Maandelijkse archieven: januari 2024

Vogeltelweekend 2024

Het voorbije weekend werden we opnieuw langs alle kanten aangemoedigd om vogels te tellen in onze tuin. Voldoende reden om het nog eens over onze gevleugelde vriendjes te hebben.

Het vogelvoederbakje/huisje dat ik vorig jaar maakte van een leeg drankkistje, heeft het winterweer helaas niet overleefd, de vetbollenhouder is vorige maand verdwenen (wellicht meegenomen door de kauwen vrees ik), de aanvoer van verse noten voor het andere voederbakje is eerder beperkt, …. om maar te zeggen dat de vogeltjes hier helaas minder verwend worden dan vorige winter. Maar ik blijf wel de appelschillen en kaaskorstjes in kleine stukjes snijden en uitstrooien en ik vulde nog een halve kokosnoot met vet en noten toen het dan toch plots kouder werd en er hangen nog wel nootjes dus het is niet dat ze geen eten meer krijgen, dat zou ik niet over mijn hart krijgen. Ook de uitgebloeide zonnebloemen bleven zo lang mogelijk staan, zodat de meesjes vrij konden snoepen zonder dat de andere vogels met dit gesmaakte voer gingen lopen.

Onze vaste gasten zijn er nog steeds: de pimpelmeesjes en de koolmeesjes, een heggemus, een roodborstje (soms twee), enkele merels, … en uiteraard ook een rits houtduiven, een troep kauwen en een aantal eksters (al zijn die laatste deze winter precies met minder).

En dan mag ik onze bijzondere gast, de groene specht (of beter, het zijn er meestal twee), niet vergeten. Ons grasveld is een half slagveld door de vele putten (toch enkel cm diameter) die ze in de grond hakken, maar dat vind ik helemaal niet erg, met het bodemleven is duidelijk alles in orde denk ik dan 😉

De bonte specht zagen we minder vaak deze winter, ik vrees dat er wat te weinig aanbod van voeder is. En de voorbije weken kwamen ook de staartmeesjes terug op bezoek, altijd weer heerlijk om dit schatjes te zien, hoe ze soms met vier of vijf tegelijk aan het notenbakje hangen om te eten. De schattigaards moeten aan de notenbak vaak snel plaats ruimen voor de pimpelmeesjes, die op hun beurt dan weer moeten ophoepelen voor de koolmezen. Het blijft wel nog altijd even leuk om ze zo bezig te zien in de hazelaar.

Ook het winterkoninkje spotte ik al, maar verder bleef het (helaas) eerder rustig in de tuin wat gevederde gasten betreft. In elk geval zaai ik dit jaar terug een hele reeks zonnebloemen en wil ik toch nog werk maken van extra struiken in de tuin die bessen dragen. Hoe meer schuil- en voerderplekken voor de tuinvogels, hoe beter, toch?

En deze leukerd, weliswaar geen tuinvogel, die we in het najaar in onze tuin zagen rondhuppen, zien we ook graag nog eens terugkomen.

>> naar mijn verslag van vorig jaar.

Variatie op hete bliksem

Niet iedereen kent de ovenschotel onder deze benaming, maar toch is ie heel bekend: hete bliksem, aardappelpuree met appelmoes en gehakt. Eigenlijk zou je het ook kunnen omschrijven als gehakt parmentier met appelmoes. Wanneer ik echter naar de beschrijving in wikipedia kijk, dan is dit van oorsprong blijkbaar Nederlands gerecht er eerder eentje wat bij  menig jeugdbeweging omschreven wordt als ‘wap’ (worst, appelmoes en puree).

Soit, je vindt zonder problemen een hele reeks recepten om dit eenvoudige gerecht te maken en intussen ook best wat variaties. Toen ik een avond weinig kookinspiratie had, maar toch het avondmaal voor de volgende dag wou voorbereiden wegens later thuis (en er ook geen aardappelen meer in huis waren en ik eens geen zin had in een pastaschotel) en wat online aan het rondkijken was, besloot ik een variant op deze hete bliksem te maken. Ik had immers nog zoete aardappelen in huis en enkele appels (en gehakt) dus dat moest wel lukken, toch 😉

Ik maakte een zoete aardappelpuree, bakte intussen het gehakt rul en deed er een stevige portie kruiden bij en sneed enkele appels in partjes en vervolgens in schijfjes.

