2026 is blijkbaar een mastjaar: de eiken produceerden bovengemiddeld veel vruchten zodat ze niet allemaal door de dieren worden verorberd en er voldoende exemplaren overblijven om nakomelingen te produceren. Ook de notelaar in mijn vaders tuin deed meer dan zijn best en dus liggen er intussen letterlijk duizenden noten in bakjes, netjes opgekuist, te wachten op verwerking. Een heel groot deel daarvan zal gekraakt worden om de vogelvoederbakjes te vullen vanaf nu tot een eind in het voorjaar. Maar uiteraard eten we ook wel wat noten op (en deelt hij ze ook graag uit aan de liefhebbers).
Toen ik toevallig online een heel eenvoudig receptje tegenkwam voor een notentaart (waarbij gemalen noten de klassieke bloem in het recept vervangen), stuurde ik dat meteen door naar mijn vader. Intussen is het recept getest én goedgekeurd en krijgt het hier dus een plekje op de blog.
Ingrediënten (8ps) 6 eieren 200g (witte) suiker 240g gemalen okkernoten (in de blender) 40g boter 2tl vanille-extract (optioneel) voor decoratie: 1tl poedersuiker en enkele walnootpitten
Bereiding Mix de noten tot een poeder. Klop de eieren met de suiker tot het mengsel wit is. Voeg het walnootpoeder en het vanille-extract toe en meng. Voeg tot slot de gesmolten boter toe en meng opnieuw. Giet het deeg in een ingevette bakvorm. Voeg de walnoten toe om te versieren.
Bak 30 min in een voorverwarmde oven op 180°C. Laat het gebak afkoelen, haal het uit de vorm en leg op een serveerschaal. Bestrooi met poedersuiker.
Smakelijk!
Aanvulling: voor de eerste versie klopte ik de eieren en de suiker handmatig op, heb beslag was vrij stevig en de taart eerder plat. Voor de tweede versie werden eieren en suiker opgeklopt met een mixer wat maakte dat het beslag vloeibaarder was en wat langer moest bakken in de oven (en de noten voor de afwerking in het beslag zakten), maar wel voor een luchtiger taartje op het bord zorgde.
Wij besloten in september nog eens een daguitstap in eigen land te doen en kwamen zo op Namen uit. Vanuit Gent was dat een vlotte rit van iets meer dan anderhalf uur.
We parkeerden aan de rand van de stad voor weinig geld en wandelden langs het water richting centrum. In het gebouw van de toeristische dienst verzamelden we nog wat extra info over de stad en de streek (en maakten meteen even gebruik van het gratis sanitair).
Op zaterdag is een groot deel van de (winkel)centrum autovrij en dat was wel zo handig. Het maakte dat je nog iets rustiger in de straten kon lopen en rondkijken. Omhoog kijken is immers zeker een aanrader, je vindt er nog heel wat mooi gevels (al is de gelijkvloerse verdieping soms wel een minder mooie winkelpui geworden, maar er zijn er die toch hun best doen). Tegelijk kijk je best ook regelmatig waar je je voeten zet, want er lagen heel wat straten op voor wegenwerken (en er zijn hier en daar ook gewoon putjes in het wegdek waar ondergetekende net moest insukkelen met een stevig geschaafde knie als resultaat).
Naast de typische ketenwinkels vind je hier ook nog verschillende, originele winkeltjes waar je met plezier even binnenloopt en er is ook een mooi aanbod tweedehands- en vintagezaken merkten we.
Uiteraard staan er ook kerken in de stad, we sprongen bij eentje even binnen. De église Saint Loup is een duidelijk voorbeeld van een barokke kerk met een behoorlijk indrukwekkend interieur. De kerk is toegewijd aan Sint-Ignatius de Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. Behalve voor misvieringen wordt de kerk ook gebruikt voor concerten en tentoonstellingen.
Op het programma stond o.a. een bezoekje aan het museum Félicien Rops. Het museum is gehuisvest in een oud herenhuis in het centrum. Het stelt het leven en werk voor van de kunstenaar, vanaf zijn beginjaren als karikaturist tot aan zijn duivelse en diabolische werken. Maya en ikzelf waren niet meteen fan van zijn stijl, maar ik kon het talent van de man wel (h)erkennen. Ook het museum op zich is mooi uitgebouwd, het won trouwens al meerdere prijzen. Ze zetten ook in op een digitalisering van het volledige werk van de kunstenaar en het online beschikbaar stellen van de meer dan 4000 (!) brieven die van de man bewaard werden en een unieke inkijk in zijn leven en de tijdsgeest geven.
Daarna werd het tijd om de inwendige mens wat te versterken en dus keken we (online) even wat in de buurt het aanbod was. In het centrum vind je heel wat horecazaken, voor elk wat wils dus. Na wat kijken en vergelijken besloten we Lloyd Coffee Eatery uit te proberen (sommige andere zaken zaten ook gewoon vol en we hadden intussen wel honger gekregen). Het slaatje was ruim qua portie, de pancakes en de bagel iets minder maar voor de meisjesmagen zeker voldoende 😉
Na onze lunch maakten we nog een ommetje langs het stadhuis voor de grote muurschildering. En vervolgens ging het richting citadel. We besloten met de kabellift naar omhoog te gaan en al wandelend terug naar beneden te komen. Beide opties bleken bij momenten toch een beetje een uitdaging te zijn voor Maya’s hoogtevrees. Uiteraard hielden we ook even halt bij de gouden schildpad, zoals het kunstwerk van Jan Fabre doorgaans wordt genoemd.
Jan Fabre’s werk ‘Searching for Utopia’ werd van 14 maart tot 30 augustus 2015 in Namen gepresenteerd als onderdeel van de tentoonstelling Facing time Rops / Fabre. Het idee was om twee oeuvres en twee perioden samen te brengen: die van de Waal Félicien Rops en de Vlaming Jan Fabre. Na de tentoonstelling is het kunstwerk gebleven en het is nu zonder twijfel een van de publiekstrekkers in de stad.
Na onze wandeling naar beneden was het tijd voor een koffie aan de samenvloeiing van de Samber en de Maas (met de zeer toepasselijk naam brasserie de la confluence). Waar we de bootjes en de wandelaars voorbij zagen komen.
Als afsluiter staken het water over naar de deelgemeente Jambes, waar we nog een kleine wandeling maakten. Ook hier zagen we nog enkele mooie gebouwen en street art. Tegelijk beseften we ook hoe verwend we in Gent zijn met mooie art deco en andere architectuur de omgeving van het Sint-Pietersstation, wij moeten niet ver lopen om pareltjes te zien.
Slotsom: Namen was een fijne verrassing. Een niet heel grote, maar wel gezellige stad, met heel wat leuke plekjes. Zeker de moeite van een bezoekje waard.
Even met je ogen knipperen en er is alweer een maand voorbij. De tijd gaat zo snel, ik lijk amper nog aan schrijven toe te komen. Nieuwe poging om toch nog snel in alfabetvorm een overzicht van de voorbije maand bij elkaar te pennen.
A – Art Deco in Namen
We deden nog eens van daguitstap in eigen land en trokken richting Namen. Daar bleken ze dus best wel wat mooie art decopanden te hebben (al was van sommige de gelijkvloerse verdieping wel een regulier winkelpand geworden helaas).
Het loont nog steeds om omhoog te kijken wanneer je in een stad rondloopt (een tip die ik lang geleden te horen kreeg van de prof die het vak monumentenzorg gaf dat ik als keuzevak volgde tijdens mijn jaren op de Blandijn).
