Maandelijkse archieven: februari 2019

Vrije dag

Ondanks de drukte vandaag toch een dagje vrijaf genomen, al was het maar omdat ik dan toch een klein beetje van dat buitengewoon zomerse winterweer zou kunnen genieten.

Er vloog zowaar een citroenvlinder rond, maar die kreeg ik helaas niet op de foto, een heerlijk zoemende hommel was iets gewilliger om te blijven zitten (maar doordat ik mijn telefoon ondersteboven moest houden, was scherpstellen op het beestje zelf geen optie)

Voor het meeste tuinwerk is het nog te vroeg en ook de tuinmeubels staan bij mijn vader nog weg op zolder maar dat weerhield er ons niet van om toch te aperitieven in de zon met een geïmproviseerd tafeltje 😉

De krokussen stonden te stralen in de tuin en er waren ook al andere bloemetjes die zich van hun mooiste kant lieten zien 🙂

 

Aan de aardbeienbedden kon wel al gewerkt worden: de aardbeienplantjes (scheuten van de planten van vorig seizoen) zijn de hele winter buiten blijven staan (en dus sterk genoeg om de nog koude nachten te overbruggen) en mochten – na het verwijderen van de onkruidjes die hen intussen gezelschap gaven – uitgeplant worden in volle grond.

In de kruidentuin gebruikt mijn vader – geïnspireerd door een tuin die hij ooit in Frankrijk zag – kurken (yep, van wijnflessen of bubbels) als bodembedekker.  Dat kurklaagje mocht ook wat worden aangevuld. Er zijn trouwens verrassend veel kurken nodig om een stuk bodem volledig te bedekken. Het resultaat over enkele maanden zou er ongeveer terug als hieronder moeten uitzien (is nog een foto van vorig voorjaar, nu is er nog niet zoveel groen te zien 😉 )

Enfin, een rustige dag en toch een uurtje of twee buiten geweest en dat was echt eens nodig.

 

Rust

Op het werk is het nog steeds erg druk en dus probeer ik in het weekend rust in te bouwen. Ik voel wel dat het nodig is (heb weer last van weekendhoofdpijn en dus zijn veel lezen en beeldschermwerk niet aan de orde).

Gelukkig was dit weekend er eentje met veel zon en al konden we door het vele schoolwerk van Maya niet echt een daguitstap doen, ik genoot toch van de zonnestralen. Al van bij het ontwaken zorgde het zonlicht voor een glimlach op mijn gezicht door zo mooi te breken op het glas binnen in huis.

Thuisblijven betekende niet meteen binnen blijven. Op zaterdag werd er een beetje gewerkt in de tuin, geen grote dingen maar toch wat opruimwerk (hij een oude draad verwijderen achter in de tuin, ik de oprit opvegen en een beetje onkruid wieden). Ik genoot van de zon op mijn gezicht 🙂

Na het buitenwerk zorgde ik voor een verwennerijtje in de vorm van koffie verkeerd en vers gebakken scones, inclusief room en jam :p

Het zonnetje (en een pijnstiller) zorgden er in elk geval wel voor dat mijn hoofdpijn verdween (‘als sneeuw voor de zon’ zou overdreven zijn maar tegen de avond was ik toch weer hoofdpijnvrij). Gelukkig maar want er stond een quizavondje op het programma waarbij ik als vrijwilliger mee instond voor de bediening van de bar, Maya de antwoordblaadjes verzamelde en M. samen met broer, zus en neefjes de spreekwoordelijke eer hoog mocht houden. De avond verliep allergezelligst: geen droge, doodernstige toestanden met spitse discussies over al dan niet correcte antwoorden maar gewoon een leuke avond met soms gemakkelijker en dan weer moeilijker vragen en opdrachten.

Op zondag toch een beetje proberen uitslapen, nog wat foodprepping gedaan (gehaktbroodje voor morgenavond) en Maya in de keuken voor de uitdaging gezet om een pastaschotel voor ons te maken, naar een eenvoudig receptje van Bill Granger.

Ik keek toe en zag dat ze het goed deed. Het heeft ons in elk geval gesmaakt en het biedt perspectieven voor de toekomst om een koksmaatje in huis te hebben 😉

En daarmee zat het weekend er alweer op, het had gerust een dagje langer mogen duren 😉

Drukke tijden

De laatste tijd is het hier wat stiller, op werkvlak is het immers behoorlijk druk en dus zit ik wel vaak aan mijn laptop maar niet om deze blog te vullen.
De voorbije maand wel verschillende leuke evenementen mee mogen organiseren:

een plantactie in de Vinderhoutse bossen

een werfwandeling in de Gentse kanaalzone in de sneeuw

 

getuige zijn van de dijkdoorbraak in het Zwin 

 

een plantactie met 400 leerlingen en leerkrachten, met uitgebreide belangstelling van de pers

 

Het is altijd weer een uitdaging om de communicatie voor dergelijke evenementen zo goed mogelijk te laten verlopen en zoveel mogelijk weerklank te krijgen maar ik kan met enige trots zeggen dat dit echt wel goed gegaan. Het is vooral op momenten als deze dat ik besef dat ik mijn job echt wel graag doe ook al is het soms keihard werken  🙂