Tag archieven: Ensor

Het James Ensorhuis Oostende

Wie in coronatijden met vrienden wil afspreken, plant best een museumbezoek of een wandeldate. Wij deden deze paasvakantie de combinatie van beide en trokken naar Oostende voor een bezoek aan het vernieuwde Ensorhuis en een wandeling door de stad waarbij we ons lieten leiden door de street art op de Crystal Shiproute.

In 2016 brachten wij al eens een bezoekje aan het Ensorhuis, de uitbreidingswerken duurden wel iets langer dan verwacht (of toch zeker de opening). Ik was benieuwd hoe het vernieuwde museum er uit zou zien. Hoewel het Ensorhuis, waar de kunstenaar tot aan zijn dood in 1949 leefde en werkte, vrijwel meteen na de dood van de schilder werd ingericht (‘behouden’ is misschien een beter woord?) als museum, is het pas nu in haar oorspronkelijke staat en volle glorie gerestaureerd.
Meer nog: het aanpalende pand, een voormalig hotel (dat er trouwens al stond toen Ensor nog leefde), werd mee in het museum geïntegreerd en je mag nu gerust van een belevingscentrum spreken.

Na het aanmelden en een woordje uitleg in de grote ontvangstruimte brengen we eerst onze jassen naar de vestiaire in de kelder waar ook het sanitair is ondergebracht. De eerste indruk van het gerestaureerde hotel is alvast super, ik blijf dan ook even staan om de trappenhal te bewonderen.

We krijgen een audiogids aangeboden met de vraag welke uitleg we willen horen, de algemene/meer professionele of de familiale. Alsof het vooraf afgesproken was, kiest het hele gezelschap automatisch voor de familiale. Ervaring heeft mij intussen al geleerd dat die toelichtingen vaak leuk(er) zijn om te volgen en jawel hoor, dat is ook hier zo. De toelichting is ingesproken door Wim Willaert die in de rol kruipt van Gust, de huisknecht van Ensor. Het verhaal wordt boeiend verteld, met een licht West-Vlaams accent dat ook de Gentse tieners in ons gezelschap vlot kunnen volgen. Jongere museumbezoekers krijgen een boekje mee waarin ze verschillende opdrachten kunnen uitvoeren en tips noteren van Gust om op zoek te gaan naar het valse schilderij in de tentoonstelling. Die tips houden wij alvast ook in ons achterhoofd, zo kunnen we aan het einde van ons bezoek misschien ook een gokje wagen 🙂

Al wandelend door het nieuwe museumdeel en het gerenoveerde huis ervaren we de werk- en leefruimte van de kunstenaar. De originele kunstwerken hangen intussen in musea over de hele wereld (van New York over Iran tot Japan), maar met een massa reproducties op ware grootte en enkele nagebouwde ruimtes krijg je een mooi beeld van hoe het leven van Ensor er uit gezien moet hebben. Vijf belevingskamers belichten elk een ander thema: de wereld van Ensor, de interieurs, het publieke leven van Ensor, de kritiek en de maskers & vreemde figuren.

De authentieke woonkamers en de oude souvenirwinkel zijn een lust voor het oog, er is zoveel om te ontdekken en te bekijken naast de vele werken van de meester himself. Het eigenlijke schildersatelier bestaat niet meer, maar werd nagebouwd als maquette op schaal 1/2.

In het nieuwe deel van het Ensormuseum is er ook ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen. De eerste tentoonstelling “Ensor en Oostende” toont de hechte link tussen Ensor en zijn geboortestad.  Ensorkenner Xavier Tricot selecteerde een 30-tal werken, vele uit privéverzamelingen. Het pronkstuk is de originele versie van “De Baden van Oostende”. Daarop is een wirwar van figuurtjes te zien op het strand van Oostende. Ensor hield van zijn stad, maar toch  net iets minder van haar inwoners, kijk maar eens goed naar de details van de figuren 😉
Het origineel kunstwerk werd trouwens overgebracht uit het Gentse MSK naar het vernieuwde Ensorhuis.

