Monthly Archives: June 2020

Oostende revisited

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , ,

Het was begot al zowat een jaar geleden dat we nog eens in Oostende geraakt waren: een uitstapje tijdens de kerstvakantie of krokusvakantie ging niet door wegens perikelen met de verwarming thuis en daarna kwam corona…. Maar eind juni, na de examens (jaja, Maya had nog examens ondanks corona, voor 8 van de 12 vakken) maar nog voor de eigenlijke start van de zomervakantie en op voorlopig de warmste dag van het jaar trokken we eindelijk richting kust.
De ruime gratis parking achter het station was helaas nog niet open, de andere straten stonden vol of waren voorbehouden voor bewoners en dus reden we naar Oosteroever om onze auto te parkeren. Het is daar een heuse bouwwerf met verschillende woontorens in aanbouw of nog te bouwen. We deden heel even van ‘sightseeing’ (of misschien moet ik bouwsite-seeing’ zeggen) en trokken vervolgens richting overzet.

Gelukkig had ik last minute nog enkele mondmaskers in mijn tas gestoken (onder het motto ‘je weet maar nooit’) want deze zijn verplicht wanneer je de overzet wil gebruiken. Je moet je maskers trouwens ook opzetten en -houden wanneer je op het ponton staat te wachten (en dat kan toch even duren want op de boot mogen er slechts 11 personen per vaart mee ipv anders ruim 50). Gelukkig was het nog niet zo druk en hoefden we maar 2 vaarten af te wachten voor het onze beurt was. Er is ook altijd wel iets om naar te kijken terwijl je staat te wachten: boten die voorbijvaren (business and pleasure), de overzetbootjes die wel bijna lijken te kapseizen wanneer ze in een ruime bocht komen aangevaren, zeevogels, …

Aan de stadskant wandelden we eerst richting toeristische dienst waar we een nieuwe kaart gingen ophalen met de kunstwerken en wandel/fietsroute van the Crystal Ship. De editie van dit jaar, die in april zou starten, werd uitgesteld naar een latere datum maar uiteraard zijn er nog pareltjes genoeg van de voorbije edities om te (her)bekijken 🙂
We deden een stukje van de route en genoten minstens even zeer van de andere mooie dingen die er te zien zijn in de stad: oude en nieuwere huizen, verbouwde en authentieke, een beetje architectuur kan ons ook altijd bekoren 😉

We kwamen ook opnieuw langs één van de wegwijzers van Wasted Rita waar ik vorige jaar een foto maakte en we besloten dat beeld nog eens opnieuw vast te leggen. Zotjes om vast te stellen hoeveel Maya het voorbije jaar weer gegroeid is! Ze is ons beide intussen letterlijk boven het hoofd gegroeid 🙂

Het leuke theehuisje/winkeltje in de buurt van de toeristische dienst was er helaas niet meer, gelukkig was Moose er wel nog en konden we er nog net een tafeltje bemachtigen om iets kleins te eten en te drinken. Ik ging voor een heerlijk sapje (mocktail zou je het ook kunnen noemen eigenlijk) op basis van ananas met een stevige scheut gember en appel. De huisgemaakte Noorse visballetjes (Fiskeboller) met verse remouladesaus waren heerlijk!

De winkelstraten lieten we eerder links liggen, ‘t was er te warm voor en we wilden liever nog even aan het strand vertoeven en even pootjebaden. We trokken met het veer terug naar Oosteroever, waar het toch nog een stukje rustiger was aan het strand. Een opgekomen zeebries blies naar mijn gevoel iets te hard en te koel maar de huisgenoten hadden er geen last van. Iets vroeger dan gepland (Mie graine kwam keihard binnenvallen bij ondergetekende) trokken we terug landinwaarts.
Het was een heel blij weerzien met de stad en het zal deze keer zeker niet zo lang duren eer we nog eens terugkomen.

Heb je nog tips voor een volgend bezoek aan Oostende, geef ze zeker door, altijd leuk om nieuwe dingen te ontdekken 🙂

Tarte tatin met wortelen

food, woord in beeld,

Ik zal niet gauw een taart maken, tarte tatin leek me ook iets complex op de een of andere manier, maar deze worteltaart intrigeerde me en ik besloot het toch eens te proberen 😉

Ingrediënten

10 jonge wortelen
40 g boter
4 takjes tijm
1 pak bladerdeeg of kruimeldeeg (op kamertemperatuur)
4 el pistaches, graf gehakt
snuifje zout
2 el honing
2 el balsamicoazijn
2 el suiker
1 tl kaneelpoeder
1/2 tl komijnpoeder
1 snuifje cayennepeper

Werkwijze

Schraap de wortelen (voor zover nodig) en snij ze in de lengte middendoor. Smelt de boter op laag vuur in een grote braadpan en stoof de wortelen met de tijm ong 15 min. Schep geregeld om. Zet de pan van het vuur en voeg zout, 1 el honing en de azijn toe.
Schik de wortelen op de bodem van een taartbodem.

