kamer in gebruik nemen en de woning verkennen.

In het midden van de paasvakantie mochten we feesten want neef S trouwde met zijn lieve S. Het werd een gezellige avond waarbij we lekker uit de bol gingen op de dansvloer. Maya bleef logeren bij BFF M en ook voor ons werd het nog even gezellig bijpraten met mamaM toen we haar de volgende dag gingen ophalen.

Ondertussen deden we nog een beetje van housewatching en hielden we een allerliefste kater gezelschap terwijl z’n baasjes op vakantie waren. Met die baasjes hadden we trouwens nog een uitermate gezellige afsluiter van de paasvakantie. Langsgegaan bij een opendeurende woonwinkel waar we altijd ons goesting zien en nog steeds verliefd zijn op dezelfde zetel (we hebben alvast een plekje voorzien in het nieuwe huis, maar dat is nog even wachten). Vervolgens samen genieten van een broodmaaltijd in een fijne stadstuin onder een stralende lentezon. Om de vakantie helemaal af te sluiten, maakten we nog een fietstochtje in de groene, zuidelijke rand van Gent.

Kortom, meer moet dat niet zijn om je helemaal in vakantiestemming te voelen. Genieten van kleine dingen en een iets trager tempo aanhouden om alles nog beter te kunnen opnemen. De batterijen zijn terug opgeladen en het zal nodig zijn want er wacht nog een veel grotere verhuis…

Natuurworkshop

Het voordeel van mijn werk is dat ik soms wel leuke activiteiten mag/kan organiseren in het kader van projectcommunicatie. Wanneer die activiteiten of evenementen in het weekend of in de vakantie vallen, dan kunnen de huisgenoten al eens mee genieten.
Een van die projecten is Balance, waarin vijf organisaties uit verschillende Europese landen samen rond een bepaald thema eigen projecten uitwerken en hiervoor een deel subsidies van Europa krijgen. In dit project willen we bij de VLM trage wegen promoten en hierbij vooral het evenwicht (balance) bewaren tussen recreatie en biodiversiteit.
In het kader van dit project herstelden we trage wegen en maakten enkele nieuwe verbindingen. Om deze en andere trage wegen te promoten, werd er een routeplanner ontwikkeld en organiseerden we ook activiteiten waarbij we gebruik maakten van trage wegen. Zo was er vorig najaar een ruiterhappening in Kruishoutem, waarbij de een heuse herfststorm helaas spelbreker kwam spelen. Dit voorjaar organiseerden we twee workshops geocaching en twee natuurworkshops voor kinderen van 6 tot 10. Aangezien deze laatste tijdens de paasvakantie doorgingen, was dat een uitgelezen moment om Maya ook in te schrijven als deelnemer.
En zo trokken wij op woensdagmiddag richting De Pinte waar we in het park achter kasteel Scheldevelde een perfecte plek hadden voor wat een heel gezellige namiddag zou worden.
Medewerkers van Pro Natura stelden vier tentjes op waar de verschillende activiteiten zouden doorgaan. Voor we echter van start konden gaan, trokken we met de kinderen eerst langs enkele trage wegen (wat had je gedacht) op zoek naar werkmateriaal: oude bladeren, grassen, veertjes, noten, mos, … We zorgden ervoor dat we niet meer materiaal meenamen dan nodig was.
Eerste opdracht voor Maya: een dromenvanger maken. Van wilgentakken werden cirkeltjes gemaakt en die kregen vervolgens een laagje echt schapenwol van witte of bruine schaapjes. Vervolgens werden er touwtjes om en rond de ring gebonden en op de touwtjes mochten er dan nog kralen, schelpjes, nootjes, veertjes etc worden vastgemaakt. Het bleek een heel intensief en vrij secuur werkje maar mits een beetje hulp hier en daar verschenen er steeds meer mooie dromenvangertjes. Sommige waren echte kunstwerkjes!

DSC_3911 DSC_3935 DSC_3965

In de volgende workshop werd een oorwormpotje in elkaar gestoken. Een bloempotje vullen met vooral stro en aanvullen met een beetje mos en oude blaadjes. Goed aanduwen is hier de boodschap want vogels zien hierin ook ideaal nestmateriaal en het is natuurlijk de bedoeling dat alles stevig in het potje blijft zitten. Een houten stokje, waaraan een metalen draad zit die door het gaatje van de bloempot wordt gestoken, moet het geheel mee op zijn plaats houden wanneer het potje ondersteboven wordt opgehangen tussen de struiken of in een boom. De perfecte plek voor oorwormen of lieveheersbeestjes (maar dan niet onder hetzelfde dak blijkbaar, dus maak gerust meerdere exemplaren). Beide diersoorten zijn dol op luizen, de oorwormen gaan ’s nachts op lunchpad, hun schattiger collega’s doen het overdag. Perfect materiaal dus om op te hangen in de buurt van bessenstruiken, rozen of andere planten die gevoelig zijn voor luizen.

