Jeugdliteratuur, op de overgang tussen kinderboeken en volwassenenliteratuur, tegenwoordig zie je het dat vaker als young adult literature vermeld staan.
Toen Maya zo’n boekenlijsjte mee kreeg van de leerkracht Nederlands, trok ik naar de Krook om te kijken welke boeken, bij voorkeur niet over de oorlog, er beschikbaar waren en kwam met een drietal exemplaren naar huis.

Maya koos voor … sterren; ik besloot te proberen ze alle drie te lezen en dat lukte wonderwel; ik las er zelfs nog twee extra uit haar boekenkast die nog op haar te lezen stapeltje liggen nadat ze door de Harry Potters geraakt is.

De Nevelprins van Carlos Ruiz Zafon
Naar dit boek was ik wel benieuwd omdat ik eerder al twee van zijn meest bekende werken las (Schaduw van de wind en Spel van de engel maar toen eigenlijk geen behoefte meer had om de volgende nog te lezen). De inleiding vond ik alvast verrassend: de Nevelprins was zijn eerste roman en zijn eerste vier boeken werden bovendien gelanceerd als jeugdboeken, ‘t is te zeggen geschreven voor een jonger publiek maar met de achterliggende gedachte (hoop) dat ze lezers van alle leeftijden zouden aanspreken. Wel, wat mij betreft is dat gelukt. Ik heb het boek graag gelezen (al denk ik dat het niet helemaal Maya haar ding zou zijn omwille van de sfeer en dus gaf ik haar wel gelijk dat ze een ander boek had gekozen).

De poppenspeler van Karel Verleyen
De naam Karel Verleyen deed een belletje rinkelen al wist ik niet meteen welk en bleek ik niets van hem gelezen te hebben maar dat had dus wel gekund want de man heeft van de jaren ’70 tot aan zijn dood in 2006 een hele reeks boeken geschreven.
Ik vond De poppenspeler wel stevig in elkaar steken en heb ik ook dit exemplaar met graagte tot het einde gelezen.

Een weeffout in onze sterren van John Green
De keuze van Maya (en niet omdat er al een film van bestaat want die heeft ze niet gezien en daar had ze ook geen behoefte aan) en het laatste van de drie boeken uit haar lijstje dat ik las. Een boek over een meisje met longkanker, een belangrijk boek en ontluikende liefde, vriendschap en dood. Mooi, soms confronterend maar ook wel eerlijk.
Als ik de film zou zien, zou ik gegarandeerd mijn zakdoek moeten bovenhalen maar eigenlijk wil ik de film niet zien want ik kan me moeilijk voorstellen dat die even goed is als het boek, ik vrees er eigenlijk voor.

Lampje van Annet Schaap
Sluit qua sfeer en onderwerp eigenlijk verrassend aan op het boek van Zafon. Heel vlot geschreven en leuk om lezen al vind ik het toch verrassend dat dit boek zo de hemel in geprezen werd (waardoor ik er onbewust eigenlijk nog niets meer van had verwacht, wellicht de grootste reden waarom ik vaak weigerachtig sta tegenover boeken die alom geprezen worden). Heeft me echter zeker niet verveeld en ik heb met plezier tot het einde gelezen.

Koning van Katoren van Jan Terlouw

Puur jeugdsentiment en toen ik zag dat het boek dit voorjaar tegen de spotprijs van 2 euro verkrijgbaar was (net als Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman vorig jaar) moest ik het gewoon kopen en hoop ik dat Maya het ook nog eens wil lezen (al wordt ze er misschien al beetje te oud voor). Ik las het op een uurtje of twee uit en genoot nog eens van het leuke avonturenverhaal (met uiteraard een dubbele bodem en verwijzingen naar hedendaagse maatschappelijke problemen).

Tot mijn eigen verbazing had ik dus toch al vijf boeken gelezen in het eerste trimester van het jaar, nooit gedacht eigenlijk dat me dat zo lukken. Geen zware turven, noch van inhoud, noch van volume maar toch wel mooie boeken waar je ook gerust iets meer kan in vinden.

Misschien dat ik volgend schooljaar ook eens een kijkje neem in dat boekenlijstje van dochterlief (of me nog eens verder verdiep in de andere boeken die op haar keuzelijst van dit jaar stonden). Als ik op die manier toch vaker eens aan het lezen geraak, waarom niet eigenlijk?

Heb jij nog een leestip voor mij? Deel die gerust in de commentaren.