Category Archives: creatief

Kleine gelukjes – een uitdaging die ik aanga

January 14, 2016creatief, woord in beeld#kleingelukje2016, fotografieEls seghers

Het was Madebyellemieke die dit idee lanceerde en ik vond het meteen super. Op zoek gaan naar kleine dingen die het leven mooi maken en die vastleggen op foto. Dat en het feit dat er voor mij nu toch wel net een fotomagazine vol tips & tricks onder de kerstboom lag, leek me voldoende om dit jaar voor mezelf ook zo’n projectje op te starten.

Zo nu en dan zal je hier wel eens een collage vinden van dergelijke kleine gelukjes. De meeste zullen wellicht vastgelegd worden door mijn smartphone en dus veeleer snapshots zijn. Maar hey, ook voor smartphones bestaan er tips en dus hoop ik hiermee de perfecte oefening gevonden te hebben. Ik leg me zelf niet op om elke dag een beeld vast te leggen, maar als je het nuttige (bijleren over fotografie) aan het aangename (beelden maken waar je blij van wordt) kan koppelen, waarom zou het dan niet lukken?

Een eerste selectie:

Spectaculaire luchten, ik kan ervan blijven genieten en met een werkplek op de dertiende verdieping blijft dat ook na bijna twee jaar nog steeds volop genieten. Telkens weer een klein gelukje dat niet altijd even gemakkelijk op foto vast te leggen is (al was het maar omdat de ramen soms een beetje smerig zijn).

Bloemen, onderweg in voortuintjes zoals deze rozen midden in de winter, ook altijd goed voor een vleugje geluk. Al is het niet zo evident om in een woonwijk even je smartphone boven te halen en te zoeken naar een deftige hoek om het beeld te schieten zonder een meewarige blik toegeworpen te krijgen van een voorbijganger 😉 Een snapshot dan maar terwijl er even niemand in de buurt is.

Aan zee op een niet zo mooie winterdag, zoeken naar een ietwat originelere hoek om een beeld te maken. Toch wel handig om rasterlijntjes op het beeldscherm van mijn telefoon te kunnen zetten zodat die horizon recht(er) op het beeld staat:)

Verjaardagsfeestje in het Designmuseum

December 22, 2015creatief, Cultuur, Op stapDelfts blauw, Designmuseum, verjaardagsfeestje, workshopEls seghers

Dochterlief vierde met haar vriendinnen haar negende verjaardag in het Designmuseum en beleefde daar een superleuke namiddag. Toen we uitkeken naar een activiteit voor haar tiende verjaardag vroeg ze spontaan of dat eventueel terug in het Designmuseum kon? Het thema zou sowieso verschillend zijn, dus waarom niet eigenlijk? En zo maakte ik een afspraak voor een nieuw feestje dat – net als vorig jaar – met enige vertraging zou doorgaan op de eerste zaterdag van de kerstvakantie.

Waar vorig jaar alles in het teken van het licht stond, was het leitmotiv van dit jaar de designderby België-Nederland. We startten opnieuw in de kelder van het museum (omgebouwd tot werk- en feestatelier), waar de geschenkjes opzij werden gelegd voor later en de verjaardagsstoel in elkaar werd gestoken om voor de jarige alvast een lied in stijl te kunnen zingen.

Vervolgens trokken we het museum in waar onze gids Bernadette een heerlijk verhaaltje voorlas over Chinese muisjes in Delft en de aandachtige toehoorders zo het verschil uitlegde tussen Chinees porselein en Delfts aardewerk. Uiteraard volgde op het verhaal een opdracht: de tulpenvaas vinden in het museum. Hier geen klassiek exemplaar maar wel een moderne variant. Daarna mochten de kinderen zelf aan de slag en hun eigen kunstvoorwerp maken: een collage van diverse stukken uit Delfts aardewerk.

Een installatie met schermen en koptelefoons trok hun aandacht en dus kregen ze een momentje om dit eens van dichterbij te bekijken. Het zijn en blijven kinderen van hun tijd natuurlijk 🙂 Op de benedenverdieping ging onze aandacht naar het Chinees porselein en de moderne varianten daarop. Tussendoor ook nog een woordje uitleg over het toenmalige wereldbeeld. Een grote kroonluchter (met een voorstelling van de toen gekende vier continenten) hielp om een en ander te verduidelijken en bood vervolgens inspiratie voor een volgende creatieve opdracht: het tekenen van zeemonsters.

