Monthly Archives: July 2017

Liebster award

algemeen, ,

Enkele weken geleden kreeg ik van Ann van Wannderful een Liebster Award. Ik begon spontaan te blozen toen ik het las en was best vereerd.

Wat is de Liebster Award?
Een soort virtuele bekroning voor bloggers die nog niet zo bekend zijn. Eigenlijk een stevige schouderklop en een dikke duim van een collega-blogger. Een teken van waardering en aanmoediging. Bedoeld om blogs onder de aandacht te brengen en de persoon achter de blog wat beter te leren kennen.
De naam is afgeleid van het Duits – “Liebster” kan allerlei betekenissen hebben: liefste, lieveling, beminde, schattigste, dierbare, leukste, ….
Je kan de Liebster Award meerdere malen krijgen. Maar je hoeft hem niet te aanvaarden. Want er is werk aan de winkel voor de genomineerden; het is een postje met werk aan, zelf ook ondervonden 🙂
De Award werkt een beetje zoals een kettingbrief.

De regels voor de genomineerden
Deze regels durven variëren maar ik hou het bij de volgende:
1. Bedank de persoon die jou genomineerd heeft en post een link naar zijn of haar blog.
2. Zet een foto van de award op je blog.
3. Nomineer 5 tot 10 andere blogs.
4. Beantwoord de vragen van de persoon die jou genomineerd heeft en formuleer 5 nieuwe vragen voor de bloggers die je zelf nomineert.
5. Kopieer de regels in je eigen blogpost, informeer de bloggers die je genomineerd hebt en bezorg hen de link van je eigen blogpost.

Hier gaan we dan!
Vragen en antwoorden
Beste Ann, ik neem de uitdaging aan. Hier volgen de antwoorden op jouw vragen:

1. Wat was voor jou de aanleiding om te beginnen bloggen?
Mijn eerste eigen blogpostje dateert van januari 2014 (ik realiseer me nu pas echt dat ik dus toch al ruim drie jaar hier mij ei kwijt kan).  Ik schreef verschillende jaren als vrijwilliger mee voor Gentblogt, een top stadsblog waar ik nog steeds erg trots op ben (helaas in de loop van dit jaar offline gehaald door stad Gent aan wie het archief was toevertrouwd, gelukkig hebben we nog de Facebookpagina) en vond het wel leuk om verslagjes te schrijven over zaken die in Gent te beleven vielen of een link met Gent hadden.
Nadat onze dochter Maya geboren was, begon ik zo nu en dan mailtjes rond te sturen naar vrienden en kennissen met wat verhaaltjes over onze kleine meid en de mayapost was  bij deze ook geboren. Na verloop van tijd wou ik echter meer vertellen, niet enkel over onze dochter en niet enkel over mijn belevenissen in Gent. Het technische aspect hield me echter nog tegen (welk platform kies ik, waar moet ik rekening mee houden….) maar dan was daar plots een sympathieke neef die me op een goede dag doodleuk zei: “uw technische bezwaren heb ik opgelost, uw platform staat klaar, begin nu maar gewoon” en zo geschiedde 🙂 Nog altijd superblij dat hij dat voor mij geregeld heeft trouwens. Thx M, your ‘re the best!

2. Welk verblijfplekje zal je nooit vergeten?
Dat is echt een moeilijke, er zijn zoveel mooie plekken met mooie herinneringen dat ik er moeilijk eentje kan kiezen en nog veel meer plekken die ik graag wil ontdekken 🙂
In Stockholm ben ik wel meteen mijn hart verloren en ik wil er zeker nog eens terug met de dochter en ook een keertje in de winter.

