Op 14 februari sprong ik mee in het bad voor 40 dagen bloggen. Eigenlijk loopt deze challenge nog tot 1 april maar dan heb je – zonder skipdagen (je kreeg er 6, zondag rustdag als het ware) – eigenlijk 46 dagen geblogd.

Wat is mijn eindbalans?

• Ik zit intussen aan dag 43 zonder een dag over te slaan! Ik had nooit gedacht dat ik dat zou halen, echt niet.
• Vond ik het leuk? Ja, toch wel. Wat meer aandacht voor dit blogje maken mocht wel eens.
• Had ik een strak plan? Neen, absoluut niet, soms schreef ik al eens een post vooraf maar vaak besliste ik pas de dag zelf waarover ik zou schrijven.
• Vond ik het zwaar? Ja, soms wel. Elke dag iets schrijven is niet altijd evident. Schrijven vraagt toch wel tijd en een dag telt nu eenmaal maar 24 uur 😉
• Zou ik nog eens meedoen? Ja, misschien wel. Of ik de challenge opnieuw zou halen dat ben ik absoluut niet zeker maar eigenlijk lig ik daar niet echt wakker van. Bloggen moet een plezier blijven en mag hier zeker nooit een verplichting worden.
• Ga ik nu meer bloggen? Ja, dat zou kunnen maar zeker niet elke dag. Liever iets minder blogposts dan schrijven om te schrijven. Zo schrijf ik graag over de uitstapjes en reizen die we maken maar dat doen we uiteraard niet continu (al lijkt me dat wel boeiend om daar professioneel mee bezig te kunnen zijn).
• Ben ik meer gelezen? Ik zou het eens moeten nakijken maar hield me daar nog niet mee bezig (eigenlijk volg ik dat nog steeds niet echt op). Ik ben er wel zeker van dat er nieuwe lezers zijn langsgekomen, net door de challenge. Ik heb zelf ook nieuwe blogs ontdekt op die manier en dat is altijd leuk.

Misschien komt er deze week nog iets online maar ik voel me zeker niet ‘verplicht’ om 46/40 te halen 😉 Nu eerst een beetje tijd vrijmaken om bij andere te gaan lezen 🙂