In de kelderverdieping trokken we nog even de kaart van de specerijen en deden we een leuke geurproef. Ruiken aan doosjes en zo de verschillende kruiden en specerijen proberen herkennen: peper, kardemom, kruidnagel, vanille, thee, koffie, … niet zo eenvoudig als het misschien lijkt. Ik vond het heel grappig om te zien hoe verschillend de kinderen reageerden op bepaalde geuren: de meesten vond de geur van koffie verschrikkelijk, vanille was dan weer een grote favoriet, nootmuskaat vonden sommigen best wel lekker ruiken en anderen dan weer absoluut niet, kardemom was de grootste onbekende.

En toen was het dringend tijd voor het ‘echte’ werk: het maken van een eigen tegeltje in Delfts blauw (niet geschilderd maar getekend met blauwe keramiekstiften). De eerste stapjes werden nog ietwat voorzichtig gezet want ‘wissen was geen optie’, maar eens vertrokken kregen de minikunstenaars er echt zin in en maakten ze er elk op hun manier iets heel uniek van.

KBG_0779

Voor we het wisten was de tijd alweer bijna voorbij, nog net genoeg om de geschenkjes te openen en iets te eten. Het werd een buffetje met chocolade muffins en ‘karolientjes’ maar ook druiven, zwarte bessen, gedroogd fruit en noten zodat iedereen een bordje met allerlei lekkers kon vullen.
Het feestje was andermaal een voltreffer: dochterlief is en blijft fan van Bernadette die de namiddag op een fijne manier begeleidde, de geschenkjes waren top en alle gasten gingen naar huis met een mooi aandenken. Iedereen tevreden en daar doen we het toch een beetje voor, niet?

Creatief bezig

March 6, 2015creatiefknutselen, tekenenEls seghers

Als kind was ik graag creatief bezig – vooral tekenen en knutselen – en het doet me veel plezier dat dochterlief dat ook leuk vindt. Het liefst van al doet ze dit in gezelschap maar ze kan er zich inmiddels ook wel goed alleen mee bezig houden.

Een workshop-verjaardagsfeestje is voor haar dan ook een dubbel geschenk: feestje én in groep creatief bezig zijn. Ook tijden de voorbije krokusvakantie trok ze opnieuw naar het Designmuseum voor een dagje plezier. Thema was ‘knutselen met licht’, ofte een eigen schaduwspel ontwerpen geïnspireerd door een verhaal en een tocht doorheen het museum en de Lightopiatentoonstelling.

Maar er is uiteraard meer dan workshops in het (Design)museum. Zo was er ook nog een poëzieworkshop in de bibliotheek aan het Zuid in kader van het Curieuzeneuze-vraagstaartenkabinet, een maandelijkse workshop voor kinderen van het tweede tot het vierde leerjaar met o.a. onderstaand resultaat (op de foto de kladversie, de definitieve versie gaf ze aan haar allerliefste meter).

Toen goede vriend en begenadigd tekenaar Max Van Hemel tijdens de wintermaanden onvrijwillig aan huis gekluisterd was, bleek dat een uitgelezen moment voor enkele private tekenlessen. Zowel leraar als leerling leken er erg van te genieten met een schitterend resultaat als gevolg. Na wat uitleg over materiaal en technieken en het maken van enkele ‘oefeningen’ was het tijd voor een ‘echt’ werk. Uit één van haar favoriete boeken koos de leerling een tekening. Deze werd ingescand en voorzien van een ruitjesmotief, de basis om de tekening over te nemen op een groter blad papier (van A4 naar A3). Na het tekenen werden de contouren in inkt (stift) gezet en vervolgens werd het geheel ingekleurd (kleurpotloden) met de nodige aandacht voor schaduwen en texturen. Uitermate trots was ik toen ze het eindresultaat kon tonen (en stiekem zelfs een beetje jaloers want zo een persoonlijke tekenleraar dat zou ik ook wel fijn gevonden hebben).

En ook op school wordt er nog geknutseld en mogen de leerlingen origineel uit de hoek komen, bv met de creatie van hun eigen robot, samengesteld met afval, restjes en uiteraard het nodige zilverpapier.

En zo kan je bij ons in huis altijd wel één of meerdere creaties vinden van een jonge kunstenaar in de dop. Van zowat alles maken we foto’s (dat bewaart iets gemakkelijker), sommige zaken bewaren we en de topstukken, zoals de muizentekening en één van haar eerste peuterschilderijen, die krijgen een ereplek in huis.