3. Wat is je favoriete blogpost van je eigen blog en waarom?
Nog zo’n moeilijke. Ik vind het leuk dat mijn verslagjes van onze uitstappen een inspiratie vormen voor anderen. Toen we vorig jaar voor het tweede jaar op rij naar de Dordogne trokken, met als hoofdreden het huwelijk van Maya’s meter, vond ik het super dat onze uitjes van het jaar voordien als reistips werden doorgegeven aan de gasten van het huwelijksfeest. Ook leuk dat ik een persoonlijk verslag in woord en beeld kan doorsturen wanneer iemand voor een bepaalde bestemming nog inspiratie of een ‘eerlijke evaluatie’ kan gebruiken 🙂

4. Welke leuke plek in je eigen stad of in je nabije omgeving zou je iedereen aanraden?
Gent zal ik altijd iedereen aanraden als stad, ik (wij) zijn grote fans van de stadsmusea (het Designmuseum, het STAM), van de oude Sint-Baafssite, van de vele fijne eetadresjes (met een ruim aanbod voor vegetariërs, voor ons geen must maar wel net zo handig wanneer je vegetariërs onder je vrienden hebt 🙂 ), van het prachtige straattheater tijdens de Gentse Feesten (ook deze editie opnieuw mensen kunnen verrassen door hen te overtuigen om eens gericht overdag naar de feesten te komen ipv enkel ‘s avonds), …
Daarnaast vind ik België op zich een land waar enorm veel moois te beleven valt, zaken waar menig Vlaming wel in het buitenland naar gaat kijken maar in eigen land soms amper weet wat voor prachtigs er te vinden is (zoals in het Brusselse villa Empain in Elsene, het Hortamuseum, het kasteel van Gaasbeek of het kasteel van Beersel)

5. Wat zou je niet kunnen missen als je op reis gaat?
Een goed bed en een lekker ontbijt. Ik durf te bekennen dat ik een ‘luxebeestje’ ben wanneer ik op vakantie gaat. Luxe voor mij betekent dan dat ik niet moet koken, niet naar de bakker moet lopen ‘s morgens, geen bedden moet opmaken of de afwas doen… Een fijn hotel dat is écht 100% vakantie en pure luxe voor mij (en dan hoef ik geen 5-sterrenhotel-luxe hoor). Geen resort of all inclusive toestanden, dat ook niet. Gewoon een degelijk hotel met kamer en ontbijt en eventueel (geen must maar wel mooi meegenomen) de mogelijkheid om er ‘s avonds ook lekker te kunnen eten. De voorbije jaren logeerden we zo al in enkele fijne kleinere hotels met pakweg een tiental kamers maar wel met zwembad en de patron aan het fornuis.

