Ons tienermeisje was tot nu nog geen fan van urenlang winkelen, functioneel één of twee winkels bezoeken is meestal genoeg wanneer het over kledij gaat. Een wandeling in de stad waarbij ook al eens een winkeltje genre Mus in een plas of Huiszwaluw wordt bezocht, dat is meer haar ding (en het mijne ook trouwens eerlijk gezegd, de appel valt niet ver van de boom wat dat betreft). Helemaal top wordt het wanneer er ook een tussenstop wordt gemaakt in een gezellige koffiebar: Caffè Rosario is momenteel een van haar favorieten.
Omdat ze blijft groeien als kool en tijdens schooldagen een uniform draagt, vind ik het zonde om veel geld aan een uitgebreide garderobe gekleurde kledij uit te geven (enkel voor schoenen maak ik een uitzondering). En dus beperk ik het aanbod enigszins tot handige ‘basics’ (een jeans, T-shirts, enkele truien) aangevuld met wat leuke extra’s. Sommige van die extra’s krijgt ze van haar supermeter of via vrienden / familie voor haar verjaardag of kerst.
Een deel van haar kleren koop ik wel eens tweedehands. Twee keer per jaar help ik als vrijwilliger bij de organisatie van een tweedehandsbeurs (systeem anonieme verkoop: mensen brengen spullen binnen, voorzien van een etiket met alle gegevens op; organisatie staat in voor de verkoop en nadien halen de verkopers de opbrengst en/of de niet verkochte stukken op). Voordeel hiervan is dat je als helper alles in ontvangst mag nemen en je dus als eerste artikels voor jezelf opzij kan houden. De voorbije jaren heb ik daar al heel wat mooie stukken voor een prikje op de kop kunnen tikken voor Maya.
Ook handig zijn vrienden of kennissen met iets oudere kinderen die op zoek zijn naar een opvolger voor te kleine kledij van hun kroost 🙂
Vorige maand stapte ik, onderweg naar de stad, met haar ook eens binnen in de kringwinkel. Het aanbod kinderkledij was niet zo groot maar tot mijn (en haar) verrassing vonden we er wel een mooie jeans en een leuke T-shirt voor amper vier euro. De jeans paste perfect en als ze nu een ‘nieuw’ exemplaar nodig heeft om naar de jeugdbeweging te gaan (omdat de huidige te klein wordt) dan hoef ik er ten minste geen echt nieuwe te kopen die een veelvoud kost. De T-shirt had ze misschien niet meteen nodig, maar wou ze zo graag dat ik die haar wel als extraatje wou geven. Hij zit nog ruim groot en de print is er eentje die bij tieners in de smaak blijft vallen dus ook op dat vlak alleen maar pluspunten.
Zelf ben ik niet zo handig dat ik achter een naaimachine kruip om haar van nieuwe outfits te voorzien maar kleine herstellingen (knoop aannaaien, een klein gaatje herstellen, zoom opnieuw inleggen of gelost naadje terug dichten) dat lukt nog wel, kwestie van de levensduur van sommige stukken toch wat te verlengen.
Wanneer nog maar eens blijkt dat ze uit haar kleren gegroeid is, dan vertrekken die stukken opnieuw in verschillende richtingen. Sommige worden verkocht (op de tweedehandsbeurs waarvan eerder sprake), andere doorgegeven aan (achter)nichtjes die jonger en dus nog iets kleiner zijn. Sommige van die stukken werden/worden door zeker 3 tot 5 verschillende kinderen gedragen! Toen Maya nog een kleuter was, ging er ook kledij richting school. Daar kunnen ze immers altijd wel reservekleren en ondergoed gebruiken 🙂
Hoe pakken jullie dat aan? Volgen de kinderkleren ook een heel parcours of bewaar je alles op zolder? Koop je nieuw of tweedehands of ben je een naaivirtuoos en tover je allerlei moois vanonder de naaimachine? Heb je nog tips waar je mooie/originele/betaalbare spullen kan vinden? Ik hoor het graag in de commentaren.