Verwarm de oven voor op 180°C Leg het deeg zo over de wortelen dat die allemaal bedekt zijn en het deeg aan de buitenwand van de vorm plakt. Snij met een mes een kruis in het midden van het deeg, zodat de stoom kan ontsnappen tijdens het bakken. Bak 30-35 min in de oven, tot het deeg mooi goudgeel kleurt. Kantel de taart op een bord.

Verhit de ovengrill. Meng de suiker, kaneel en komijn met een snuifje cayennepeper (of chilipoeder). Strooi dit over de deegrand. meng 1 el honing met de pistachenootjes, giet over de wortelen en zet 2-3 min onder de grill tot een mooi korstje ontstaat.

  

Mijn gedacht(en)

Persoonlijk vond ik :
de taart maken nog steeds ‘gedoe’: omgekeerd bakken, hopen dat alles er beetje treffelijk uit ziet, omkeren en hopen dat de zaak niet van het bord glijdt (being too hot to handle properly)
het deeg niet veel toevoegen aan het geheel van het gerecht (en ik ben anders echt wel fan van bladerdeeg)

Maar:
de geur van de suiker met de kruiden is heerlijk
de licht gekaramelliseerde worteltjes zijn wel erg lekker

en dus:
ga ik in de toekomst gewoon worteltjes stoven in boter/honing/balsamico en afwerken met de geurige kruidensuiker 🙂

Ben ik nu de enige met zo’n kronkel in mijn hoofd?

Lichte brownies

food, ,

Omdat Maya voor het vak Nederlands een tutorial moest maken (over om het even welk thema maar wel binnen een groter geheel van een spreekoefening annex presentatie annex routebeschrijving over een stad; don’t ask – opdrachten in coronatijden) wou ze graag brownies maken. Ik had wel al een recept van Nigella maar cruciaal ingrediënt daarbij is een grote pot Nutellachoco en die had ik niet in huis. Dan maar online een ander receptje gezocht (het werd Libelle lekker) en nog een beetje aangepast (lees: toch wel minder suiker gebruikt).

Ingrediënten

  • 200 g boter
  • 100 g gewone bloem
  • 200 g fondant chocolade
  • 4 eieren
  • 150 g suiker (i.p.v. 200 g zoals het recept aangaf)

Bereiding

  • Verwarm de oven voor op 180°C. Beboter de bakvorm en bestuif met bloem (of gebruik zoals wij een silicone bakvorm dan is dat niet echt nodig)
  • Smelt de chocolade au bain-marie. Haal de kom uit het warme water en roer de boter in blokjes door de gesmolten chocolade. Of ga voor de snelle versie en doe de chocolade en de boter samen in een kom en zet in de microgolf (ik denk dat ik 2 minuten op 700 Watt ingesteld heb)
  • Splits de eieren. Klop de dooiers met de suiker tot een witschuimige massa, roer ze voorzichtig door het afgekoelde chocolademengsel.
  • Klop de eiwitten stijf. Spatel er vervolgens het eiwitschuim door.
  • Zeef de bloem boven het beslag en spatel ze er voorzichtig door.
  • Schep het beslag in de vorm en strijk glad. Bak 20 à 25 minuten in de oven, tot de bovenkant droog en lichtjes gebarsten is, maar het midden nog wat kleverig aanvoelt. Laat afkoelen in de vorm.
  • Snij het gebak in (12) vierkanten en serveer.

De brownies kwamen perfect gebakken uit de oven, smaakten niet te zoet en vielen – wellicht door het eiwit – behoorlijk licht uit.

Dit receptje gaan we zeker nog gebruiken 🙂

 

Tuinieren

woord in beeld

Door de coronamaatregelen kon ik lange tijd niet naar mijn vader. Na 8 (of waren het er 9?) weken, ging ik toch terug en werkten we – naar goede gewoonte – vooral samen in de tuin.
‘t Is niet dat mijn vader intussen stil had gezeten, door het mooie weer was hij zelf bijna elke dag in de tuin aan de slag geweest. In het voorjaar is er uiteraard extra veel werk met het zaaien, verplanten en uitplanten van heel wat bloemen en groente.

Elke keer weer is het genieten van de bloemenpracht al laat de droogte toch wel al wat sporen na.

btrhdr

Het voorbije weekend plantte ik echter alweer tientallen nieuwe bloemetjes uit: zonnebloemen, zinnia’s en kattesnorren en legden we ook een pompoenveldje aan. De serre is een stuk leger geworden maar toch nog niet helemaal 😉

En tussendoor mijn eigen tuin ook, beetje bij beetje, diverser en bloemrijker krijgen. Een werk van lange adem maar ik neem er mijn tijd voor. Bekijken wat er spontaan ontwikkelt (lavendel dit zich nu bv vanzelf begint uit te zaaien, heerlijk gewoon die mini’s) en wat het wel of niet goed doet op onze grond (zonder mij blauw te betalen aan planten die het na een jaar al voor bekeken houden).