Mijn genomineerden:
Ik leerde de voorbije jaren verschillende blogs kennen, door er zelf meer mee bezig te zijn, door blogchallenges en meetings. Sommige bloggers volg ik tegenwoordig meer via IG zoals Lilith, Oon, Josie, mme Zsazsa, villalies, dietemiet, tinyblogt …
Ik probeer er hieronder toch enkele op te sommen die mij elk op hun manier kunnen raken. Sommige schrijven veel en zijn best al bekend maar misschien nog niet bij alle mensen die mij volgen 🙂 , anderen schrijven dan weer wat minder maar zijn vaak op verschillende fronten actief 🙂
Bloggen vraagt tijd en energie maar je krijgt er ook wel iets voor terug. Je leert nieuwe mensen kennen, vooral online maar soms ook irl. Het is leuk om ervaringen te delen en zelf weer nieuwe ideeën of inspiratie op te doen. Vast te stellen dat anderen soms met dezelfde knopen zitten om te ontwarren of kracht halen uit de verhalen die gedeeld worden en er zelf ook door groeien en sterker worden. Het is leuk om doen en een verrijking geworden. Dankjewel om mij te volgen en te lezen en dankjewel aan de andere bloggers om mij van hun verhalen te laten meegenieten.
Het valt me trouwens op dat er wel wat straffe madammen tussen zitten in dat lijstje hieronder 😉
1. Made by Ellemieke, een ware hartjesvrouw en heuse bloemenfee
2. No butterfly, had cultuurjournalist kunnen zijn want bezoekt tentoonstellingen, theatervoorstellingen en muziekoptredens aan een heerlijk gulzig tempo en neemt bovendien op veel van die gelegenheden nog eens haar breiwerk mee ook (en Gentblogtmaatje)
3. Max Van Hemel, kunstenaar – tovenaar met potloden en fijne tekenleraar (en eveneens Gentblogtmaatje)
4. Eilish, omwille van haar ongecompliceerde schrijfstijl (die me vaak een glimlach ontlokt bij het lezen)
5. Witch, die ik eigenlijk al heel lang ken (we woonden als kind in dezelfde straat), uit het oog verloor en later (yep, ook via Gentblogt denk ik) terug tegen het lijf liep. Omdat ze schrijft zoals ze is: honderduit 🙂
6.  Gerhildemaakt, die ik online ontdekte tijdens een blogchallenge enkele jaren geleden denk ik, die me opviel door haar bijzondere naam en wiens verbouwingsverhalen ik graag lees al ben ik stiekem blij dat ik er zelf niet in zit 😉
7. Breek uit jezelf, voormalig klasgenootje, trekt er een jaar alleen op uit en wil haar ervaringen en kennis doorgeven aan anderen die gelijkaardige plannen, dromen of ambities hebben maar de stap nog niet zetten.
8. Living by the sea, zot van reizen, van Oostende (intussen ook mijn tweede favoriete stad, na Gent :)) en van Zweden, daar maakte ze zelfs een aparte blog over; ik moet niet ver zoeken naar tips en inspiratie wanneer ik terug wil naar Stockholm 🙂
9. Goestjes, deelt heerlijke (en vaak eenvoudige) recepten, en ik krijg altijd ‘goesting’ wanneer ik haar mooie foto’s zie 🙂
10. Marie Marchand, fijne jongedame die recent haar eerste stapjes zette in blogland

Maar nu is het aan jullie, genomineerden! Nemen jullie de uitdaging aan? Begin dan alvast te schrijven. Want dit zijn mijn vragen voor jullie. Veel plezier!
Mijn vragen voor de genomineerden:

1. Waarom begon jij te bloggen?
2. Welke fijne ontmoeting heb je te danken aan jouw blog?
3. Hoe kwam je op de naam van jouw blog?
4. Heb je nog een bijzondere uitdaging of een project op stapel staan dat je wil delen via jouw blog?
5. Wat vind jij het leukste aan bloggen?

Tot gauw!

Gentse feesten deel 7

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, , , ,

Deze middag – nee toch – terug naar de feesten. Om 13u op het Luisterplein nog eens gekeken naar Pelele met vrienden die de voorstelling nog niet zagen en ondertussen een lekkere vers belegde boterham gegeten (aanrader).
Daarna richting Botermarkt om zeker op tijd te zijn voor de voorstelling “Mr. Bakari” van Cie du Fil à Couper l’Eau chaude (what’s in a name). In een extra smalle, kleine woonwagen wordt je als gast netjes op elkaar geperst (de kleinste vooraan op een bankje, de grootste staand achteraan). Je krijgt er een verhaaltje gepresenteerd over ene Mr. Bakari, leuk, grappig en verrassend 🙂

Daarna ging het richting Kalandeberg met ons gezelschap voor les 3 cochons. Omdat ik deze voorstelling gisteren ook al had gezien, trok ik zelf even richting Werregarenstraatje voor de voorstelling Ai Xico Cica van Sofia Pimentao-Xu. Deze voorstelling startte met vertraging, kwam langzaam op gang en kon mij niet echt boeien waardoor ik afhaakte en terug naar de vrienden ging.

In Caffè Rosario maakte we een gesmaakte koffiestop, net op tijd trouwens want plots gingen de hemelsluizen nogal fel open. Eens de regen grotendeels voorbij, waagde ik met Max Van Hemel nog 440 trappen hoog op de toren van de Sint-Baafskathedraal, enkel tijdens deze feesten opnieuw te bezoeken na jaren gesloten te zijn voor herstellingswerken. Wie graag ook eens kijkje neemt, kan er morgen nog terecht tussen 10u en 17u.

