Maandelijkse archieven: februari 2014

Virginie Loveling

Nog even (eind mei 2014) en het is zo ver, dan verhuizen we met het werk naar de nieuwe kantoortoren aan de voorkant van het station. Door de stad Gent werd het gebouw een hele tijd de Link genoemd, maar het nieuwe Vlaams Administratief Centrum Gent (kortweg VAC) kreeg de naam van een verdienstelijke Oost-Vlaming uit de culturele sector mee, nl. Virginie Loveling.

VAC

Aangezien ik als student vooral in en rond de Blandijn vertoefde, was de naam mij niet onbekend. De gezusters Lovelingstraat ligt daar immers vlak in de buurt. Veel meer wist ik echter ook niet over deze dame. Ze blijkt geboren in Nevele in 1836 en trok samen met haar zus naar Gent waar ze als schrijversuo toch wel van invloed waren op de Nederlandstalige literatuur. Virginie schreef tal van spraakmakende boeken en werd blijkbaar geroemd om de ‘mannenliefde’ waarmee ze zich mengde in het maatschappelijk debat. Haar belangrijkste werk schreef ze pas op late leeftijd. Ze was immers al 78 toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak en ze startte met een oorlogsdagboek waarin ze het leven van de Duitse bezetting in Gent beschreef.

virginie Loveling

In het kader van de honderdjarige herdenking van ‘den grooten oorlog werd ook het dagboek van Virginie Loveling opnieuw uitgebracht! En u mag drie keer raden welk boek er ligt te wachten om gelezen te worden… Al vrees ik wel dat het zomerlectuur zal worden voor na de verhuis.

Alles komt terug

Het zou de naam van een TV-programma kunnen zijn. (Of wacht, dat was er al zeker?) Ik heb het echter over speelgoed. Ondanks de digitalisering en modernisering die zich ook in speelgoedland doorzetten, zijn er nog steeds items van vroeger die het goed blijven doen of die opnieuw een hype worden.

Wanneer ik naar onze achtjarige kijk, stel ik met genoegen vast dat er een aantal dingen terug hip zijn die dat ook in mijn kindertijd waren. Soms gaat speelgoed zelfs nog langer terug. Mede door de populariteit van de circusscholen werd de diabolo herontdekt. Nu speelde mijn moeder al met een diabolo toen ze nog op pensionaat zat en lag haar exemplaar nog op de zolder. Helaas bleek het rubber te veel verstorven, maar de stokjes werden wel gerecupereerd en we kochten een nieuwe diabolo. Het is trouwens leuk om vast te stellen hoe de kinderen elkaar nieuwe kunstjes en technieken aanleren. Ik kon enkel draaien en opgooien maar nu worden er veel meer capriolen mee uitgehaald (en er is ook heel over te vinden op het wereldwijde web).

In haar klas is trouwens nog retro speelgoed terug te vinden. Als creatief tussendoortje wordt er zowel door de jongens als de meisje gepunnikt en buiten de les zijn ze momenteel allemaal bezig met scoubidou en wisselen ze met elkaar touwtjes in verschillende kleuren uit. Ook hier was ik maar wat blij dat ik hulp kon gaan zoeken op internet, want hoe ik zo’n scoubidou moest ‘opzetten’, dat wist ik in de verste verte niet meer (terwijl het uiteindelijk een fluitje van een cent bleek). Het is eigenlijk wel leuk om aan je kind te kunnen vertellen dat je met hetzelfde speelgoed hebt gespeeld vroeger.

Ook bij de gezelschapspellen blijven er vaste waarden (die soms eens in een nieuw kleedje worden gestoken). Favorieten bij ons zijn zo onder meer: vier op een rij, ganzenbord, Wie is het? en mikado.

Hebben jullie ook goede herinneringen aan oud speelgoed en wat zou er voor jou terug mogen worden gelanceerd ?

Juwelenworkshop

Het fijne aan leuke collega’s/vriendinnen is dat ze je soms echt kunnen verrassen. Voor mijn verjaardag kreeg ik een juwelenworkshop cadeau waarvoor ze ook meteen zichzelf en onze dochters hadden ingeschreven. Een superleuk idee en meteen goed voor een gezellige namiddag creatief bezig zijn en beetje bijpraten.

Afgelopen weekend was het eindelijk zover en trokken we richting Ronse, waar een vriendelijke dame van Creasis ons (en nog een dertigtal andere dames en meisjes) inwijdde in de geheimen van harsjuwelen maken.

Eigenlijk is het concept heel eenvoudig:
– je kiest een vorm van ring, hangertje, oorbellen, broche, … in functie van het juweel dat je wilt maken
– vervolgens kies je de afbeelding die je er op wenst: dat kan een figuratief patroon zijn, een tekening, een foto, zelfs een stukje stof of een gedroogd bloemetje
– je knipt de afbeelding uit op het gewenste formaat en dat is soms een beetje knip- en paswerk, maar mits enige oefening lukt dat zowel bij jong als oud
– het papiertje leg je in de vorm en dan begint het ‘echte werk’

We hebben elk een reeks figuurtjes, patronen en afbeeldingen meegebracht maar die blijken niet altijd te passen (nu eens te groot, dan weer te klein). Gelukkig is er ander materiaal genoeg voorhanden, zoveel dat we aanvankelijk bijna niet weten wat te kiezen. Onze dochters weten vaak nog het best wat ze willen en hoe ze het willen en zijn vrij handig in het knip- en paswerk (mits hier en daar nog een beetje hulp van mama).

Wanneer we een reeks juweeltjes voorbereid hebben, halen we onze potjes vloeibare hars en verhardingsmiddel. Eerst nog even de twee goed mengen en dan voorzichtig met een spateltje vloeibaar hars op de juwelen druppelen. Met een kopspeldje eventuele luchtbelletjes onder het papier verwijderen, met een gasaansteker de luchtbelletjes in het vloeibare hars laten verdwijnen. Beetje bij beetje de hoeveelheid hars een beetje laten ‘opbollen’ en zorgen dat de juwelen vanaf nu heel mooi recht blijven staan in een stukje mousse zodat er niks afloopt. Wie wil, kan ook nog een beetje glitters toevoegen en dat moet je onze jongedames uiteraard geen twee keer zeggen. Die glitters ‘deftig’ op de juwelen krijgen zonder de boel onder te strooien, blijkt nog een ander paar mouwen maar met een beetje hulp is het uiteindelijk toch gelukt.

Voor we het beseffen zijn we meer dan 3 uren verder en is de workshop ten einde. Helaas mogen we het resultaat van onze arbeid nog niet mee naar huis nemen, het hars moet immers een dagje uitharden voor het zonder problemen verplaatst kan worden en dan moeten de juwelen nog twee weken in een (schoen)doos van het daglicht worden afgeschermd om verkleuring tegen te gaan.

Ik maakte vlug nog enkele snapshots om je al een idee te geven van het resultaat (maar ook weer niet van alles want er zitten enkele geschenkjes tussen en die moeten natuurlijk nog een verrassing blijven).

grote ring mayas jewels

Het werd een heel gezellige namiddag die voorbij gevlogen is, in aangenaam gezelschap en zeker voor herhaling vatbaar.