Maandelijkse archieven: april 2017

Michiel Hendryckx in de Sint-Baafsadbij

Ik hou van de persoon Michiel Hendryckx en van zijn werk, hou van Frankrijk en ik vind de oude Sint-Baafsabdij een bijzondere plek in Gent. Redenen genoeg dus om op een zonnige zondagmorgen met de fiets richting Gent centrum te rijden en een bezoekje te brengen aan de fototentoonstelling ‘Het verlangen naar Frankrijk’.

We waren niet de enigen die op zondagmorgen dit idee hadden, het was er druk maar niet té druk. Je kon nog vrij vlot de teksten lezen die een woordje uitleg gaven bij de keuze van de getrokken foto’s. Heel wat foto’s zijn in groot formaat te bewonderen, anderen iets kleiner. Stuk voor stuk heel knap gemaakte beelden, zonder veel poespas of speciale effecten maar eerlijk en heerlijk om naar te kijken. Bij verschillende beelden hadden we meteen een blik van herkenning ‘ja, daar zijn we ook geweest; knap in beeld gebracht’; bij sommige hadden we iets van ‘ja, daar moeten we zeker ook nog eens heen, eentje om te onthouden’.

Van de tentoonstelling zelf trok ik slechts een paar beelden (mijn foto’s van Michiels foto’s kunnen eigenlijk enkel maar afbreuk doen aan de kwaliteit van zijn beelden), wel liet ik de lens nog even schijnen op de Sint-Baafssite. Ik niet alleen trouwens, ook Maya had er zin in en verkende de omgeving fotografisch 🙂

Nog even nagenietend in het zonnetje zaten we met ons hoofd zelf ook in la douce France en dachten met genoegen aan de vele reisjes die we er al maakten en nog zullen maken.

Ook zin om een kijkje te nemen? De tentoonstelling loopt nog tot 11 juni 2017 en is op zondagvoormiddag gratis voor Gentenaars. Alle praktische info lees je op de website van Uit in Vlaanderen.

#Happythings2017 part3

Omdat de meeste goede dingen uit drie bestaan, nog een derde selectie van beelden die me blij maakten de voorbije maand.

Koffie: een kopje op het werk met homemade brownie van een jarige collega (en dan tot de vaststelling komen dat uw lepeltje qua kleur bij de binnenkant van de tas past en het koffieschuim als het ware een yin-yang laagje vormt)

… of genietend van het zonnetje op de binnenkoer van een nieuwe (vegan) koffiebar met een iced cappuccino

Lekker eten: voetjes onder de tafel bij papa voor een carpaccio van ananas…

… een super eenvoudige chocomouse met slechts 2 ingrediënten in super mooie glaasjes…

… maar even goed fris groen op de plank voor een lekkere brocamole 

En last but not least, bloemen. Langs dit veldje fiets ik dagelijks en telkens weer komt de heerlijke geur me tegemoet en moet ik glimlachen 🙂

… ook deze bloeiende fruitbomen in de stad deden me glimlachen. Benieuwd of er in het najaar ook plukfruit zal zijn 🙂

En jij? Ook dingen waar je instant happy van wordt?

#Happythings2017 part2
#Happythings2017 part1

Bezoek aan het kasteel van Beersel

Na ons bezoek aan de tentoonstelling over leven en werk van het echtpaar Eames en de studio Stockmans in Genk bleek er nog wel ruimte in het dagprogramma voor een extra bezoekje voor we terug naar huis zouden rijden. Even rondneuzen op het wereldwijde web bracht ons van Limburg naar Brabant waar we halt hielden in Beersel voor een bezoek aan het kasteel aldaar.

Het kasteel van Beersel, een waterburcht, is één van de weinige, goed bewaarde voorbeelden van middeleeuwse krijgsbouwkunde in ons land. Het staat er nog zoals het er uitzag aan het einde van de 15de eeuw. Door de eeuwen heen kende dit waterslot een zeer bewogen geschiedenis. Sinds 2003 wordt het kasteel in verschillende fases gerenoveerd.

Wij namen een kijkje in het gebouw en genoten van het zonnetje op de binnenkoer, op het grasveld erbuiten en op het terras van de taverne er vlakbij 🙂 Ideaal om onze dag af te sluiten en de files (als gevolg van een ongeval op de snelweg) zoveel mogelijk te vermijden.