Vriendinnenverjaardagsfeestje in het Designmuseum

February 7, 2015creatiefDesignmuseum, Lightopia, verjaardagsfeestjeEls seghers

Aangezien wij vriendinnenverjaardagsfeestjes thuis niet meteen zien zitten, gaan we al enkele jaren op zoek naar een alternatief buitenshuis. Dat alternatief is dan liever ook geen binnenspeeltuin of bowling maar gelukkig zijn er in Gent voldoende alternatieven. Zo trok ik ooit naar het Huis van Alijn voor een voorstelling van poppentheater Pierke, deden we een zoektocht in het Huis van Kina, boekten we een bezoekje aan de film + een knutselworkshop in de Sphinx en nodigden we vorig jaar nog de vriendinnen uit voor een bezoek + workshop in het MSK.

Voor haar negende verjaardag kozen we een verjaardagsfeestje in het Designmuseum. Het museum is sowieso een van onze favorieten en we gingen met ons drietjes naar de opening van de actuele tentoonstelling Lightopia, een echte aanrader trouwens. Het verjaardagsfeestje stond dan ook helemaal in het teken van de tentoonstelling. Ik mocht (zowel van de museumbegeleider als van dochterlief zelf) de hele tijd meegenieten en genieten dat deden we. Het werden 3 intense uren.

We trokken eerst naar de kelders van het museum, waar in een voormalige keuken/ bediendenwerkplaats van een herenhuis uit lang vervlogen tijden een atelier werd ondergebracht. Na een korte introductie trokken we onder begeleiding van Bernadette naar het museum waar ze hen een verhaal voorlas als introductie naar de wereld van Ligthopia. De meisjes hingen aan de lippen van Bernadette: ze luisterden naar haar verhaal, naar de toelichting over bepaalde kunstwerken en stelden tussendoor massa’s vragen. Er werden ook opdrachten uitgevoerd: lichtobjecten beschrijven, er zelf eentje ontwerpen met behulp van een reeks basisvormen en een schets maken van een favoriet lichtwerk. Na de tocht doorheen het museum en Lightopia, tussen de vele andere bezoekers die vaak een vriendelijke en geïnteresseerde blik op ons groepje wierpen, trokken we ons opnieuw terug in het atelier.

Daar was het tijd voor ‘echte’ actie: onze ontwerpen op papier omzetten in 3D. Met Chinese inkt werden beide ontwerpen op een papieren lampion geschilderd en vervolgens met ecoline ingekleurd. Een kennismaking voor de meesten met nieuwe producten en technieken. Heel boeiend om zien hoe elk meisje het beste van zichzelf gaf om van het ontwerp iets moois te maken.

Toen de klok al bijna vijf uur aangaf en er al enkele ouders binnen sijpelden werd er gauw nog gezongen, geschenkjes uitgedeeld en iets lekkers gegeten. Had het nog een uurtje langer geduurd, dan zouden er zeker geen klachten geweest zijn. Bovendien had elke genodigde ook een fijne herinnering mee naar huis. Wij genoten als afsluiter nog even na van een drankje in de (tijdelijke) winterbar op de binnentuin van het museum.

Verjaardagsfeestjes in het Designmuseum: succes gegarandeerd als je het ons vraagt!

Visual harvesting

October 24, 2014creatiefvisual harvestingEls seghers

Recent mocht ik voor het werk een tweedaagse opleiding visual harvesting volgen. Wie daar graag meer over wil lezen, kan dat hier.

Ik moet toegeven dat ik wel benieuwd was. Nieuwe technieken aanleren om vergaderingen of een brainstorm te begeleiden zijn immers altijd welkom. Liever dan weer een theoretische toelichting (die ook hun waarde hebben, begrijp me niet verkeerd) graag eens een praktische opleiding met veel oefeningen. De grootste schrik van de deelnemers was voor iedereen dezelfde: “ik kan helemaal niet (zo goed) tekenen, hoe gaat dat aflopen?”

