Maandelijkse archieven: april 2021

Chocolade-amandeltaart

Wanneer het regenachtig of killig is dan heb ik nog meer zin dan anders in iets lekkers voor bij de koffie. Een eenvoudig receptje voor een stukje gebak dat test ik dan ook graag eens uit (en wanneer er chocolade aan te pas komt, dan weet ik dat ik zal scoren bij de huisgenoten) 🙂

Voor een taart voor ca. 8 personen heb je volgende ingrediënten nodig
180 g donkere chocolade
140 g boter
4 eieren
120 g kristalsuiker (ik nam er uiteindelijk maar 100 g)
180 g amandelpoeder
1 snuifje grof zeezout

voor de afwerking
amandelschilfers, bloemsuiker

Werkwijze

Verwarm de oven voor op 180°C. Breek de chocolade in stukjes en verdeel boter in blokjes. Laat ze samen smelten.
Klop in een kom de eieren met de suiker witschuimig. Giet er het mengsel van de gesmolten chocholade en boter bij, meng er vervolgens het amandelpoeder en het zout door. Klop alles goed op tot een homogeen deeg.
Giet het deeg in een taartvorm en bak ongeveer 40 minuten in de oven.
Laat afkoelen en haal dan uit de vorm.


Werk af met amandelschilfers en bloemsuiker (ik smeerde eerst een beetje abrikozenjam op de taart zodat de amandelschilfers beter bleven liggen).

Verdict

Een lekker en niet al te zoet taartje.
Je kan trouwens perfect de suiker vervangen door 3 fijngehakte dadels. Voor extra crunch kan je nog gehakte amandelen of amandelschilfers door het deeg mengen.

Smakelijk!

Inspiratie voor dit recept haalde ik uit Carrefour magazine (april 2021)

Weekmenu

Wat eten we vandaag? Dat is ook hier een vaak gestelde vraag waar niet elke dag even snel een antwoord op komt. Ik hou wel van wat afwisseling, maar soms is de inspiratie al eens zoek. Gelukkig zijn er naast kookboeken ook online heel wat accounts en websites waar inspiratie te halen valt, ook voor heel eenvoudige recepten.

Geïnspireerd door de wekelijkse menu’s van Elke besloot ik ook eens een weekje dagelijkse kost te delen. In willekeurige volgorde:

Een snelle powerpasta van Claudia Van Avermaet uit haar boek Dagelijkse Portie Power, één van de kookboeken die ik heel regelmatig gebruik, het recept voor haar snelle speltbrood met noten ken ik intussen uit mijn hoofd 😉

’t is wel lente, maar zeker nog niet altijd even warm, om niet te zeggen soms terug een beetje winters, en dus ging ik ook voor comfort food in de vorm van stoemp met worteltjes en erwtjes en een knapperig gebakken boerenworst. Standaard zou je hierbij een bruine vleesjus serveren, maar ik ging voor een dressing op basis van Griekse yoghurt met een lepeltje mayonaise en een flinke schep mosterd erbij.

Op woensdag doen we meestal de wekelijkse inkopen in het grootwarenhuis en dan kijk ik ook altijd eens naar de producten in snelverkoop. Een aantal daarvan werden gecombineerd met wat ik nog in de koelkast vond tot een tapas-en-restjes-buffet, altijd een succesnummer hier 🙂
Meestal serveer ik alles apart in kommetjes zodat iedereen naar eigen smaak kan combineren. Regelmatig komt er dan ook wel eens een portie fruit op tafel, deze keer een mango die zeker op mocht en 2 wijnappelsientjes die ik à vif sneed. De combinatie van blini’s (snelverkoop) met witte kaas genre philadelphia (koelkastrestje) en zalmtartaar (snelverkoop) met stukjes mango is trouwens erg lekker!

Nog zo’n snelle en lekkere manier waarmee je ook restjes kan verwerken: quiche met gerookte zalm en broccoli, deze keer aangevuld met wat kerstomaatjes en nog een tapasrestje olijven en fetakaas.

