Zo nu en dan gaan wij ook wel eens buiten Gent op cultuuruitstap. Deze zomer trokken we in aangenaam gezelschap richting Luik voor een tentoonstelling over de flamboyante Salvador Dali. Aangezien deze tentoonstelling doorging onder het stationsgebouw van Luik-Guillemins zelf, sprak het eigenlijk voor zich dat we met de trein zouden reizen (de NMBS biedt hiervoor trouwens B-dagtrips aan). Je bent wel even onderweg (snelle verbinding vanuit Gent duurt pakweg 1,5 uur) maar dat ben je met de wagen ook. In de trein kan iedereen echter gezellig ontspannen en een praatje slaan, een dutje doen, iets lezen, …. We namen meteen ook een ontbijtje mee voor onderweg, tijd genoeg om het te verorberen 🙂
Het station in Luik is op zich al de moeite van het bekijken waard: een indrukwekkende moderne constructie van de architect Calatrava met veel glas, beton en staal in spannende bogen en vormen. Eigenlijk heel passend om net daar een tentoonstelling over het werk van Dali te brengen. Aangezien we nog even te vroeg waren, namen we uitgebreid onze tijd om het bouwwerk en de omgeving te bekijken en te fotograferen (dat gebeurt al eens wanneer er twee leden van het gezelschap met een reflexcamera rondlopen :)) Naast het stationsgebouw trok de vrij nieuwe financietoren onze aandacht, voorwaar ook een indrukwekkend gebouw.
De tentoonstelling zelf dan: deze voert de bezoeker naar de wereld van de kunstenaar en dat is vrij letterlijk te nemen. Via schilderijen, beeldhouwwerken en grote kijkdozen krijg je een inkijk in de gedachtewereld van de man. Dochterlief was niet meteen enthousiast, de stijl van Dali kan haar maar matig bekoren, haar papa bekeek alles uitermate grondig. De tentoonstelling is zeker apart te noemen en geeft een unieke kijk op het leven en werk van deze intrigerende kunstenaar. Ik leerde toch wel enkele aspecten van de man kennen waarover ik voorheen nog niets gehoord had.
Toen we ons bezoekje hier afrondden was het al middag en dus zochten we een picknickplek. We wandelden hiervoor richting La Boverie, een park en een vernieuwd museum. Het Paleis van Schone Kunsten (niet te verwarren met het Museum voor Schone Kunsten) was het hoofdpaleis tijdens de wereldtentoonstelling van 1905. Het bevindt zich op het schiereiland la Boverie gelegen op de Maas. De stad Luik wou een nieuw cultureel kunstcentrum en koos daarvoor de gebouwen van dit paleis uit. Het kunstcentrum kreeg ook een nieuwe naam, La Boverie, genoemd naar het gelijknamige aanpalende natuurpark. Met de verbouwing van La Boverie werden er ook een nieuwe wandel- en fietsverbinding over en wandelkades langs de Maas aangelegd.
We waren duidelijk niet de enige bezoekers die op deze mooie dag een plek in het park hadden uitgezocht maar we vonden nog een bankje en genoten van de zon en het meegebrachte lekkers. Tussendoor gingen er nog twee op foto-exploratie.
De permanente tentoonstelling van La Boverie is gratis toegankelijk elke eerste zondag van de maand. Wij besloten te passen voor de openingstentoonstelling van het vernieuwde gebouw en het bij het proevertje te houden.
Groot en klein waren intussen ook welkom op een gratis workshop waarvoor je niet eens vooraf moest inschrijven. Maya wou graag even creatief bezig zijn, zeker toen K. bij haar wou blijven en voor de nodige vertaling van het Frans naar het Nederlands kon zorgen en wat begeleiding indien nodig. In het museum mochten geen foto’s genomen worden. U zult me dus op mijn woord moeten geloven dat er mooie dingen te zien waren. Ook Maya had intussen een mooie ‘aquarel’ gemaakt en die mocht mee naar huis. Eigenlijk moesten er nog figuurtjes op komen die ze uit tijdschriften had geknipt (om zo een collage te maken) maar omdat we de kleuren van de ecoline zo mooi vonden, hebben we die er uiteindelijk toch niet op gekleefd.
Toen we terug buiten kwamen, was het in het park echt wel op de koppen lopen van het volk. Duidelijk een echte hotspot, zowel voor zonnekloppers, picknickers, cultuurliefhebbers als Pokémonjagers 🙂
Wij besloten nog even langs de vernieuwde kades van de Maas richting stadscentrum te wandelen. Op zondag in Luik geen open winkels en mede door de opkomende bewolking zag de stad er iets minder levendig uit. Letterlijk en figuurlijk een stuk grijzer dan Gent op zondagen tegenwoordig.
Slotsom: ons bezoekje aan Luik was top, met de trein was ideaal en heel ontspannend. Misschien komen we nog wel eens terug al heeft de stad zelf ons nog niet helemaal kunnen overtuigen.
Zelf zin om nog een bezoekje te brengen aan de tentoonstelling van Dali? Dat kan! De tentoonstelling werd verlengd tot 6 november 2016.