Gentse feesten deel 6

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, , , , ,

Na eerst nog enkele uren onkruid te hebben gewied (dat stopt helaas niet met groeien) trokken we na de middag opnieuw richting Gent centrum voor een verse portie straattheater.
De namiddag verliep niet echt zoals gepland: de eerste acts onder het Belfort waren slechts voor beperkt publiek en dus liepen de wachttijden algauw hoog op (en daar hadden we niet echt zin in dus besloten we dit te laten voor wat het was en verder te trekken). Op the green bleek de programmatie niet te kloppen: het boekje vermeldde een act om 15u maar er bleek een misverstand/drukfout en om 15u10 kregen we te horen dat de voorstelling pas om 15.45u zou doorgaan (terwijl ze dat gerust al een kwartier vroeger hadden kunnen zeggen aan de aanwezige wachtenden). Wij nog snel even naar de Botermarkt, waar de voorstelling van 15u uiteraard al was begonnen. We zagen veel volk een een dame die iets in het rad Frans aan het vertellen was maar telkens ze haar hoofd draaide konden we amper nog iets horen en de verhaallijn kregen we ook niet echt meer mee. Ook dat is Gentse feesten zullen we maar zeggen. Uiteindelijk dan toch maar terug gewandeld naar the green en daar gewacht tot 15u45.

De voorstelling “au bout du fil” van Pelele (Fr.) is beslist de moeite waard om te zien. Grappig en technisch echt wel sterk: marionetten met heel veel touwtjes om aan te trekken (en dus in de knoop te geraken) en handige poppenspelers (-sters eigenlijk) die daarnaast zelf ook nog eens figureerden als personage in de voorstelling en bovendien meermaals van rol en outfit wisselden. Heel knap! Speelt nog zaterdag en zondag trouwens.

Een beetje stram na 40 minuten op de grond te hebben gezeten, gingen we zo snel we konden terug richting Botermarkt om nog een tweede voorstelling mee te pikken: “3 Petits Cochons” van Théâtre Magnetic (Be), een voorstelling die speciaal voor de Gentse feesten door de artiest naar het Nederlands werd omgezet en ingestudeerd (chic!).
Zoals de titel het zegt, gaat deze voorstelling over de drie biggetjes maar dan wel een hilarische hertaling ervan 🙂

Ik stond niet ideaal om veel foto’s te maken maar aangezien de voorstelling zo leuk was, ga ik met plezier morgen in ander gezelschap nog eens kijken en probeer dan betere beelden te schieten.

Resultaat van de dag: uiteindelijk 2 mooie voorstellingen gezien en de rest? Dat zien we morgen wel weer 🙂


 

Gentse feesten deel 5

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, ,

Na een rustdag (er moeten immers ook nog wel wat andere dingen gebeuren tijdens een vakantieweekje) trokken we deze namiddag toch nog voor een paar uurtjes richting centrum.
We pikten nog een voorstelling van Puppetbuskers mee: S.A. Marionetas uit Portugal met  ”etc.”, een reeks van kleine verhaaltjes over mensen en katten.

Al kuierend door de stad gingen we in de Kammerstraat een kijkje nemen bij Freetime. In de OASE kunnen ouders met jonge kinderen tussen 14.00u en 20.00u even tot rust komen op een heel gezellige plek.

Daarna trokken we nog even naar Baudelopark om de artiesten van de Circusplaneet aan het werk te zien.

Een kort intermezzo dus op de feesten maar we komen later deze week sowieso terug voor nog meer Puppetbuskers 🙂

Gentse feesten deel 4

Cultuur, Gentse Feesten, , , , , , , , ,

Niets te doen na het weekend? Niets is minder waar. Na een voormiddag huishoudelijke taken (want die moeten ook gebeuren) trokken we andermaal richting Gent centrum, meer bepaald terug naar de Machariuswijk voor nog een namiddag straattheater met Miramiro. Op het Spaans Kasteelplein pikten we vier voorstellingen mee.
Als eerste Les Achilles van Groupe Tango Sumo, drie mannen die met hun lichaam al dansend in dialoog gaan met elkaar.
De voorbije jaren zagen we al enkele voorstellingen in deze stijl. Ik vind ze wel OK maar word er meestal niet echt door geraakt. Mooi maar zonder veel meer voor mij.