B – Boekenlijstjes
Het is niet omdat je niet veel tijd hebt om te lezen dat je geen boekenwishlist kan maken (en gelijk heeft Maya). Tegenwoordig gaat dat eens zo snel door gewoon enkele foto’s te maken en dat kan je dan ook gemakkelijk doorsturen naar een meer dan boekenliefhebbende meter wanneer die nog tips nodig heeft 😉
C – Communicatiewerk
De voorbije maand stond er wel wat extern communicatiewerk op de planning. Onder andere een panelgesprek modereren. Achteraf gaven meerdere aanwezigen te kennen dat ze dit zeer konden smaken, wat wel fijn om horen was (want niet zo evident om een panel samen te stellen en een evenwicht aan vragen op te maken).
D – Demodag in Deinze (Hansbeke)
Nog een werkopdracht: inleiden en begeleiden van een infomoment voor landbouwers (algemene toelichting binnenshuis, in het gloednieuwe cultuurhuis van Hansbeke) en daarna de praktijk gaan bekijken op het veld.
E – Eigen bakwerk
Maya ging aan de slag in de keuken en bakte gezonde havermoutmuffins met banaan en chocolade, naar een recept van Claudia Van Avermaet. Ze hebben gesmaakt!
F – Fluffy ricotta pancakes
Er werd trouwens nog meer gebakken, fluffy ricotta pancakes volgens een recept van As cooked by Ginger uit haar boek Comfort food. Samen met een stapel gewone pannenkoeken vormde ze een perfect alternatief voor taartjes om in goed gezelschap van te genieten en gezellig bij te praten.
G – Galloways
Eveneens voor het werk, op verkenning in de Vlaamse Ardennen, met een reeks toelichtingen in de voormiddag (over het landschapspark Vlaamse Ardennen en het Waalse zusje Parc naturel Pays des collines) en een wandeling in natuurgebied Het Burreken in de namiddag.
Daar wandelden we ook een stukje door de weilanden waar je dus Galloways kan tegenkomen (en ook paardjes, maar die zagen wij niet). Een aanrader trouwens voor wie graag gaat wandelen en houdt van variatie aan landschappen .
H – Herfstig
Ook al zijn er nog mooie dagen, het valt niet meer te ontkennen dat de herfst in het land is. Zie ook K en O.
I –Indoor
Nu de dagen weer (te snel) korter worden, zitten we terug meer binnen dan buiten en maken we het gezellig in de zetel met dekentjes en theetjes.
J –Jas
En nu de temperaturen ook weer koeler worden, is een jas terug de norm al mag die soms nog wel eens uit over de middag wanneer de zon zich nog van haar beste nazomerkant laat zien.
K – Kastanjes
Zeggen dat het herfst is zonder te zeggen dat het herfst is, en vooral ook uitkijken waar je loopt/fietst 😉
L – Lectuur
Weinig gelezen deze maand (één boek begonnen, maar het was mijn ding niet). Volgende maand hopelijk beter. Er liggen wel nog enkele boeken op een stapeltje te wachten (en er zijn ook al enkele gekocht om cadeau te geven).
M – Mahy
Naar aanleiding van 1 jaar Wintercircus kwamen een aantal voertuigen uit de grote collectie Mahy nog even terug naar de plek waar ze vele jaren verzameld stonden.
N – Namen
Leuke stad voor een daguitstap. Niet te groot, maar met een mooi aanbod aan plekjes om te bezoeken. Uiteraard de citadel, maar evengoed een winkelwandelgebied (autovrij op zaterdag), het museum F. Rops voor de liefhebbers, heerlijk wandelen of fietsen langs het water, best wel mooie architectuur (zie ook A), …
O – Okkernoten
Er zijn veel noten dit jaar, ook bij mijn vader. Hij telt steevast alle noten die hij opraapt en daarna opkuist, nog wat laat drogen en vervolgens in bakjes opstapelt om gedurende de winter grotendeels te kraken en als vogelvoer te gebruiken (en uit te delen aan de liefhebbers die ze ook graag zelf opeten). De teller tikt intussen al aan tot 15.000 (van één boom!) en ze zijn nog steeds niet allemaal gevallen.
P – Platteland
Voor de jaarlijkse teamdag communicatie trokken we naar Merelbeke, waar we een wandeling combineerden met een fotozoektocht, zelf ook beeldmateriaal maakten, een bezoek brachten aan een unieke hoevewinkel in Bottelare en iets gingen drinken in een heel charmant café ’t Ketske. Wie even buiten Gent toffe wandelingen wil maken met een combinatie van open landschappen en prachtige stukken bos, Merelbeke is echt the place to be.
Q – pas
R – Regenboog
Er waren enkele regendagen waarbij de zon opnieuw zorgde voor regenbogen en voor een klein gelukske.
S – Stage
Deze zomer liep Maya al twee weken stage bij dierenartsen, in september volgde week nummer drie. Elke dag kwam ze met nieuwe ervaringen en verhalen naar huis, boeiend om haar hierover te horen vertellen en zeker een meerwaarde in de opleiding (al kijken sommige mensen wel verrast op dat ze dit in de vakantieperiode ‘moet’ doen, maar ’t is dat of 3 weken ‘brossen’ tijdens het academiejaar).
T – Tortilla’s
Een snelle en toch behoorlijk gezonde hap? Homemade tortilla’s! Altijd een voltreffer hier.
U – Uit eten
Samen met Maya een dagje op stap in Gent en gekozen voor een lekker lunch bij Stek. Voordeel van een weekdag in september: je kan nog eens ergens binnenstappen zonder te moeten reserveren 😉
V – View
Het zicht vanuit onze leefruimte dat zijn we na negen jaar nog steeds niet beu. We truly love our room with a view.
W – Werktuigendagen
Tweejaarlijkse hoogmis voor de land- en tuinbouw in Oudenaarde waar we voor het werk ook altijd aanwezig zijn met een infostand. Blijft indrukwekkend om zoveel grote werktuigen daar ook live bezig te kunnen zien met oogsten, rooien, ploegen, zaaien, hakselen,….
X – pas
Y – pas
Z – Zadenruildoos en zonnebloemen
Deze maand kwam de zadenruildoos langs. Ik koos een selectie zaden uit de box en voegde een reeks nieuwe zaadjes van eigen kweek toe voor de volgende deelnemers om uit te kiezen. Blijft een leuk concept.
Een bezoek aan de Mont Saint-Michel kon uiteraard niet ontbreken tijdens onze vakantie. Ik was er ooit al eens lang geleden, en Maya deed er in het middelbaar een blitzbezoekje (maar herinnerde zich vooral de drukte). Het is na Parijs zowat de meest bezochte plek in Frankrijk, het eeuwenoude bedevaartsoord op een rotsige punt in het water is niet voor niets sinds 1979 Unesco-werelderfgoed.
De Mont Saint-Michel is gebouwd op een rotsachtig eilandje. Door de eeuwen heen kwamen er verschillende gebouwen bij: de pre-romaanse kerk, de abdijkerk uit de 11e en 15e eeuw, en de romaanse en gotische kloostergebouwen. Na jarenlange werkzaamheden ligt de Mont Saint-Michel opnieuw als eilandje in het water. Het begon allemaal in 708 toen de bisschop van Avranches een heiligdom zou hebben opgericht op de Mont-Tombe nadat de aartsengel Michael er drie keer verschenen was. Al komen er nu misschien geen echte bedevaarders meer, nog steeds trekken jaarlijks miljoenen mensen naar deze plek om de aartsengel (of althans zijn beeltenis) te zien en van boven op de berg de hele baai te overzien.