Als opwarmertje mochten we vijf minuutjes praten met iemand uit de groep, startend met de zin “mocht je me beter kennen, dan zou je weten dat…” en onze verwachting van de dag aangeven. Vervolgens mochten we elkaar proberen tekenen in een papieren zak. Dit klinkt wat eigenaardig, maar je moet het vrij letterlijk nemen. Je zit met een papieren zak op je schoot met daarin een blad papier. Je neemt een stift, steekt je hand in de zak en tekent ‘blind’, zonder te kijken en idealiter zonder je pen op te heffen. Nadien vertel je aan de groep hoe het gesprek verlopen is en toon je het portret dat je maakte. Als opener een heel leuke en originele opdracht en een half uurtje later hingen er een reeks tekeningen aan de muur met een hoog Picasso-gehalte 😉

Tijdens dag 1 kregen we de praktische bouwstenen aangereikt. Hoe gebruik je taal, lettertypes, pictogrammen, kleur, … om het woord te versterken? Heel pragmatisch allemaal en steeds doorspekt met kleine praktische oefeningen. Het meest heikele punt voor velen was wellicht het moment waarop we mannetjes moesten tekenen. Maar via oefening en het delen van ervaringen lukte het bij de meesten meer dan behoorlijk. Vaststelling: less is duidelijk more, ofwel ga je voor emotie ofwel voor actie. Ga je voor actie, dan teken je eigenlijk geen gezichtjes maar volstaat het al om gewoon een rondje te tekenen dat het hoofd moet voorstellen. In tegenstelling tot wat de meesten initieel dachten, hoeft dat niet te leiden tot kleutertekeningen.

Tijdens dag 2 werden de bouwstenen nog wat uitgediept en vervolgens toegepast in enkele praktische, werkgerelateerde cases. Onze collega’s uit Limburg hadden in het weekend een halve dag uitgetrokken om met inwoners van een wijk in Waterschei (bij Genk) de herinrichting van een buurtpark vorm te geven. Een deel van die bewoners zijn echter anderstalig (hechte Italiaanse gemeenschap) en dus wou men het programma visueel voorstellen zodat meer mensen zouden kunnen volgen. Aangezien het dagschema al volledig op punt stond, restte ons ‘enkel’ nog de taak om de visuele vertaalslag te maken. Vol goede moed zetten we ons aan het werk, de ideeën kwamen snel en we hadden er echt zin in. We besloten ons dan ook niet te beperken tot een ontwerp, maar meteen voor een afgewerkt product te gaan. De hele groep was uiterst tevreden over het resultaat en intussen heb ik ook al vernomen dat er de dag zelf heel wat positieve reacties gekomen zijn op de poster, heel fijn om horen.

Deze techniek vraag wel wat tijd en kan je niet overal inzetten, maar biedt in bepaalde gevallen echt wel een meerwaarde en het zorgt er minstens voor dat de deelnemers aan een vergadering of workshop de visueel voorgestelde punten veel beter zullen onthouden.

Toen ik thuis vertelde wat ik die dagen gedaan had en enkele van mijn proefstukjes toonde, was de reactie meteen “mama, ik wil ook zo leren tekenen en zo leuke mannetjes maken en diertjes en…” Aan de mannetjes en visuele schema’s zijn we nog niet toegekomen, maar gelukkig is er ook Pinterest en had ik eerder al enkele mini-handleidingen gevonden om dieren te tekenen en ook dat was een leuke bezigheid. Het heeft alvast mijn zin aangewakkerd om terug wat meer te tekenen, doodelen en schetsen .