Als tweede 3D van cie H.M.G., twee mannen die hun ding brengen met geluid en een boogvormig ‘instrument’ waarmee de grenzen van het speelterrein worden afgetast. Bij momenten grappig en verrassend maar misschien een tikje te lang (al kan dat het ook aan de hitte van de zon gelegen hebben die toen wel stevig aan het branden was?)

We pauzeerden nog even met een hapje en een drankje in het Coyendanspark (ofte koeiendanspark zoals ik één van de kindjes gisteren nog hoorde zeggen) waar ook van alles te beleven valt.

Derde voorstelling: Fisura van Murmuyo, één van de twee Chileense clowns die enkele jaren geleden nog het verkeer kwamen regelen op de Sint-Jorisbrug tijdens de feesten. Hier geen hoogstaande kunsten, maar puur interactief straatentertainment met een artiest die een paar basisacts heeft en voor de rest ongelooflijk inspeelt op en speelt met het aanwezige publiek. Zo goed als woordeloos (het kazou-achtige dingetje in zijn mond waarmee hij communiceerde buiten beschouwing gelaten) maar met zoveel mimiek, gebaren en theatraliteit dat iedereen kan volgen. Er werd ongelooflijk veel gelachen, ideaal voor een ontspannend feelgoodmoment met de hele familie.

Laatste voorstelling van de dag: Sabordage van La Mondiale Générale die we vorig jaar ook zagen. De voorstelling van vorig jaar was al knap, die van dit jaar – met 4 in plaats van 2 artiesten – werd nog boeiender. Meer humor, meer afwisseling en naast de prachtige evenwichtskunsten op de houten balken ook een hilarische act met een reuzehoepel.
Voorwaar een aanrader en wat mij betreft beslist de knapste voorstelling van de dag.

Hoepelen krijgt een nieuwe dimensie:

en nog een uitsmijtertje om af te sluiten:

 

Gentse feesten deel 3

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, , , , ,

Ja voor de derde dag op rij naar de feesten maar aan een lager tempo dan de voorbije jaren, we zullen zeker niet alle voorstellingen van het straattheater op onze teller staan hebben maar het geeft niet 🙂
Op zondagmiddag stond er voorwaar een klassiek concert van die Verdammte Spielerei in de Sint-Baafskathedraal op het programma. Die Verdammte Spielerei dat is normaal gezien vijf mannen in een wit marcelleke die als minifanfare voor plezier zorgen op publieke feestjes. Voor deze editie hadden ze er wat van hun vrienden (moaten dus) bij gevraagd en een zwart marcelleke aangetrokken 🙂
We kwamen ruim op tijd maar de kathedraal (en daar kan toch wel wat volk binnen) zat ruim voor het aanvangsuur eivol en dus begon het concert gewoon 10 minuten vroeger! Het werd een uurtje luisteren naar klassieke en iets luchtiger muziek waarbij de blazers meestal de hoofdrol speelden. Het concert werd afgesloten met een mooie versie van ‘de fanfare van honger en dorst’, wondermooi qua klank in deze setting.

Ons gezelschap splitste zich op en vertrok verschillende richtingen uit in het feestgedruis. Wij flaneerden nog even door de stad en trokken tijdig richting Augustijnenklooster voor de Puppetbuskersvoorstelling Millefeuilles van het Franse compagnie Areski. Een bijzonder mooie voorstelling waarbij uitgeknipte figuurtjes uit papier de hoofdrol spelen. Een voorstelling waar we vriendelijk werden verzocht onze tassen buiten te laten maar onze GSM mee te nemen. Door zelf de papieren installaties met een lampje te belichten ontstaan schaduwen en dus ook beweging.

