Categorie archieven: food

Examentijd

food, woord in beeld,

Examens zijn doorgaans een periode van stress, maar het grote verschil tussen humaniora en nu, het eerste jaar universiteit, is dat de periode ook een heel pak langer duurt. Kerst- en paasvakantie worden blokperiodes en de examenperiode zelf verlengt van pakweg maximaal 2 weken in het humaniora naar wel vijf weken nu.
As we speak zitten we in de fase van de laatste loodjes met nog 1 examen op de planning en dan vervolgens in spanning nog een dikke week wachten op de resultaten.

Dat betekent dat er hier het voorbije jaar een pak meer tussendoortjes en extra ontbijtjes geserveerd werden.

Uiteraard ging ik maximaal voor gezond en voedzaam, maar er was ook ruimte voor ‘andere’ zaken 😉 Vooral bij de ontbijtjes op de examendagen was het van belang om iets te serveren dat ze ondanks de stress toch binnen kreeg en voldoende energie gaf om tijdens het afleggen van het examen alvast geen appelflauwte te krijgen.
En de ene keer was de inspiratie ook groter dan de andere keer, of de voorraad uitgebreider om uit te kiezen.

Ik deed en doe het met veel liefde en kan maar hopen dat ze mee het verschil kunnen maken om de zware rit tot het einde vol te houden. En wie weet inspireert het Maya later ook om haar eigen bordjes te maken wanneer het nog eens nodig is?

De tuin in mei

food, tuin

De voorbije maand was er eentje van veel gesakker in menig tuin. De vele regen en de daaropvolgende slakkeninvasie zorgde voor overmatige vernieling en heel wat zaailingen overleefden het helaas niet.

Het zorgde voor:

uitplantangst, toch liever zaailingen in een grotere pot zetten en nog wat in de serre laten staan of in een hoge bak te zetten ipv uit te planten in volle grond

voor ettelijke slakkencontroles en honderden beesten die weggeplukt werden in de (vaak ijdele) hoop om de jonge plantjes toch groeikansen te geven

zaaien en herzaaien, planten en heraanplanten en op de duur geen courage meer hebben om nog maar eens opnieuw te beginnen; de moestuinoogst bij mijn vader mager zijn dit jaar, maar daar is helaas niet veel aan te doen. Ik besloot dit jaar dan maar eens te experimenteren met een courgetteplant in een grote pot op ons terras. Benieuwd of dat gaat lukken, het plantje is toch al mooi aan het groeien, nu nog de bloemen en de bestuiving.

Bij de tomaten valt het helaas ook wat tegen; tot nu toe beduidend minder bloemen op de planten, maar hopelijk brengt het zonnetje daar nog verandering in. De buitenplanten werden helaas ook deels afgegeten door de slakken, als de blaadjes nog jong en zacht zijn dan lusten ze die duidelijk ook ondanks berichten dat slakken geen tomaten eten (idem voor munt trouwens, ik spreek uit ondervinding, al heeft die intussen wel zijn tweede adem gevonden en is nu goed aan het groeien).

De lavendel heeft in onze tuin helaas ook afgezien van de natte winter en het natte voorjaar. Verschillende planten overleefden het niet, gelukkig zijn er nog steeds spontane zaailingen (die ik nu liefst zo lang mogelijk en meteen in volle grond laat groeien want dat lijkt beter te lukken dan ze over te planten in potjes). Het zal nog wel een tijdje duren eer we terug grotere struiken hebben, maar de spontane zaailingen zijn sowieso sterker en beter aangepast aan onze bodem dan de planten die ik vorig jaar bijkocht. Geduld is een schone deugd, zegt het spreekwoord en ik heb al lang geleerd dat je in onze tuin niet te veel moet forceren, maar vooral afwachten en zien wat er wel of niet aanslaat.

 

Gelukkig waren en zijn er ook nog mooie tuinmomenten, en staat alles door de vele regen een pak groener en weelderiger dan de voorbije jaren.