DSC_3909

Derde opdracht van de dag was een toppertje bij de jongens: een insectenstammetje, al vind ik persoonlijk insectenhotel wel net iets leuker klinken. Elk kind mocht een stammetje kiezen en dat daarin mochten ze dan – onder begeleiding uiteraard – gaatjes boren met heuse boormachine (aangedreven door een generator dus enig lawaai verzekerd). Vervolgens werd een nog een stevige draad rond het stammetje gespannen zodat het gemakkelijk kan worden opgehangen in een boom of aan een muur. Nog een extra woordje uitleg over solitaire bijtjes die dol zijn op dit soort plekjes om hun nestje te maken (gaatje dicht wil zeggen eitjes gelegd en missie geslaagd).

DSC_3960

Als laatste mochten ze nog een bloempotje vullen met aarde, pompoenzaadje planten en bloempotje zelf vervolgens nog een vrolijk verflaagje geven.

DSC_3943

Uiteindelijk resultaat: drie uurtjes die voorbij zijn gevlogen, heerlijk buiten werken terwijl het lentezonnetje flink haar best doet (combinatie dikke trui en zonnebril was ideaal) en naar huis met een zakje vol leuke zelf gemaakte dingen en nog fluo hesjes er bovenop (om altijd goed zichtbaar te zijn langs die trage wegen uiteraard).

Meer foto’s te bekijken op de facebookpagina van de VLM.

Meneer Minuscuul

Ik hou van kinderboeken, zeker van de meer tijdloze die met veel zorg en liefde gemaakt zijn en die het over de generaties heen goed blijven doen. Op de boekenplank van dochterlief prijken dan ook heel wat klassiekers van Annie M.G. Schmidt (Jip en Janneke, Pluk en de Petteflet, …), Astrid Lindgren (Pipi Langkous), Beatrix Potter (Pieter Konijn), … Maar ook nieuwe ‘toppers’ zoals Fantasia van Geronimo Stilton, boeken van Pieter Gaudesaboos en of verhalen geïllustreerd door Rebecca Dautremer.

De kunst bestaat er in om nieuwe pareltjes te ontdekken want ongetwijfeld zijn er ook in andere landen/taalgebieden toptalenten van vroeger of nu te vinden. Een kinderboek in het Duits, Engels of Frans daar zou ik me zelf nog wel aan wagen, maar voor de kinderen blijft het leesplezier dan al gauw beperkt tot plaatjes kijken. Een kinderboek in pakweg het Pools of het Spaans is dan ook weer voor mij te hoog gegrepen.

Gelukkig zijn er mensen die er hun beroep van maken om op zoek te gaan naar pareltjes in andere taalgebieden en die deze ook willen delen met een ruimer publiek. Uitgeverij Book Island is en nog vrij jonge speler in het uitgeverswereldje maar zij lijken echt wel een neus te hebben hiervoor. Eerder gaven ze o.a. al het schitterende D.E.S.I.G.N. en het wonderlijke Azizi en de kleine blauwe vogel uit in het Nederlands en zorgden ze voor o.m. voor de vertaling van Tommy en de torenhoge boterham voor de Engelstalige markt.

Ik was dan ook heel benieuwd om hun meest recente publicatie te mogen inkijken: Meneer Minuscuul en de walvis, van schrijver Julian Tuwin (1894-1953) en met illustraties van Bohdan Butenko (1931). De vertaling naar het Nederlands is het werk van Jo Govaert.Als ik Prof. Dr. Kris Van Heuckelom van de KUL mag geloven, kunnen Tuwin en Butenko de vergelijking doorstaan met het duo Annie M.G. Schmidt – Fiep Westendorp. Maar tot daar de mening van de specialist, wat vond ik er nu zelf van?

Mijn eerste indruk: dit is inderdaad zo een boek waar je niet meteen een datum kunt op kleven, het lijkt dat tijdloze in zich te hebben wat ik juist zo sterk vind in die kinderklassiekers. Zowel de taal als de beelden passen nog steeds. De teksten zijn lichtvoetig, het rijm niet geforceerd. De tekeningen zijn sober maar toch vrolijk en geven heel mooi het delicate van die piepkleine meneer Miniscuul weer. Hier trouwens geen drukke toestanden in blitse kleuren, de tekeningen zijn ontdaan van elke ’overdaad’ maar bevatten toch de nodige kleine details om het boeiend te houden. Kortom, een leuke aanvulling van de eigen boekenkast of een fijne geschenktip.

Ook nieuwsgierig geworden? Op zaterdag 12 april komt Greet Pauwelijn van Book Island het boek voorlezen in de Vertelstoel in de jeugdbibliotheek Zuid. Nadien volgt een tekenworkshop door kunstenares Kathy De Wit.

Praktisch: Za. 12 april 2014 10.30u tot 12.30u jeugdafdeling Bibliotheek Zuid Voor kinderen van 6 tot 12 jaar Gratis maar inschrijven noodzakelijk via 09 266 70 00 of bibliotheek@gent.be

Dit artikel verscheen eerder ook op Gentblogt