Het voorjaar dat betekent fris groen en vooral terug kleur en bloemetjes, bloesems op de bomen, een plezier om zien. Perfect beeldmateriaal voor nog een rondje Happythings2017.
Een reeksje bloemen en bloesems op mijn weg naar het hoofdkantoor in Brussel:
En eentje vlakbij huis, want ook Maya houdt van bloemen en bloesems.
Word jij ook zo vrolijk van de lente? Bij ons tovert ze vaak een lach op ons gelaat 🙂
Omdat het maken van de bloemenfoto’s dit voorjaar me wel beviel, doe ik er nog een zomerreeksje bovenop 🙂
Geniet van het mooie weer en de bloemen!
Vorige week droegen we nog met plezier een sjaal of een dikkere trui en toen stond er plots een zomers verlengd weekend voor de deur. Ideaal dus om minstens te proberen daar maximaal van te genieten.
Toch ook even bij de dokter langs geweest want de schaar die ik gebruikte om een verpakking los te snijden, had even de ambitie van een priem en doorboorde mijn vinger. Conclusie: om het bloeden te laten stoppen bleek een hechting nodig.
Het invlechten van een omgekeerde vlecht (die bovenop ligt) lukt steeds beter en dus ideaal voor het lentefeest van nichtje Sam.
Zomers weertje: ideaal voor een partijtje petanque of een bezoekje aan de Blaarmeersen (al was het daar behoorlijk druk). Onderweg zagen we de jonge eendjes rondzwemmen.
Moederdag: mooie zelfgemaakte geschenkjes gekregen van dochterlief en daarna samen buitenshuis ontbijten.
En nog steeds overal bloemenpracht in de buurt om van te genieten.
Hebben jullie ook genoten van het verlengde weekend? Ik hoop alvast van wel.
Van de Leopoldskazerne naar het Sint-Pietersplein is maar een straat verder al was het wel even zoeken om te weten waar de eigenlijke ingang was. Ik liep eerst naar het plein, maakte een ommetje omdat eerste nummertje op het plan verwees naar de Sint-Amandstraat maar uiteindelijk bleek dat gewoon de toegang tot een cateringplek te zijn. Deze plek was wel gedecoreerd met bloemen en gaf een uitzicht over het plein dus ja, zo erg was het het ommetje voor mij niet maar misschien ook hier iets beter aangeven op het plannetje en met wegwijzers?
Op het plein buiten heel wat laurieren, rozen en rododendrons, die helaas iets te weinig aandacht kregen als gevolg van het slechte weer. In de tenten verwijzingen naar het verleden en de toekomst: oude en nieuwe plantenvarianten en technieken.
De houten voorstelling van de stad (lasercutproject) is heel knap gemaakt. Grappig hoe sommige bezoekers pas na enkele minuten tot de verrassende vaststelling komen dat het echt wel de Gentse gebouwen zijn die uitgesneden werden. “Moh ja jong, dat is Gent. Kijk maar, da is toch het Belfort mee da beest op den toren en ginder die nieuwe hal of zo” 🙂
Verder met stip te vermelden: de mooie ‘florale visualisatie’ van de Gentse haven. Duidelijk delen vele mensen deze mening en wil iedereen dit stukje bloemsierkunst op de gevoelige plaat vastleggen. Combineer dit met een ietwat minder geleid parcours (en dus stromen in tegengestelde richtingen omdat niet iedereen hetzelfde pad bewandelt) en je krijgt extra veel volk op één plaats. Bovendien is het aanwezige bezoek ook niet meteen van plan om de tent snel te verlaten want de regen en hagel vallen nog maar eens met bakken uit de hemel. Ik heb medelijden met de bezoekers die nu buiten in een wachtrij staan aan te schuiven en ben zelf heel erg blij dat ik binnen ben.
Nog een kleine tip voor de organisatie: een promostandje waar je een blikje frisdrank krijgt, dat kunnen veel mensen waarderen maar misschien toch een paar extra vuilbakken wat verderop voorzien. Niet iedereen blijft immers bij die ene vuilbak staan tot het blikje leeg is en dus verschijnen er hier en daar hoopjes lege blikjes op het parcours. Erg netjes ziet dat er niet uit.
Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.
Na de stevige hagelbui besluit ik het er toch te voet op te wagen. Ik vind het een beetje te gek om een paar honderd meter te moeten terugkeren naar de halte van de pendelbus terwijl het al wandelend niet zoveel verder is (wel stijl maar dat is voor mij nu niet echt een probleem). Het water stroomt wel nog volop het voet- en fietspad naar beneden, alsof het de ambitie heeft een bergbeek te willen zijn.
Op het binnenplein van de kazerne is het thema ‘bomen en de stad’. Groen maakt de stad tot een aangename en leefbare omgeving. Mythische figuren, kleurrijke serretjes met bloemsierkunst, het geluid van vogels en krekels, het draagt allemaal bij tot de bijna sprookjesachtige sfeer. Aan een kunstinstallatie kan je een hoofdtelefoon opzetten en luisteren naar het verhaal van de bomen en de natuur. Ik besluit mijn ogen te sluiten en mee te gaan in de fantasie. Ik voel op dat moment gelukkig enkel maar de zachte suggestie van de zon op mijn huid, de regendruppels blijven deze keer beperkt tot de stem in mijn oren die erover praat. Ik was erg benieuwd naar wat de bomenhoroscoop me zou vertellen over mijn karakter, maar kan me toch niet helemaal vinden in de boom die ik dan zou zijn. Het vormt wel een leuk extraatje op het wandelpad. Verder ook nog voorbeelden van hangende tuinen, mobiele tuinen en groene gevels.
De Leopolskazerne is zeker de moeite van een bezoekje waard maar heeft één groot nadeel: de tuin ligt op het binnenplein, volledig in open lucht en is dus zeer gevoelig voor de weersomstandigheden. Hier en daar probeerde men met een trekker zoveel mogelijk overtollig water weg te halen maar het was soms wel opletten waar je je voeten zette. Het leuke terrasje dat ze er geplaatst hadden, telde helaas ook geen bezoekers.
Ook zin om nog een kijkje te nemen? Dat kan nog tot en met zondag 1 mei. Alle praktische info vind je op de website van de Floraliën.
Ik schreef het al eerder dat ik van de lente en de bijbehorende bloemenpracht hou. Het werd de voorbije weken een uitdaging om telkens weer nieuwe voorbeelden daarvan vast te leggen terwijl ik onderweg was, vaak van of naar het werk.
Een ‘bloemlezing’ 🙂
Geniet nog van jouw zondag.
Na tien jaar wachten was het eindelijk zover in de Plantentuin van de UGent: een reuzenaronskelk zou gaan bloeien. Een unieke gebeurtenis en dat zouden we geweten hebben, de pers werd gemobiliseerd, een webcam geïnstalleerd en de tuin bleef langer open.
Zo dicht bij huis konden we die gelegenheid toch niet laten liggen om zelf ook eens een kijkje te gaan nemen. De plant stond nog niet helemaal open op donderdagavond en de stank viel nog heel goed mee. Ook enkele andere exemplaren van de reuzenaronskelk te zien die niet in bloei stonden maar toch ook de moeite waren.
Op vrijdagmiddag was ik toch dermate nieuwsgierig dat ik nog eens een kijkje ging nemen. Terwijl ik in de (korte) wachtrij stond, kon ik ook de andere planten in de kas bewonderen en dan uiteraard het pronkstuk van het moment.