Onze voortuin zag er eigenlijk nog nooit zo kleurrijk uit, en er is sowieso nog meer kleur op komst met o.a. cosmea, sedum, slaapmutsjes, …

Ik zaaide nog wat zomerbloemen in bloembakken (goudsbloem, zonnebloemen en dropplant/agastache), het uitplanten moet binnenkort nog eens gebeuren (maar ik laat de plantjes liever voldoende groot worden voor ik ze in de volle grond zet). Benieuwd hoe de dropplant het zal doen en ook hoe de echinacea dit jaar zal evolueren. Ik had vorig jaar verschillende zaailingen, maar geen enkele kwam tot bloei. Hopelijk dit jaar meer resultaat.

De aardbeienplanten staan groener en voller dan vorige jaren en dragen heel wat vruchten. Gelukkig is het intussen wat droger, want door de vele regen zagen ze ook wel af en hingen ze soms al te rotten aan de struik (of opgegeten door de slakken, dat ook, voor de verandering). Dus worden de rode vruchten snel opgegeten en verwerkt in diverse gerechtjes en dus serveerde ik pancakes met aardbeien en verse aardbeiencoulis, smoothies met banaan en aardbei, aardbeien als extraatje in een slaatje bij de veldsla en de tomaatjes, …

Ook de aardbeienplantjes in onze tuin (in 2 potten) gaven een mooie (zij het beperkte) oogst, net als de frambozenstruiken. De bessen geraken vaak amper tot in huis, maar verdwijnen met veel plezier meteen in onze mond 😉
Op rode besjes uit eigen tuin zullen we nog maar eens een jaartje moeten wachten, de struiken zijn mooi gegroeid, maar opnieuw geen bloemen en dus ook geen vruchtjes.

Toch maar hopen dat juni een iets fijnere tuinmaand wordt, waarin we meer succesjes dan mislukkingen mogen tellen. x

Citroencake

food, woord in beeld,

Elke maand neem ik het gratis magazine mee uit de Carrefour, ideaal om wat extra kookinspiratie op te doen. Uit het nummer van mei 2024 haalde ik een receptje voor citroencake (dat ik een beetje naar mijn hand zette, aka nog wat vereenvoudigde).

Ingrediënten
– 2 biocitroenen
– 120 ml olijfolie (+ beetje extra om de bakvorm in te vetten)
– 125 g suiker
– 1/2 tl zout
– 220 g amandelmeel
– 1/4 g natriumbicarbonaat
– 1/2 tl bakpoeder
– 50 amandelschilfers

Bereiding

Verwarm de oven voor op 165° C. Rasp de zeste van de citroenen en pers de vruchten uit. Splits de eieren. (Ik kreeg de zeste niet meteen goed geraspt, dus gebruikte ik een dunschiller en sneed/hakte vervolgens de schil in kleine stukjes.)

Meng in een kom de eierdooiers met de olijfolie, de suiker, de citroenzeste, 60 ml citroensap en het zout. (Ik ging eerst al het sap toevoegen, maar maakte me de bedenking dat ik precies 2 heel sappige citroenen had uitgeperst, dus goot ik het geheel toch even in een maatbekertje, bleek 100 ml te zijn, heb de resterende 40 ml dan maar gewoon zelf opgedronken 😉 )

Voeg vervolgens amandelmeel, natriumbicarbonaat en bakpoeder toe. Klop de eiwitten tot stevige sneeuw en spatel onder het deeg.

Giet het deeg in een ingevette kom en bestrooi met amandelschilfers. (Ik had het precies iets te veel beslag (en schrik dat cake misschien over de rand zou komen tijdens het bakken) en dus gebruikte ik een beetje van het beslag om cupcakevormpjes te vullen.)

Bak gedurende ca.40 minuten in het midden van de oven. Prik met een spies of mespunt in het gebak om te zien of de cake gaar is (er geen beslag meer aan de punt kleeft).
Laat minstens 10 minuten afkoelen voor je de cake uit de vorm haalt (zeker doen, want anders durft het wel eens fout gaan) en laat verder volledig afkoelen op een rooster.

