Als kind was ik graag creatief bezig – vooral tekenen en knutselen – en het doet me veel plezier dat dochterlief dat ook leuk vindt. Het liefst van al doet ze dit in gezelschap maar ze kan er zich inmiddels ook wel goed alleen mee bezig houden.
Een workshop-verjaardagsfeestje is voor haar dan ook een dubbel geschenk: feestje én in groep creatief bezig zijn. Ook tijden de voorbije krokusvakantie trok ze opnieuw naar het Designmuseum voor een dagje plezier. Thema was ‘knutselen met licht’, ofte een eigen schaduwspel ontwerpen geïnspireerd door een verhaal en een tocht doorheen het museum en de Lightopiatentoonstelling.
Maar er is uiteraard meer dan workshops in het (Design)museum. Zo was er ook nog een poëzieworkshop in de bibliotheek aan het Zuid in kader van het Curieuzeneuze-vraagstaartenkabinet, een maandelijkse workshop voor kinderen van het tweede tot het vierde leerjaar met o.a. onderstaand resultaat (op de foto de kladversie, de definitieve versie gaf ze aan haar allerliefste meter).
Toen goede vriend en begenadigd tekenaar Max Van Hemel tijdens de wintermaanden onvrijwillig aan huis gekluisterd was, bleek dat een uitgelezen moment voor enkele private tekenlessen. Zowel leraar als leerling leken er erg van te genieten met een schitterend resultaat als gevolg. Na wat uitleg over materiaal en technieken en het maken van enkele ‘oefeningen’ was het tijd voor een ‘echt’ werk. Uit één van haar favoriete boeken koos de leerling een tekening. Deze werd ingescand en voorzien van een ruitjesmotief, de basis om de tekening over te nemen op een groter blad papier (van A4 naar A3). Na het tekenen werden de contouren in inkt (stift) gezet en vervolgens werd het geheel ingekleurd (kleurpotloden) met de nodige aandacht voor schaduwen en texturen. Uitermate trots was ik toen ze het eindresultaat kon tonen (en stiekem zelfs een beetje jaloers want zo een persoonlijke tekenleraar dat zou ik ook wel fijn gevonden hebben).
En ook op school wordt er nog geknutseld en mogen de leerlingen origineel uit de hoek komen, bv met de creatie van hun eigen robot, samengesteld met afval, restjes en uiteraard het nodige zilverpapier.
En zo kan je bij ons in huis altijd wel één of meerdere creaties vinden van een jonge kunstenaar in de dop. Van zowat alles maken we foto’s (dat bewaart iets gemakkelijker), sommige zaken bewaren we en de topstukken, zoals de muizentekening en één van haar eerste peuterschilderijen, die krijgen een ereplek in huis.