Ook al hebben de Fransen nog geen (school)vakantie op het moment van ons bezoek, we besluiten om ’s ochtends tijdig te vertrekken om de drukte zoveel mogelijk te vermijden. De nieuwe, zeer ruime parking ligt op ca. 2 kilometer van de Mont Saint-Michel. Gratis pendelbussen brengen de bezoekers naar de Mont of toch tot op een paar honderd meter zodat je nog even een mooi zicht hebt op het totaalplaatje voor je door de toegangspoort naar binnen gaat. Bij de parking ligt ook een groot bezoekerscentrum waar je de betaalautomaten vindt voor de parkeertickets en waar je trouwens gratis naar het toilet kan (altijd handig meegenomen). Er staat al een rijtje bezoekers te wachten op de pendelbus, maar er is ook een wandelpad en wij besluiten te voet te gaan. Ik heb geen zin om in de bus gepropt te worden, het is opnieuw vrij grijs maar droog (en winderig) en ik wil in alle rust en op eigen tempo genieten van de omgeving.
De aanblik van de Mont Saint-Michel in de verte is indrukwekkend. Het landschap is wijds, de schapen – de prés salés zoals ze hier ook worden genoemd omdat het gras dat ze eten zilt is en hun vlees bijgevolg ook – mogen niet ontbreken op de foto’s. Ik kijk rond en geniet met volle teugen. Intussen rijdt het pendelbusje ons voorbij, de passagiers plakken tegen elkaar en nog net niet tegen het raam. Blij dat wij voor de wandeloptie gekozen hebben. Uiteraard worden bij het uitstappen de nodige selfies gemaakt, en ja, ook wij maken er een paar (maar enkel om naar het thuisfront te sturen 😉 )
Eenmaal binnen de muren lijkt het of je even terug in de tijd gaat. Smalle straatjes slingeren zich omhoog langs oude huizen, winkeltjes en cafés. Eind juni-begin juli en vrij vroeg in de ochtend komen, heeft duidelijk een héél groot voordeel: het is hier rustig! Ik kan zonder problemen foto’s maken van de straatjes, er staan maar heel weinig mensen op. Maya herinnerde zich dat zij (toen ze hier een aantal jaren geleden in de paasvakantie was) met de klas bijna meteen de ‘hoofdstraat’ verlieten omdat het er veel te druk was, een hele verademing dus nu en letterlijk meer ruimte om alles rustig te bekijken.
We wandelen verder naar boven want we willen ook de abdij zelf bezoeken en daarvoor moet je tegenwoordig vooraf een ticket komen in een bepaald tijdslot. Eens boven staan er uiteraard nog mensen te wachten bij de security om binnen te gaan, maar druk kan je het echt niet noemen. Helemaal zoals we dat het liefst hebben dus 🙂
We wandelen door de abdij waar op dat moment ook tentoonstelling met enkele kunstwerken loopt (eentje ervan herkennen we trouwens van het Lichtfestival in Gent van enkele jaren geleden).
Het mooiste voor mij is echter het uitzicht op de baai. Intussen is het ook deels uitgeklaard en de wolkenluchten zijn prachtig. Van dit zicht en die kleuren zou ik elke dag kunnen genieten! Ik speel nog een beetje met de panoramafunctie op mijn smartphone in een poging om het gevarieerde spel van licht en kleur op beeld vast te leggen.
Wanneer we naar beneden wandelen, is het duidelijk al wat drukker aan het worden. Ook heel wat leerlingen die hier op schooluitstap komen, sommige plannen duidelijk ook nog een wandeling in de baai zelf. Iets wat je trouwens best onder begeleiding doet, want het water kan snel opkomen en op verschillende plaatsen kan je ook in drijfzand terecht komen.
Om terug te keren naar de parking nemen we deze keer wel de pendelbus. En zo zien we langzaam de Mont terug kleiner worden.
Slotsom: zeer de moeite van een bezoek waard! Als je kan, kom dan buiten de schoolvakanties en als dat niet lukt, probeer dan sowieso ’s ochtends vrij vroeg te komen. Het maakt echt een wereld van verschil. De pendelbusjes zijn top, maar als het een beetje mooi weer is dan zou ik toch te voet richting Mont gaan. Het is helemaal niet zo ver wandelen en er ligt een breed pad. Ideaal ook wanneer je de schapen in het landschap wil fotograferen. Maak gebruik van het gratis sanitair in het bezoekerscentrum bij de parking, eens binnen de poorten is er nog publiek sanitair (o.a. vlak na de poort), maar dat is betalend. Onze GPS kende de weg nog niet naar de nieuwe parking, maar alles staat zeer goed aangeduid, je kan eigenlijk niet missen.
De achtste maand van het jaar is alweer even voorbij, hoog tijd voor het achtste alfabet
A –AVS
In augustus was het best druk op het werk, al was het maar omdat ik ook back-up was voor heel wat collega’s en dus meer persdossiers dan anders moest opvolgen. En het was duidelijk komkommertijd want heel wat van de berichten die we uitstuurden, kregen ook weerklank in de pers. Zelf moest/mocht ik het nog eens gaan uitleggen voor de lokale TV-zender. Toch altijd weer extra spannend om dan achteraf te zien welke fragmenten er juist gebruikt of net niet gebruikt worden. Part of the job, maar eentje waarvoor het stressniveau toch altijd weer een tikje hoger gaat, ook na al die jaren dienst. Gelukkig kan ik doorgaans rekenen op een hele goede ondersteuning van inhoudelijke collega’s en dat maakt echt wel een verschil.
B – Belpaire Brussel
Deze maand ook voor het eerst overleg in het nieuwe Belpairegebouw in Brussel. De voormalige WTC1 en 2 waren de eerste torens in de zakelijke Noordwijk die in de jaren ’70 verschenen. In 2019 werden de torens ontmanteld en circulair gerenoveerd. Het resultaat mag best gezien zijn, al voelde het toch een beetje onwennig en onpersoonlijk in de vele gangen met overlegruimtes.
C –Cosmea
Twee geleden jaar voor het eerst zelf gezaaid en intussen heel wat bloeiende planten die het bij mijn vader in de tuin schitterend doen, en bij ons iets meer moeite hebben om het vol te houden in de barre en droge voortuin (ik zette er ook enkele in een bloembak op het terras om te zien hoe ze het daar zouden doen – volgend jaar mogelijks opnieuw maar in een andere pot zodat ze iets dieper kunnen wortelen). Heel dankbare bloem die vele maanden kleur en beweging brengt in de tuin tot in het najaar. Intussen al zaadjes geoogst van de verschillende kleuren zodat we ze volgend jaar opnieuw rijkelijk kunnen uitplanten in de onze tuin (want het is wel een jaarling dus je moet een beetje extra moeite doen, maar de plant zaait zichzelf ook uit en met de zachte winters en een beetje regen zo nu en dan lukt het ook wel om spontaan nieuwe plantjes in de tuin te zien groeien).
D –Droog
Waar we vorig jaar buienradar checkten om te kijken wanneer het eens niet ging regenen, werd het dit jaar zowat het omgekeerde. Het was (is) droog, erg droog en dat hebben de tuinen geweten. Planten kregen met mondjesmaat extra water om te vermijden dat we de regenwaterput moesten vullen met leidingwater om de toiletten door te spoelen, douchewater werd opgevangen en gerecupereerd in de tuin, net als kookvocht (zonder zout) waar mogelijk. Een extra laagje mulch moest vochtverlies in de tuin mee helpen beperken (en dat werkt, maar lost niet alles op natuurlijk).
