Maandelijkse archieven: januari 2018

Kaastaart in korstdeeg

Tijdens mijn laatste bezoekje aan de Krook/onze stadsbib nam ik nog eens een kookboek mee, Easy van Bill Granger. Jaren geleden keek ik met plezier naar zijn kookprogramma op TV en schreef ik nog enkele van zijn recepten neer in een notaboekje. Aangezien ik zelf het liefst eenvoudige en ongecompliceerde gerechten maak, kon een titel als Easy me wel bekoren. Ik doorbladerde het boek en selecteerde enkele recepten die ik eens wou uitproberen.

Deze kaastaart was het eerste.
Het recept spreekt van een eenvoudig korstdeeg maar geeft meteen mee dat je gerust een kant-en-klaar deeg kan gebruiken wanneer je weinig tijd hebt. Ik haalde bijgevolg ongegeneerd een pakje bladerdeeg (mijn standaard ingrediënt voor het maken van een snelle quiche) uit de diepvries 🙂

Ingrediënten voor 4 tot 6 personen afhankelijk van hoeveel honger ze hebben 🙂
1 recept korstdeeg (of zoals gezegd een instantdeeg naar keuze)
100 g fetakaas, verkruimeld
250 g ricotta
200 g geraspte kaas, bij voorkeur belegen voor meer smaak maar neem gerust de kaas die je liggen hebt voor bij de pasta, gaat even goed, ik heb het getest 😉
2 eieren, losgeklopt
3 eetlepels slagroom
nootmuskaat
versgemalen peper
grofgehakte rozemarijn (ik gebruikte Provençaalse kruiden bij gebrek aan rozemarijn)
1 eierdooier, losgeroerd (optioneel)

Korstdeeg
385 g bloem
1/2 theelepel zout
170 g koude boter, in stukjes
4 eetlepels ijskoud water
Doe de bloem met zout en boter in een mixer en meng tot het de consistentie van grof broodkruim heeft. Voeg het ijswater toe en pulse tot het nog net geen samenhangend geheel is. Stort het uit op het werkvlak, druk het mengsel tot een bal en leg het verpakt in plasticfolie 30 minuten in de koelkast.
Verhit de oven tot 180°C. Rol het deeg uit op een licht met bloem bestoven werkvlak uit tot een ronde lap van ca. 35 cm doorsnee. Leg hem op een licht bebloemde bakplaat.
Of maak het jezelf gemakkelijk en rol een instantdeegje uit 🙂

Werkwijze

Roer in een kom de drie soorten kaas met de losgeklopte eieren, de room, nootmuskaat en versgemalen peper onder elkaar.

Schep het mengsel in het midden van het deeg en strijk het uit tot op ca 5 cm van de rand. Sla de onbedekte deegrand rondom over de vulling heen en bestrooi de vulling met rozemarijn (of andere gedroogde kruiden).

   

Bestrijk het deeg met de geklutste eierdooier (optioneel) en zet de taart 15-20 min koel weg. Heb je geen tijd of geen zin om daarop te wachten zoals ik dan ga je gewoon naar de volgende stap 🙂
Bak de taart 45-50 min in de oven tot de vulling stevig en het deeg goudbruin is (dek de taart als hij te snel kleurt af met aluminiumfolie).

Wij aten de taart heerlijk heet uit de oven met een witloofslaatje bij, maar in de zomer beslist even lekker lauwwarm met een frisse tomatensla.

Ook goesting gekregen? Laat me zeker eens weten of het jullie gesmaakt heeft 🙂

Minimaliseerchallenge #2 pak je handtas aan

Heidi, van Living by the Sea is al jaren bezig met minimaliseren en organiseerde al eerder een 30-dagen challenge. Na menig verhuis de voorbije jaren zag ik ook wel de meerwaarde van minimaliseren in en deed ik al heel wat stappen in die richting maar het kan ongetwijfeld nog een stuk beter. Ik heb geen ambitie om all the way te gaan zoals Marie Kondo maar ik zie zeker de meerwaarde van minder spullen in.

De start van het nieuwe jaar leek me ideaal om nog eens een minimaliseerronde in eigen huis te organiseren en dus besloot ik me op de challenge van Heidi te inspireren. De uitdagingen zullen wel verspreid liggen over verschillende weekends, kwestie van een en ander ingepast te krijgen in de dagdagelijkse planning. Mijn ervaringen deel ik vervolgens hier. Eerder schreef ik al iets over dubbels.