Tijdens onze wandeling langs de kunstwerkjes in de (semi)duisternis werden we vier keer bij elkaar geroepen om naar een klein optreden te kijken waarbij boekjes met figuurtjes worden open en dicht geklapt.

In de vooravond gingen we even naar huis om nog een hapje te eten en een extra truitje uit de kast te halen. Deze avond immers vuurwerk op de planning. Ook al jaren een klassieker waarbij we met een aantal vrienden ruim op voorhand afspreken om een goed zicht te hebben op het spektakel. Om de tijd te vullen, zorgen we zelf altijd voor wat drank en hapjes. Terwijl de volwassenen de tijd vol praten, houden de kinderen zich meestal bezig met een spelletje (of ook met wat praten).
Geen idee hoe het komt, maar dit jaar was er beduidend minder volk aanwezig voor het vuurwerk. Zouden nog veel mensen denken dat het vuurwerk op 21 juli doorgaat? Dat is toch al enkele jaren gewijzigd maar de voorbije edities lag 21 juli wel dichter in de buurt en misschien hadden velen het nog niet helemaal door dat het vuurwerk nu telkens de eerste zondag van de feesten wordt afgestoken. We hadden in elk geval ruimte zat en het was absoluut niet nodig om er een uurtje op voorhand te zijn maar op zich vonden we dat niet erg want altijd onderwerpen genoeg om bij te praten 🙂

Zoals meestal was het spektakel weer de moeite. De muziek van Kenji Minogue is niet meteen mijn ding maar het moet gezegd, de vuurwerkmakers wisten er wel raad mee om hun spektakel te laten aansluiten bij het muzikaal geweld. Want geweld, dat was het toch wel, zowel voor de oren als voor het hartritme (man die bas stond hard). Een beetje minder zou echt wel mogen en misschien moet de organisatie/de stad toch wat meer aandacht hebben hiervoor en mensen waarschuwen voor mogelijke gehoorschade en aansporen om hun oren te beschermen en ook oordopjes uitdelen zoals ze al bij veel festivals (en ook tijdens de feesten op het Laurentplein) doen.
Wie het gemist heeft, kan hier nog enkele fragmentjes afspelen:

En eens dat voorbij, was het meer dan tijd om onze fietsen op te halen en naar huis te rijden 🙂

Gentse feesten deel 2

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, , , , , , ,

Eigenlijk al de tweede volwaardige dag van de Gentse feesten maar aangezien ik gisteren nog moest werken voelde vandaag toch meer aan als de eerste echte 😉
We startten de dag in Hotel Reylof voor een gesmaakte (letterlijk en figuurlijk) jazzlunch in heel fijn gezelschap. Ik mag het intussen eigenlijk al een jaarlijkse traditie noemen: lekker eten, mooi geserveerd, fijne muziek en aangenaam tafelgezelschap. Wat heeft een mens meer nodig om te genieten?

Nadien trokken we het centrum in voor een portie straattheater met Puppetbuskers en Miramiro.
Op de Kalandeberg zagen we de heerlijke voorstelling ‘ne me quitte pas’ van het Spaanse duo El retrete de Dorian Grey. Het is een woordeloze voorstelling met ballonnenplooiers maar eentje die je nog nooit hebt gezien! Zalig genoten van de twee heren die zelf ook de moeite van het bekijken waard zijn (hun mimiek is bijwijlen hilarisch). Een sterke aanrader! (ook zondagmiddag 16 juli nog te zien op de Kalandeberg om 15u)

Daarna trokken we naar the green, waar  “L’Homme Orchestre” door Cie Le Mue/tte zagen. Een man die in zijn eentje muziek van een heel orkest brengt. Niet meteen vernieuwend maar toch knap om zien hoe de verschillende touwtjes de juiste instrumenten in beweging brengen zonder het algemene ritme te verliezen.

Van the green ging het naar de Botermarkt waar onder de toren van het Belfort enkele kleinere acts staan opgesteld. We keken naar het Franse La Malette met Little boy, the king of harmonica; een klein poppenspel met verschillende schattige figuurtjes.