Geen foto van de volledige cake (want die kwam dus niet goed uit de bakvorm), maar de smaak was er daarom niet minder om. Lekker zuurtje, extra fijn om warmere zomerdagen. De cupcakes (die wel goed uit hun vormpjes kwamen) zijn ideaal om mee te nemen in een lunchbox/brooddoos 😉

If life gives you lemons, make lemoncake 🙂

Gnocchi

food,

Snelle en eenvoudige gerechtjes op tafel zetten, dat doe ik graag. Complexe gerechten met veel bewerkingen of een lange bereidingstijd daar steek ik liever mijn voetjes voor onder tafel 😉

Om snel iets op tafel te krijgen, gebruik ik uiteraard soms wel eens een ingrediënt dat al een beetje voorbereid werd. Eén van de dingen die ik vrij recent ontdekte, zijn gnocchi die je enkel nog even moet aanbakken in de pan. Zo nu en dan staan die wel eens in snelverkoop en dat leek me het ideale moment om hier eens een gerechtje mee te maken. Toeval wou dat ik ook net ergens een eenvoudig receptje gelezen had, dat me wel lekker leek.

Ingrediënten

  • gnocchi
  • hazelnoten
  • pompoenpuree
  • spekreepjes
  • roomkaas
  • een grote pan

Bereidingswijze

  • bak de spekreepjes krokant
  • hak de hazelnoten in stukken en voeg toe
  • voeg vervolgens de gnocchi toe en laat ze even aanbakken
  • voeg de pompoenpuree toe (ik heb doorgaans wel enkele porties in de diepvries zitten, heel handig dus om extra snel je gerecht af te werken)
  • vul aan met nog enkele lepels roomkaas, bv type Philadelphia, maar ook mascarpone kan of zelfs een restje room (gewoon even kijken wat er nog in de ijskast staat en je gerecht een extra romig kantje kan geven)
  • afkruiden met peper en eventueel wat zout of lookpoeder of andere kruiden die je lekker vindt

Meer is er niet aan, nauwelijks een receptje te noemen, maar heel lekker en supersnel klaar!

 

 

Griekse yoghurtcake met bessen

food,

De laatste tijd blijf ik precies een beetje hangen in de recepten die ik ken, maar een cakereceptje uit De Zondag, de gratis krant die je in het weekend kan meenemen bij de bakker, leek me toch de moeite waard om eens te proberen.

Het recept werd ingestuurd door een Veronique die het zelf online vond. Ik had alle ingrediënten in huis en zorgde voor vers gebak op zondag bij de koffie.

Ingrediënten

  • 200 g suiker (het recept sprak van 215g, maar ik neem standaard vaak iets minder)
  • 175 g Griekse yoghurt µ
  • 3 eieren
  • 80 ml zonnebloemolie
  • 1/2 tl vanille-essence
  • 200 g zelfrijzende bloem
  • snuifje zout
  • 150 g blauwe bessen (en/of frambozen), ik combineerde beide (en mengde zelfs 200g bessen onder het beslag omdat dit toevallig de inhoud van de 2 potjes diepvriesbessen was, dat bleek niet te veel)
  • rechthoekige cakevorm (ca 26 cm)

Werkwijze

  • Verwarm de oven op 180° C
  • mix de suiker, de Griekse yoghurt, de eieren, de vanille-essence en de zonnebloemolie in een kom
  • spatel de (gezeefde) bloem en het snuifje zout door het beslag
  • roer tot je een glad beslag hebt
  • schep de bessen door het beslag
  • giet het deeg in de (ingevette) bakvorm
  • bak 60 min in de voorverwarmde oven
  • laat afkoelen en geniet!

Voorwaar een lekkere cake die ook de volgende dagen met plezier gegeten werd bij een kop koffie of thee.

Broccoli flatbread

food

Al van in de kleuterschool maakte ik een lunchbox voor Maya, vanaf pakweg het tweede leerjaar deed ze dat zelf, elke dag opnieuw, het hele humaniora door. Ook nu neemt ze haar lunchbox mee naar de UGent, al was het maar omdat er dikwijls gewoon te weinig tijd is om aan te schuiven in het studentenrestaurant of om ergens een belegd broodje te gaan kopen.