# uitdaging 2: pak je handtas aan

Heidi stelt hier een packing party voor. Je pak je alles wat je hebt in en zet het weg. Telkens je iets nodig hebt, haal je het er uit en leg je het op zijn plaats. Na een maand doe je alles wat nog in de dozen zit weg. In het geval van de handtas kan je de inhoud in een zakje steken. Heb je meerdere handtassen, dan moet je dit voor elke tas doen (en nadenken of je echt zoveel handtassen nodig hebt).

Ik kan met volle overtuiging zeggen: ik ben geen handtassenmadam. Ik ben vaker zonder dan met handtas op stap en heb dus ook geen problemen met deze uitdaging want alles is sowieso al tot het strikte minimum beperkt wat handtasseninhoud betreft 🙂 De basis bestaat uit mijn portefeuille, telefoon en sleutels, in de winter aangevuld met papieren zakdoekjes en lippenbalsem, voor studiedagen of wanneer ik denk toch net iets meer te moeten noteren aangevuld met tablet of notitieboekje (in het andere geval noteer ik gewoon zaken via mijn telefoon). Als ik het niet vergeet, dan steek ik er ook nog gauw een pijnstiller in (voor het geval ik plots een stevige hoofdpijn krijg).
Toen Maya kleiner was (peuter/kleuter) had ik vaak wel wat extra spullen mee in mijn tas (snoetenpoetser, koekje, doosje rozijntjes, …) maar intussen zijn we die fase wel ontgroeid en kan ik dus gerust met een minimalistische tas op stap 🙂

Ik heb in de loop der jaren wel een aantal (hand)tassen gekocht, maar die liggen leeg in de kast en worden er na gebruik ook telkens leeg teruggelegd. Terwijl ik deze post schrijf, realiseer ik mij dat ik er misschien nog een paar tassen zou kunnen wegdoen. Voorlopig mogen ze echter nog even blijven liggen omdat er voldoende ruimte is in de kast en dochterlief binnenkort wel eens naar een handtas zou kunnen beginnen vragen. Het zou te gek zijn om er dan nieuwe te moeten kopen, al zou het natuurlijk kunnen dat de exemplaren van mama dan misschien toch niet zo hip zijn en ze toch voor een leuker exemplaar gaat. Van haar meter kreeg ze alvast eentje voor eigen gebruik 🙂

Durf jij de inhoud van jouw tas aan anderen tonen of toch maar liever niet?

Workshop pancake art #Nutallart

Ik volg Jozefien Ryckx van Goestjes al een tijdje online. Toen ik een aankondiging zag om in de Eskimofabriek in Gent een workshop pancake art te volgen, besloot ik mijn stoute schoenen aan te trekken en deel te nemen. Ik hoopte dat ik niet al te onhandig zou zijn, maar eigenlijk was die schrik ongegrond. Ik dacht aanvankelijk immers dat we met vers deeg heuse pannenkoekenkunst moesten maken (zoek maar eens pancake art op online, straffe dingen zie je daar) maar het was allemaal een pak eenvoudiger (én leuker). We mochten pancakes versieren met vers fruit en Nutella en op die manier kleine eetbare kunstwerkjes creëren.

Wij konden eigenlijk meteen aan de slag want Jozefien had al alles netjes klaargezet voor ons: verse havermoutpancakes, diverse soorten fruit waarvan een deel al in plakjes gesneden was en een paar potten Nutella 🙂


Met een beker (eentje van Helen B) verse koffie in de hand keken we nog even naar de voorbeelden die zij al voor ons had verzameld en daarna was het onze beurt.      

Diertjes maken met pancakes en fruit, dat valt eigenlijk best mee. Ik begon met een uiltje en de leeuw. De Nutella zorgde de ene keer voor een kleurrijk (en lichtjes klevend) onderlaagje, de andere keer voor leuke accenten.

        

De wasbeer was een beetje een uitdaging. De Nutella netjes uitgesmeerd krijgen was niet altijd evident maar ik deed mijn best en ik vond dat het resultaat er wel mocht zijn 😉

Ik kreeg de smaak te pakken en schudde zelf nog een visje uit mijn mouw. Met een satéprikker en een (scherp) mesje geraak je al een heel eind, een bakkersspuit waarin je wat choco doet en uitsteekvormpjes kunnen ongetwijfeld voor nog meer creatieve ideetjes zorgen.
Tussendoor stuurde ik enkele voorbeeldjes door naar Maya (die helaas niet mee kon wegens te veel schoolwerk) en zij reageerde super enthousiast: dat wou ze zelf zeker ook eens proberen 🙂

De tijd vloog voorbij en steeds meer bordjes met pancake art vulden de tafel.