Het gehakt vormde de onderste laag van de ovenschotel, daarop gingen de partjes appels en afsluiten deed ik met de zoete aardappelpuree. Door de appelpartjes als tussenlaagje te gebruiken, kon ik vermijden dat ze bruin zouden worden (het gerecht zou immers pas de volgende dag geserveerd worden).

 

De alternatieve hete bliksem werd geproefd en g oed bevonden en stond intussen al een tweede keer op tafel. Ik denk dat we een blijvertje hebben en dus mag het hier zeker een plekje krijgen 😉

Ovenschotels vind ik moeilijk om goed in beeld te brengen, maar het smaakte heerlijk en dat is uiteindelijk wat telt, toch?

Jarig

Ik maakte me recent nog de bedenking dat ik hier toch al een tijdje bezig was en een Facebookherinnering dit weekend wist me te vertellen dat het zowaar 10 jaar geleden is dat ik hier heel voorzichtig mijn eerste stapjes zette!

10 jaar! Nooit gedacht dat het me zou lukken, om hier te blijven schrijven. De regelmaat is niet altijd even groot, maar ik probeer toch (twee)wekelijks een bericht te posten. Geen idee hoe ik er ooit in slaagde trouwens om 40 dagen aan één stuk te bloggen 😉De ‘goesting’ is er echter nog steeds en dus ga ik nog wel even doordoen denk ik 🙂
Wie daar zin in heeft, mag in de comments altijd laten weten wat je graag meer zou zien verschijnen. Ik zal dan proberen om dat in mijn achterhoofd te houden, al hanteer ik hier vooral het principe dat er ‘niets moet’.

Deze plek is intussen uitgegroeid tot een klein archiefje van 673 posts (dit is nummer 674), met heel wat recepten waar ik zelf regelmatig eens ga in grasduinen en een hele reeks reisverslagen die ook al anderen konden inspireren.
Wie er allemaal komt kijken en hoe vaak, dat volg ik eigenlijk niet zo hard op moet ik bekennen. Een commentaar zien verschijnen, dat doet uiteraard wel deugd, dat ga ik niet ontkennen 😉

En voor de rest? Hopelijk brengt het nieuwe jaar wat ruimte voor uitstapjes dichtbij of iets verder, vind ik leuke recepten om hier te delen, moet ik misschien wat meer tuinverhalen uitschrijven, … Ik zie wel wat er op mijn pad komt en hoeveel tijd ik hier kan spenderen.

Aan iedereen die langs komt: dikke merci !

 

 

 

 

Bezigheden

Weinig speciaals hier tegenwoordig, want de kerstvakantie is voor het eerst geen echte kerstvakantie meer met tijd voor uitstapjes en meer. Eerste jaar hoger onderwijs betekent immers blokken tijdens de kerstdagen en examens in januari. De hoeveelheid leerstof die verwerkt moet worden, mag meer dan pittig genoemd worden, de stress en onzekerheid zijn dan ook navenant. En dus blijven we vooral thuis, houden het rustig en proberen Maya in zo goed mogelijke omstandigheden te laten studeren.

Waarmee hou ik mij dan verder nog bezig wanneer er niet gewerkt moet worden?

Fiets en toebehoren Gepoetst

Tussen kerst en nieuw is het kantoor gesloten en staan er bijgevolg geen dagelijkse fietsritjes op de planning. Het moment dus om de modder en het vuil zoveel mogelijk van de fiets te vegen (nog nooit zo smerig geweest als het voorbije najaar, het lijkt wel alsof ik elke dag een mountainbikeparcours volg in plaats van een doorsnee ritje naar het werk en terug naar huis), en de fietstas en het fluohesje een poetsbeurt te geven (om dezelfde reden, in al die jaren nog nooit zo vuil geweest als nu).