Het gras werd extra weinig gemaaid en mocht hoger groeien dan anders. Door de droogte stond het ‘dunner’ en er verschenen ook meer (of andere) wilde planten. Zo deed Duizendblad het uitermate goed dit jaar en de bloemen zorgden wekenlang voor een mooi beeld in de tuin. We maaiden enkele paadjes in het gras en hadden een heerlijk zicht op de buurtkatten die zich uitleefden in wat voor hen wel een minisavanne leek waarin ze zich verstopten en op jacht gingen (weliswaar naar sprinkhanen of soms naar elkaar, maar ’t was leuk om zien).
E –Eigen kweek
Op ons eigen terras deed ik in heel beperkte mate van groentekweek in potten en dat leverde toch wat tomaten en enkele courgettes op (en worteltjes, zie bij W). Maar in de familie wordt er nog meer gemoestuinierd en zo kwamen er ook boontjes van eigen kweek onze richting uit.
F –Feestje
In augustus is mijn metekind jarig en dus was er een feestje, met pastabuffet en lekkere taart.
G –Genius
Een genetische thriller, ’t is eens iets anders. Leuke zomerlectuur uit de boekenruilkast.
H –Helden van Arnout Hauben
Nog meer leesplezier uit de boekenruilkast trouwens, deze keer van Arnout Hauben die in de voetsporen liep van een aantal onbekende Belgische helden. Ik zou de tochten nooit zelf willen maken, maar erover lezen en zo iets meer te weten komen over geschiedenis en cultuur vind ik dan wel weer erg fijn.
I –Iced latte
Warme dagen vroegen om koele drankjes en dus maakten we eens iced latte. Lekker, maar hier blijven we toch eerder fan van de warme variant.
J – Jarigen en taart
Een aantal jarigen in de familie in augustus en dus was er taart. De lekkerste en meest bijzondere was zonder twijfel de cake die mijn zusje maakte met een verwijzing naar Louboutin.
K –Kokosrotsjes
Veel minder spectaculair dan de cake van mijn zus, maar ook erg lekker als tussendoortje (wanneer je van kokos houdt natuurlijk) en ideaal om snel eiwitten op te gebruiken: kokosrotjes met slechts 3 ingrediënten, recept van Kokerellen
L –Lanvallay – arrondissement Dinan
Officieel onze logeerplek deze zomer in Bretagne, maar letterlijk aan de voordeur (of achterdeur) van Dinan, een heerlijke stad die de moeite van een bezoekje waard is (blogpost hierover volgt nog).
M –Millefolium (Duizendblad)
De wilde variant groeide deze zomer volop in onze achtertuin, in de voortuin plantte ik 2 geteelde varianten in een ander kleurtje die het heel moeilijk hadden door de droogte. Hopelijk overleven ze toch en worden ze sterker naar volgend jaar.
N –Nougat
Ik zag de voorbije maanden zoveel lekkers voorbijkomen op hun socials (nougat limoncello, nougat fleur de sel, mijn favoriet nougat met cranberry, nougat slice sinaas,…) Het gaat er misschien toch eens van komen dat ik een bestelling online plaats (ook al heb ik daar eigenlijk een hekel aan, ik koop liever in een fysieke winkel).
O – Op- en ondergang van de zon
Nu de dagen weer korter worden – veel te snel voor mij – vallen de zonsop- en ondergangen nog meer op. Het zijn momentjes waar ik graag, letterlijk, even bij stilsta en van geniet.
P –Prachtkaars (Gaura)
Deze zomer uitgeroepen tot favoriet in de Vlaamse tuinen (volgens de krant), maar al jaren aanwezig in de tuin van mijn vader en intussen ook al enkele plantjes in onze tuin. Een heel sterke plant die goed tegen de droogte kan zo blijkt, die lang bloeit en voor een kleurrijke wolk en beweging zorgt in de tuin. Ideaal dus en ik wil er graag nog zo enkele bij in onze tuin ook. Blijkt bovendien relatief gemakkelijk voor nakomelingen te zorgen, ik spotte er alvast 2 op een ietwat ongelukkig plekje in onze tuin en zetten ze voorlopig in een pot om groter te worden zodat ik ze een betere en permanente plaats in volle grond kan geven.
Q – pas
R –Rummikub
Ik kende het spel wel, maar deze zomer kochten we de reiseditie om zelf ook een exemplaar in huis te hebben. Niet noodzakelijk om mee te nemen op vakantie, maar het is gewoon kleiner in de kast en spelen lukt even goed zo 😉
S – Streetart
TRANSFORM-ART is een kunstproject, dat met steun van wijkbudget Gent voor nieuwe streetart zorgde in onze buurt. Op die manier worden grijze en saaie plekken zoals bv elektriciteitskabines of kale muren omgetoverd in iets kleurrijk en boeiend. Een van die kunstwerken bleek zowaar te komen op de geluidspanelen van de snelwegbrug. En zo zagen wij tijdens onze dagelijkse wandelingetjes in de buurt het kunstwerk groeien. Ik wist aanvankelijk niet dat het Klaas Van Der Linden was die hier aan het werk was, van de man zijn er al verschillende knappe werken in Gent te vinden trouwens. Ik vind ook dat het resultaat er best mag wezen, naarmate je het vaker ziet ontdek je ook meer details en dat maakt het extra leuk vind ik.
Sommige beelden herkenden we meteen, maar de meteoriet vonden we ietwat bizar. Nu blijkt echter dat er hier wel degelijk ooit een meteoriet is neergestort Op 7 juni 1855 viel er een meteoriet van ongeveer 700g in de buurt van sint-Denijs-Westrem, een van de oudste geregistreerde meteorietvallen in België. Het grootste deel wordt bewaard in het natuurhistorisch musem in Wenen, kleinere fragmenten bevinden zich in de collecties van het Vaticaan (!) en het Gents Universiteitsmuseum (GUM). Zalig toch hoe je via streetart meer te weten komt over de geschiedenis uit eigen streek. Bij een volgend bezoek aan het GUM ga ik in elk geval op zoek naar dat stukje meteoriet 😉
Ook deze maand maakte ik al eens een tussendoortje voor Maya, de ene keer zoet, de andere keer hartig. Het begon tijdens de examens in de humanioratijd, maar ’t is intussen eigenlijk een blijver doorheen het hele jaar geworden 😉
U – Uit eten
Nu ja, eten, veeleer koffie en een gebakje, maar vooral weer een nieuw plekje in Gent ontdekt: De Dikke Ziel. Een plek met een geschiedenis, tot 2022 werd er hier immers nog vlees verkocht en de grote weegschaal (of moet ik zeggen weegbrug) is daar nog een overblijfsel van.
Je vindt er nu leuke brocante, maar ook heel wat nieuwe producten waarvan de meeste lokaal en/of duurzaam zijn. En je kan er dus ook iets eten of drinken. Ik kocht er enkele mooie nieuwe handdoeken waar ook Maya fan van was (zat ze op kot dan had ze die wellicht meteen meegenomen).
In september 2025 is De Dikke Ziel tijdelijk gesloten voor verbouwingswerken.
V –Vakantie
Onze vakantie viel vroeg dit jaar en lijkt daardoor alweer lang geleden, maar gelukkig was de zomer mooi en zijn snipperdagen of zelfs korte werkdagen vaak al voldoende om dat vakantiegevoel toch nog even vast te houden.