Ik probeer er dan ook voor te zorgen dat er in de lunchbox al eens wat variatie zit en dat er ook tussendoortjes zijn om mee te nemen, want ook die zijn nodig om de kleine hongertjes te stillen. Uiteraard zitten er bij die tussendoortje ook ‘gewone, gekochte, voorverpakte koeken’, maar ik maak ook wel tijd voor gezonder alternatieven die toch vrij gemakkelijk mee te nemen zijn. De tussendoortjes die minder vlot mee te nemen zijn in de rugzak en op de fiets, die houden we wel voor tijdens het weekend en de vele studeermomenten thuis (maar daar schreef ik al vaker een postje over 😉 )

Naast de mueslirepen (waar ik zelf ook grote fan van ben), maak ik zo nu en dan ook broccoli flatbread. Supereenvoudig om te maken, weinig ingrediënten voor nodig en meteen ook een extra portie groente verwerkt in een eenvoudige snack. Een receptje dat ik hier dan ook graag deel, vooral voor mijn persoonlijk gemak want dan moet ik niet meer op zoek gaan in mijn receptenmappen naar de juiste verhoudingen van de ingrediënten 😉
Maar je kan het sowieso online op heel wat fora terugvinden. Dus bij deze,

Ingrediënten

  • 1 broccoli
  • 2 – 3 eieren (beetje afhankelijk van de grootte)
  • 100 g amandelmeel
  • kruiden naar keuze, bv oregano, peper, zout, nootmuskaat, tijm ….

Werkwijze

  • Snij de broccoli in stukken en hak hem tot ‘rijst’ in de blender
  • voeg de eieren en het amandelmeel toe
  • kruid af naar eigen smaak
  • meng alle ingrediënten
  • verdeel op een bakplaat en druk aan tot een platte koek
  • bak in de oven gedurende 20 minuten op 200 graden C
  • laat afkoelen en snij in stukken/reepjes

Perfect een week in de koelkast te bewaren of langer in de diepvries

Ideaal als tussendoortje, maar ook als broodvervanger, extraatje in de lunchbox….

Smakelijk! Laat bij gelegenheid eens weten of jij dit ook zou maken en je het lekker vond.

 

 

Variatie op hete bliksem

food, , ,

Niet iedereen kent de ovenschotel onder deze benaming, maar toch is ie heel bekend: hete bliksem, aardappelpuree met appelmoes en gehakt. Eigenlijk zou je het ook kunnen omschrijven als gehakt parmentier met appelmoes. Wanneer ik echter naar de beschrijving in wikipedia kijk, dan is dit van oorsprong blijkbaar Nederlands gerecht er eerder eentje wat bij  menig jeugdbeweging omschreven wordt als ‘wap’ (worst, appelmoes en puree).

Soit, je vindt zonder problemen een hele reeks recepten om dit eenvoudige gerecht te maken en intussen ook best wat variaties. Toen ik een avond weinig kookinspiratie had, maar toch het avondmaal voor de volgende dag wou voorbereiden wegens later thuis (en er ook geen aardappelen meer in huis waren en ik eens geen zin had in een pastaschotel) en wat online aan het rondkijken was, besloot ik een variant op deze hete bliksem te maken. Ik had immers nog zoete aardappelen in huis en enkele appels (en gehakt) dus dat moest wel lukken, toch 😉

Ik maakte een zoete aardappelpuree, bakte intussen het gehakt rul en deed er een stevige portie kruiden bij en sneed enkele appels in partjes en vervolgens in schijfjes.

Het gehakt vormde de onderste laag van de ovenschotel, daarop gingen de partjes appels en afsluiten deed ik met de zoete aardappelpuree. Door de appelpartjes als tussenlaagje te gebruiken, kon ik vermijden dat ze bruin zouden worden (het gerecht zou immers pas de volgende dag geserveerd worden).