Bovendien werd er ook een hedendaagse variant gemaakt van het werk. Het filmpje met de ‘making of’ is heerlijk om te bekijken, je keert spontaan nog eens terug naar het nieuwe beeld want net zoals op het origineel blijf je dingen ontdekken 🙂

En over ontdekken gesproken, konden wij de valse Ensor ontdekken? Jawel! Maar die oplossing ga ik hier niet verklappen, daarvoor moet je zelf eens een bezoekje brengen aan het museum.

Wij waren in elk geval heel enthousiast over deze mooie nieuwe plek, het is beslist een bezoekje waard en een extra troef voor Oostende!

Praktisch:  
Tickets momenteel – zolang de coronarichtlijnen gelden – enkel vooraf te boeken.
Toegang is gratis voor houders van een Museumpass (die je daar ook kan kopen).
Tickets in de week zijn goedkoper dan in het weekend of tijdens schoolvakanties.
Er bestaat ook een Ensorwandeling  (een audioguide die je langs verschillende locaties doorheen de stad voert, met extra beeldmateriaal), bezoekers aan de tentoonstelling krijgen een voucher waarmee je de app gratis kan downloaden (blijft een jaar geldig).

Alle info lees je op de website van het Ensorhuis

Dagje Oostende

Tijdens de paasvakantie hier geen grote plannen of meerdaagse uitstappen maar dat betekent natuurlijk niet dat wij er niet eens op uit trekken. De eerste week gingen we naar Tongeren, de tweede zondag trokken we richting kust, meer bepaald naar Oostende.

IMG_1384 (Medium)

Het was even zoeken om een vrij (lees: gratis) parkeerplekje te vinden, maar omdat we tijdig vertrokken lukte het alsnog. We wandelden eerst richting toeristisch infopunt om een wandelfolder op te halen. Het zonnetje prijkte al vrolijk aan een blauwe hemel waarin de wolken steeds minder aanwezig waren. In het infopunt vind je trouwens heel wat folders, flyers en informatiekrantjes over de meest uiteenlopende gratis en betalende activiteiten in Oostende en de buurgemeenten. Voor specifieke vragen kan je bij een van de medewerkers aan de infobalie terecht.
We trokken eerst naar het Ensorhuis. De stad wil trouwens van het huis een heus bezoekerscentrum maken, tegen 2018 zouden de uitbreidingswerken rond moeten zijn. Je komt binnen in de oude winkel vol kust-souvenirs. De opgezette kogelvissen en koralen aan het plafond zorgen voor een bijzonder sfeertje. In de toonbank liggen nog heel wat schelpen die vroeger te koop werden aangeboden. In de hoek achteraan hangen de jas en de hoed van de kunstenaar nog steeds aan de kapstok.
In het museum hangen verschillende kleinere werken (vooral tekeningen) van de kunstenaar, maar ook een aantal grotere schilderijen. Vooral het salon en de eetkamer zijn nog volledig ingericht en heel sfeervol. In een apart kamertje kan je naar een poëtische documentaire kijken over Ensor.

We kuierden even rond in de omliggende straten, liepen al eens een winkeltje binnen (Ferm was een leuke tip die ik las op deze fijne blog) en zochten ondertussen een plek om iets te eten. Uiteindelijk belandden we op een gezellig plein waar we in een klassieke brasserie gingen voor een klassiek Oostends gerecht: garnaalkroketten (en ze hebben gesmaakt).

Na onze lunch wandelden we naar de Visserskaai waar een overzetboot,  het rode vierkant op de zee, ons naar de oosteroever bracht. Dat op zich was al een fijne attractie die voor Maya gerust een beetje langer mocht duren. De zon, een bijna spiegelgladde zee en een heel zacht briesje, perfect weertje dus voor een tochtje op het water.

Aan de andere kant wandelden we gezellig naar ons volgende doel: Fort Napoleon. Wie lid is van de erfgoedvereniging Herita krijgt trouwens extra korting. Ben je nog geen lid? Geen probleem, je kan je ter plekke gratis online registreren en je krijgt meteen je korting toegekend.