Het verdict? Deze activiteit is perfect voor kinderen! Je kan alles op voorhand klaarzetten, er komt geen vuur aan te pas, ze kunnen hun creativiteit de vrije loop laten en daarna mogen ze hun eigen kunstwerkjes lekker opeten. Je zou het fruit nog kunnen aanvullen met bv amandelschilfers, fruitcoulis, beetje poedersuiker … om de pannenkoeken nog meer te versieren. De havermoutpannenkoekjes en het fruit zorgen er alvast voor dat een lekkere traktatie een gezonder kantje krijgt en alles zonderen mopperen wordt opgesmuld 🙂

Het recept voor de havermoutpannenkoekjes van Jozefien geef ik je hier nog mee:

Ingrediënten (voor 3-4 pers)
140G havermout
350ml melk
2 eieren
140g zelfrijzende bloem
1el bakpoeder
2el honing
zout
kaneel
plantaardige olie

Werkwijze
Mix de havermout tot meel in de blender of food processor;
Meng met de bloem, het bakpoeder, de melk, de eieren, de honing, een snuifje zout en kaneel;
Laat het beslag ongeveer 20 min. rusten;
Bak kleine, ronde pancakes in een hete antikleefpan in wat plantaardige olie.

De workshop werd aangeboden door Jozefien Ryckx van Goestjes in samenwerking met Nutella. Deze blogpost is mijn persoonlijke mening.

Minimaliseerchallenge #1 doe dubbels weg

Heidi, van Living by the Sea is al jaren bezig met minimaliseren en organiseerde al eerder een 30-dagen challenge. Na menig verhuis de voorbije jaren zag ik ook wel de meerwaarde van minimaliseren in en deed ik al heel wat stappen in die richting maar het kan ongetwijfeld nog een stuk beter. Ik heb geen ambitie om all the way te gaan zoals Marie Kondo, maar ik zie zeker de voordelen van minder spullen.

De start van het nieuwe jaar leek me ideaal om nog eens een minimaliseerronde in eigen huis te organiseren en dus besloot ik me op de challenge van Heidi te inspireren. De uitdagingen zullen wel verspreid liggen over verschillende weekends, kwestie van een en ander ingepast te krijgen in de dagdagelijkse planning 🙂
Mijn ervaringen zal ik hier vervolgens neerpennen.

Interessant leesvoer vind je ook in Heidi’s post minimaliseren voor beginners

# uitdaging 1: doe vijf dingen die je dubbel hebt weg

Na twee keer zelf te verhuizen op 3 jaar tijd werd ik al eerder verplicht om goed na te denken of we alle spullen wel zouden houden, vooral omdat verhuis 1 een vermindering van beschikbare ruimte inhield. Toch was ik nog erg verrast dat we bij de tweede verhuis zowaar nog steeds een eivolle verhuiswagen hadden (verhuis 1 hadden we zelf gedaan, in een aantal keren en dan krijg je geen totaalzicht op het verhuisde volume). Het resultaat was dat ik bij het uitpakken nog eens een grondige screening deed of ik alle verhuisde spullen effectief wou houden (en er werd wel degelijk nog een en ander weggedaan).

Wat keukenspullen betreft, heb ik nog steeds een dubbel servies (een dagelijks, voor 6 personen en een ‘zondags’ voor 12 personen). Ik zou dat nooit meer doen, al helemaal niet wat glazen betreft, maar ik gebruik ze nog en dus besloot ik deze ‘dubbels’ te houden.

In mijn keukenla liggen dan weer geen dubbele sets pollepels of kurkentrekkers. Ik heb twee gardes (alhoewel ik bijna altijd mijn plat exemplaar van Tupperware gebruik en de andere er enkel nog als reserve ligt en dus eigenlijk weg zou mogen, maar voorlopig mag hij van mij nog even blijven liggen). De scharen hebben elk hun eigen functie: eentje voor papier en andere verpakkingen, eentje voor voedingswaren en eentje voor kruiden (dat laatste kocht ik eigenlijk vooral omdat ik het zo mooi vond moet ik bekennen).
Recent betrapte ik mij op de gedachte dat een tweede pannenlikker misschien geen overbodige luxe zou zijn, al is de kans groot dat ik net door deze challenge mijn voornemen om er eentje extra te kopen toch weer laat varen 🙂 .

