Tijdens ons verblijf aan de côte d’Azur brachten we een bezoek aan twee villa’s (musea/bezienswaardigheden) maar elk van een totaal verschillende stijl.
Villa Kerylos in Beaulieu-sur-Mer stond het eerst op ons programma. De villa werd begin 20ste eeuw gebouwd door een Franse archeoloog naar antiek Grieks model (inclusief de inrichting en decoratie) maar voorzien van ‘hedendaags’ comfort zoals de nodige waterleidingen, elektriciteit en vloerverwarming. Het duurde ruim 6 jaar voor het gebouw afgewerkt was, en dat kwam wellicht niet door aannemers die het lieten afweten 😉
De villa is aan drie zijden omgeven door het water van de Middellandse zee en heeft daardoor nog meer gelijkenis met oude Griekse kusttempels. De inrichting is prachtig en rijkelijk: mozaïeken, muurschilderingen, ingelegd houtwerk, perfecte kopieën van antieke meubels, … buitengewoon, zeker als je weet dat de familie er ook effectief gewoond heeft tot de jaren ’60 van vorige eeuw. Nadien werd het een museum.
De villa is moeilijk (eigenlijk niet) met de wagen te bereiken, je moet je iets verder in het dorp parkeren. De kleine dorpsparking stond uiteraard vol, gelukkig ontdekten we een eind verder, bij de jachthaven, een grote parking (maar die stond dus niet aangeduid, ofwel hebben wij de wegwijzers gemist). Het was echter stralend weer, dus op zich geen enkel probleem om een eindje te wandelen en nog wat van de omgeving te genieten.
Bij de ingang, aan de voordeur van de villa, waar wij vaak een mat leggen, hier een mozaïek met kippen (een verwijzing naar de familie: vader, moeder, kinderen) en een warm welkom aan de gasten (‘xaipe’ betekent gegroet in het Grieks leert de brochure mij). Een peristilium met een zonnewijzer en de mooiste mozaïeken vloeren en fijne, kleurrijk beschilderde en ingelegde houten plafonds, uren tijd moet er gekropen zijn in het leggen ervan.
Ook de badkamers zijn behoorlijk indrukwekkend vond ik: een inloopbad (kamergroot zowat) beneden, boven een douche (mét verschillende sproeistanden) afgewerkt met marmer, een badkuip met wel heel decoratieve kranen, een bibliotheek/werkkamer om u tegen te zeggen, salons, … teveel om op te noemen en dan heb ik het nog niet gehad over het mooie zicht dat je door elk raam hebt.
Ook in de tuin allemaal aangepaste planten die hun betekenis hadden in de antieke Griekse cultuur en zoals gezegd, langs alle zijden schoon zicht.
Voor iedereen die een beetje houdt van antieke cultuur en mooie architectuur, een bezoekje om echt van te genieten. Je kan de villa individueel bezoeken maar er zijn ook regelmatig gegidste rondleidingen waarbij je kan aansluiten.
Na een lichte lunch in het oude centrum (waar ik trouwens een heerlijke vegan salad at) trokken trokken we naar de volgende villa, villa Ephrussi de Rothschild, ook wel villa île-de-France genoemd, in het nabijgelegen Saint-Jean-Cap-Ferrat. De gps stuurde ons heel even langs straatjes waarvan we met gekruiste vingers hoopten dat er geen tegenligger zou komen of geen wagen te ver van de kant geparkeerd zou staan want dan zaten we dik in de miserie. Gelukkig bleek dat niet het geval (en slaakten we een zucht van opluchting). Het domein Rothschild heeft een eigen parking maar ook daar is het toch even opletten geblazen want geen plaats op overschot.
Villa Ephrussi werd gebouwd tussen 1905 en 1912 door Barones Béatrice de Rothschild. Beide villa’s hebben trouwens een familiale link. Fanny Reinach, echtgenote van archeoloog Theodore Reinach die villa Kerylos liet bouwen, was een nicht van bankier baron Maurice Ephrussi, die getrouwd was met Béatrice de Rothschild (kan u nog volgen?) Geïnspireerd door de schoonheid van de Kerylosvilla en de omgeving besloot Béatrice om bij Cap Ferrat een eigen paradijsje te laten bouwen, een rozekleurige villa op een landengte.
De villa werd gevuld met antieke meubels, schilderijen van oude meesters, kunstobjecten van diverse slag en een heel uitgebreide collectie zeldzaam porselein. Bij momenten heb je meer het gevoel om in een veilinghuis, antiekwinkel of porseleinfabriek rond te lopen (het is soms een beetje pronkerig) maar toch heeft de villa ook echt wel moois te bieden.
Zonder meer zijn ook hier de uitzichten schitterend. Doordat de villa op een landengte gebouwd werd, heel veel zich op water wat het gevoel van ruimte en vrijheid wel versterkt. Ook de tuin is meer dan de moeite waard om te bezoeken. Het deel dat je best ziet vanuit de villa is vrij klassiek ingericht, inclusief vijver en dansende fonteinen (en muziek) maar verder werden er diverse thematuinen aangelegd (rozentuin, exotische tuin, …), elk met hun eigen mooiste moment van het jaar.
Na haar dood in 1934 schonk de barones haar eigendom aan de Académie des Beaux Arts (deel van het Institut de France) en werd het domein toegankelijk gemaakt voor het publiek. Je kan er ook in een heel chic theesalon iets eten of drinken (in de Griekse villa kon je een blikje frisdrank uit een automaat halen 🙂 ) maar dat hebben we toch maar niet gedaan.
Meer info over toegangsprijzen, openingsuren e.a. lees je op :
www.villakerylos.fr en www.villa-ephrussi.com
Wij kochten vooraf (in Nice) een French Riviera Pass en bezochten deze twee locaties zo met extra korting. Zeker de moeite om vooraf eens te bekijken wanneer je verschillende zaken wil bezoeken in de omgeving.