Tot het einde van de paasvakantie loopt in het fort een interactieve kinderexpo rond geluk, gebaseerd op het boek van Leo Bormans. De onthaalbediende ging ervan uit dat onze prille tiener al iets te oud was hiervoor en stelde voor dat ze de gewone rondleiding zou volgen met de audiogids (een Ipod). Rondlopen met haar eigen Ipod sprak haar wel aan en dus ging ze akkoord, al was het nog wel haalbaar om ook de kinderexpo mee te doen.
Een aantal activiteiten kon je ook zonder het bijbehorende boekje doen en dat vormde zo nog een leuke aanvulling op de rondleiding. Een gekke pruik opzetten en vervolgens een selfie maken dat vinden ook tieners nog erg leuk 🙂

WP_20160403_14_07_26_Pro

Die audiogids is trouwens wel nodig want in het fort zelf is eerder weinig te zien. De algemene toelichtingen worden afgewisseld met commentaar van een historisch personage, de 19de eeuwse soldaat François, die je zijn persoonlijke ervaringen vertelt. Voor de kinderen is er een aangepaste versie zodat ook zij het verhaal vlot kunnen volgen en er dus plezier aan kunnen beleven. De rondleiding eindigt op het dak van het fort waar je een schitterend uitzicht hebt op de omgeving. We vonden het er zo aangenaam dat we meteen besloten om nog iets te drinken op het terras. Het was er heerlijk rustig en de bediening uitermate vriendelijk.

WP_20160403_14_42_13_Pro

We keerden terug naar de overzet maar niet zonder een klein ommetje te maken langs het strand. Wie houdt van een rustig(er) stukje Oostende is hier duidelijk op de juiste plek. Ondertussen was er duidelijk nog meer volk dat terug naar de overkant wou varen en dus duurde het wel een dikke drie kwartier voor we opnieuw konden inschepen. Gelukkig was het wachten niet onaangenaam in het zonnetje. In de wachtrij herkende ik plots een vrolijke krullebol, altijd grappig om andere bloggers plots in het echt te ontmoeten ook al was het maar gewoon even dag zeggen. In de Oostendse binnenstad was het inmiddels duidelijk een heel pak drukker geworden. Alle terrasjes zaten eivol, de files aan elke ijsbar waren ettelijke meters lang, de vuilbakjes op de dijk waren duidelijk te klein…

Vorig jaar ontdekten we Oostende als fijne plek aan zee en wij komen zeker nog eens terug, al was het maar om de nieuwe stadswandeling uit te proberen langs de street art die tijdens deze paasvakantie gecreëerd werd in kader van het eerste tweejaarlijkse festival The Chrystal Ship.

WP_20160403_12_00_25_Pro

Nog meer tips en suggesties gewild voor een bezoekje aan Oostende? Een pak praktische info lees je op de website van de stad. En mocht je zelf nog een leuke tip hebben voor een volgend bezoekje aan Oostende, laat het zeker weten in de commentaren.

 

Gentse feesten 2014 – deel 10

Zondag en (voor het eerst) laatste dag van de feesten want geen maandag meer als slotdag. Ook de laatste dag stonden nog een aantal voorstellingen op ons lijstje, deze keer deel 2 van EFTC of Puppetbuskersfestival.

We startten op de Kalandenberg waar we de hete zonnestralen trotseerden voor de mooie voorstelling Transfiguro die ons een beetje deed terugdenken aan Lejo.

Daarna trokken wij nog naar de Korenmarkt voor het vrolijke Jonny & Sybil. De hemel veranderde echter van felblauw met een stralende zon naar dreigend donker.

Niet veel later gingen de hemelsluizen dan ook open en gutste de regen naar beneden. De toren op het Spaans Kasteelplein overleefde het helaas niet.

Toen het ergste voorbij was, trok ik alsnog richting Sint Baafssite voor de laatste voorstelling van deze feesten, nl. Ensor. Het was afzien om 2,5u op houten bankjes zonder ruggesteun te zitten maar het was gelukkig wel een hele fijne voorstelling.

IMG_8695