Als laatste vandaag op het programma van Puppetbuskers stond een bezoekje aan het kleine caravannetje van Cie Dez Six Faux Nez op het programma. We kregen er het verhaal te zien en te horen van een kindje (een pop?) gemaakt van stof dat op zoek gaat naar andere gelijken op de wereld. Een voorstelling die gebruik maakt van verschillende (projectie)technieken en soms een beetje last heeft van het lawaai buiten. Een deel van de voorstelling is in het Frans maar de meeste stukken tekst worden in het Nederlands herhaald waardoor het verhaal ook voor kinderen ook wel te volgen is (mits hier en daar misschien een woordje uitleg). Voor deze voorstelling betaal je een euro per volwassene, kinderen mogen binnen aan 0,5 euro.

Omdat we nog wel zin hadden in meer trokken we vervolgens richting site Oud Sint-Baafs / Macharius ofte de terreinen van Miramiro. Om de honger te stillen probeerden we de wraps uit (aanrader, stevige portie) en namen er een bordje hartige hapjes bij.

Om onze dag af te sluiten keken we naar Smashed van het Britse gezelschap Gandini Juggling. Ze brachten een verrassende en humoristische jongleeract met appels op de tonen van klassieke muziek en zelfs opera. Indrukwekkend hoe een groep van negen mensen zo mooi synchroon kan jongleren.

Nog een filmpje van Max waarbij ze speelden op een minder klassiek streepje muziek 🙂

Met een voldaan gevoel keerden wij meer dan tevreden huiswaarts.

 

Gentse feesten deel 1

Gentse Feesten, Op stap

Dit jaar geen uitgebreide besprekingen van de feesten maar enkele sfeerverslagjes. Ook al was de voorbereiding minimaal en leek de ‘goesting’ niet meteen aanwezig, uiteindelijk vertrokken we vrijdagavond toch nog richting centrum en zagen we al enkele mooie dingen 🙂
Enkele vaststellingen:
veel fietsen en nog te weinig fietsenstallingen (ook al zijn er bijgeplaatst), gelukkig wel nog een treffelijke parkeerplaats gevonden;
nog niet zo zot veel volk om 21u maar toen wij iets voor middernacht huiswaarts keerden, kwam er precies nog een pak volk richting centrum gestapt;
ik heb minder het gevoel dat ik zoveel mogelijk wil zien, maar ben wel tevreden met de mooie dingen die ik zie.

Terwijl de wederhelft op het Laurentplein naar Willem Vermandere ging luisteren, trok ik met Maya richting the green voor de act van de vuurmeesters (het alternatief dit jaar voor de openingsstoet). We zochten tijdig een plekje op de trappen om een beetje zicht te hebben op het geheel. Tijdens het wachten konden we nog wat meegenieten van de muziek onder de stadshal. Net als vele anderen waren we een beetje ontgoocheld en hadden we gedacht dat er toch nog net iets meer ging gebeuren dan het aansteken van de houten staken die er vooraf waren opgesteld. Wij liepen wel nog even mee langs één van de vuurlijnen richting Laurentplein. Volgens een vastgelegde timing staken de verschillende organisaties het vuurtje van hun lantaarn langs het parcours aan en trokken de fakkel vervolgens de hoogte in. Het was wel leuk om zien hoe sommigen er een mooi moment van maakten in het bijzijn van vrienden en sympathisanten 🙂

We waren net op tijd terug aan het Laurentplein (Luisterplein tijdens de feesten) om nog de laatste nummers van Willem Vermandere te horen, dronken nog een glaasje en gingen vervolgens met de fiets terug naar huis.

 

About last weekend

woord in beeld

Wat deed ik zoal het voorbije weekend? Tot rust proberen komen en genieten van kleine dingen:

Vaststellen dat AS Adventure in Sint-Denijs-Westrem mooi (en behoorlijk grondig) heringericht werd. Het was even wennen aan de nieuwe lay-out maar de zone van de pashokjes vonden wij alvast meer dan geslaagd (een groot pashok waar je met 2 personen in kan, ideaal toch voor een moeder-dochter-passessie?) en we kwamen met twee fijne koopjes naar huis, eentje voor haar en eentje voor mij 😊.