Wat tafellinnen betreft, daar was wel nog ruimte om te minderen. Ik werkte lang geleden een tijd in een interieurwinkel en liet mij toen enkele keren verleiden tot de aankoop van een mooi tafelkleed. Het waren (zijn) exemplaren van goede kwaliteit maar nu we een nieuwe tafel gekocht hebben, gebruiken we die eigenlijk al een jaar niet meer. We vinden onze tafel te mooi om ze volledig te verbergen en leggen enkel nog placemats.
Toen ik enkele exemplaren eens openvouwde, bleek bovendien dat sommige gewoon te kort zijn voor onze nieuwe tafel! Intussen verhuisden er drie stuks naar mijn zusje die ze wel goed kon gebruiken. De resterende exemplaren mogen nog even in de kast blijven liggen, bij de placemats en de servetten. Volgend jaar opnieuw evalueren of ze nog uit de kast gekomen zijn want ik ben eigenlijk niet meer zo’n fan van kleurrijk tafellinnen 🙂

Sedert enkele maanden heb ik ook een theepot dubbel maar daar pleit ik ‘verzachtende omstandigheden’. Het dubbele exemplaar komt van mijn zusje. Zij verhuisde recent en moest ook ‘ontspullen’ wegens minder plaats. In haar kast stond een mooie theepot die echter nooit gebruikt werd. Wij drinken dagelijks thee (onze pot wordt dus vaak gebruikt wat het risico op breuk iets groter maakt, maar dat op zich is geen voldoende reden om een tweede exemplaar te kopen) en ik vond haar theepot te mooi om naar de kringwinkel te verhuizen. Ontspullen bij anderen kan dus ‘gevaarlijk’ zijn voor je eigen huisraad 😉

Slotsom wat uitdaging 1 betreft: door de recente verhuisbewegingen werd er hier al stevig ontdubbeld, maar ik neem mijzelf voor om op regelmatige basis (pakweg jaarlijks) mijn kasten te blijven controleren en spullen die ik toch niet blijk te gebruiken een andere bestemming te geven.
De algemene regel die ik daarnaast sowieso al jaren hanteer: kan het niet meer in de kast, dan zijn er hoogst waarschijnlijk teveel spullen 🙂

Worstelen jullie ook met teveel spullen in huis? Tips om dat aan te pakken blijven altijd welkom 🙂

Huis van Alijn in een nieuw kleedje

Na meer dan 15 jaar vond het Huis van Alijn de tijd rijp voor een nieuw museum-verhaal over het dagelijks leven. Na een sluiting van 11 weken heropende het museum de deuren eind vorig jaar (16 december 2017 om precies te zijn). De eerste zondag van 2018 bleek een ideaal moment voor ons om het museum een bezoekje te brengen.

Je koopt je toegangsticket nog steeds op dezelfde plaats maar de rondgang in het museum start aan de overkant, bij nummer 77. Elke museumkamer is nu gelinkt met een datum uit de kalender en brengt een daaraan gekoppelde thema in beeld. Dat kan een heel bekende datum zijn, zoals 1 januari, en de daarmee verbonden nieuwjaarsbrieven (schitterend om te bekijken trouwens die muur met verschillende nieuwjaarsbrieven van vele jaren terug en heel recent). Maar evengoed een geboorte of huwelijk als markante datum in de kalender van iemands leven. Dergelijke gebeurtenissen zijn duidelijk erg dankbaar om de evolutie in de loop der jaren in beeld te brengen.

Het nieuwe Huis van Alijn toont gewoontes, tradities en rituelen die voortdurend
in verandering zijn. Door de verbinding met het heden en de evoluerende maatschappij wordt een maximum aan herkenning gecreëerd voor iedereen. Meermaals zagen we items uit onze kindertijd, waarvan Maya er heel wat (her)kende maar sommige ook absoluut niet.