 

De alternatieve hete bliksem werd geproefd en g oed bevonden en stond intussen al een tweede keer op tafel. Ik denk dat we een blijvertje hebben en dus mag het hier zeker een plekje krijgen 😉

Ovenschotels vind ik moeilijk om goed in beeld te brengen, maar het smaakte heerlijk en dat is uiteindelijk wat telt, toch?

Bezigheden

algemeen, food

Weinig speciaals hier tegenwoordig, want de kerstvakantie is voor het eerst geen echte kerstvakantie meer met tijd voor uitstapjes en meer. Eerste jaar hoger onderwijs betekent immers blokken tijdens de kerstdagen en examens in januari. De hoeveelheid leerstof die verwerkt moet worden, mag meer dan pittig genoemd worden, de stress en onzekerheid zijn dan ook navenant. En dus blijven we vooral thuis, houden het rustig en proberen Maya in zo goed mogelijke omstandigheden te laten studeren.

Waarmee hou ik mij dan verder nog bezig wanneer er niet gewerkt moet worden?

Fiets en toebehoren Gepoetst

Tussen kerst en nieuw is het kantoor gesloten en staan er bijgevolg geen dagelijkse fietsritjes op de planning. Het moment dus om de modder en het vuil zoveel mogelijk van de fiets te vegen (nog nooit zo smerig geweest als het voorbije najaar, het lijkt wel alsof ik elke dag een mountainbikeparcours volg in plaats van een doorsnee ritje naar het werk en terug naar huis), en de fietstas en het fluohesje een poetsbeurt te geven (om dezelfde reden, in al die jaren nog nooit zo vuil geweest als nu).

 

Gelezen

Boekenoverzichtje 2023 ontvangen via Goodreads en daar toch tevreden mee. Hopelijk lukt het in 2024 om minstens evenveel boeken te lezen. Ik ben dan alvast gestart in een nieuw boek, Tijden van vuur, het eerste deel van een trilogie van Kate Mosse. Dat zijn dat al meteen 3 boeken voor het komende jaar op de leesplank 😉

 

Gewandeld

Vooral kleine wandelingen momenteel, een ‘rondje rond de blok’ met Maya, zodat ze even haar benen kan strekken tijdens het studeren. Daarnaast meestal een wekelijkse ‘boodschappenwandelingen’ op zaterdagochtend en waar het kan probeer ik nog wel wat extra stappen op de teller te krijgen (eens heen en terug naar Aveve in De Pinte is meteen goed voor bijna 8 km, of enkele kerstkaartjes op de bus gooien in de ruime omgeving is ook een win-win wat dat betreft). Ik spotte zowaar volop madeliefjes, precies alsof het al lente was (zo voelde het soms ook, zeker wat de temperatuur betreft, de zon was er jammer genoeg niet zo vaak bij).

De wateroverlast van begin dit jaar – waarvoor we trouwens op 2 januari om middernacht door de politie uit ons bed werden gebeld om ons te waarschuwen en te zeggen dat het provinciaal rampenplan was afgekondigd – zorgde voor korte wandeling richting Leie om toch even te gaan kijken hoe erg de situatie was (behoorlijk op het randje, letterlijk, op korte afstand van ons huis).

 

Geschreven

Niet zoveel, tenzij je de reeks kerstkaarten meerekent 😉 De reisverslagen van afgelopen zomer zijn gelukkig afgewerkt geraakt voor het einde van het jaar en aangezien er weinig andere uitstappen op het programma staan, is het hier wat stiller op dat front. Misschien moet ik terug wat recepten uittesten en de succesnummers hier uitschrijven…

 

Gekookt/gebakken

veel snackbordjes voor Maya, tussendoortjes voor onze student, een combinatie van zoet en hartig, fruit, noten, chocolade, homemade mueslirepen, een snoepje, stukjes kaas … Van studeren krijg je toch wel honger en de kleine tussendoortjes helpen haar door de dag. Ook qua ontbijt en lunch probeer ik voor extra variatie te zorgen: toast met avocado, een zacht gekookt eitje (momenteel favoriet) of een roereitje, pancakes, chiapudding, verse soep, …

Mijn vader bakte dan weer een lekkere Normandische appeltaart toen ik een dagje bij hem ging helpen.

