Category Archives: familie

Feestkapsels

Met Maya’s lange lokken valt wel iets te doen al is dat soms gemakkelijker gezegd dan gedaan (ze houdt er niet zo van dat er al te veel met haar haren ‘geprutst’ wordt).
Pinterest is uiteraard een gigantische bron van inspiratie waar ze ook met plezier op rondkijkt en probeert leuke kapsels te vinden (incl. een duidelijke handleiding).

Recent probeerden we er nog eentje uit:
omgekeerd (ondersteboven) invlechten, van onder naar boven

…bovenaan een staart maken met het resterende haar…

en dan variëren met een dot

   

… een ‘strik’… of een gevlochten dot

   

Ik denk dat we nog een beetje verder gaan zoeken 🙂

Amsterdam 2017 – deel 1

Wanneer je familie wonen hebt in Amsterdam dan vind je al eens vaker een reden om een citytrip naar dezelfde stad te plannen. En dus trokken wij nog eens naar onze noorderburen voor een dag of twee. We hadden 2 museumbezoeken voorzien en verder hebben we rondgelopen in de stad. Het was behoorlijk koud maar erg zonnig en warm ingeduffeld is dat best aangenaam.

Al wandelend kwamen we typische, leuke en soms verrassende dingen tegen 😊

We glibberden er zelfs samen met een pak anderen gezellig op het natuurijs van de vijver in het Vondelpark. Op het ijs in het midden van een grootstad, het is eens iets anders 😀

IMG_2757

 

 

My weekend in pictures

Het is druk tegenwoordig, zowel op het werk als thuis, maar gelukkig soms ook leuk druk zoals dit weekend (al betekende dat wel meteen dat er nog weinig tijd over was voor andere dingen en ik geen inhaalbeweging heb kunnen maken, maar het zij zo).
Een overzicht in beelden omdat de tijd voor uitgebreider verslagen momenteel ontbreekt.

vrijdag
Dringend nieuwe schoenen kopen. Wanneer je slechts over vier paar winterexemplaren beschikt, je er twee paar van om zeep helpt op minder dan twee weken tijd, het derde paar ook zijn beste tijd gehad heeft en het vierde paar eigenlijk net iets te hoog is om lang door mijn rug verdragen te worden, dan is dan wel hoog tijd eigenlijk. Missie volbracht trouwens, lang leve het Schoenfabriekse waar de voorraad veel ruimer is dan in de meeste schoenwinkels 🙂

wp_20161217_10_35_01_pro

Aansluitend nog even naar de kerstmarkt om (schoon)mama/oma dag te zeggen in het kerstkraam waar ze Happy Socks en sjaals/mutsen/… verkoopt samen met haar jongste zus. Meteen een nieuwe pop-up uitgetest: Kino’kwa, waar ze wel erg lekkere quinoaburgers verkopen, eentje met basilicummayonaise en eentje met mierikswortelsaus (je kan ze trouwens zelfs thuis laten leveren via Deliveroo).

wp_20161216_18_00_17_pro

Eens thuis, nog wat geborreld en enkele gezelschapsspelletjes uit de kast gehaald. Soms moet je ondanks het vele werk toch eens toegeven aan de vraag van dochterlief en van de gelegenheid gebruik maken om te onthaasten 🙂

wp_20161216_19_48_31_pro

zaterdag
Kerst- en andere boodschappen gedaan en huishoudelijke taken uitgevoerd. Omdat er uiteraard ook eten op tafel moet komen, maar meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een nieuw receptje uit te testen. De pompoencrème met parmezaan werd ook door de huisgenoten gesmaakt, dus dat zit alvast snor 🙂

wp_20161217_17_44_11_pro

zondag
Nog wat verder opgeruimd en wat zaken verhuisd en een betere plek in het nieuwe huis gegeven. Na de middag vertrokken richting Designmuseum voor een vriendinnenverjaardagsfeestje in uitgesteld relais voor Maya. Het werd een uitermate gezellige namiddag met 8 jongedames die elk heel tevreden met hun eigen kerstversiering naar huis trokken.

wp_20161218_14_07_57_pro

En toen bleek het weekend alweer voorbij, besloot ik nog even naar Toon Hermans te kijken en vooral tijdig in bed te kruipen om morgen hopelijk met een stevige portie energie de werkweek aan te vatten.

Hopelijk was jouw weekend ook gezellig?