W –Wortelen
Uit de zadenruildoos van Stefanie haalde ik vorig jaar een zakje wortelzaad. Zonder veel verwachtingen strooide ik de zaadjes in een bloempot, tot mijn verbazing kwamen ze massaal uit en dus probeerde ik de zaailingen toch nog te herverdelen over 2 diepere bloempotten in een poging om ze meer ruimte te geven (en met het risico dat alles de mist in zou gaan want wie verplant er nu pas ontsproten wortelplantjes). Het experiment lukte deels, de meeste zaailingen overleefden en groeiden door, maar bij het oogsten bleek dat ze door het verplanten precies toch een halve draai hadden gekregen en dus had ik vooral kromme en ook wel korte worteltjes. Misschien volgend jaar nog eens proberen maar dan wel meteen in een grotere pot en fijner uitzaaien 😉
X – pas
Y – pas
Z – Zaden verzamelen
Veel zon en droog weer dus ideaal om (bloemen)zaad te oogsten. Uit mijn eigen tuin verzameld ik alvast stokroos, dille (experimentje), lupines en reukerwt (al zijn die laatste eigenlijk van ergens uit de berm in de buurt, geplukt tijdens onze wandelingen). Bij mijn vader werd er al heel wat meer geoogst: zinnia, ganzania, erika, nigella, slaapmuts, cosmea, reukerwt, leeuwenbek, stokroos, kattensnor, echinacea … Ideaal om nog meer soorten te kunnen ruilen zelf ook weer nieuwe kleuren of soorten te kunnen uitzaaien zonder meteen alles te moeten aankopen.
Wanneer we ’s ochtends na een uitgebreid ontbijt richting Saint-Malo rijden, is de lucht nog grijs. Geen zwembadweer, maar het is droog en zacht qua temperatuur dus we laten het niet aan ons hart komen. De foto’s zijn wat grijzer, maar het bezoek aan de stad daarom niet minder aangenaam.
We zoeken een parkeerplek (geen probleem want het is vrij rustig en we vinden het ook niet erg dat we nog heel even moeten lopen) en wandelen dan richting oude stad. Het Grande Aquarium bezoeken we niet, we hebben goede herinneringen aan Nausicaà in Boulogne-sur-Mer en niet meteen behoefte om nog meer vissen en andere zeedieren van dichtbij te kunnen bewonderen.
De ommuurde stad heeft nog niets verloren van haar robuuste uitstraling. We nemen een van de stadspoorten en stellen vast dat Saint-Malo zeker de moeite van een bezoekje waard is. In de straatjes vind je heel wat winkels, uiteraard met souvenirs maar ook heel wat andere koopwaar, van kledij over interieur, kunst en uiteraard ook eten (de schaaldieren waren best fotogeniek).
Bovendien zijn de zomerkoopjes al gestart en Maya vindt er een leuke top voor een klein prijsje, Maarten een nieuwe pet (voor zomerse fietstochtjes wanneer een hoed iets minder handig is). We namen ook een kijkje in de Saint-Vincent kathedraal. Mooie glasramen en meerdere scheepsmodellen, typisch voor zoveel kerken langs de kust.
We hebben wel zin in iets lekkers, maar willen de typische toeristenterrassen vermijden. Naast de kathedraal spot ik een bakkerij waar duidelijk ook de plaatselijke bewoners in de rij staan voor hun aankopen. Bovendien hebben ze enkele stoelen buiten staan en kan je er ook koffie krijgen. Ik kies voor de typische kouign-amann (uit te spreken min of meer als queen aman), een Bretons gebakje (eigenlijk meer een soort koffiekoek) gemaakt van gelaagd deeg met boter en suiker, dat tijdens het bakken een knapperige, gekarameliseerde buitenkant krijgt met een zachte binnenkant. Het woord betekent letterlijk ‘botertaart’ in het Bretons. Het is ongetwijfeld een caloriebommetje maar erg lekker 😉
We moeten wel een beetje opletten want vlakbij de tafeltjes zitten enkele meeuwen op de loer die ook wel een lekker hap lusten. De toeristen naast ons kunnen ervan meepraten want zij strooiden eerst nog enkele kruimels van hun broodje, maar één van de gevleugelde deugnieten ging gewoon met een volledig broodje aan de haal.
Uiteraard kan een wandeling op de stadswallen niet ontbreken. Ze zorgen voor een mooi uitzicht over de zee, die er nu heel rustig bij ligt. De robuuste omwalling maakt echter duidelijk dat het hier niet altijd zo rustig is.
We verlaten de ommuurde stad en lopen nog even de andere richting uit om langs de dijk van het zeezicht te genieten. Het is nog niet meteen strandweer en we besluiten dan ook om ons bezoek aan deze stad af te ronden. Terwijl we terug naar het hotel rijden, klaart het echter volledig uit en we kunnen nog volop van de zon en een boek genieten aan het zwembad, voor ons even goed 😉
Dit jaar trokken we opnieuw voor onze zomervakantie richting zuiderburen, maar niet heel ver. Een tussenstop inlassen leek dan ook wat overbodig, zij het niet dat het een ideale aanleiding is om ook plekjes dichter bij huis wat extra aandacht te geven. En dus werd er toch opnieuw een tussenstop ingebouwd in het doorgaan, deze keer in Rouen.
De stad ligt op amper 3u rijden van Gent waardoor we nog ruim voor de middag op onze bestemming waren en we dus meer dan voldoende tijd hadden om uitgebreid op verkenning te gaan. We boekten een nachtje in het Novotel Rouen Centre Cathédrale en waren behoorlijk onder de indruk van de art deco inkomhal.
Na het inchecken (de bagage lieten we nog even in de koffer zitten want de kamer was nog niet beschikbaar) namen we onze picknick mee voor een lunch langs de oevers van de Seine. Het was er heel aangenaam zitten op een van de vele bankjes. De speelpleintjes waren op dat moment rustig (maar wel mooi aangelegd en er slingerde ook nergens afval rond op wat spijtige peuken na). Verschillende inwoners kwamen hier over de middag hun loopje doen of hun lunch verorberen (na de werkuren kwamen hier nog veel meer mensen genieten van de groen en de gezelligheid merkten we later die dag op trouwens). En geen probleem om je afval netjes kwijt te geraken, overal stonden containers waar het afval gesorteerd werd ingezameld en ik ontdekte zelfs vuilbakken op zonne-energie! Na de lunch trokken we de stad in om verder op ontdekking te gaan, de eerste indruk zat alvast helemaal goed 🙂
Rouen is de hoofdstad van Normandië en een stad die je heel gemakkelijk te voet verkent. Ze telt heel wat leuke straten en pleintjes met mooie winkels en een ruim aanbod aan horeca, massa’s vakwerkhuizen, indrukwekkende (gotische) kerken en ook enkele knappe musea.
De kathedraal Notre-Dame van Rouen is alvast een topvoorbeeld van gotische architectuur. Het gebouw werd wereldberoemd door Claude Monet de kathedraal vereeuwigde in een reeks schilderijen (waarvan je er trouwens ook eentje in Rouen kan bewonderen, zie verder).
In het oude stadscentrum vind je naast de vele vakwerkhuizen ook de Rue de Gros-Horloge. De astronomische klok is behoorlijk indrukwekkend en het symbool van de stad. Op zondag (en ook op maandag merkten we) zijn de meeste winkels wel gesloten, maar dat maakte het er niet minder gezellig op. Wie echter een stadsbezoek wil combineren met winkelplezier houdt daar wel best rekening mee. De lokale afdeling van Galleries Lafayette was open (maar de buitenkant was wat ons betreft het mooiste om te bekijken), het plaatselijk kattencafé was (tot grote spijt van Maya) gesloten.
Rouen is ook de stad van Jeanne d’Arc. Op de Place du Vieux-Marché werd ze in 1431 ter dood gebracht. Vandaag vind je hier een moderne kerk gewijd aan haar, met prachtige glas-in-loodramen. De ramen dateren uit de 16de eeuw en kwamen uit een andere kerk die tijdens de Tweede Wereldoorlog grotendeels werd vernield. Het gebouw zelf doet een beetje denken aan een Vikingschip (of een vis, volgens sommigen). Volgens ons in elk geval een prachtig staaltje architectuur, meer dan de moeite waard om zowel binnenin als langs buiten even wat extra aandacht te geven.