Natuurworkshop

April 18, 2014creatiefnatuurworkshopEls seghers

Het voordeel van mijn werk is dat ik soms wel leuke activiteiten mag/kan organiseren in het kader van projectcommunicatie. Wanneer die activiteiten of evenementen in het weekend of in de vakantie vallen, dan kunnen de huisgenoten al eens mee genieten.
Een van die projecten is Balance, waarin vijf organisaties uit verschillende Europese landen samen rond een bepaald thema eigen projecten uitwerken en hiervoor een deel subsidies van Europa krijgen. In dit project willen we bij de VLM trage wegen promoten en hierbij vooral het evenwicht (balance) bewaren tussen recreatie en biodiversiteit.
In het kader van dit project herstelden we trage wegen en maakten enkele nieuwe verbindingen. Om deze en andere trage wegen te promoten, werd er een routeplanner ontwikkeld en organiseerden we ook activiteiten waarbij we gebruik maakten van trage wegen. Zo was er vorig najaar een ruiterhappening in Kruishoutem, waarbij de een heuse herfststorm helaas spelbreker kwam spelen. Dit voorjaar organiseerden we twee workshops geocaching en twee natuurworkshops voor kinderen van 6 tot 10. Aangezien deze laatste tijdens de paasvakantie doorgingen, was dat een uitgelezen moment om Maya ook in te schrijven als deelnemer.
En zo trokken wij op woensdagmiddag richting De Pinte waar we in het park achter kasteel Scheldevelde een perfecte plek hadden voor wat een heel gezellige namiddag zou worden.
Medewerkers van Pro Natura stelden vier tentjes op waar de verschillende activiteiten zouden doorgaan. Voor we echter van start konden gaan, trokken we met de kinderen eerst langs enkele trage wegen (wat had je gedacht) op zoek naar werkmateriaal: oude bladeren, grassen, veertjes, noten, mos, … We zorgden ervoor dat we niet meer materiaal meenamen dan nodig was.
Eerste opdracht voor Maya: een dromenvanger maken. Van wilgentakken werden cirkeltjes gemaakt en die kregen vervolgens een laagje echt schapenwol van witte of bruine schaapjes. Vervolgens werden er touwtjes om en rond de ring gebonden en op de touwtjes mochten er dan nog kralen, schelpjes, nootjes, veertjes etc worden vastgemaakt. Het bleek een heel intensief en vrij secuur werkje maar mits een beetje hulp hier en daar verschenen er steeds meer mooie dromenvangertjes. Sommige waren echte kunstwerkjes!

In de volgende workshop werd een oorwormpotje in elkaar gestoken. Een bloempotje vullen met vooral stro en aanvullen met een beetje mos en oude blaadjes. Goed aanduwen is hier de boodschap want vogels zien hierin ook ideaal nestmateriaal en het is natuurlijk de bedoeling dat alles stevig in het potje blijft zitten. Een houten stokje, waaraan een metalen draad zit die door het gaatje van de bloempot wordt gestoken, moet het geheel mee op zijn plaats houden wanneer het potje ondersteboven wordt opgehangen tussen de struiken of in een boom. De perfecte plek voor oorwormen of lieveheersbeestjes (maar dan niet onder hetzelfde dak blijkbaar, dus maak gerust meerdere exemplaren). Beide diersoorten zijn dol op luizen, de oorwormen gaan ‘s nachts op lunchpad, hun schattiger collega’s doen het overdag. Perfect materiaal dus om op te hangen in de buurt van bessenstruiken, rozen of andere planten die gevoelig zijn voor luizen.

Derde opdracht van de dag was een toppertje bij de jongens: een insectenstammetje, al vind ik persoonlijk insectenhotel wel net iets leuker klinken. Elk kind mocht een stammetje kiezen en dat daarin mochten ze dan – onder begeleiding uiteraard – gaatjes boren met heuse boormachine (aangedreven door een generator dus enig lawaai verzekerd). Vervolgens werd een nog een stevige draad rond het stammetje gespannen zodat het gemakkelijk kan worden opgehangen in een boom of aan een muur. Nog een extra woordje uitleg over solitaire bijtjes die dol zijn op dit soort plekjes om hun nestje te maken (gaatje dicht wil zeggen eitjes gelegd en missie geslaagd).

Als laatste mochten ze nog een bloempotje vullen met aarde, pompoenzaadje planten en bloempotje zelf vervolgens nog een vrolijk verflaagje geven.

Uiteindelijk resultaat: drie uurtjes die voorbij zijn gevlogen, heerlijk buiten werken terwijl het lentezonnetje flink haar best doet (combinatie dikke trui en zonnebril was ideaal) en naar huis met een zakje vol leuke zelf gemaakte dingen en nog fluo hesjes er bovenop (om altijd goed zichtbaar te zijn langs die trage wegen uiteraard).

Meer foto’s te bekijken op de facebookpagina van de VLM.

Juwelenworkshop

February 3, 2014creatiefjuwelenworkshopEls seghers

Het fijne aan leuke collega’s/vriendinnen is dat ze je soms echt kunnen verrassen. Voor mijn verjaardag kreeg ik een juwelenworkshop cadeau waarvoor ze ook meteen zichzelf en onze dochters hadden ingeschreven. Een superleuk idee en meteen goed voor een gezellige namiddag creatief bezig zijn en beetje bijpraten.

Afgelopen weekend was het eindelijk zover en trokken we richting Ronse, waar een vriendelijke dame van Creasis ons (en nog een dertigtal andere dames en meisjes) inwijdde in de geheimen van harsjuwelen maken.