Woon-werk-school, vanaf nu met de fiets

Het voorbije weekend zijn wij verhuisd en nu wonen we iets verder van het werk en de school. Niet langer op wandel- maar wel op fietsafstand. De voorbije week vertrokken Maya en ik dan ook voor het eerst op dinsdag en donderdag (maandag en woensdag nog even van de taxidienst kunnen gebruik maken) met de fiets richting Sint-Pietersstation, een ritje van ongeveer een kwartier. De fluovestjes en nieuwe (degelijke) fietstassen hadden we de avond voordien al klaargelegd bij onze tweewielers, kwestie van voorbereid te zijn (dacht ik). Enkele vaststellingen:

Toen we dichterbij woonden droeg ik enkel mijn laptoprugzak (mijn draagbaar kantoor noem ik het wel eens) op mijn rug, te voet of voor een mini-rit op de fiets. Met mijn ene hand kon ik aan het zakje waar mijn sleutels in zaten (om de huisdeur / mijn fietsslot te sluiten/openen), met de andere hand kan ik aan mijn badges om het kantoor binnen te komen. Nu zit alles in mijn fietstas en dat is dus minder vlot ‘bereikbaar’. Ik moet dus ofwel sleutels en badges in mijn jaszak steken, maar dat vind ik niet zo veilig, ofwel toch een klein tasje meenemen dat ik over mijn schouder draag of aan mijn fietsstuur hang en dan natuurlijk niet mag vergeten. Ook de fietstas kan niet gewoon blijven hangen en zal dus mee moeten worden genomen om diefstal te vermijden. Dat wordt dus nog even zoeken naar de meest efficiënte werkwijze (tips en suggesties altijd welkom).

Onze (zowel die van mij als die van Maya) fietsconditie is momenteel eerder ondermaats en er zijn veel haastige fietsers. Dat van die fietsconditie zal met tijd en boterhammen wel beteren en is alleen maar toe te juichen. Note to myself: een nieuwe fietsbel kopen voor Maya want de hare blijkt helaas gesneuveld in de verhuiswagen.

Voldoende extra tijd incalculeren om samen met Maya naar school te rijden en haar te helpen bij het parkeren van haar fiets in een fietsenstalling die meer dan vol staat met kleinere fietsen en waar haar volwassen exemplaar niet zo eenvoudig tussen te plaatsen is. Het is ook nog even zoeken om de juiste balans te vinden (letterlijk) om de inhoud van haar schooltas en de tas zelf vlot te verdelen over de twee fietstassen (idem voor mij trouwens wanneer ik mijn laptop terug meeneem op de fiets, wat ik op korte termijn sowieso wel wil doen).

Op onze eerste fietsdagen werden we meteen getrakteerd op een frisse heen- en een behoorlijk natte terugrit. Een goede regencape en reserve fietslichtjes zullen op korte termijn dan ook aan onze uitrusting worden toegevoegd.

We zullen nog even tijd nodig hebben om de dagelijkse ritjes helemaal in onze routine in te passen maar hey, elke routine vraagt wat tijd om opgebouwd te worden, toch?
Dit weekend kwam alvast een betere fiets (die van mijn mama) mijn richting uit en hé, daar zat gewoon al een stuurtasje bij. Dat probleem van die sleutels en co is dus wellicht al van de baan 😉

fietster

 

 

 

Bodega

Medio september opende er een nieuwe tapasbar in de buurt, meer bepaald Bodega in de Koningin Elisabethlaan, vlakbij het Sint-Pietersstation. Wij waren alvast benieuwd en besloten dan ook om de zaak eens uit te proberen. De verjaardag van dochterlief was het perfecte excuus om een tafeltje te boeken 🙂
Bodega is gehuisvest in een mooi gebouw waarvan de oorspronkelijke sfeer bewaard werd. Het donkerbruine in het interieur moest wijken voor fris wit en aan de muren kwamen knappe zwart-wit foto’s. Vooraan in de zaak zit een open kookeiland met hoge barkrukken, maar je kan uiteraard ook terecht aan tafeltjes en er is zowaar zelfs een gezellig terras achteraan. Je kan er terecht voor ontbijt en lunch of gewoon voor een koffie maar uiteraard ook voor een uitgebreid aanbod tapas.