Voor oudjaar testte ik wel enkele nieuwe receptjes uit, o.a. uit de boeken van Claudia Van Avermaet, en werden er ook gewoon veel eenvoudige, lekkere dingen in een uitgebreid buffet op tafel gezet om van te genieten. Geen uitgebreid of ingewikkeld menu, gewoon lots of fingerfood om de hele avond van te genieten 😉

 

OpGeruimd

Grote opruimacties zijn niet meteen aan de orde hier, maar soms kan het geen kwaad om eens een kast of schuif of rek wat ‘extra aandacht’ te geven. Op die manier weet je meteen weer in detail wat je in huis hebt en worden er geen onnodige uitgaven gedaan, of kan je iemand anders plezier doen met spullen die je zelf niet meer gebruikt. Dat opruimen goed is voor je mentale gezondheid wist ik al langer, bij Nele Colle lees je er nog veel meer over.

En dus screende ik o.a. onze voorraadkast om zeker te zijn dat er geen vervallen voedingswaren stonden (of zette ik wat er al lang stond vooraan in de kast om eens op te gebruiken) en wat intussen ontbrak, noteerde ik op de boodschappenlijst om weer aan te vullen. Ik deed een controle van de plastic potjes en andere opbergdozen in de keuken en een aantal exemplaren bleken toch wel aan vervanging toe  (lees: verder gebruiken wat er nog staat en minder uit de kast kwam, geen nood aan nieuwe dozen voorlopig). In ons bureau ging ik eens door ‘het kantoormateriaal’: slecht sluitende mappen vlogen eruit, pennen en stiftjes werden getest en de droge of lege exemplaren verdwenen in de vuilbak.

En tijdens een van de zachte eindejaarsdagen in december ging ik nog een uurtje of twee aan de slag in de tuin om zowaar nog wat te snoeien (iets wat in de lange en natte regenperiode ervoor nog niet gelukt was). Nu nog een moment vinden om de takken te verhakselen en te gebruiken tussen en onder de struiken als bodembedekker.

 

Gekeken

Naar de mooie dingen om ons heen, elke dag, vaak kleine dingen, maar net die kleine gelukjes vind ik heel waardevol.

 

Bezigheden

Cultuur, food, Op stap, tuin, woord in beeld, , , , ,

Nog eens een rondje met dingen waarmee ik mij zoal bezig hield de laatste tijd.

Gewandeld

We geraakten nog eens in het mooie Oostende en deden met ons twee de Crystal Shipwandeling in de Belle Epoque wijk. Veel mooie dingen gezien, zowel van street art als van huizen en leuke plekjes gevonden om iets te eten en te drinken. Deze stad aan zee maakt me elke keer weer blij 🙂

OpGeruimd

Nu Maya het humaniora heeft afgesloten werd er iets grondiger opgeruimd in haar kamer. Geen opdeling meer tussen uniform en geen uniform, maar alles netjes herschikt. Een deel van de voormalige uniformstukken bleven behouden omdat ze die nog graag draagt, maar zullen nu gecombineerd kunnen worden met andere kleuren waardoor er meteen een reeks nieuwe mogelijkheden ontstaan bij het samenstellen van outfits 🙂
Haar cursussen werden opgeruimd, de boeken gescreend en terwijl we toch bezig waren, nam ik ook onze boekenkast eens onder handen. De uitgebreide collectie woordenboeken werd deels gereduceerd en ook enkele andere boeken verhuisden naar de boekenruilkasten in de buurt. De vrije ruimte werd intussen al weer deels opgevuld door nieuwe exemplaren 😉

Gekookt 

eenvoudige gerechten, zoals simpele pastagerechtjes en bordjes met restjes- en snelverkoop-eten.

Ook niet echt koken, maar misschien eerder Gemaakt om opgegeten en gedronken te worden 😉 Voor het jaarlijkse familiefeest in augustus maakte ik traditiegetrouw een kom kruisbessencrème en experimenteerde met bessenlimonade van kweepeer en limoen.