Het plein zelf is vrij druk, met een ruim aanbod aan cafés en restaurants en het typische draaimolentje dat je zowat in elke stad of dorp tegenkomt. Wij besloten wat rustiger straatjes te verkennen op zoek naar “there where the locals go” om iets te drinken. We vonden een soortement café (met enkel maar ‘simpele dingen’ op de kaart: qua koffie bv gewoon ‘un grand café ou un petit’, de prijzen waren ook navenant) naast een plek waar jeux de boules gespeeld werd in een straatje waar water en planten (blauw en groen) op een heel mooie manier terug in het straatbeeld geïntegreerd waren. Ik moest even denken aan Mechelen waar ik een gelijkaardige inrichting zag (zoiets mogen ze wat mij betreft op meer plaatsen doen trouwens).
Omdat we eigenlijk nog genoeg tijd hadden, besloten we ook al het Musée des Beaux-Arts te bezoeken en dat niet uit te stellen tot de volgende ochtend. Het museum herbergt een indrukwekkende collectie schilderijen, beeldhouwwerken en tekeningen. Je vindt er werken van o.a. Monet, Degas, Delacroix, Géricault en Caravaggio. Het gebouw deed me qua inrichting wat denken aan een mix tussen het Gentse MSK en het Antwerpse MSKA.
In het eerste deel ook nog ruimte voor enkele designstukken en hier en daar, in de trappenhal en op het einde van de tentoonstelling een moderne toets. De toegang is bovendien gratis, wat het extra aantrekkelijk maakt om eens binnen te lopen.
’s Avonds maakten we het onszelf gemakkelijk en kozen voor het Italiaans restaurant in/aan het hotel. Een mooi gevulde en gesmaakte dag. Na een goede nacht en uitgebreid ontbijt, konden wij gezwind vertrekken naar onze volgende bestemming.
Slotsom: Rouen is zeker de moeite van een bezoek waard en vanuit België nog net in te plannen als daguitstap of zeker perfect voor een weekendje weg.
We gingen op reis begin deze maand, maar de reisverslagen moeten geschreven worden. Het maandalfabet licht al een tipje van de sluier hier en daar.
A – Avondrood
We zaten net in de auto toen we op een fiks regenbuitje getrakteerd werden, de avondlucht erna was prachtig. Alsof de schildersdoos uit de kast was gehaald en er veel kleurtjes gebruikt mochten worden.
B – Bretagne
Onze zomervakantie hadden we ingepland vlak na het einde van de examens en ging opnieuw richting zuiderburen, maar niet al te ver. Toen het in België snikheet was met temperaturen tussen de 35 en de 40 graden, genoten wij van een aangenaam weertje met soms wat wolken, maar verder ook veel zon. Verslagjes volgen nog.
C – Circus Ronaldo
De Gentse Feesten lieten we eigenlijk volledig aan ons voorbijgaan, op één voorstelling na DaCapo van Circus Ronaldo. Een prachtige voorstelling waar circus en theater samen komen en de geschiedenis van de verschillende generaties Ronaldo in beeld wordt gebracht.
Een heel mooi verslag lees je in de theaterkrant. Als je de voorstelling nog ergens kan meepikken, doe dat zeker, het is echt een aanrader.
D – Dropplant of agastache
De zaadjes haalde ik 2 jaar geleden uit de zadenruildoos van Stefanie. De plantjes doen het vrij aardig in de bloembak op het terras, overleven in volle grond in onze voortuin is iets teveel uitdaging.
Ik gebruikte de plant nog niet in de keuken, maar geniet vooral van de kleurrijke blaadjes en de mooie paarse bloempjes (de bijtjes ook trouwens). Dit is wel vaker het geval met de kruiden op ons terras, vooral om naar te kijken, aan te ruiken en voor de bestuivers 😉
E – Echinacea
Ook deze zaden haalde ik uit de zadenruildoos. Vorig jaar kwamen de plantjes mooi op, maar had ik nog geen bloemen (op letterlijk 1 exemplaartje na). Dit jaar zag ik de plantjes groter worden en kregen we meer bloemen, die ook heerlijk lang bloeien.
De hommels zijn dol op deze bloem en lijken er wel dutjes in te doen. De plant is sterk genoeg om in onze voortuin te overleven, zelfs in dit droge voorjaar en dat doet me veel plezier. Hopelijk mogen we volgend jaar nog meer bloemen verwachten.
F – Fuchsia
Jaarlijks hangen er bij mijn vader verschillende fuchsia’s te bloeien. Het zijn dankbare plantjes die vele maanden voor bloeiplezier zorgen, zeker wanneer je regelmatig de uitgebloeide bloemen en de zaaddozen verwijderd. Ik liet hem ook voor mij enkele plantjes van de markt in Eeklo meebrengen om voor extra kleur op ons terras te zorgen.
G – Gladiolen
In de moestuin van mijn vader ligt er ook een bed met enkele honderden bollen; de gladiolen worden geknipt en vullen in de zomermaanden heel wat vazen in huis.
H – Homegrown, courgettes en tomaten van eigen kweek
In heel beperkte mate doe ik zelf ook een beetje aan moestuinieren. In enkele potten staat een courgetteplant en een reeks tomatenplanten. De meeste plantjes kreeg ik trouwens, o.a. via een plantenruilactie op het werk.
De courgetteplant leverde al 2 mooie vruchten op, intussen zijn de 2 volgende exemplaren flink aan het groeien.
De tomatenplanten hadden minder bloempjes dan verwacht, maar elke plant heeft minstens enkele vruchten en sommige zijn intussen aan het verkleuren.
Ik zaaide ook nog wat wortelzaadjes (uit de zadenruildoos) in een bloempot en die bleken zowaar allemaal te ontkiemen. Heel voorzichtig geprobeerd om de kleine zaailingen de verdelen over 2 potten en de meeste bleven verder groeien. Intussen zie ik oranje kopjes verschijnen, binnenkort toch eens proberen of ik iets kan oogsten.
En volgend jaar misschien onze terrasmoestuin een beetje uitbreiden?
I – Inkleuren
Maya houdt van kleuren op nummer, ikzelf waagde me tijdens de vakantie nog eens aan eenvoudig inkleuren van tekeningen uit een Flowboek dat hier nog lag. Een beperkte set kleurpotloden maakte dat ik wat creatiever moest zijn om voor voldoende variatie te zorgen, maar ’t was heerlijk ontspannend.
In Dinard spotte ik – tijdens onze vakantie in Bretagne – het werk van een lokale kunstenaar die zich niet beperkte tot louter inkleuren 😉
J – Juweel
Ik draag (en koop) niet zo veel juwelen, maar een mooie set oorbellen of een fijn armbandje kan me wel bekoren. In Dinan kocht ik een eenvoudig lederen armbandje in een hele mooie tint blauw.
In Oostende liet ik me bij Maison saints and bullies (al jaren een zalig winkeltje om binnen te springen) mijn oog vallen op een heel fijn exemplaar met een blauw steentje. De omschrijving op het kaartje vond ik te passend om te laten liggen 😉
K – Koekjes
Zomervakantie met even een beetje vrije tijd voor Maya en dus maakte zij deze keer iets lekkers voor mij (ons), heerlijke chocolate chip cookies.
L – Lectuur
Zomerweer nodigt uit om te lezen, ik deed nog wat verder met enkele exemplaren uit de boekenruilkast.