Aangezien we er waren om een verjaardag te vieren, startten we met een aperitiefje: voor ons een rosé spumante, voor haar een versgeperste sinaassap. Ondertussen bogen we ons over de kaart en besloten, geheel in de tapassfeer, te gaan voor een reeks warme en koude hapjes die we met elkaar zouden delen. Op die manier konden we heel wat lekkers uitproberen 🙂
In de eerste ronde gingen we o.a. voor gazpacho, pan con tomate, pan con aioli en albondigas (de klassieke, met pittige tomatensaus en de versie ‘van het huis’, meer Thaïs geïnspireerd) en patatas bravas. De gerechten werden in het midden van de tafel gezet en we kregen elk een extra bordje zodat we zonder problemen alles konden delen en proeven. De gazpacho, speciaal voor mij want de anderen hadden hier geen zin in, was niet alleen mooi geserveerd maar smaakte ook echt heerlijk. De aioli was succulent (altijd dat woord al eens willen gebruiken en hier wel passend), de patatas bravas en de klassieke albondigas kwamen in een prettig pittig sausje, de Thaïse variant was beduidend zachter van smaak en ook heel lekker maar mijn voorkeur ging toch uit naar de klassieke gehaktballetjes.

Omdat we nog wel een hapje lustten, niet zozeer van de honger maar wel uit ‘goesting’ deden we nog een tweede rondje en bestelden een portie verdura (gebakken groente), een tortilla en een pincho van kip. We waren zo gretig in het proeven dat ik bijna vergat foto’s te maken (de bordjes zijn dus al deels geplunderd).

Ook al hadden we eigenlijk meer dan genoeg gegeten, we besloten toch nog zoet af te sluiten. De man in het gezelschap koos voor chocoladetaart, de meisjes gingen voor appelcrumble (de crema catalana was helaas niet meer beschikbaar). Onze jarige kreeg haar dessertje zelfs met kaarsjes op en dat vond ze super.

wp_20161007_20_04_24_pro

Meer dan voldaan gingen we naar huis terug en we konden met de hand op ons hart afscheid nemen met de woorden “we komen zeker nog eens terug”.
Intussen hebben we trouwens al gehoord van ‘kenners’ dat de eggs Benedicte bij het ontbijt overheerlijk zijn, van de beste die je in Gent en omstreken kunt vinden.

Zelf ook zin om eens te gaan proeven? Bodega is open van maandag tot zaterdag, van 8.30 tot 18u30 en op vrijdag tot 21u.
Alle praktische info lees je op hun website en je kan hen ook volgen via Facebook.

 

 

 

Midzomervertellingen 2016

Al voor de tiende keerde gingen in het Citadelpark de Midzomervertellingen door. In de namiddag verhalen voor het jonge publiek, ‘s avonds een aangepast programma voor de volwassenen.
Aangezien het voorbije weekend de nichtjes op bezoek waren en de regen op zondag eindelijk plaats maakte voor een straaltje zon, trokken we samen naar het park. De regenjassen en extra dekentjes tegen de koude bleken uiteindelijk niet nodig. De meisjes luisterden met veel plezier naar de verhalen van de aap en de krokodil, over het winterkoninkje en hoe het aan zijn naam kwam, over de kip die tomaten legde en over het meisje dat zo graag pannenkoeken at.
Het werd zowaar een heel fijne namiddag; de vertellers hebben dat andermaal prima gedaan!

WP_20160619_15_29_28_Pro

Een zomers verlengd weekend

Vorige week droegen we nog met plezier een sjaal of een dikkere trui en toen stond er plots een zomers verlengd weekend voor de deur. Ideaal dus om minstens te proberen daar maximaal van te genieten.
Toch ook even bij de dokter langs geweest want de schaar die ik gebruikte om een verpakking los te snijden, had even de ambitie van een priem en doorboorde mijn vinger.  Conclusie: om het bloeden te laten stoppen bleek een hechting nodig.

WP_20160506_19_20_38_Pro

Het invlechten van een omgekeerde vlecht (die bovenop ligt) lukt steeds beter en dus ideaal voor het lentefeest van nichtje Sam.

WP_20160505_12_59_25_Pro

Zomers weertje: ideaal voor een partijtje petanque of een bezoekje aan de Blaarmeersen (al was het daar behoorlijk druk). Onderweg zagen we de jonge eendjes rondzwemmen.

WP_20160505_13_32_12_Pro

Moederdag: mooie zelfgemaakte geschenkjes gekregen van dochterlief en daarna samen buitenshuis ontbijten.