Gebakken

vooral Maya dan: een fruittaartrecept uitgetest (niet slecht maar wellicht eenmalig) en traktatiekaartjes (ook met fruit) voor een jarige vriendin.

Gelezen

Enkele exemplaren Young adult literatuur, het was eens iets anders, ideaal voor een zomerse dag.

Getuinierd

bij onze vader (uiteraard, want daar is sowieso altijd werk) en thuis, zowel in de bloemen- als in de groentetuin. Uiteraard ook oogsten en bij ons ook wat nieuwe planten in de voortuin gezet.

Gekeken

Tijdens het wandelen (in Oostende en daarbuiten) en tijdens het tuinieren, altijd wel iets te zien. Verrassingen deze keer waren het zwart weeskind en de grote rups van de pijlstaartvlinder.

Waar ik zoal mee bezig was

Cultuur, food, Op stap, tuin, woord in beeld, , ,

Nog eens een rijtje bezigheden van de laatste tijd. Veel blogs schrijven was daar niet bij (al probeer ik hier toch nog steeds actief te blijven, zij het op een lager pitje).

Gelezen

In de zomer lees ik doorgaans iets meer, vooral omdat ik het heerlijk vind om dat buiten in het zonnetje te doen.
In onze ruilbibliotheek vond ik een boek over Carcassonne. Het verloren labyrint bleek echt een topboek van Kate Mosse. Spannend, historisch, speelt zich af in het verleden en het heden. Een aanrader!

Tijdens onze buitenlandvakantie las ik aan het zwembad nog een Nicci French (Geheugenspel). Bleek dat ik die dus al gelezen had in het Engels, maar bij deze las ik nog eens de Nederlandstalige versie, voor de film wacht ik wel tot die op TV komt 😉
Jan Smets schreef met Theater een onderhoudend boek. Omdat het zich afspeelt in Gent en Sint-Martens-Latem spreken de locaties net iets meer tot de verbeelding omdat je ze gewoon letterlijk kent 🙂

 


Gewandeld

In de Ardennen (Wéris, bij Durbuy) waar we van familiebezoek deden, maar ook in la douce France (zie verder).


Gekeken

Er valt altijd wel iets te zien voor wie bewust kijkt.


Getuinierd (en geoogst)

Zowel in onze eigen tuin als in die van mijn vader (uiteraard). De eerste tomaten uit de serre werden met veel genoegen geplukt, rood glanzend gerijpt aan de plant, wat ze extra lekker maakt.

Van de reukerwtjes en cosmea werden al de eerste zaden geoogst, de zinnia’s bloeien uitbundig.


Gekookt

De verse tomaten werden al verwerkt in lekkere en eenvoudige gerechtjes.
Een heerlijke tomate crevettes met ovengegaarde krieltjes.

en een comforting tomaten-aardappelschotel, ideaal om op een regenachtige dag toch wat extra warmte en zomer op het bord te toveren.


Gebakken

Maya testte een nieuw receptje uit voor een chocoladetaart want er was een jarige in huis. Ik maakte een frangipanetaart met een twist omdat de diepvries bij opa ruimte moest krijgen en ik met bladerdeeg, abrikozenjam en rood fruit naar huis kwam.


Gereisd (en daarover moet nog geblogd worden de komende weken/maanden)

Onze zomervakantie speelde zich andermaal af bij de zuiderburen. Met een tussenstop in Clermont-Ferrand trokken we naar Narbonne waar we de omgeving verkenden en bij onze terugkeer hielden we ‘naar goede gewoonte’ nog even halt in de Loirestreek, deze keer voor een bezoekje aan Tours en vooral aan het kasteel en de tuinen van Villandry. Maar meer hierover later. Het zal wel weer wat tijd vragen om de vele foto’s te screenen, te selecteren en te voorzien van tekst en uitleg, maar uiteindelijk zullen de verslagjes wel opnieuw een mooie samenvatting (en herbeleving) vormen van onze reis en dus maak ik ze nog steeds met plezier al moet ik mezelf soms wel eens in gang duwen 😉