Tijdens de paasvakantie hier geen grote plannen of meerdaagse uitstappen maar dat betekent natuurlijk niet dat wij er niet eens op uit trekken. De eerste week gingen we naar Tongeren, de tweede zondag trokken we richting kust, meer bepaald naar Oostende.

Het was even zoeken om een vrij (lees: gratis) parkeerplekje te vinden, maar omdat we tijdig vertrokken lukte het alsnog. We wandelden eerst richting toeristisch infopunt om een wandelfolder op te halen. Het zonnetje prijkte al vrolijk aan een blauwe hemel waarin de wolken steeds minder aanwezig waren. In het infopunt vind je trouwens heel wat folders, flyers en informatiekrantjes over de meest uiteenlopende gratis en betalende activiteiten in Oostende en de buurgemeenten. Voor specifieke vragen kan je bij een van de medewerkers aan de infobalie terecht.
We trokken eerst naar het Ensorhuis. De stad wil trouwens van het huis een heus bezoekerscentrum maken, tegen 2018 zouden de uitbreidingswerken rond moeten zijn. Je komt binnen in de oude winkel vol kust-souvenirs. De opgezette kogelvissen en koralen aan het plafond zorgen voor een bijzonder sfeertje. In de toonbank liggen nog heel wat schelpen die vroeger te koop werden aangeboden. In de hoek achteraan hangen de jas en de hoed van de kunstenaar nog steeds aan de kapstok.
In het museum hangen verschillende kleinere werken (vooral tekeningen) van de kunstenaar, maar ook een aantal grotere schilderijen. Vooral het salon en de eetkamer zijn nog volledig ingericht en heel sfeervol. In een apart kamertje kan je naar een poëtische documentaire kijken over Ensor.

We kuierden even rond in de omliggende straten, liepen al eens een winkeltje binnen (Ferm was een leuke tip die ik las op deze fijne blog) en zochten ondertussen een plek om iets te eten. Uiteindelijk belandden we op een gezellig plein waar we in een klassieke brasserie gingen voor een klassiek Oostends gerecht: garnaalkroketten (en ze hebben gesmaakt).

Na onze lunch wandelden we naar de Visserskaai waar een overzetboot,  het rode vierkant op de zee, ons naar de oosteroever bracht. Dat op zich was al een fijne attractie die voor Maya gerust een beetje langer mocht duren. De zon, een bijna spiegelgladde zee en een heel zacht briesje, perfect weertje dus voor een tochtje op het water.

Aan de andere kant wandelden we gezellig naar ons volgende doel: Fort Napoleon. Wie lid is van de erfgoedvereniging Herita krijgt trouwens extra korting. Ben je nog geen lid? Geen probleem, je kan je ter plekke gratis online registreren en je krijgt meteen je korting toegekend.

Tot het einde van de paasvakantie loopt in het fort een interactieve kinderexpo rond geluk, gebaseerd op het boek van Leo Bormans. De onthaalbediende ging ervan uit dat onze prille tiener al iets te oud was hiervoor en stelde voor dat ze de gewone rondleiding zou volgen met de audiogids (een Ipod). Rondlopen met haar eigen Ipod sprak haar wel aan en dus ging ze akkoord, al was het nog wel haalbaar om ook de kinderexpo mee te doen.
Een aantal activiteiten kon je ook zonder het bijbehorende boekje doen en dat vormde zo nog een leuke aanvulling op de rondleiding. Een gekke pruik opzetten en vervolgens een selfie maken dat vinden ook tieners nog erg leuk 🙂

Die audiogids is trouwens wel nodig want in het fort zelf is eerder weinig te zien. De algemene toelichtingen worden afgewisseld met commentaar van een historisch personage, de 19de eeuwse soldaat François, die je zijn persoonlijke ervaringen vertelt. Voor de kinderen is er een aangepaste versie zodat ook zij het verhaal vlot kunnen volgen en er dus plezier aan kunnen beleven. De rondleiding eindigt op het dak van het fort waar je een schitterend uitzicht hebt op de omgeving. We vonden het er zo aangenaam dat we meteen besloten om nog iets te drinken op het terras. Het was er heerlijk rustig en de bediening uitermate vriendelijk.

We keerden terug naar de overzet maar niet zonder een klein ommetje te maken langs het strand. Wie houdt van een rustig(er) stukje Oostende is hier duidelijk op de juiste plek. Ondertussen was er duidelijk nog meer volk dat terug naar de overkant wou varen en dus duurde het wel een dikke drie kwartier voor we opnieuw konden inschepen. Gelukkig was het wachten niet onaangenaam in het zonnetje. In de wachtrij herkende ik plots een vrolijke krullebol, altijd grappig om andere bloggers plots in het echt te ontmoeten ook al was het maar gewoon even dag zeggen. In de Oostendse binnenstad was het inmiddels duidelijk een heel pak drukker geworden. Alle terrasjes zaten eivol, de files aan elke ijsbar waren ettelijke meters lang, de vuilbakjes op de dijk waren duidelijk te klein…

Vorig jaar ontdekten we Oostende als fijne plek aan zee en wij komen zeker nog eens terug, al was het maar om de nieuwe stadswandeling uit te proberen langs de street art die tijdens deze paasvakantie gecreëerd werd in kader van het eerste tweejaarlijkse festival The Chrystal Ship.

Nog meer tips en suggesties gewild voor een bezoekje aan Oostende? Een pak praktische info lees je op de website van de stad. En mocht je zelf nog een leuke tip hebben voor een volgend bezoekje aan Oostende, laat het zeker weten in de commentaren.