WP_20160508_20_42_13_Pro InstagramCapture_9451b332-fc59-46f2-8bc5-467892a46596

En nog steeds overal bloemenpracht in de buurt om van te genieten.

WP_20160508_13_30_33_Pro WP_20160508_15_00_34_Pro

Hebben jullie ook genoten van het verlengde weekend? Ik hoop alvast van wel.

Kleine meisjes worden groot – winkelen

Ons tienermeisje was tot nu nog geen fan van urenlang winkelen, functioneel één of twee winkels bezoeken is meestal genoeg wanneer het over kledij gaat. Een wandeling in de stad waarbij ook al eens een winkeltje genre Mus in een plas of Huiszwaluw wordt bezocht, dat is meer haar ding (en het mijne ook trouwens eerlijk gezegd, de appel valt niet ver van de boom wat dat betreft). Helemaal top wordt het wanneer er ook een tussenstop wordt gemaakt in een gezellige koffiebar: Caffè Rosario is momenteel een van haar favorieten.

Omdat ze blijft groeien als kool en tijdens schooldagen een uniform draagt, vind ik het zonde om veel geld aan een uitgebreide garderobe gekleurde kledij uit te geven (enkel voor schoenen maak ik een uitzondering). En dus beperk ik het aanbod enigszins tot handige ‘basics’ (een jeans, T-shirts, enkele truien) aangevuld met wat leuke extra’s. Sommige van die extra’s krijgt ze van haar supermeter of via vrienden / familie voor haar verjaardag of kerst.

Een deel van haar kleren koop ik wel eens tweedehands. Twee keer per jaar help ik als vrijwilliger bij de organisatie van een tweedehandsbeurs (systeem anonieme verkoop: mensen brengen spullen binnen, voorzien van een etiket met alle gegevens op; organisatie staat in voor de verkoop en nadien halen de verkopers de opbrengst en/of de niet verkochte stukken op). Voordeel hiervan is dat je als helper alles in ontvangst mag nemen en je dus als eerste artikels voor jezelf opzij kan houden. De voorbije jaren heb ik daar al heel wat mooie stukken voor een prikje op de kop kunnen tikken voor Maya.
Ook handig zijn vrienden of kennissen met iets oudere kinderen die op zoek zijn naar een opvolger voor te kleine kledij van hun kroost 🙂

WP_20160123_12_13_02_Pro                        WP_20160305_17_34_55_Pro

Vorige maand stapte ik, onderweg naar de stad, met haar ook eens binnen in de kringwinkel. Het aanbod kinderkledij was niet zo groot maar tot mijn (en haar) verrassing vonden we er wel een mooie jeans en een leuke T-shirt voor amper vier euro. De jeans paste perfect en als ze nu een ‘nieuw’ exemplaar nodig heeft om naar de jeugdbeweging te gaan (omdat de huidige te klein wordt) dan hoef ik er ten minste geen echt nieuwe te kopen die een veelvoud kost. De T-shirt had ze misschien niet meteen nodig, maar wou ze zo graag dat ik die haar wel als extraatje wou geven. Hij zit nog ruim groot en de print is er eentje die bij tieners in de smaak blijft vallen dus ook op dat vlak alleen maar pluspunten.

Zelf ben ik niet zo handig dat ik achter een naaimachine kruip om haar van nieuwe outfits te voorzien maar kleine herstellingen (knoop aannaaien, een klein gaatje herstellen, zoom opnieuw inleggen of gelost naadje terug dichten) dat lukt nog wel, kwestie van de levensduur van sommige stukken toch wat te verlengen.

Wanneer nog maar eens blijkt dat ze uit haar kleren gegroeid is, dan vertrekken die stukken opnieuw in verschillende richtingen. Sommige worden verkocht (op de tweedehandsbeurs waarvan eerder sprake), andere doorgegeven aan (achter)nichtjes die jonger en dus nog iets kleiner zijn. Sommige van die stukken werden/worden door zeker 3 tot 5 verschillende kinderen gedragen! Toen Maya nog een kleuter was, ging er ook kledij richting school. Daar kunnen ze immers altijd wel reservekleren en ondergoed gebruiken 🙂

Hoe pakken jullie dat aan? Volgen de kinderkleren ook een heel parcours of bewaar je alles op zolder? Koop je nieuw of tweedehands of ben je een naaivirtuoos en tover je allerlei moois vanonder de naaimachine? Heb je nog tips waar je mooie/originele/betaalbare  spullen kan vinden? Ik hoor het graag in de commentaren.