Net als vorig jaar sloot Maya haar zomervakantie af met een weekje fotografiekamp van Clickit. Maya heeft al langer interesse in en feeling voor fotografie en dit kamp is een dagkamp (ideaal voor een meisje dat liever thuis komt slapen elke dag) dat bovendien doorgaat op de Oude Bijlokesite (perfect combineerbaar dus met een fietsritje van en naar mijn werk).
Naast het maken van foto’s leren ze ook enkele basis fotobewerkingen op een tablet (die ze ook elk ter beschikking krijgen om op te oefenen), deze keer met de App Photofox. Stiekem was ik wel een beetje blij dat Maya de mening van haar lesgeefster volgde dat je niet te veel moet gaan bewerken; “ik probeer mijn foto’s gewoon goed te hebben qua beeld en heb alleen soms een beetje de kleursterkte bijgesteld maar niet bij alle foto’s, vele heb ik gewoon gelaten zoals ze waren”. Ik kan mij hier helemaal in vinden 🙂
In deze post een greep uit haar uiteindelijke selectie van 130 foto’s (nog geen tiende van het aantal dat ze in de loop van de hele week gemaakt heeft, ze hebben dus ook moeten leren kiezen en wissen, niet altijd evident). Je ziet pas echt hoe mooi sommige beelden zijn wanneer je ze op groter formaat bekijkt trouwens 🙂
Gedurende de hele week kreeg elk kind een reflexcamera ter beschikking om dagelijks mee te oefenen. Naast enkele theoretische lesjes over o.a. diafragma en belichting ligt de focus heel sterk op de praktijk. Daarvoor trokken ze er regelmatig op uit: op de mooie site van de Oude Bijloke zelf maar ook naar de Plantentuin vlakbij het Citadelpark, naar het centrum van de stad (de binnenstad, musea, bootjes,…) én zelfs een daguitstap naar Pairi Daiza.
Het was leuk om haar verhalen te horen, hoe ze enthousiast vertelde over de kleine bloemetjes die ze spotte in de plantentuin en hoe blij ze was met haar geslaagde foto van de libelle, dat ze een aantal keren spontaan haar camera in manuele modus gezet heeft ‘omdat ze dan precies toch betere plantenfoto’s kon maken’, hoe ze haar bezoek aan Pairi Daiza een stuk anders beleefde dan met ons samen vorige maand, dat ze heb best moeilijk vond om portretten te maken (en zelf helemaal niet zo graag op de foto staat maar liever achter de camera blijft), …. Het was leuk om zien hoe ze soms toch wel mooie details in beeld brengt, dat ze echt wel heeft leren kijken en niet zomaar beelden schiet, …
Ik geef het toe, ik ben best trots op haar en zie dat zij dingen geleerd heeft waar ik zelf nog wel een extra woordje uitleg over wil 😉
Het feit dat Maya met plezier dit kamp (zelfde programma) voor het tweede jaar op rij volgde en dat er nog een tiental anderen waren die dat ook deden, is voor mij een duidelijke bevestiging dat we dit kamp meer dan geslaagd mogen noemen 🙂
Ik denk dat ik wel vaker mijn eigen reflexcamera eens zal mogen doorgeven wanneer we er nog eens op uit trekken maar ik weet dat ik dit met een gerust hart mag doen want dat ik kan rekenen op geslaagde foto’s 🙂