Als Heritalid krijg je nog een extra korting op de toegangsprijs, altijd mooi meegenomen. Het Heritalidmaatschap is trouwens gratis, je hoeft je enkel te registreren via hun website en je krijgt een lidkaart opgestuurd. Via hun Facebookpagina (of de website) krijg je trouwens heel wat tips voor leuke bezoekjes in eigen land.

 

 

 

Rustdag

Het verlengde paasweekend betekende tijd om een beetje uit te slapen maar soms loopt dat al eens fout en slaap ik net heel slecht/weinig. Paasmaandag werd dan ook een lui dagje dat startte met regen maar waar uiteindelijk ook de zon nog eens kwam piepen. Ondanks de kille wind gingen we toch even naar buiten om een frisse neus te halen in het park hier in de buurt.

En deze avond op tijd in bed want morgen is het opnieuw vroeg(er) uit de veren voor school en werk.

C-mine – Studio Stockmans

Omdat er bij ons bezoek aan C-mine weinig animo was om onder de grond of in de hoogte te gaan, kochten we geen ticket voor een bezoekje aan de oude mijnsite zelf. We gingen na de tentoonstelling over Charles en Ray Eames wel nog even rondwandelen op de terreinen van C-mine en brachten een bezoek aan het atelier van Pieter Stockmans dat daar ook gevestigd is.
Ik kende het werk van Stockmans al een beetje – een aantal stukken zijn o.a. te koop bij Piet Moodshop in Gent – maar hier was er natuurlijk nog veel meer te zien.

Het Stockmansblauw is speciaal door Pieter Stockmans ontwikkeld en het combineert prachtig met het zuiver wit van het porselein. Door de hogere temperatuur waarop het porselein gebakken wordt, blijven slechts een beperkt aantal kleuren stabiel, maar het eindresultaat is wel veel sterker (ook al ziet het werk er ongelooflijk broos uit). Door de hoge temperatuur (1400°C) krijg je ook een hagelwit porselein. Heel wat topchefs uit binnen- en buitenland bestellen bij studio Stockmans een gepersonaliseerd servies voor hun restaurants.

Studio Pieter Stockmans zit in een mooi gerestaureerd pand waar het daglicht ruim binnen valt. Ideaal dus om boven een tentoonstellingsruimte in te richten. Nog tot 28 mei 2017 loopt daar ‘Powers of materials’. In de tentoonstelling wordt ingezoomd op het werk van 12 designers: van Maarten Van Severen over Xavier Lust tot Piet Stockmans (uiteraard). Ontwerpers die stuk voor stuk pionier zijn door hun bijzondere materiaalinnovaties en toepassingen. Net zoals Charles en Ray Eames dus die destijds nieuwe mogelijkheden opzochten met het gebruik van plywood en kunststof in de meubelsector.

Kom je naar C-mine en hou je van design, breng dan zeker ook een bezoekje aan deze studio, het is beslist de moeite waard. Alle info vind je op de website.

C-mine – tentoonstelling Eames

Deze paasvakantie trokken we nog eens een dagje richting Limburg. De aanleiding was een tentoonstelling over het leven en werk van Charles en Ray Eames in C-mine.
We reden met de wagen fileloos van Gent naar Genk maar wel van zonnig hemelsblauw naar een grijs wolkendek. Sommige foto’s die ik nam van de oude mijnsite lijken wel zwart-wit, maar dan zonder filter 🙂

Die oude sites stralen toch altijd iets bijzonder uit, ideaal om foto’s te maken 🙂

De tentoonstelling werd gemaakt door de Londense Barbican Art Gallery. De originele expo bestaat uit 380 objecten en projecten die door Charles en Ray Eames tijdens hun leven bedacht en geproduceerd werden. Daarnaast is er een veelheid aan documentatie en artefacten te zien die door The Eames Office en het designduo verzameld werden. Ook de samenwerking met andere designers en kunstenaars kregen een plaats in de tentoonstelling. De tentoonstelling werd op maat van C-mine herwerkt en wordt getoond in de exporuimtes van C-mine designcentrum en C-mine cultuurcentrum.