 

Gelezen

Boekenoverzichtje 2023 ontvangen via Goodreads en daar toch tevreden mee. Hopelijk lukt het in 2024 om minstens evenveel boeken te lezen. Ik ben dan alvast gestart in een nieuw boek, Tijden van vuur, het eerste deel van een trilogie van Kate Mosse. Dat zijn dat al meteen 3 boeken voor het komende jaar op de leesplank 😉

 

Gewandeld

Vooral kleine wandelingen momenteel, een ‘rondje rond de blok’ met Maya, zodat ze even haar benen kan strekken tijdens het studeren. Daarnaast meestal een wekelijkse ‘boodschappenwandelingen’ op zaterdagochtend en waar het kan probeer ik nog wel wat extra stappen op de teller te krijgen (eens heen en terug naar Aveve in De Pinte is meteen goed voor bijna 8 km, of enkele kerstkaartjes op de bus gooien in de ruime omgeving is ook een win-win wat dat betreft). Ik spotte zowaar volop madeliefjes, precies alsof het al lente was (zo voelde het soms ook, zeker wat de temperatuur betreft, de zon was er jammer genoeg niet zo vaak bij).

De wateroverlast van begin dit jaar – waarvoor we trouwens op 2 januari om middernacht door de politie uit ons bed werden gebeld om ons te waarschuwen en te zeggen dat het provinciaal rampenplan was afgekondigd – zorgde voor korte wandeling richting Leie om toch even te gaan kijken hoe erg de situatie was (behoorlijk op het randje, letterlijk, op korte afstand van ons huis).

 

Geschreven

Niet zoveel, tenzij je de reeks kerstkaarten meerekent 😉 De reisverslagen van afgelopen zomer zijn gelukkig afgewerkt geraakt voor het einde van het jaar en aangezien er weinig andere uitstappen op het programma staan, is het hier wat stiller op dat front. Misschien moet ik terug wat recepten uittesten en de succesnummers hier uitschrijven…

 

Gekookt/gebakken

veel snackbordjes voor Maya, tussendoortjes voor onze student, een combinatie van zoet en hartig, fruit, noten, chocolade, homemade mueslirepen, een snoepje, stukjes kaas … Van studeren krijg je toch wel honger en de kleine tussendoortjes helpen haar door de dag. Ook qua ontbijt en lunch probeer ik voor extra variatie te zorgen: toast met avocado, een zacht gekookt eitje (momenteel favoriet) of een roereitje, pancakes, chiapudding, verse soep, …

Mijn vader bakte dan weer een lekkere Normandische appeltaart toen ik een dagje bij hem ging helpen.

Voor oudjaar testte ik wel enkele nieuwe receptjes uit, o.a. uit de boeken van Claudia Van Avermaet, en werden er ook gewoon veel eenvoudige, lekkere dingen in een uitgebreid buffet op tafel gezet om van te genieten. Geen uitgebreid of ingewikkeld menu, gewoon lots of fingerfood om de hele avond van te genieten 😉

 

OpGeruimd

Grote opruimacties zijn niet meteen aan de orde hier, maar soms kan het geen kwaad om eens een kast of schuif of rek wat ‘extra aandacht’ te geven. Op die manier weet je meteen weer in detail wat je in huis hebt en worden er geen onnodige uitgaven gedaan, of kan je iemand anders plezier doen met spullen die je zelf niet meer gebruikt. Dat opruimen goed is voor je mentale gezondheid wist ik al langer, bij Nele Colle lees je er nog veel meer over.

En dus screende ik o.a. onze voorraadkast om zeker te zijn dat er geen vervallen voedingswaren stonden (of zette ik wat er al lang stond vooraan in de kast om eens op te gebruiken) en wat intussen ontbrak, noteerde ik op de boodschappenlijst om weer aan te vullen. Ik deed een controle van de plastic potjes en andere opbergdozen in de keuken en een aantal exemplaren bleken toch wel aan vervanging toe  (lees: verder gebruiken wat er nog staat en minder uit de kast kwam, geen nood aan nieuwe dozen voorlopig). In ons bureau ging ik eens door ‘het kantoormateriaal’: slecht sluitende mappen vlogen eruit, pennen en stiftjes werden getest en de droge of lege exemplaren verdwenen in de vuilbak.

En tijdens een van de zachte eindejaarsdagen in december ging ik nog een uurtje of twee aan de slag in de tuin om zowaar nog wat te snoeien (iets wat in de lange en natte regenperiode ervoor nog niet gelukt was). Nu nog een moment vinden om de takken te verhakselen en te gebruiken tussen en onder de struiken als bodembedekker.

 

Gekeken

Naar de mooie dingen om ons heen, elke dag, vaak kleine dingen, maar net die kleine gelukjes vind ik heel waardevol.