Het blijft trouwens niet enkel bij beeld. Met een multisensoriële en participatieve museumpresentatie wil het Huis van Alijn een inclusief museum zijn, een museum voor iedereen. Zo mag je verschillende objecten aanraken (maar wel even letten op de symbolen want alles aanraken mag ook weer niet) en meestal start er dan ook een soundscape (zo bv een selectie van wiegeliedjes). Daarnaast vallen er ook geuren te ontdekken in het museum. De speculoosgeur in de speelgoedkamer past perfect bij het thema van sinterklaas. Bij de huishoudelijke producten (gepresenteerd als ware het een aflevering van Prijs je rijk) kan je een zeepgeurtje ‘verstuiven’.

Ook aan de kinderen werd gedacht met meer speelhoekjes en interactieve opstellingen.
Bij één september hoort uiteraard een klasje, waar je op het bord mag schrijven en een schortje dragen of even het hinkelspel uittesten. Dat schoonschrift met krijt viel nog goed mee bij Maya (al veegde ze het resultaat toch gauw weer af) 🙂
Uiteraard kan je ook nog steeds op pad met spookje Hendrik of Poes.

Kortom, een bezoekje aan het vernieuwde museum is beslist de moeite waard. Een erg leuke manier om met twee (of zelfs drie) generaties het heden en verleden te bekijken en te (her)beleven.

Zin om zelf een bezoekje te brengen aan het museum? Alle praktische info lees je op hun site.

 

 

Winterwonderkasteel

Op de laatste dag van de kerstvakantie trokken wij nog even de stad in, net op tijd om een kijkje te nemen in het Gravensteen in winterse uitvoering. Bij daglicht ongetwijfeld iets minder spectaculair en sfeervol maar desalniettemin leuk om er eens rond te lopen en te luisteren en kijken naar het ridderverhaal van koning Henri II, Richard Leeuwenhart, Jan zonder Land en Elianor van Aquitanië. Een voorproefje van het lichtfestival komende maand waar ik bijzonder naar uitkijk.

Er was trouwens een stukje toren waar we voorheen zowaar nog niet waren geweest (boven de ingang) en het zicht op de stad blijft altijd de moeite zelfs bij een grijze hemel (en een snijdende koude wind).

 

Bloemkoolcouscous

In mijn zoektocht naar bijgerechten voor het oudejaarsetentje (gourmet/steengrill) waarbij er ook voldoende groente op tafel zouden komen kwam ik, naast mijn eerder ge(s)maakte pompoencrème en brocamole uit op bloemkoolcouscous. Ik at dit al eerder en wou dit zelf ook wel eens maken. Ik zocht even op het wereldwijde web en kwam uit op volgend eenvoudig receptje van Njam.

Ingrediënten (voor 4 personen maar indien als bijgerecht in een buffet genoeg voor 10)

1 bloemkool (met een kleine heb je al ruim genoeg ondervond ik)
4 lente-uitjes
4 takjes verse munt (niet beschikbaar op eindejaar en dus een versie zonder)
4 takjes koriander
2 limoenen
1 teentje look, fijngesnipperd
3 el blonde rozijnen (liet ik weg omdat niet iedereen daar zo dol op is)
3 el pistachenootjes
enkele el neutrale olie
enkele el extra vierge olijfolie
1/2 kl gemalen komijn
peper, zout,
gemalen chili (liet ik deze keer achterwege)

Werkwijze

Verwijder de bladeren en het hart van de bloemkool en snijd de bloemkool in grove stukken. Spoel de bloemkool in ijskoud water en laat goed uitlekken.

Hak de bloemkool fijn in een foodprocessor in korte pulsen tot je een “couscous”-achtige korrel bekomt. Doe dit best in 2 à 3 porties.


Snijd de rozijnen in stukjes, hak de pistachenootjes grof en snipper de lente-uitjes fijn.

Verhit een scheutje neutrale olie in een grote pan en voeg de knoflook toe. Laat de knoflook kort aanstoven zonder te laten kleuren, voeg vervolgens de “bloemkoolcouscous” toe en laat dit +- 2 min. aanstoven en roer regelmatig om.

Neem de pan van het vuur wanneer de bloemkool beetgaar is en voeg de komijn, pistachenootjes en lente-uitjes toe, en roer goed om. Breng de bloemkoolcouscous op smaak met wat extra vierge olijfolie, limoensap, peper van de molen, zeezout en gemalen chili.


Snipper de blaadjes van de munt en koriander fijn en meng dit net voor het serveren onder de bloemkoolcouscous. Serveer er wat partjes limoen bij.

Het resultaat was lekker en verfrissend en zeker voor herhaling vatbaar.