Van de Eames-tentoonstelling mochten er (helaas) geen foto’s gemaakt worden. Ik leerde heel wat bij over het leven van dit unieke koppel en hun vele interesses, zowel in het ontwerpen als in onderwijs en mediaprojecten. Boeiend, al had ik wel liever nog iets meer gezien over hun ontwerpen, zeker over de woningen. De maquettes van toen kunnen gerust naast hedendaagse ontwerpen staan, ongelooflijk knap en modern.
Om ‘passend’ af te sluiten, dronken we nog een koffie in het Eamescafé.

Zelf zin gekregen in een bezoek? Dat kan nog tot 28.05.2017, telkens van di-zo van 10-18u
Om iedereen een optimaal bezoek aan de expo te kunnen garanderen, is het noodzakelijk op voorhand een dag en tijdsblok te kiezen en je tickets online te bestellen. Meer info op de website.

Dagje Oostende

We gingen de paasvakantie met vrienden naar Oostende en het werd een heerlijke dag.

We startten onze dag in Fort Napoleon waar de kinderen uitermate genoten van de tentoonstelling over De waanzinnige boomhut. We waren duidelijk niet de enigen die deze dag voor een bezoekje hadden uitgekozen, vooral in het begin was het erg druk. Het avonturenparcours beneden was echter een stuk rustiger en de kinderen amuseerden zich enorm. De tentoonstelling loopt nog tot het einde van de paasvakantie, we ze nog wil zien moet dus snel zijn.

 

We bleven nog even hangen in de omgeving van het fort om van onze picknick te smullen. Terwijl de ouders uit de wind genoten van het zonnetje, trok het jong geweld naar de andere kant van de duinen om nog wat te spelen in het zand en het water.

Vervolgens trokken we van de Ooster- naar de Westeroever en brachten een bezoekje aan de gerestaureerde Mercator die heel recent terug voor anker ligt in Oostende na 1,5 jaar afwezigheid. Zowel de kinderen als de volwassenen volgden geboeid het parcours doorheen het schip. Echt wel een aanrader om eens te bezoeken wanneer je in Oostende bent.

Derde luikje van onze dag: een stukje The Crystal Ship meepikken. De ideale manier om rustig door de stad te flaneren, een ijsje te eten en ondertussen de kinderen te laten speuren naar de kunstwerken. Aan sommige werken werd toen nog de laatste hand gelegd.

We sloten onze dag af met een drankje in de zon op het Mijnplein terwijl de kinderen pret beleefden op de speeltuigen en gingen vervolgens nog iets eten in De Markt op het Wapenplein.
Kortom, een zalige dag, zo mogen er nog veel volgen (maar voor mij dan wel liefst zonder migraine als afsluiter).

Gentbrugse meersen

Eind maart trokken we naar de Gentbrugse meersen, een van de vier Gentse groenpolen. Stad Gent en Natuurpunt stelden er toen een nieuw boek over het gebied voor en er waren geleide wandelingen. Ideaal dus voor een uitstapje in open lucht onder een stralende zon.
Na een gesmaakte receptie trokken de gidsen er met hun gevolg op uit. Wij hadden het thema historiek gekozen. We kregen heel wat interessante informatie te horen, alleen jammer dat we niet zo erg veel wandelden. Zeker voor Maya werd het allemaal een beetje te eentonig (en een vervelende migraine zorgde ervoor dat het ook voor mij lastig om volgen werd). We besloten het laatste stukje met de gids te skippen en trokken nog even naar de speeltuin. Maya kon zich nog even uitleven op de klimtouwen en wij genoten op een bankje van de zon.

De Gentbrugse meersen zijn zeker een aanrader voor wie in de omgeving van Gent op stap wil gaan in het groen. Het is een groot groengebied met heel was afwisseling: je hebt er een grote recreatieve zone, inclusief heel wat banken en picknicktafels (die intensief worden gebruikt), volkstuintjes, een blote voetenpad, wandel- en fietspaden, maar ook een stuk ‘wildere’ natuur waar binnenkort ook ‘grote grazers’ vrij zullen rondlopen (benieuwd wat het wordt: Galloways of misschien zelfs Konikpaarden of nog iets anders?), kortom voor elk wat wil(d)s 🙂