Eigenlijk is het concept heel eenvoudig:
– je kiest een vorm van ring, hangertje, oorbellen, broche, … in functie van het juweel dat je wilt maken
– vervolgens kies je de afbeelding die je er op wenst: dat kan een figuratief patroon zijn, een tekening, een foto, zelfs een stukje stof of een gedroogd bloemetje
– je knipt de afbeelding uit op het gewenste formaat en dat is soms een beetje knip- en paswerk, maar mits enige oefening lukt dat zowel bij jong als oud
– het papiertje leg je in de vorm en dan begint het ‘echte werk’

We hebben elk een reeks figuurtjes, patronen en afbeeldingen meegebracht maar die blijken niet altijd te passen (nu eens te groot, dan weer te klein). Gelukkig is er ander materiaal genoeg voorhanden, zoveel dat we aanvankelijk bijna niet weten wat te kiezen. Onze dochters weten vaak nog het best wat ze willen en hoe ze het willen en zijn vrij handig in het knip- en paswerk (mits hier en daar nog een beetje hulp van mama).

Wanneer we een reeks juweeltjes voorbereid hebben, halen we onze potjes vloeibare hars en verhardingsmiddel. Eerst nog even de twee goed mengen en dan voorzichtig met een spateltje vloeibaar hars op de juwelen druppelen. Met een kopspeldje eventuele luchtbelletjes onder het papier verwijderen, met een gasaansteker de luchtbelletjes in het vloeibare hars laten verdwijnen. Beetje bij beetje de hoeveelheid hars een beetje laten ‘opbollen’ en zorgen dat de juwelen vanaf nu heel mooi recht blijven staan in een stukje mousse zodat er niks afloopt. Wie wil, kan ook nog een beetje glitters toevoegen en dat moet je onze jongedames uiteraard geen twee keer zeggen. Die glitters ‘deftig’ op de juwelen krijgen zonder de boel onder te strooien, blijkt nog een ander paar mouwen maar met een beetje hulp is het uiteindelijk toch gelukt.

Voor we het beseffen zijn we meer dan 3 uren verder en is de workshop ten einde. Helaas mogen we het resultaat van onze arbeid nog niet mee naar huis nemen, het hars moet immers een dagje uitharden voor het zonder problemen verplaatst kan worden en dan moeten de juwelen nog twee weken in een (schoen)doos van het daglicht worden afgeschermd om verkleuring tegen te gaan.

Ik maakte vlug nog enkele snapshots om je al een idee te geven van het resultaat (maar ook weer niet van alles want er zitten enkele geschenkjes tussen en die moeten natuurlijk nog een verrassing blijven).

Het werd een heel gezellige namiddag die voorbij gevlogen is, in aangenaam gezelschap en zeker voor herhaling vatbaar.

Kleine meisjes worden groot

January 24, 2014creatief, familiemobielEls seghers

Het voorbije weekend vierden we de verjaardag van nichtje S. Het jongste kleinkind van mijn ouders mocht ook al vijf kaarsjes uitblazen (de twee andere zijn acht). Gelukkig zijn er foto’s om ons te herinneren aan de baby en peuter die ze elk vroeger waren want de tijd vliegt dat het geen naam heeft. Ze spiegelen zich aan de groteren en worden zelfstandiger en mondiger met de dag.

Maar of ze nu groot zijn of klein, cadeautjes krijgen vinden ze allemaal leuk. Wij zorgden voor een verzameling boekjes, stickervellen (altijd een hit) en een kettinkje, allemaal apart ingepakt om de spanning van de verrassing en het plezier van het uitpakken langer te laten duren. Als extraatje maakte ik nog een mobiel voor haar.

Ik kreeg een mobielenboekje van schoonzus K. en zocht er voor de eerste keer een vrij eenvoudig modelletje uit dat S. toch wel leuk zou vinden.
Het knippen viel bij deze mobiel nog mee, maar voor enkele andere modellen ga ik toch eens op zoek moeten naar een heel fijn schaartje. Aan een cuttermesje ga ik mij niet wagen want daar komen ongelukken van vrees ik.

Gelukkig had ik ook nog een passend lintje liggen zodat de acrobate een mooie trapeze kon krijgen. Met een beetje handigheid kan je de dame zelfs een salto laten draaien terwijl de clown en de leeuw onderaan de circustent hun eigen kunstjes mogen opvoeren. Onze jarige leek het leuk te vinden, missie geslaagd.

MamaMayapost

Belevenissen, bedenkingen en andere gedachtenkronkels