Tag archieven: #OMD17

Izegem, Eperon d’Or

Op Open Monumentendag trokken wij van Waregem naar Izegem voor een bezoekje aan de schoenen- en borstelfabriek Eperon d’Or en ‘en passant’ pikten we nog even de oude elektriciteitscentrale ernaast ook mee.

Eperon d’Or biedt een overzicht van 140 jaar schoenmode (ruwweg afgebakend van 1830 tot 1970) aan de hand van de Izegemse nijverheid. Het museum vertelt het verhaal van de opkomst, de evolutie en de neergang van deze nijverheidstak in de Pekkersstad.

In de borstelafdeling kun je topstukken van Izegems fabricaat  bewonderen uit de periode tussen 1870 en 1950. In die jaren werden er heel wat echte kunstwerkjes gemaakt, dikwijls met de meest exotische materialen.

In de voormalige fabriekshal staan nog diverse oude machines en attributen.

Het oude gebouw kreeg naar mijn mening best een mooie facelift.

En van het ene bedrijfsgebouw trokken we naar het andere.

Wist je dat de grootst bewaarde stoommachine van het land in Izegem staat? Je ontdekt het verhaal in het museum Stoom en stroom, naast de site van Eperon d’Or.
Op het eind van de 19de eeuw liet het stadsbestuur een eigen centrale bouwen om Izegem te kunnen voorzien van stroom. De toenmalige prins Albert kwam de centrale persoonlijk inhuldigen in 1901. De eerste jaren verliepen moeizaam (enkel de rijke families konden zich immers in die periode stroom veroorloven). De installatie werd echter gestaag uitgebouwd en in 1936 kwam de kolos van 110 ton erbij die je vandaag de dag nog steeds kan bewonderen. (De andere machines werden helaas als oud ijzer verkocht.)

Alle praktische info over beide musea lees je op hun website.

Villa Gaverzicht – Waregem

Op Open Monumentendag dit jaar trokken wij richting West-Vlaanderen. Onze eerste stop van de dag was Villa Gaverzicht in Waregem, een private woning, gebouwd door architect Gentiel Van Eeckhoute, eind jaren ’30 van vorige eeuw. Het werd een unieke art deco villa en meteen één van de meest opvallende én meest luxueuze huizen van zijn tijd met een eigen badkamer en centrale verwarming., iets wat in de jaren 1940 in minder van 10% van de Vlaamse huizen aanwezig was.

Het gebouw werd enige tijd geleden verkocht en de nieuwe eigenaar heeft het met de nodige zorg in zijn oude glorie hersteld. Een unieke kans dus om dit gebouw eens met een bezoekje te vereren en we waren duidelijk niet de enigen die er zo over dachten want het was er op de koppen lopen (waardoor het ook moeilijk was om foto’s te nemen wegens amper plaats binnen om veel te bewegen of lang te blijven staan).

Villa Gaverzicht is een typevoorbeeld van modernistische interbellumarchitectuur. De woning bestaat uit verschillende gekleurde volumes die als blokken in elkaar passen. De basiskleuren zijn oker en aardekleuren, typisch voor het modernisme, blauw, groen, zwart en wit moeten ervoor  zorgen dat het geheel niet zwaar over komt. Nieuw is ook het gebruik van gewapend beton waardoor grote glaspartijen mogelijk worden. Met halfronde erkers, metalen relingen op het dak en ronde ramen past deze woning in de zogenaamde pakketbootstijl.

Binnen is er een duidelijk onderscheid tussen de dienstruimtes (beneden, half ondergronds) en de woonvertrekken. Deze laatste zijn meestal heel decoratief afgewerkt en ingericht met meubilair dat door de architect zelf ontworpen was.

Eén van de blikvangers is de volledig in oorspronkelijke staat herstelde badkamer. Deze ruimte, inclusief het plafond, is volledig bekleed met groenachtig marbrietglas.
Bijzonder weetje: deze badkamer deed ooit dienst als decor voor de LP ‘Jonge Helden’ van Arbeid Adelt (met Marcel Vanthilt).

Het bureau met een kleurrijk glas-in-lood-raam en verschillende op maat gemaakte kasten, de inkomhal en de ontvangstruimtes werden ook allemaal ontworpen door Van Eeckhoute zelf. Toch wel erg knap!

Een extra speciale ‘verborgen parel’ bevindt zich op het dak, maar moet in de komende jaren nog hersteld worden, een ‘zwembad’! De met water gevulde uitsparing op het dak moest als tegengewicht dienen voor de betonnen luifel boven het terras. Doordat deze luifel niet op zware pijlers steunt, bestaat immers het risico op verzakking. Toch wel een gewaagd ontwerp voor die tijd!

Meer over deze getalenteerde architect lees je op de inventaris van onroerend erfgoed.