De 7 zussen: de perfecte vakantielectuur (of ik ze nu allemaal ga lezen dat weet ik nog niet)
De Rainmaker van John Grisham: OK maar niet echt waw
Zout op mijn huid: ik kan zeker niet zeggen dat het slecht geschreven is, maar ’t is niet echt mijn ding
M – Mont Saint-Michel
Een van de redenen waarvoor we richting Bretagne trokken. Beetje schrik vooraf van de mogelijke drukte (is immers één van de meest bezochte plekken in Frankrijk), maar doordat de zomervakantie nog niet begonnen was in Frankrijk (en daarbuiten), was het er heel rustig. Het weer was niet top, maar er zat veel variatie in de wolken en dat maakte de zichten eens zo mooi.
We gingen te voet van de parking naar de berg, een half uurtje wandelen en ideaal om foto’s te maken (de bezoekers in de pendelbusjes zodat nogal op elkaar gepakt en foto’s maken door het raam is niet zo handig), na ons bezoek keerden we wel met een busje terug naar onze auto. Sowieso een aanrader om te doen.
N – Nest
De duiven hebben het in de tuin van mijn vader nogal voor de blauwe regen/wisteria. Ze vinden het een superplek om hun nest (of wat daarvoor moet doorgaan) te bouwen. Wanneer er regelmatig geflapper te horen is, dan weten we dat ze weer bezig zijn en dan gaat hij op zoek en wordt het nest weggehaald. Soms ligger er al eieren in, één keertje waren we te laat en zaten er 2 jongen op het nest (die hebben we dan maar laten opgroeien).
O – Oostende
In 2016 organiseerden we een geslaagde vrijgezellendag in Oostende. Dat werd de start van een traditie: jaarlijks trekken we er met (een deel van) diezelfde groep nog eens op uit. Doorgaans is dat in mei, dit jaar door omstandigheden iets later. En heel vaak keren we terug naar Oostende omdat het zo gemakkelijk is om dat met de trein te doen vanuit Gent (nog meer tijd om bij te praten zo) en omdat Oostende nu eenmaal een heel fijne bestemming is waar altijd iets te beleven is en nieuwe dingen te ontdekken zijn.
P – Pol Cosmo
De allerleukste verrassing: thuiskomen en merken dat je vanaf nu ook de trotse ‘eigenaar’ bent van een Pol Cosmo.
Q – /
R – Rouen
Onderweg naar Bretagne hielden wij een tussenstop in Rouen. De stad ligt op amper 3u rijden van Gent en is echt de moeite om eens te bezoeken (kan dus eigenlijk perfect als daguitstap of voor een weekendje weg). Een verslag volgt.
S – Spaanse vlag
Mijn vader spotte ‘iets’ op de notelaar en riep me om te vragen of ik wist wat het was. Nog voor ik het beestje zag, wist ik op basis van zijn omschrijving welke vlindersoort ik mocht verwachten. Hij kende het beestje nog niet, was een leuke verrassing.
T – Tomatencarpaccio
Mijn vader kweekt in zijn serre jaarlijks tomaten, en daar zitten steeds een aantal planten coeur de beuf bij. Een heerlijke tomatensoort die zich uitstekend leent tot het maken van een carpaccio. Super simpel en zo lekker, gewoon met wat kruiding en verkruimelde fetakaas.
U – Uit eten
We gingen brunchen en bijpraten met vrienden in het fijne Koeketiene in de buurt van Sint-Pietersstation in Gent.
Met andere vrienden ging het in het landelijke Hamme naar Taverne De Pomp, waar we ons de burgers, zoete aardappelfrietjes en kroketjes zeer lieten smaken.
V – Verbena
Ideaal plantje voor moeilijke grond, groeit bij mijn vader als kool in de moestuin (waar ze doorgaans groter worden en meer vertakkingen hebben dan bij ons). Jaarlijks verplanten we meerdere exemplaren naar zijn en mijn bloementuin (en worden er plantjes uitgedeeld). De bloemen doen het trouwens ook best goed in een boeket. Deze zomer waren er heel verbena’s in het aardbeienveld door het beschermnet gegroeid. Om de netten te kunnen verwijderen, moesten we de lange en vertakte bloemenstengels knippen. We hebben ze in het grote vaas op het terras gezet en daar stonden ze prachtig.
W – Wortelen
Het kleine bed wortelen in de moestuin bij mijn vader heeft een mooie oogst opgeleverd. Benieuwd hoeveel worteltjes ik uit mijn potten zal halen 😉
X – /
Y – /
Z – Zinnia
Ze zijn iets minder groot dan vorig jaar en zullen hopelijk nog wat meer vertakken, maar ze bloeien alweer mooi in verschillende kleurtjes bij mijn vader.
De zesde maand van het jaar, dat betekent halfweg. De tijd vliegt.Bij deze, met wat vertraging, het alfabet voor de voorbije maand.
A – Aalbessen en Aardbeien van eigen kweek
Altijd beschikbaar in de tuin van mijn vader, maar dit jaar ook een kleine oogst uit eigen tuin en dat was best leuk (en vooral lekker)
B – Boterbloemen
In ons grasveld (gazon durf ik het niet te noemen) vind je heel wat kruipende boterbloem. Niet altijd zo evident voor de grasmachine, maar aangezien we het maaien tot een minimum beperken, kunnen we vooral genieten van de vele gele bloempjes tussen het groen.
C – Clematis
Ze groeien niet altijd even goed in mijn vaders tuin, maar er staan toch weer een paar mooie exemplaren te bloeien.
D – Digitalis of Vingerhoedskruid
Zaait zichzelf doorgaans heel gemakkelijk uit en elk voorjaar komen ze massaal weer tevoorschijn in de tuin bij mijn vader. Door kruisbestuivingen verschijnen er ook nieuwe kleurvarianten wat het extra leuk maakt. De hommels zijn dol op deze bloemen.
E – Examentijd
Altijd weer een stressvolle periode en met een bang hartje de resultaten afwachten.
F – Frambozen
Van de 2 plantjes die ik een paar jaar geleden mee kreeg uit de tuin van mijn vader doen dit jaar vooral de gele exemplaren het heel goed. De vruchtjes zijn niet zo groot, maar wel lekker zoet en vormen het ideale gezonde snoepje. Vaak is de helft al opgegeten nog voor ik terug binnen ben, ook Maya vindt ze lekker als tussendoortje bij het studeren.
G – Geel – goudsbloem
Zomers en zonnig kleurtje en ook bij de goudsbloemen blijken er tussen de oranje exemplaren ook enkele gele op te duiken 🙂
H – Homegrown (eigen kweek)
Na de bessen, nu wat groente. Beperkt, maar toch leuk. Tomaten en courgette en zelfs enkele wortelen.
I – Inkleuren
Heerlijk eenvoudig en rustgevend, beetje spelen met kleurpotloden. Leuk om eens te doen op een rustige, zonnige dag.
J – Jij mag alles zijn, van Griet Op De Beeck
Mooie boek, aanradertje. Zie ook vorige blogpost.
K – Klaprozen en knoopkruid
Altijd weer mooi wanneer de klaprozen de wegbermen opfleuren (en er toch enkele mini-exemplaren in onze voortuin verschijnen).
Het knoopkruid is voorlopig een blijver in onze moeilijke voortuin; ik kende de plant niet, maar ben intussen wel fan van de bloemen.
L – Leeuwebek
Blijkbaar overwinterden er enkele zaadjes in onze voortuin en die zorgden voor hele mooie bloemen.
M – Margriet (wilde en cultivars) en malva
De margrieten in onze voortuin kwamen een paar jaar geleden over uit de tuin van mijn vader en doen het hier vrij goed. Ook van de wilde variant in de wegbermen word ik blij.