Lezen! Eindelijk weer eens wat tijd genomen om te lezen, niets ernstigs maar gewoon pure ontspanning met een thriller die ik meenam uit de kersverse boekenruilkast in ons kantoor in Brugge.

Fietsen: met ons drietjes een ontspannend fietstochtje maken in de streek. Meer moet dat soms niet zijn (‘t was aangenaam warm maar bij momenten een nogal witte lucht waardoor de foto’s wat minder zijn).

Onkruid wieden in de tuin, het werd de voorbije maand een constante. Het vraagt wel tijd maar voorlopig hou ik vol om het onkruid manueel te verwijderen en het gras maximaal groeikansen te geven. Zonder extra water te geven, heeft ons vers gezaaid gras van april toch maar mooi de droogte van juni overleefd al zorgt dus ook het onkruid mee voor dat groen uitzicht 😉

Op zondag naar de stad fietsen, flaneren op de boekenmarkt (en nog wat vakantielectuur meebrengen) en vervolgens een fijn nieuw adresje ontdekken in de Burgstraat waar we zeker nog eens terugkomen (bespreking volgt).

Reclameschilder spelen: het Festival van Vlaanderen komt op 8 oktober langs in Zomergem en dat mag best in het groot worden aangekondigd 🙂

Enfin, niets bijzonders maar toch het een en ander waardoor het weekend weer snel voorbij was en ik er met volle teugen van genoten heb.
Hopelijk hadden jullie ook een fijn weekend?

Rechts / Averechts, textiel tussen kunst & design

Cultuur, Op stap, woord in beeld, ,

Recent trokken we nog eens naar het Designmuseum in de Jan Breydelstraat. Momenteel loopt daar de tentoonstelling Rechts/Averechts naar aanleiding van het tienjarig bestaan van de afstudeerrichting textielontwerp aan KASK / School of Arts. De tentoonstelling confronteert werk van internationale kunstenaars met dat van alumni in een belevingstentoonstelling.
Het leuke daarvan is dat je niet alleen tussen de werken door wandelt maar er voor een keertje ook mag aan voelen en kan op zitten!

Tijdens die wandeling wordt het echt wel duidelijk dat de lijn tussen kunst en design, tussen gebruiksvoorwerp en kunstwerk vaak een heel dunne lijn is die bij momenten zelfs helemaal lijkt te verdwijnen.

Wij gingen ook een kijkje nemen op de bovenste verdiepingen die volledig heringericht zijn en o.a. de collectie van de Stichting Van Severen in de kijker zetten. Het Art Nouveau meubilair dat er stond is grotendeels verdwenen maar ik hoop dat dit een nieuw plekje zal krijgen in het andere deel van het museum dat momenteel gerenoveerd wordt. Ik ben alvast benieuwd om de verdere ontwikkelingen van het museum te zien want er beweegt heel wat en de nieuwe weg lijkt boeiend maar nog niet helemaal duidelijk (of toch niet voor mij in elk geval). Reden genoeg om hier regelmatig langs te blijven komen.

Weet je nog niet wat gedaan komend weekend (of wil je eens iets anders dan winkelen of een terrasje doen in Gent), spring dan zeker eens binnen.
De huidige tentoonstelling loopt nog tot oktober 2017. Alle praktische info lees je op de museumwebsite.

P.S. Van de gelegenheid gebruik gemaakt trouwens om een fotoshoot met dochterlief te doen. Zonder flits of statief mag dat in het museum en nu was het extra leuk. Zelfs een van de zaalwachters had ons in de gaten en maakte me er op attent dat het zicht van bovenaf ook mooi was om op camera vast te leggen terwijl ik al even dacht dat ik een opmerking ging krijgen omdat ik iets gedaan had dat niet mocht 😉