Ik probeer regelmatig ook eens een veggie dag in te lassen, deze keer werden het paprikaburgers en meditterane sojaballetjes (beide uit de snelverkoop), kleine groentegratins (uit de diepvries, niet zelfgemaakt), rijst en een sausje met tomaten, worteltjes en uit.

Pasta for the win, deze keer een nieuw recept: pasta carbonara met groene groentjes (met het tweede deel van de broccoli en diepvrieserwtjes).

Heerlijke comfortfood in de vorm van mulligatawny; dé ontdekking uit het Grote Appelboek van Els Debremaeker

Dit werd een mooie reeks van zeven die jou misschien kan inspireren, maar er zijn ook weken dat we eens frietjes van de frituur halen of er nog wat meer gecombineerd wordt met restjes uit de frigo 😉

Smakelijk!

Pasta carbonara met groene groentjes

Pasta bolognese is een klassieker die hier vaak op tafel komt, maar ik probeer toch ook wel wat te variëren in de pastagerechten die ik maak. Intussen zijn mijn pasta presto en de pastaschotel met geitenkaas en zoete aardappel ook wel toppers geworden die regelmatig op het menu staan. Deze keer gooide ik het over een andere boeg met een alternatieve carbonara.

Nodig voor deze groene carbonara
olijfolie
250 g pancetta, in reepjes gesneden (of een gewoon/veggie bakje spekblokjes/reepjes)
2 teentjes knoflook
2 takjes rozemarijn
250 g diepvrieserwtjes
250 g broccoli, in kleine roosjes
500 g pasta
100 g pecorino of parmezaan
2 eieren
een handvol fijngesneden kruiden voor de afwerking
zwarte peper en zout

Aan de slag
Verhit een flinke scheut olijfolie in een grote braadpan en bak de pancetta tot ze krokant is (op een niet te hoog vuur).
Voeg fijngesnipperde knoflook en rozemarijn toe en roer goed.
Voeg de erwten en broccoliroosjes toe. Laat meebakken tot de groente gaar zijn.
Kook intussen de pasta in lichtgezouten water. Hou sowieso een grote mok van het kookwater bij.
Haal de braadpan met de pancetta en groente van het vuur.
Voeg eerst de kaas, dan de pasta en ten slotte de (geklutste) eieren toe. Zet nog even op het vuur om alles goed warm te laten worden, maar let op dat de eieren niet bakken. Voeg nog wat pastawater toe om het geheel smeuïger te maken.
Bestrooi met verse kruiden en breng op smaak met zwarte peper.
Serveer meteen.

Smakelijk!

 

Inspiratie uit het gratis magazine Artisjok van Alvo.

 

Het James Ensorhuis Oostende

Wie in coronatijden met vrienden wil afspreken, plant best een museumbezoek of een wandeldate. Wij deden deze paasvakantie de combinatie van beide en trokken naar Oostende voor een bezoek aan het vernieuwde Ensorhuis en een wandeling door de stad waarbij we ons lieten leiden door de street art op de Crystal Shiproute.

In 2016 brachten wij al eens een bezoekje aan het Ensorhuis, de uitbreidingswerken duurden wel iets langer dan verwacht (of toch zeker de opening). Ik was benieuwd hoe het vernieuwde museum er uit zou zien. Hoewel het Ensorhuis, waar de kunstenaar tot aan zijn dood in 1949 leefde en werkte, vrijwel meteen na de dood van de schilder werd ingericht (‘behouden’ is misschien een beter woord?) als museum, is het pas nu in haar oorspronkelijke staat en volle glorie gerestaureerd.
Meer nog: het aanpalende pand, een voormalig hotel (dat er trouwens al stond toen Ensor nog leefde), werd mee in het museum geïntegreerd en je mag nu gerust van een belevingscentrum spreken.