Malva (of kaasjeskruid) staat ook al enkele jaren in onze voortuin en blijft graag terugkomen. De plant zaait zichzelf ook vrij gemakkelijk uit en heeft niet veel nodig om lang en veel te bloeien.
N – Nigella (of juffertje in ’t groen)
In onze tuin vooral mini-exemplaartjes, maar bij mijn vader groeien ze weelderig in verschillende kleuren. Ik vind ze ongelooflijk mooi, als bloem, maar ook de zaaddozen geven nog lang plezier in de tuin (en je kan ze ook in een boeket steken of drogen natuurlijk).
O – Ontbijtbowl
Onder het motto ‘goed begonnen, is half gewonnen’ probeer ik hier zeker tijdens de blok- en examenperiode extra aandacht te hebben voor een goed ontbijt. Dat resulteerde deze keer in een aantal smoothiebowls (naast de ‘reguliere’). Ontbijt op de kamer (om nog snel even alles te kunnen herhalen voor het examen) hoort daar ook bij.
P – Pioenrozen
Nog zo’n prachtige bloemensoort. Ik kreeg ze deze maand ook in een boeket, maar vaak staan ze toch langer gewoon buiten op de struik (al zagen ze daar dit jaar ook wel extra af door de droogte). Mijn vader heeft er weer ook mooi nieuw kleurtje bij.
Q – /
R – Rozen
Ook de (gewone) rozen kunnen niet ontbreken in de bloementuin bij mijn vader. Aan de pergola bloeit de oude rode rozelaar nog steeds weelderig en op de markt kocht hij recent nog enkel mooie en heerlijke geurende nieuwe exemplaren.
S – Slaatjes (met aardbeien) en Stokrozen > volgende maand?
Mooie dagen vragen om slaatjes en in het seizoen dan voeg ik daar graag extra aardbeien aan toe.
T – Tomaten (zie ook H)
Eet ik zoveel liever in de zomer wegens veel meer smaak en veel meer soorten.
U – Uit eten @Bodega
Nog een samen met een drietjes gaan lunchen na de examens. De tapasgerechtjes waren op voor ik een foto maakte, van de dessertjes lukte het nog net 😉
V – Vrouwenmantel
Een plantje met een prachtig blad waarop de waterdruppels ook zo mooi blijven liggen. Sinds vorig jaar een paar spontane zaailingen in onze tuin gekregen en blijkbaar vinden ze die plek wel Ok want dit jaar uitgegroeid tot mooie planten.
W – Warm
We hadden al heel wat zonnige en warme dagen dit jaar. Soms een uitdaging om de temperatuur in huis onder controle te houden, maar tijdig opstaan, het schouweffect maximaal benutten en overdag goed afsluiten dat helpt wel en op de heetste dagen proberen te ontsnappen naar koelere oorden dat is soms ook een optie 😉
En wanneer we toch thuis zijn, kan een ijskoffie ook wel helpen, al dan niet met een extraatje erbij.
X – /
Y – Yorick Goldewijk – Films die nergens draaien
Een prachtig boek dat ik deze maand ontdekte in Maya’s boekenkast. Het einde vond ik echt ontroerend mooi. Zie ook vorige post.
Z – Julie ZEH – Over mensen en paarden
Nog een boek uit Maya’s boekenkast dat ik met plezier gelezen heb. Toch wel wat zaken die ik ook bij ons paardenmeisje herken (zij het misschien in iets lichtere vorm). Zie ook vorige post.
Ik lees het liefst van al buiten in het zonnetje. De voorbije maand(en) kregen we al heel wat uren zonneschijn cadeau en door de blok & examens was ik vaker thuis dan gemiddeld. Ideale combinatie dus om iets meer te lezen. Ik besloot om nog eens in Maya’s boekenkast te duiken. Haar meter is dol op boeken (een understatement eigenlijk) en geeft er ook graag cadeau. Sommige boeken heeft ze al langer en zijn initieel voor een jonger doelpubliek, maar dat maakt ze daarom niet minder mooi om ook als volwassene eens te lezen. Andere boeken kreeg ze dan weer recenter en liggen nog te wachten om door haar gelezen te worden (en kon ik als het ware voor-lezen).
Pets and the city, true tales of a Manhattan house call veterinarian – Dr. Amy Atas
Het persoonlijke verhaal van een dierenarts in New York die als eerst startte met huisbezoeken en langs mag gaan bij zowel bij ‘gewone mensen’ als bij de ‘rich and famous’ (waar ze soms een unieke inkijk krijgt in hun leven en – uiteraard – vooral in dat van hun honden en katten)
Bijna dagboekgewijs leer je Amy Atas kennen, van jong meisje dat als snel wist dat ze dierenarts wou worden, over haar eerste stappen in de dierenartspraktijk tot wie ze intussen geworden is. Met vaak hilarische en soms ontroerende verhalen over baasjes en beestjes, met uitspraken die ik ook onze dierenarts in opleiding al hoorde zeggen (of waarvan ik weet dat ze net dezelfde mening is toegedaan), ….
De korte stukjes zijn ook ideaal om het boek als tussendoortje te lezen, tijdens een lunchpauze, op de trein, in een wachtlokaal, voor het slapengaan… Een heel fijn boek om te lezen, nog eens te meer door de studiekeuze die Maya maakte 🙂
Over mensen en paarden – Juli Zeh
Nog een persoonlijk verhaal, deze keer van een ‘paardenmeisje’. Aan de hand van haar eigen paarden vertelt ze het verhaal over de gedeelde geschiedenis van paard en mens in de twintigste eeuw. Over de fascinatie van de mens voor paarden, over het vluchtinstinct en de taal van paarden, maar ook over het proces van schrijven en de overeenkomsten tussen die twee.
Opnieuw een fijn boek om te lezen, net omdat er hier ook een paardenmeisje rondloopt. Maya is dan misschien niet zo fanatiek als de auteur van dit boek, maar de meningen en sommige ervaringen zijn wel herkenbaar en deden mij net als bij het vorige boek regelmatig glimlachen.
Aicha en de verloren taal – Fikry El Azzouzi
Een fabel over een tijd toen dieren en mensen met elkaar konden spreken. Maar op een moment stopten ze met naar elkaar te luisteren, en kwamen ze lijnrecht tegenover elkaar te staan. Eéns in de 99 jaar wordt een speciaal kind geboren, dat wel nog in staat is om met de dieren te spreken: Aicha. Samen met haar beschermdjinn, Milouda, begint ze aan haar moeilijke opdracht om de talen van alle dieren, bomen en mensen te leren. Sommigen willen Aicha’s taak echter dwarsbomen.
Mooi geschreven, maar iets minder mijn ding. Mogelijk omdat ik de Arabische cultuur en de verhalen van de djinns te weinig ken? Het einde vond ik ook een tikje abrupt.
Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk
Op de dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Haar vader is sindsdien alleen maar stil en afwezig. Als Cato een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop, besluit ze te gaan kijken.
Heel vlot en beeldend geschreven, je kan je zo voorstellen dat hiervan een hele mooie film gemaakt kan (zal?) worden. Op het einde was ik echt ontroerd. Wat mij betreft zeker een aanrader voor jong én oud(er).
Jij mag alles zijn – Griet Op De Beeck
Een verhaal over een meisje van negen, maar wel voor een publiek dat iets ouder is dan negen. Een verhaal over ouders en kinderen, over verdriet en de zoektocht naar beter. Over liefde in verschillende vormen en over de impact van volwassenen op kinderen zonder dat we het soms beseffen hoe groot die kan zijn.
Heel fris en ontwapenend geschreven, met opnieuw een ontroerend einde. Andermaal een aanrader voor jong en oud(er).