Na het aanmelden en een woordje uitleg in de grote ontvangstruimte brengen we eerst onze jassen naar de vestiaire in de kelder waar ook het sanitair is ondergebracht. De eerste indruk van het gerestaureerde hotel is alvast super, ik blijf dan ook even staan om de trappenhal te bewonderen.

We krijgen een audiogids aangeboden met de vraag welke uitleg we willen horen, de algemene/meer professionele of de familiale. Alsof het vooraf afgesproken was, kiest het hele gezelschap automatisch voor de familiale. Ervaring heeft mij intussen al geleerd dat die toelichtingen vaak leuk(er) zijn om te volgen en jawel hoor, dat is ook hier zo. De toelichting is ingesproken door Wim Willaert die in de rol kruipt van Gust, de huisknecht van Ensor. Het verhaal wordt boeiend verteld, met een licht West-Vlaams accent dat ook de Gentse tieners in ons gezelschap vlot kunnen volgen. Jongere museumbezoekers krijgen een boekje mee waarin ze verschillende opdrachten kunnen uitvoeren en tips noteren van Gust om op zoek te gaan naar het valse schilderij in de tentoonstelling. Die tips houden wij alvast ook in ons achterhoofd, zo kunnen we aan het einde van ons bezoek misschien ook een gokje wagen 🙂

Al wandelend door het nieuwe museumdeel en het gerenoveerde huis ervaren we de werk- en leefruimte van de kunstenaar. De originele kunstwerken hangen intussen in musea over de hele wereld (van New York over Iran tot Japan), maar met een massa reproducties op ware grootte en enkele nagebouwde ruimtes krijg je een mooi beeld van hoe het leven van Ensor er uit gezien moet hebben. Vijf belevingskamers belichten elk een ander thema: de wereld van Ensor, de interieurs, het publieke leven van Ensor, de kritiek en de maskers & vreemde figuren.

De authentieke woonkamers en de oude souvenirwinkel zijn een lust voor het oog, er is zoveel om te ontdekken en te bekijken naast de vele werken van de meester himself. Het eigenlijke schildersatelier bestaat niet meer, maar werd nagebouwd als maquette op schaal 1/2.

In het nieuwe deel van het Ensormuseum is er ook ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen. De eerste tentoonstelling “Ensor en Oostende” toont de hechte link tussen Ensor en zijn geboortestad.  Ensorkenner Xavier Tricot selecteerde een 30-tal werken, vele uit privéverzamelingen. Het pronkstuk is de originele versie van “De Baden van Oostende”. Daarop is een wirwar van figuurtjes te zien op het strand van Oostende. Ensor hield van zijn stad, maar toch  net iets minder van haar inwoners, kijk maar eens goed naar de details van de figuren 😉
Het origineel kunstwerk werd trouwens overgebracht uit het Gentse MSK naar het vernieuwde Ensorhuis.

Bovendien werd er ook een hedendaagse variant gemaakt van het werk. Het filmpje met de ‘making of’ is heerlijk om te bekijken, je keert spontaan nog eens terug naar het nieuwe beeld want net zoals op het origineel blijf je dingen ontdekken 🙂

En over ontdekken gesproken, konden wij de valse Ensor ontdekken? Jawel! Maar die oplossing ga ik hier niet verklappen, daarvoor moet je zelf eens een bezoekje brengen aan het museum.

Wij waren in elk geval heel enthousiast over deze mooie nieuwe plek, het is beslist een bezoekje waard en een extra troef voor Oostende!

Praktisch:  
Tickets momenteel – zolang de coronarichtlijnen gelden – enkel vooraf te boeken.
Toegang is gratis voor houders van een Museumpass (die je daar ook kan kopen).
Tickets in de week zijn goedkoper dan in het weekend of tijdens schoolvakanties.
Er bestaat ook een Ensorwandeling  (een audioguide die je langs verschillende locaties doorheen de stad voert, met extra beeldmateriaal), bezoekers aan de tentoonstelling krijgen een voucher waarmee je de app gratis kan downloaden (blijft een jaar geldig).

Alle info lees je op de website van het Ensorhuis